Het is nu 4 dagen geleden dat ik mijn Belgische "comfortzone" inruilde voor een Maltees Erasmusavontuur. Na een paar dagen zuiderse chaos ben ik dan toch toegelaten aan de University of Malta: mijn stage kan beginnen. Ik zal hier 6 weken op de Central Delivery Suites en 5 weken op de NPICU (Neonatal and Pediatric Intensive Care Unit) staan. Daarnaast zal ik gedurende 8 weken wekelijks 2 uur het vak "Preparation for Partencraft" volgen samen met de laatstejaars vroedkunde (wat in Malta trouwens een 4-jarige opleiding is).
Vandaag de eerste stagedag gehad. Ik was er niet gerust in gezien mijn shift van 7u tot 19u zou duren, maar het bleek heel goed mee te vallen: "Tina, don't rush, you're in Malta!". Maltezers krijg je niet opgejaad dus verliep deze eerste dag op 't gemak. Wat wel super was: ik kreeg de kans om heel veel zelf te doen. Het vertrouwen dat ik hier al meteen kreeg gaf mijn zelfvertrouwen een boost. Resultaat: een Maltezertje extra op deze wereld De vroedvrouwen wilden me kost wat kost wat cultuur bijbrengen: dit weekend zijn er verkiezingen die niemand onberoerd laten (en dat zou ik geweten hebben...) Zaterdag gaan de Maltezen naar de stembus en zondag wordt de verkiezingsuitslag bekend gemaakt, gevolgd door een "overwinningsfeest": wordt dus vervolgd... Na de verkiezingen komt Pasen eraan, weer een reden om te feesten voor hen. Ik ga mij hier niet snel vervelen denk ik De taal is soms wel wat lastiger: men spreekt Engels als tweede taal maar verkiest Maltees om onderling te discussiëren. Ook de dames in arbeid spreken/verstaan op het einde enkel Maltees. Het werd dus veel onfoch (blazen) en striegh (ontspan): maar hey, het is dus gelukt hè
Na maanden voorbereiden en aftellen is het dan eindelijk zover: ik zit in Malta... Het vertrek viel beter mee dan gedacht (lees: minder emotioneel): een subtiel waar-ben-ik-aan-begonnen-traantje en hop door de douane. Onderweg aan de security kwam ik een gastdocente van de internationale dagen tegen, ze vertrok weer naar Berlijn. Wat een toeval: "the world is small, isn't it?" zei ze me nog. Nadat ze me veel succes wenste zocht ik de juiste gate om te vertrekken. Na een ietwat turbulent vlucht van 3 uur landde ik in Malta. De eerste indruk: wauw, zon! Nog geen uur later zat ik op mijn appartement en toen besefte ik: hier zit ik de komende 3 maanden... Na het inrichten (en poetsen, hallo Dettol!) van mijn appartement zag het er al wel beter uit. En toen ik vanmorgen wakker werd met een stralende zon én zicht op het zwembad dacht ik: Tinne, gij zijt met uw gat in de boter gevallen
Nog 7 dagen voor het vertrek naar mijn buitenlands avontuur. Wow. Ik heb dus besloten om alvast een blog aan te maken om mijn avonturen te delen. Momenteel nog veel te doen voor school, de laatste dingen voor Malta in orde brengen, verschillende bezoekjes,... een beetje afleiding is nooit slecht Ook al begint het te kriebelen, echt beseffen doe ik het nog niet. Hoewel, vandaag vertrok de vriendin van mijn broer op haar buitenlands avontuur, het komt dus ook voor mij echt wel dichterbij...
