Hey iedereen! Ik heb eindelijk internet kunnen bemachtigen. In ons huidig hotel is het mogelijk om een laptop te huren voor 1000 yen. Het toestel is van mij tot morgenochtend. XP is in gemengd japans-engels en het toetsenbord is fout ingesteld, maar toch kan ik jullie al een update geven van de reis tot nu toe.
Even ter info wie onze gidsen zijn. Dit is enerzijds de bruggeling Jan Courtens die reeds jaren in Japan woont, en anderzijds Masahiro Yanase. Masa, zoals wij hem mogen noemen, heeft bijna elk land van de wereld bezocht en loopt volgende maand de marathon van New York. Het tofste van al is zijn engels accent. Zo hebben we "the lestaulant", the combiny seben eleben (de convenience store seven eleven), bolcanos, Leman (Raymond) of the led right distlict (red light district). Voor de naam Veerle hield hij op na een poging proberen.
Zaterdag 31 oktober: De busrit naar Schiphol. Eerst nog wat onwennig aangezien we niemand echt kenden. Toch was het ijs snel gebroken. Na de check-in zijn we al spoedig vertrokken met het vliegtuig voor een twaalf uur durende vlucht. Heel handig waren de "bird eye cam view" en de flight map. Bij het eerste was het mogelijk om via de camera op de neus van het vliegtuig te kijken naar wat er zich afspeelde onder en voor ons. Zo was het opstijgen en de landing extra spectaculair. De flight map toonde niet alleen waar het vliegtuig zich bevond, maar ook de hoogte en snelheid van het vliegtuig, de tijd in Amsterdam en in Tokyo, de temperatuur in de lucht en het uur van aankomst. Veel meer dan drie uur hebben we niet geslapen maar ons enthousiasme was sterker dan de vermoeidheid
Zondag 1 november: Aangekomen in Narita International Airport (Tokyo) zou onze aansluitende vlucht pas over vijf en een half uur vertrekken. Onze vrees dat het wachten lang en saai zou worden was al snel verdwenen toen bleek dat die rij ongeduldige gillende japanse tienermeisjes stonden te wachten op Robert Pattinson, de hete hoofdrolspeler uit de film Twilight. Ook stond Veerle snel bij deze groep uitgelaten dames, waar het niet lang duurde vooraleer ze volop aan het socialisen was met de lokale bevolking. Vanaf dan ging het heel snel en voor we het wisten zaten we op het vliegtuig naar Fukuoka. Het was ondertussen pikkedonker geworden waardoor we onze eerste glimpen van Japan by night hebben opgevangen. Na de landing, de ontmoeting met onze gids Masahiro-san en de metro-rit naar het hotel zijn we naar een steegje gewandeld met allemaal noedelkraampjes. Daar hebben we met zijn allen genoten van een heerlijk avondmaal maar vooral ook de sfeer. Toch waren we blij als we konden onder de wol kruipen.
Maandag 2 november: Na het ontbijt hebben we Fukuoka tevoet verkend. Onmiddellijk was duidelijk dat we niet alleen in een ander land of een ander werelddeel zijn terechtgekomen, maar bijna op een andere planeet. De mensen, de taal, het geschrift, de mentaliteit, de cultuur en architectuur, allemaal een wereld van verschil. Zo is vrij snel duidelijk dat men hier naar onze normen overvriendelijk is. Een wildvreemde zou je op straat heel beleefd begroeten met "ohaiyou gozaimasu", wat goeiemorgen op een beleefde manier betekent, en ze stoppen pas met buigen als jij daarmee stopt. Voor 1500 yen, omgerekend 11 euro hebben we ons volgegeten in een winkelcentrum waar er een fonteinspectakel met muziekbegeleiding te bezichtigen was. Eens terug samen wandelden we verder naar de tuin Rakusuyen waar we een traditionele thee-ceremonie hebben kunnen bijwonen, en kunnen genieten van de rust van de tuin die midden in de toch wel drukke stad ligt. Daarna zijn we naar het hotel teruggewandeld om ons klaar te maken voor het oogstfestival in Karatsu. Dit was op zijn zachtst gezegd spectaculair. In alle straten stonden er kraampjes met eten, snoep, drank, speelgoed, kleren of dieren. Hun stoet was niet zoals wij die kennen maar waren tien praalwagens die werden voortgetrokken door honderden jonge kerels die constant "eya" riepen. Nog even bidden aan de tempel, een laatste glimp opvangen van de stoet en we zaten alweer op de trein richting Fukuoka.
Dinsdag 3 november: Na onze tweede nacht in Fukuoka zijn we al vroeg vertrokken richting Aso, met een tussenstop in Kumamoto. Hier hebben we de Suiwenji-tuin bezocht, een tuin die de 53 halten van de Tokaido-route bevat. Het mag gezegd zijn, ik heb nog nooit zo een prachtige tuin gezien. Onze gidsen waren opnieuw overvriendelijk en hebben ons letterlijk om de tuin geleid. Ze stonden ons uit te zwaaien tot we achter de gebouwen zijn verdwenen. Aso ligt in het midden van een gigantische krater, en het uitzicht was fenomenaal. Al snel bleek dat deze schoonheid niet in foto's te bevatten was. Het doel van onze trip was de top van de nog steeds actieve vulkaan. We hadden geluk want de zwaveluitstoot was matig dus mochten we tot boven om een blik te werpen in de vulkaan. Onze gids Jan, die daar ondertussen al 40 keer is geweest, wist ons te vertellen dat de zichtbaarheid nog nooit zo goed is geweest. Dit wist hij omdat er voor de eerste keer een stad zichtbaar was die op 80 km van ons lag. Een serieuze wandeling later reden we verder richting Yufuin, waar de Ryokan (traditioneel hotel) van Mama-san (de bazin van de Ryokan) op ons lag te wachten. Voor mij ws de Ryokan tot nu toe echt het hoogtepunt van de reis. Een kamertje met tatami (een soort van vloermatten) en schuifdeuren van rijstpapier. Ik raad zeker de foto's aan! Nadat we onze Yukata hebben aangetrokken begaven we ons naar de eetzaal, waar er een heus feestmaal klaarstond, en we deze op traditionele wijze hebben verorberd. Aansluitend trakteerden Mama-san ons op traditioneel gezang en onze gids Masahiro op een dans uit zijn cheerleadertijd. Beiden waren ongewoon, en dat is nog zacht uitgedrukt. Eens terug op de kamer was het tijd om ons badgerief te nemen en ons te begeven naar de hot tub. Deze bevat heet water, opgewarmd door het vulkanisme in de streek. Eerst wassen, dan een heet bad binnen om daarna te genieten van de bijna volle maan in het buitenbad en de verhalen van Ivan tijdens zijn verblijf in Japan. Nog een koude douche en we gingen slapen op de tatami.
Woensdag 4 november: Tegen alle verwachtingen in heel comfortabel geslapen op de tatami. Niemand had ergens last van. Met de bus zijn we tot in het noorden van Beppu gereden, om er de hel te bezoeken. Een hot spring die zijn naam dankt aan het rode zand die mee naar de oppervlakte komt. Daarna zijn we naar het centrum van Beppu gereden waar we even hebben gedanst met de dood door te kunnen proeven van de beruchte kogelvis. Als deze niet op de correcte manier is klaargemaakt kan dit gekende japanse gerecht dodelijk zijn. Iedereen heeft het overleefd dus hebben we de ferry genomen naar het grootste eiland: Honshu. Zo lieten we het onderste eiland Kyushu achter ons, maar hadden reeds een gigantische hoop toffe herinneringen mee.
Nu hebben jullie al een beeld van de voorbije dagen. Het is nu 1u25 dus we kruipen onder de wol. Oyasuminasai!
Terug van lang weggeweest. Dit weekend heeft zich een grote verrassing voorgedaan. Veerle heeft gedaan met school, waardoor het opeens mogelijk wordt om mee te gaan op reis. Nu blijkt dat dit inderdaad mogelijk is, zijn we volop bezig met de extra voorbereidingen die er bij komen. Nog 58 dagen voor vertrek.
Je kan deze site in je favorieten steken, maar nog leuker wordt het als je je abonneert op deze website. Dit kan makkelijk in de browser van je voorkeur. Zie hieronder voor een stappenplan voor Microsoft Internet Explorer 8 en Mozilla Firefox 3. Ik heb een poging gedaan om dit eenvoudig te houden, maar als er mensen zijn met vragen, of je hebt een andere browser mag je me gerust een seintje geven.
Internet Explorer: 1. Onderaan op de website kun je een oranje knop RSS aanklikken. 2. Er verschijnt een nieuw venster waar bovenaan de optie "Abonneren op deze feed" beschikbaar is. 3. Daarna kun je de optie "Toevoegen aan de werkbalk Favorieten" aanvinken zodat deze altijd beschikbaar is in je favorietenwerkbalk. Klik daarna op Abonneren. De site staat nu bovenaan in Explorer waar alle nieuwe berichten zichtbaar zijn.
Firefox: 1. Klik onderaan de website op de oranje knop RSS. 2. Er wordt een nieuwe tab geopend waar je kunt kiezen voor "Nu abonneren". 3. Als map kies je voor de bladwijzerwerkbalk. Klik daarna op Abonneren. Er staat bovenaan nu een link naar de site met de nieuwste berichten.
Wat begon als "Kom, ik neem je mee naar het japans restaurant Tanuki" is geëvolueerd naar een heuse rondreis in Japan. Tanuki viert namelijk zijn 20-jarig bestaan met een 17-daagse jubileumreis naar Japan, waar zowel cultuur, het platteland als het stedelijke aan bod zullen komen. Deze reis begint op 31 oktober 2009 en eindigt op 16 november 2009.
Uiteraard zou ik mezelf niet zijn, moest ik niet mijn stoute schoenen aangetrokken hebben en gevraagd hebben als ik mee mocht. Na goedkeuring voor wijziging verlof is de aftelling definitief begonnen naar 31 oktober.
