Vergeet alles over wat wij ooit gezegd hebben over hoe we Australie rond ging reizen. Niks auto, niks caravan., it's all busses and planes from now!
We zijn alle automaatschappijen afgegaan, hebben enorm veel getwijfeld tussen huren en kopen, maar zijn uiteindelijk gevallen voor de charmes van een welgevormde, blonde aussie-travelagent die ons de busmaatschappij aanprijsde. Deze komt veel goedkoper uit, dus gaan we dat maar doen! Omdat het hier de laatste dag is van het financiele jaar, gaan alle excursies en uitstapjes weg aan little prices en Wiene en Bruno waren erbij! We hebben nu dus ongeveer onze reisplanning en die ziet eruit als volgt:
- The eastcoast met de bus waar we zoveel mogen op- an afstappen als we willen voor de volgende 6 maand! Olee! - Jeugdherbergen aan de helft van de prijs, olee - Uitstapjes naar whitsunday's island en fraser island met echte partypeople op een boot - Vliegen naar Darwin en daar kakadu national park doen. - Daarna vliegen naar Alice Springs en the big rock gaan kijken en dan doorrijden naar Adelaide met een groep waar Bruno de winevalley volledig tot zich zal nemen. - Daarna met z'n tweetjes een auto huren en terug rijden naar Sydney waar we helemaal zongebruind en relaxed zullen aankomen (langs de Big Ocean Road).
We're very happy da alles nu een beetje gepland is en da we ni meer moeten nadenken over hoe we zouden rijden/hoe de wegen zouden zijn/welke de beste van is voor de beste prijs/... It takes away all the worries!
Voor de rest gaat alles hier z'n gangetje. We zijn nog altijd in Sydney, een verwarrende stad. Als de zon schijnt, is alles goodie goodie, ma de zon schijnt maar tussen 12 en 4 en daarna wordt het een beetje schemerig, wa helemaal ni bevorderend werkt als je nog steeds met een jet-lag zit. Gistere hebbe we trouwens voor het eerst een hele nacht geslapen! Bruno was wel weer wakker om half 7, wa duidelijk betekent da we nog nie helemaal in orde zijn.
Voor de rest heeft Wiene haar eerste sushi gegeten, hebbe we al veeel, veeeeeeel gestapt, hebbe we al zo'n 100 vans bekeken, zijn we al gaan shoppen en hebben we al ontdekt dat het onmogelijk is om te shoppe in Sydney omda je gewoon elke winkel binnen wil en er zo'n miljoen-tal winkels zijn. (We mogen nu trouwens ook ni meer shoppen omda onze zakken al vol zitten en we nu me de bus gaan waardoor we die telkens weer zullen moeten dragen). Een onverwachte, maar prettige verassing voor Wiene is dat het hier vol met Aziaten zit! Als je ergens staat en je kijkt rond heb je 100% kans da je er eentje spot. Morgen gaan we onze eerste Australische zonnecreme kope, want dan vertrekken we naar warmere oorden en de Australische zon schijnt echt wel duizend keer harder dan de Belgische!
Oee en vanavond wordt de grootste Australische lotto ooit getrokken, waar Wiene en Bruno aan hebben meegedaan, dus misschien zijn we vanaf morgen rijk! Oooow yeah!
Dat was het for now, let us know hoe het daar in Belgie gaat,
Miss you,
Wiene en Bruno
30-06-2009 om 09:30
geschreven door Bruno&Wiene
28-06-2009
welcome to sydney!
Helloow,
We arrived safe and sound. De vlucht was wel een beetje hel en de jet-lag heel aanwezig, but we survived! Bruno was in het begin van de vlucht helemaal excited over ons eigen individuele teeveetje, en had al een hele planning gemaakt van wat hij wanneer ging kijken, maar uiteindelijk was hij de enige op heel de vlucht waarvan het teeveetje kapot was (no beer and no teevee make bruno go crazy). Wiene en Bruno hebben dan ook de hele tijd van plaats gewisseld, zodat we beide happy konden blijven. Bruno overleefde de 24-uur lange vlucht ook zonder sigaretten dankzij nicorette, his new best friend.
Toen we aankwamen, besloten we dat het het beste was om zo lang mogelijk wakker te blijven om zo de jet-lag tegen te gaan, maar toen kwamen we in onze kamer, zagen we ons bed en zei bruno nog 'we gaan zo hard in slaap vallen' en destiny fulfilled itself. Om halfdrie Australische tijd waren we dan ook weer klaarwakker. Een babbeltje later vielen we toch weer in slaap om een paar uurtjes later weer klaarwakker in bed te liggen. We besloten dan ook op te staan op de respectabele tijd van half 7. Maar door een klein rekenfoutje onzentwege bleek het eigenlijk half 6 te zijn. Het was dan ook nog pikkedonker en verlaten buiten, waardoor Bruno en Wiene sydney helemaal alleen met z'n tweetjes hebben kunnen verkennen. De mooie zonsopgang was het allemaal wel waard.
Tegen 11 uur hadden we door dat het eigenlijk 10 uur was en zijn we maar weer richting hotel gegaan om ons uurtje slaap in te halen.
Straks gaan we autoshoppen en sydney verder verkennen met de duizenden andere nu-wel-wakkere packers.
