Australische wetenschappers in het tijdschrift Science brengen Nemo en zijn vriendjes slecht nieuws. Hun thuis, het Great Barrier Reef voor de kust van Australië, lijdt zwaar onder de klimaatsveranderingen en de daaropvolgende opwarming van het zeewater. Door die opwarming is de aangroei van nieuw koraal op het rif gedaald naar het laagste punt in 400 jaar. Als dit zo doorgaat, zou de groei van het rif tegen 2050 volledig stilliggen. Het koraalrif zou dan afsterven en volledig overwoekerd worden door algen. Een drama voor de duizenden dier- en plantensoorten die in het rif leven en het koraal als voedsel of als schuilplaats gebruiken. Heel wat van die dier- en plantensoorten zijn uniek voor het Great Barrier Reef en zullen dus uitsterven als de situatie nog verergert.

Het Great Barrier Reef is maar een voorbeeld. Er zijn nog heel wat andere plaatsen in de wereld waar koralen afsterven. Maar liefst 19% van de koralen op onze planeet zijn al afgestorven. Zo meldt het IUCN (International Union for Conservation of Nature). Deze unie stelt dat als er niets gebeurt, de resterende koralen binnen de komende 20 tot 40 jaar ook verloren zullen gaan.

Niet alleen de opwarming van de aarde is een boosdoener. Ook de uitbraak van koraalziektes, meer verbleking en de tsunami van 2004 beïnvloeden de staat van de koralen. En natuurlijk is de toenemende druk van de mens ook een belangrijke factor in de achteruitgang van de koraalriffen.

Ongeveer een half miljard mensen zijn afhankelijk van de koraalriffen voor hun levensonderhoud. De riffen zijn voor hen een bron van voedsel, ze vormen een beschermende buffer langs de kust en ze zijn vaak een belangrijke toeristische bron van inkomsten. Vooral dat laatste blijkt meer en meer een probleem te vormen. Vaak wordt er door een slecht en onverantwoord toeristisch beleid meer slecht dan goed gedaan voor de riffen.
Toeristen willen de riffen bewonderen. De lokale bevolking zorgt ervoor dat duiktrips gemaakt kunnen worden. Dat duiken op zich kan geen kwaad, maar toeristen willen graag een stukje van het koraal dat ze bewonderd hebben mee naar huis nemen. Ze breken dan een stukje van het koraal af maar als iedereen dat doet, blijft er uiteindelijk geen koraal meer over natuurlijk. Voor de lokale bevolking zijn de toeristen die naar de koraalriffen komen een goede zaak want zij halen er inkomsten uit. Maar voor de natuur zijn al die toeristen een groot probleem. De natuur gaat eraan kapot. Het gevolg is dan dat de toeristen weer wegblijven want er is niks meer te zien. Het gevolg dáárvan is dat de lokale bevolking geen inkomsten meer heeft en dat de natuur dus voor niks is opgeofferd.

Daarom moeten wij, diegenen die in de toeristische sector werken of aan de slag zullen gaan, ons inzetten om de koraalriffen te beschermen. Een goed en verantwoord toeristisch beleid van de lokale bevolking in samenwerking met mensen die verstand hebben van koraalriffen zou al heel wat verhelpen. Ook de toeristen bewuster maken van de waarde van de koraalriffen zou een stap vooruit zijn. Onderwaterparken zijn misschien ook een middel om de natuur te beschermen. In het Great Barrier Reef heeft men al 4,5% van het rif omgevormd tot onderwaterpark om zo het rif te beschermen.

Het zijn natuurlijk niet alleen de koraalriffen die lijden onder het gedrag van de toeristen. Ook de rest van de natuur wordt vaak verwaarloosd of verwoest. Milieu en milieubescherming op toeristisch vlak zijn een ‘hot’ item de laatste tijd. En dat is maar goed ook. Want één iemand kan de natuur niet redden, maar als we allemaal samenwerken, wordt er al heel wat meer mogelijk.

02-01-2009 om 18:21 geschreven door Sara  

Op dinsdag 9 december heb ik samen met Stefanie en Ellen een presentatie gehouden over Aberdeen en Aberdeenshire. Dit was een opdracht voor het vak Engels en als basis kregen we een artikel (‘Building the new links’) over het toerisme in de regio en de stad.

Aberdeenshire is een regio in Schotland die rijk geworden is op basis van de olie-industrie. De regio is er in geslaagd heel wat zakentoeristen aan te trekken. Maar omdat de olie ooit eens zal op geraken, probeert de regio ook een ander soort toeristen aan te trekken. De streek wil laten zien dat ze ook voor toeristen die niet geïnteresseerd zijn in olie heel wat te bieden heeft.

In Aberdeenshire valt er heel wat te beleven voor vrijetijdstoeristen. De streek heeft het grootste aantal kastelen van heel Groot-Brittannië en ook het zomerverblijf van de koninklijke familie (Balmoral) ligt in deze streek. Maar ook voor de sportievere toeristen zijn er heel wat mogelijkheden in Aberdeenshire. Skiresorts, plaatsen om op korhoenders te jagen of om aan vliegvissen te doen, … Maar ook het golfen wordt steeds populairder.

Er is echter 1 probleem: er zijn te weinig accommodatiemogelijkheden in de streek. En daaraan wil de regio werken: meer hotels, vaak gekoppeld aan een golfterrein om meer leisuretoeristen aan te trekken.

Aberdeen trekt heel wat minder toeristen aan dan Edinburgh en Glasgow. De stad wil nu proberen wat van die toeristen ook naar Aberdeen te lokken, maar ze wil ook een ander soort van publiek aantrekken: de iets welgesteldere toerist. Vandaar dus ook weer dat ze 4 en 5 * hotels aan een golfterrein gaan koppelen omdat daar toch een ander soort van toeristen op afkomt.

Als Aberdeenshire en Aberdeen op een goede manier de ontwikkeling van het leisuretoerisme aanpakken, moet het volgens mij mogelijk zijn om inderdaad heel wat toeristen naar de streek en de stad te lokken. Ze hebben genoeg toeristische bezienswaardigheden die het bezoeken waard zijn, nu alleen nog de juiste promotie.

30-12-2008 om 14:02 geschreven door Sara  

Toen ik deze morgen de krant aan het lezen was, viel mij 1 bepaald artikel op: “Cocaïnegebruik in skioorden stijgt”. Ik dacht dat de après-ski zo populair is omwille van de schnaps, glühwein en de halve liters bier, maar dat is blijkbaar mis gedacht. Volgens de Oostenrijkse politie doet cocaïne het steeds beter in de après-ski bars. Het aantal drugsdelicten in de populaire skioorden steeg met 60% en barmannen en skileraars vinden drugsdealen een leuke bijverdienste. Daarom zet de politie dit seizoen extra agenten incognito in om zowel drugsgebruikers als drugsdealers bij de lurven te vatten.

Christian Voggenberger, het hoofd van de Salzburgse politie, verklaarde in ‘The Times’ dat het normaal geworden is om cocaïne te kopen in de skibars. En dan vooral in de chiquere gelegenheden rond Salzburg en Obertauern. Want om cocaïne te kopen, moet je geld hebben natuurlijk. Maar dan vraag ik mij toch wel af waarom die mensen op vakantie gaan. Op vakantie gaan dient toch net om je te ontspannen en niet om je te drogeren om hele nachten door te kunnen feesten in mondaine skibars?

Ook Zwitserland verklaart dat er in de mondaine skioorden zoals Sankt Moritz een stijging is van het drugsgebruik. En waarschijnlijk gaat het er in andere skilanden/skigebieden niet beter aan toe.

Chris Goossens, een Vlaamse sportdokter, verbaast er zich niet over dat het cocaïnegebruik op de skipistes groeit. Het drugsprobleem wordt in het algemeen een steeds groter probleem, dus waarom zou het in de skigebieden dan anders zijn? Hij waarschuwt echter ook voor de gevolgen die drugsgebruik op de skipistes met zich mee kan brengen.

Drugsgebruik is natuurlijk altijd gevaarlijk, maar er zijn nog extra risico’s verbonden aan drugsgebruik op grote hoogte.
Ten eerste wordt het hartritme sowieso verstoord door de drugs, maar op grote hoogte is het nog gevaarlijker voor het hart. De meeste skiërs nemen meestal de tijd niet om zich aan te passen en gaan onmiddellijk skiën, zonder eerst te acclimatiseren.
Ten tweede gaan de meeste skiërs ongetraind de piste op. Hun lichaam geraakt uitgedroogd omdat ze niet gewoon zijn aan de inspanningen, omdat ze overdag niet genoeg water drinken en omdat ze ’s nachts te veel alcohol nuttigen. Hun lichaam, dat dus sowieso al meer inspanningen moet leveren dan het gewoon is, wordt dan nog eens blootgesteld aan drugsgebruik en dat is meestal dan te veel gevraagd van het lichaam. Ze gebruiken die drugs dan wel om de vermoeidheid van het skiën tegen te gaan en ’s avonds nog verder te kunnen feesten, maar hun lichaam takelt wel verder af.
En als de drugs op zich geen schade aan het lichaam toebrengt, dan zorgt het roekeloos gedrag op de piste dat veroorzaakt wordt door de drugs daar wel voor.

Niet alleen cocaïnegebruik op de skipistes is een probleem, ook dronken skiërs vormen een groot probleem op de skipistes. In Zweden wil men daar nu iets aan doen. De politie in het Zweedse Värmland gaat meer patrouilles uitvoeren en dronken skiërs en snowboarders van de piste halen en opsluiten in een container op de piste die dienst zal doen als cel.

Vooral op de pistes van Branäs vormen dronken sneeuwsporters een probleem. Deze pistes liggen tamelijk afgelegen en zijn daarom ook zo populair bij feestvierders die denken dat ze zich daar alles kunnen permitteren. De politie kan hen immers toch niet naar de gevangenis brengen want de dichtstbijzijnde gevangenis bevindt zich namelijk op 2 uur rijden van de pistes, in Karlstad. Vandaar dat men een container als cel gaat gebruiken. De container zal enkel voorzien zijn van een ventilatiesysteem, een gat in het midden en een matras. Na Pasen, het einde van het skiseizoen in Branäs, zal de container weer verdwijnen.

Ik vind het gewoon onverantwoord dat er mensen onder invloed van drugs of alcohol zouden skiën. Dat iemand zijn eigen leven in gevaar wil brengen, tot daar aan toe. Maar er zijn ook nog andere skiërs aanwezig op die pistes en ook heel wat kinderen. Het zal je maar overkomen dat jij of iemand van je familie of vrienden tijdens een weekje skivakantie door de 1 of andere gedrogeerde of zatte skiër omver wordt geskied. Of nóg erger. Een ongeluk (op de skipiste) is vlug gebeurd en zeker als de skiërs onder invloed zijn van drugs, alcohol en te weinig slaap.

30-12-2008 om 13:58 geschreven door Sara