De week ervoor afbouwen en tegelijk extra genieten van de vakantie samen met het gezin, heerlijk. Parcoursverkenning roept herinneringen op aan de race van verleden jaar. Opmerkelijk hoe je hier elke dag opnieuw vele atleten ziet trainen, want naast de lange afstand is er ook de olympic distance met 600 tal atleten.Een echt triathlondorp is het. Twee dagen ervoor een elitewedstrijd voor heren en dames, leuk om deze “echten” eens bezig te zien. De dag ervoor triathlon for kids in alle categorieën.

Conditioneel ben ik er klaar voor, het voedingsplan wordt uitgestippeld voor de dag zelf net als de raceindeling(hopelijke tussentijden, moeilijke stukken). Lettend op elk detail alles tot in de puntjes voorbereid de dag ervoor. Nu nog juist de uitvoering.

6h00 's morgens zwemstart. Het valt onmiddellijk op dat er meer deelnemers zijn als vorig jaar, veel meer volk en dus enkele kloppen van nogal blinde starters(alé in mijn ogen toch) Velen starten met de intensiteit alsof het een kwart is. Of ik ben echt een diesel, want in de tweede ronde zwem ik 3 tal groepen voorbij. Telkens komt er wel iemand in mijn voeten zwemmen, met het nodige gekietel erbij, maar ik laat me niet afleiden. Na 58 minuten op het droge en de wissel verloopt vrij vlot.

Op de fiets valt het mij direct op dat het enkele graden warmer is dan vorig jaar, het rillen blijft uit. Sedert mijn ervaring in Stein probeer ik hogere trapfrequentie toe te passen. In Aarschot is het me goed bevallen, dus doe ik het opnieuw. Het moeilijkste punt dit jaar was wel de aanloop naar de izoard. Niet enkel de beklimming maar ook een stevige en koude tegenwind doen iedereen tot op het tandvlees gaan om toch maar vooruit te komen. Mijn plan was een 15 tal minuten sneller dan vorig jaar te fietsen. Maar al boven op de isoard besef ik dat dezelfde tijd eigelijk al een verbetering zou zijn in deze omstandigheden. 7h26 zet ik erop om de 187km te overbruggen. 1 minuut meer dan vorig jaar. Positief is het feit dat ik frisser van de fiets stap, negatief de 50 man die me voorbijgestoken zijn. Ik ben en zal toch maar eeuwig die loper zijn die op triathlon is overgestapt... Ook negatief de kleine kiezelstenen tussen mijn tenen( niet goed genoeg voeten gekuist tijdens de wissel). Maar ik dacht telkens me er een voorbij kwam met zijn grote molen “wacht maar tot sebiet...” In de wissel besteed ik extra aandacht aan het vernieuwen van mijn kousen en reinigen van mijn voeten. Hopelijk kon ik nu tijdens het lopen die sebiet waarmaken.... Na 3km vlak kwam de eerste beklimming naar het dorp toe. In het begin haalde ik weinig volk in, gewoonweg omdat ik weinig volk tegenkwam. Maar na 10 tal kilometer kwam ik op kruissnelheid en haalde ik er velen in. Geconcentreerd op het lopen en de regelmatige zelfcheck doende ging het tempo goed tot zeer goed. Op de klok kijkend en rekenend moet een tijd juist onder de 12h00 nog mogelijk zijn reken ik. Op tijd drinken-koelen en verder. Halfweg is mijn tempo danig de hoogte ingegaan dat ik iets verder een klopje krijg, licht duizelig en licht gevoel in het hoofd. Even extra drinken-koelen, tempo zakken, zelf sanitair stoppeken en hopen op beterschap. Die komt er snel maar nadien is het tempo toch gebroken. Eerste helft loop ik hartslag 140-145. Na de klop gaat het niet goed meer als ik boven de 130 ging. Gewoon uitlopen is de boodschap en zelf aan dit tempo haal ik er nog velen in. 68 ste eindtijd 12h05, 5 de veteraan. dus heb ik er toch weer 63 ingehaald.

Na de finish voel ik de vermoeidheid en emoties opkomen “yes het is gelukt, ik heb mezelf goed over de meet doen komen”
Top 30 was achteraf, mede gezien het deelnemersveld,te hoog gegrepen. En gezien het parcours trekt Embrun de betere fietser aan. Voor mij juist de uitdaging...

De dagen erna leef ik in een roes. Eerst lichamelijk recupereren en raar maar waar ook geestelijk. Na enkele dagen kan ik alles in mijn leven duidelijk naar waarde inschatten. Relativeren en waarderen. Dit is mijn derde volledige triathlon en telkens heb ik dit gevoel erna. Heerlijk en om te koesteren. Nu kunnen nieuwe plannen, sportieve en andere, gesmeed worden. Om ze vervolgens weer uit te werken. Over de sportieve later meer nieuws.

Groetjes van een diepgelukkig mens. Dirk