Dit zijn Jules (altijd! gekleed met zijn oranje trui), Jef (zijn tweelingbroer), Wardje (kleine broer) en zus Marie. Ze wonen in onze klas en mogen vanaf nu elke avond met iemand mee naar huis logeren. Op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De voorbije week is dat al goed gelukt. En bleek het erg fijn om één van onze vriendjes mee te mogen nemen. Aan de mama's en papa's: kijken jullie goed na of alles in de logeertas zit vooraleer je de knuffelpop terug meebrengt naar school? Anders is het niet zo leuk voor de volgende kleuter natuurlijk. Dank jullie allemaal wel om zo goed voor de poppen te zorgen. Trouwens, ondertussen heeft Jules al een nieuwe sjaal gekregen tijdens zijn logeerpartij, en voor Jef is er een supercoole lange broek bij gekomen! Heel erg leuk!
agenda
alles poetsen en inpakken voor de grote verhuis...
Over mijzelf
Ik ben Kris
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is kleuterjuf.
Ik ben geboren op 09/10/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van lezen en voorlezen en alles met boeken, van koken, bakken, handwerk.
Ik heb 2 kinderen, ben oma van Janne en lees voor in de bib. Over ons klasje schrijf ik voor 'Kleuters en Ik'.
Het Toverklasje
De onthaalklas van de Vierwindenschool
19-11-2011
Waar is Dribbel?
We werken in de klas vaak vanuit een verhaal, een leuk boek. Dit keer staat het boek van 'Waar is Dribbel?' centraal. Bij het boek hebben we spelmateriaal gezocht: alle diertjes die in het verhaal aan bod komen, zijn er ook, om mee te spelen. Om zelf te verstoppen. Inclusief een leuke mand met een moeilijk slotje! Luiz neemt het voortouw, samen met Abdelkarim en Reda. Ze vinden het heerlijk om de knuffels weg te stoppen, en dan weer alles uit te halen. Op die manier zijn ze stilaan bezig met 'een verhaal naspelen'. Ze praten en zoeken naar woorden om aan elkaar duidelijk te maken wat ze willen en hoe ze het willen en zo leren ze heel veel van elkaar.
Na het spelen met de mand vol dieren en het voorlezen van het boek, gaan we onze eigen Dribbel maken. We startten met het schilderen. Geen dikke borstels of veel verf deze keer, maar een fijne penseel en een beetje licht- of donkergele verf. Niet gemakkelijk, maar het resultaat is schitterend. En wat het belangrijkste is: de kleuters ontdekken dat ze een figuur mooi kunnen inschilderen, dat we ook andere dingen doen dan voluit verven met handen en sponsen en stempels, dat ze hun eigen Dribbel nadien zien hangen om te drogen, dat ze fier mogen zijn op hun geleverde werk en prestatie. Als alles droog is, gaan we de vlekken nog schilderen of op een andere manier afwerken, maar dat is voor volgende week. En dan komt de volgende stap...
Op vrijdag is het Tiktakdag: dan komen we met alle kleuters van de onthaalklas en de twee eerste kleuterklasjes (heel veel kindjes dus) bijeen om naar Tik Tak te kijken. De juffen spelen zelf, en de kleuters spelen in de klas na. Het is telkens een heerlijk moment.
Ook de nieuwe kleuters gingen de voorbije week al aan het schilderen. Nog niet iedereen, maar dat komt wel. Schilderen is immers een intense bezigheid in de onthaalklas: schorten aantrekken, mouwen goed omhoog halen, verf kiezen, papier nemen, lekker schilderen en tonen wat je al gemaakt hebt, en dan weer alles in omgekeerde volgorde. En de handen wassen. Een hele bedoening. Maar het resultaat oogt altijd mooi en als ik hen zo bezig zie... mmmmmmmmm... super!
Elke ochtend hetzelfde ritueel, maar altijd leuk: muziekje van Jules op, om elkaar goeiemorgen te wensen en dan een magneetdiertje kiezen voor op onze foto. Zo zien we wie er allemaal aanwezig is en wie er niet in de klas is. En dan vragen we ons af 'waar zou ... toch zijn vandaag?', want wie er niet is, wordt gemist. Zo is dat.
Op dinsdag gaan we turnen met meester Manu. Dat is telkens een hele belevenis want reuzeleuk, met al die kussens en blokken en matten en maar rollebollen samen!
Simon is het knuffelpaardje van de juf. Hij had zich in haar tas verstopt en was zo meegekomen naar de klas. Bleek dat hij zich bij de juf thuis ook nog op heel veel andere plaatsen had verstopt: achter de televisie, in de kast, in de douche, achter het toilet, in de zetel onder een deken,... Op de foto's die Simon stiekem mee had gebracht konden de kleuters kleine stukjes zien, van zijn hoofd of van zijn staart... Geweldig hoe ze aan het zoeken en zoeken gingen. Alsmaar meer kleuters erbij, of de ene weg en de andere in de plaats, plat op hun buik of samen zoekend op de foto's,... net zoals we zelf met Jules hadden gedaan de dag voordien.
Taartjes, pizza, koekjes, slangen, armbanden en ringen, alles maken ze uit onze plasticine! Adriana werkte op maandag met de blauwe plasticine en werkte op dinsdag verder met de rode ertussenin. Heel precies en nauwgezet. Fatima maakte een visje en Janne sneed het vlees - of deed daar toch een poging toe... Francesca genoot van het rollen en kneden, en zo gebruikt iedereen het materiaal op zijn of haar heel persoonlijke manier.
Suleiman, Francesca, Roumaïssa, Janne en Adriana voelden zich gelukkig al snel thuis in ons klasje. Een fikse huilbui eerst, even keihard laten horen dat zo achterblijven echt niet leuk was, en dan plots... muziek, juf! we willen dansen! Kapitein Winokio was weer de held van de dag!
Ik leer mijn kleuters hoe ze zelf hun koekpapiertje open kunnen maken. Ze kunnen al een beetje knippen en vinden het ongelooflijk plezant om met een schaar te proberen hoe ze die koek zelf uit dat pakje kunnen halen. Heel geconcentreerd en met hun vingertjes zoeken hoe ze die schaar best vast kunnen houden en ondertussen hun koek niet stuk maken of niet laten vallen... en dan heel fier hun koekje smullen.
Het ziet er vreselijk grappig uit, al die kindjes met hun hoed die scheef en schots op hun hoofdje staat. Maar nadien hebben we er nog extra lintjes aan gezet en toen kon iedereen rondlopen in de klas als een paddenstoel. Ontzettend trots waren ze allemaal! En maar zingen van Kabouter Pinnemuts die van zijn paddenstoel viel!
Na het drogen nog de witte stippen. De peuters kleefden enthousiast grote en kleine stippen al naargelang hun keuze op hun hoed. Luiz poseerde ook al zie je eigenlijk niet dat hij het is die eronder zit. Juf verniste alle hoeden en toen kon alles drogen, want we hadden ondertussen al het liedje van Kabouter Pinnemuts goed geleerd en waren klaar om te musiceren, te zingen, zelf paddenstoel te zijn.
Zalig! Verf bovenop de gipsen bal en dan maar smeren! De verf droop langs alle kanten, en de tafel zag roos ipv de gebruikelijke kleur, maar kijk naar de gezichtjes en geniet mee!
Met gipsverband en ballonnen gingen we aan het werk: schort aan, een dikke ballon proberen op zijn plaats te houden en dan ook nog eens stukken gipsverband in het water soppen en op die heen- en weerschommelende ballon kleven... een moeilijk, secuur, onhandig werkje, maar met vier handen, waaronder die van de juf, ging het allemaal goed. Iedereen kwam om beurten, want met twee tegelijk, dat zou niet goed komen natuurlijk! En nadien hingen de ballonnen te drogen aan het touw in de klas, tot het gips droog genoeg was om eraf te halen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De tijd vliegt! Nog twee weken en daar is de grooooote vakantie. En nadien worden we allemaal eerstekleuterklassers! De kleuters kijken er al naar uit. We gingen op onderzoek en avontuur in de nieuwe school. We ontdekten veel deuren en trappen en toiletten en de turnzaal op het dak en onze eigen klasjes met de douche en alles erop en eraan. Sinds vorige week slapen we daar al in de namiddag en eten er ook al ons fruit. We beginnen alles al te kennen, ook hoe we naar het toilet moeten en hoe we van de ene klas naar de andere kunnen (er zijn immers verschillende manieren en weggetjes...). Heeeeel spannend! De week die komt gaan we vooral heel veel poetsen. Alle blokken, dieren, poppen, de bobijnen afwassen samen, de kasten uitkuisen, en alles alles alles inpakken. En we gaan dat allemaal samen doen, want samen gaat alles beter en sneller en is het ook leuker.
Deze week komen ook alle mama's en papa's op oudercontact en daarmee sluiten we het voorbije schooljaar al een beetje af, maar ook niet echt, want in september zijn we weer allemaal samen. Fijn!
