Dit zijn Jules (altijd! gekleed met zijn oranje trui), Jef (zijn tweelingbroer), Wardje (kleine broer) en zus Marie. Ze wonen in onze klas en mogen vanaf nu elke avond met iemand mee naar huis logeren. Op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De voorbije week is dat al goed gelukt. En bleek het erg fijn om één van onze vriendjes mee te mogen nemen. Aan de mama's en papa's: kijken jullie goed na of alles in de logeertas zit vooraleer je de knuffelpop terug meebrengt naar school? Anders is het niet zo leuk voor de volgende kleuter natuurlijk. Dank jullie allemaal wel om zo goed voor de poppen te zorgen. Trouwens, ondertussen heeft Jules al een nieuwe sjaal gekregen tijdens zijn logeerpartij, en voor Jef is er een supercoole lange broek bij gekomen! Heel erg leuk!
agenda
alles poetsen en inpakken voor de grote verhuis...
Over mijzelf
Ik ben Kris
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is kleuterjuf.
Ik ben geboren op 09/10/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van lezen en voorlezen en alles met boeken, van koken, bakken, handwerk.
Ik heb 2 kinderen, ben oma van Janne en lees voor in de bib. Over ons klasje schrijf ik voor 'Kleuters en Ik'.
Het Toverklasje
De onthaalklas van de Vierwindenschool
27-11-2011
Beeld van de week
Suleyman is - net als vier andere kleuters - nog heel nieuw op school. Het begin was moeilijk, maar hij begint, net als Janne, Adriana, Francesca en Roumaysa, zijn weg te vinden. Ontdekken en experimenteren. Dus dit beeld van de week geldt voor alle nieuwe kindjes. Symbolisch. 'Ik kom hier in een nieuwe omgeving terecht en wat is dat hier allemaal? En wat kan ik hier doen? En voelt dat hier wel veilig?'
En daaronder: samen spelen... het begint te ontstaan, ze beginnen te groeien, ze voelen zich okee in ons klasje, en de knuffels die ze onderhand zo goed kennen, maken allemaal deel uit van onze groep.
We willen Dribbel natuurlijk ook wel mee naar huis, samen met alle vriendjes die overal in het boek verstopt zitten. Dus maken we een Dribbeldoosje. Dat wordt mooi bekleefd, met allerlei kleurige stukjes papier. Iedereen wil mee doen. Dat is zo leuk in deze klas: ze willen alles allemaal doen! Maar ieder doet het toch op zijn eigen manier, de ene ook al wat handiger dan de ander, de ene ook al wat langer en uitgebreider dan de ander, maar uiteindelijk heeft iedereen een doosje. En als ze het meebrengen naar huis, dan zit het vol figuurtjes om thuis samen het verhaal te spelen.
Een gezelschapsspel spelen is niet gemakkelijk. Zeker niet als je 2,5 bent (of wat ouder). Je moet je beurt afwachten, en elk spel gaat weer anders: soms moet je twee kaarten omdraaien en terugleggen als ze niet hetzelfde zijn, soms moet je kleine kaartjes op een grote kaart leggen,... Het moeilijkste is: 'ik heb een leuk prentje in mijn handen en nu moet ik dat loslaten'... klinkt grappig, maar is vreselijk moeilijk voor mijn kleine gastjes. Ook echt zien 'dat is hetzelfde, dat is niet hetzelfde'... amai, niet gemakkelijk! Ondertussen kennen ze de figuren en de vriendjes van Dribbel supergoed en zijn er dus enkele spelletjes in de klas, waarmee ze aan het werk kunnen. We spelen ze in kleine groepjes, of met allemaal samen in de kring, of elk om de beurt. Zo leren ze wat en waarom en hoe.
We werken in de klas vaak vanuit een verhaal, een leuk boek. Dit keer staat het boek van 'Waar is Dribbel?' centraal. Bij het boek hebben we spelmateriaal gezocht: alle diertjes die in het verhaal aan bod komen, zijn er ook, om mee te spelen. Om zelf te verstoppen. Inclusief een leuke mand met een moeilijk slotje! Luiz neemt het voortouw, samen met Abdelkarim en Reda. Ze vinden het heerlijk om de knuffels weg te stoppen, en dan weer alles uit te halen. Op die manier zijn ze stilaan bezig met 'een verhaal naspelen'. Ze praten en zoeken naar woorden om aan elkaar duidelijk te maken wat ze willen en hoe ze het willen en zo leren ze heel veel van elkaar.
Na het spelen met de mand vol dieren en het voorlezen van het boek, gaan we onze eigen Dribbel maken. We startten met het schilderen. Geen dikke borstels of veel verf deze keer, maar een fijne penseel en een beetje licht- of donkergele verf. Niet gemakkelijk, maar het resultaat is schitterend. En wat het belangrijkste is: de kleuters ontdekken dat ze een figuur mooi kunnen inschilderen, dat we ook andere dingen doen dan voluit verven met handen en sponsen en stempels, dat ze hun eigen Dribbel nadien zien hangen om te drogen, dat ze fier mogen zijn op hun geleverde werk en prestatie. Als alles droog is, gaan we de vlekken nog schilderen of op een andere manier afwerken, maar dat is voor volgende week. En dan komt de volgende stap...
Op vrijdag is het Tiktakdag: dan komen we met alle kleuters van de onthaalklas en de twee eerste kleuterklasjes (heel veel kindjes dus) bijeen om naar Tik Tak te kijken. De juffen spelen zelf, en de kleuters spelen in de klas na. Het is telkens een heerlijk moment.
Ook de nieuwe kleuters gingen de voorbije week al aan het schilderen. Nog niet iedereen, maar dat komt wel. Schilderen is immers een intense bezigheid in de onthaalklas: schorten aantrekken, mouwen goed omhoog halen, verf kiezen, papier nemen, lekker schilderen en tonen wat je al gemaakt hebt, en dan weer alles in omgekeerde volgorde. En de handen wassen. Een hele bedoening. Maar het resultaat oogt altijd mooi en als ik hen zo bezig zie... mmmmmmmmm... super!
Elke ochtend hetzelfde ritueel, maar altijd leuk: muziekje van Jules op, om elkaar goeiemorgen te wensen en dan een magneetdiertje kiezen voor op onze foto. Zo zien we wie er allemaal aanwezig is en wie er niet in de klas is. En dan vragen we ons af 'waar zou ... toch zijn vandaag?', want wie er niet is, wordt gemist. Zo is dat.
Op dinsdag gaan we turnen met meester Manu. Dat is telkens een hele belevenis want reuzeleuk, met al die kussens en blokken en matten en maar rollebollen samen!
Simon is het knuffelpaardje van de juf. Hij had zich in haar tas verstopt en was zo meegekomen naar de klas. Bleek dat hij zich bij de juf thuis ook nog op heel veel andere plaatsen had verstopt: achter de televisie, in de kast, in de douche, achter het toilet, in de zetel onder een deken,... Op de foto's die Simon stiekem mee had gebracht konden de kleuters kleine stukjes zien, van zijn hoofd of van zijn staart... Geweldig hoe ze aan het zoeken en zoeken gingen. Alsmaar meer kleuters erbij, of de ene weg en de andere in de plaats, plat op hun buik of samen zoekend op de foto's,... net zoals we zelf met Jules hadden gedaan de dag voordien.
Taartjes, pizza, koekjes, slangen, armbanden en ringen, alles maken ze uit onze plasticine! Adriana werkte op maandag met de blauwe plasticine en werkte op dinsdag verder met de rode ertussenin. Heel precies en nauwgezet. Fatima maakte een visje en Janne sneed het vlees - of deed daar toch een poging toe... Francesca genoot van het rollen en kneden, en zo gebruikt iedereen het materiaal op zijn of haar heel persoonlijke manier.
Suleiman, Francesca, Roumaïssa, Janne en Adriana voelden zich gelukkig al snel thuis in ons klasje. Een fikse huilbui eerst, even keihard laten horen dat zo achterblijven echt niet leuk was, en dan plots... muziek, juf! we willen dansen! Kapitein Winokio was weer de held van de dag!
Ik leer mijn kleuters hoe ze zelf hun koekpapiertje open kunnen maken. Ze kunnen al een beetje knippen en vinden het ongelooflijk plezant om met een schaar te proberen hoe ze die koek zelf uit dat pakje kunnen halen. Heel geconcentreerd en met hun vingertjes zoeken hoe ze die schaar best vast kunnen houden en ondertussen hun koek niet stuk maken of niet laten vallen... en dan heel fier hun koekje smullen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De tijd vliegt! Nog twee weken en daar is de grooooote vakantie. En nadien worden we allemaal eerstekleuterklassers! De kleuters kijken er al naar uit. We gingen op onderzoek en avontuur in de nieuwe school. We ontdekten veel deuren en trappen en toiletten en de turnzaal op het dak en onze eigen klasjes met de douche en alles erop en eraan. Sinds vorige week slapen we daar al in de namiddag en eten er ook al ons fruit. We beginnen alles al te kennen, ook hoe we naar het toilet moeten en hoe we van de ene klas naar de andere kunnen (er zijn immers verschillende manieren en weggetjes...). Heeeeel spannend! De week die komt gaan we vooral heel veel poetsen. Alle blokken, dieren, poppen, de bobijnen afwassen samen, de kasten uitkuisen, en alles alles alles inpakken. En we gaan dat allemaal samen doen, want samen gaat alles beter en sneller en is het ook leuker.
Deze week komen ook alle mama's en papa's op oudercontact en daarmee sluiten we het voorbije schooljaar al een beetje af, maar ook niet echt, want in september zijn we weer allemaal samen. Fijn!
