deze week heb ik bijna heel de week mogen draaien in de serre. Ik had geluk, daar de weergoden ons gunstig gezind waren. Het heeft redelijk wat geregend en het was niet te warm. Een dag heb ik mogen wegen. Dat ging niet zeer snel vooruit, vanwege de kleine prutskes aan de trossen.
Zondagavond ben ik met een paar studenten naar het park in Portageville geweest. Daar hebben we een barbecue gehouden. We hadden verse mais en hertenvlees dat in mayonaise en nog iets als het ware gemarineerd was. De mais hebben we met blad en al op de barbecue gelegd, terwijl de kolen nog aan het branden waren, dus met de blaren in het vuur. Daarna het hert erop en dat viel wel meer van smaak. Ik heb ooit eens reebokfilet gegeten en dat viel dik tegen, maar dit hert was niet slecht.
Tijdens het eten hebben we een beetje vreemde talen uitgewisseld. Nu kan ik in theorie goedemorgen en goedeavond zeggen in het chinees en nog wat dingen in het russisch en oekraiens. Krokodil, fotoapparaat en batterij, zijn het zelfde als in het nederlands. Ik heb de anderen dan wat nederlands proberen leren, maar dat viel niet mee. Ik vroeg aan Liu ( de Chinese studente ) om een s een aardsmoeilijk woord in het chinees te zeggen en ik verstond er niets van. Toen heb ik naar eens ons leuk woor hottentottentententententoonstelling gezegd en iedereen viel bijna van de bank af.
Verder hebben we genoten van de mooie natuur in het park en van de watervallen in het donker. De watervallen zelf waren natuurlijk verlicht. Dat was zeer mooi. Bovendien heb ik foto's van het parik in de winter gezien. Zo iets heb ik van mijn leven nog nooit gezien. Hopelijk kan ik er een paar strikken om mee te nemen naar huis.
Maandag, vandaag heb ik gesneden. De tomaten waren goed van kwaliteit, ondanks er een beetje neusrot in zat. Ze hingen ook op een redelijk goede hoogte, zodat ik heel de dag door kon snijden aan en tempo van iets meer dan 400 kg per uur, wat niet slecht is denk ik. Daarna moets ik nog gaan draaien voor een half uur. Dat was er te veel aan. Het enige positieve is dat ik nu mijn lichaamsgrenzen ken en ze niet ver meer kan verleggen zonder veel te trainen.
