Vrijdag zijn we naar de Pamela, Lise en Sabrina vertrokken. Klaar om op weekend te gaan in de jungle!! Pamela is de vriendin van Dion. Ze is vorig jaar op bezoek gekomen naar Suriname en heeft daar Dion leren kennen, meteen liefde op het eerste gezicht. Ze is ondertussen al 4 keer in Suriname geweest en over 6 maanden komt ze hier definitief wonen.
We zouden om 18u opgehaald worden door Dion. We zijn uiteindelijk pas tegen 23u kunnen vertrekken, omdat Dion en micheal ( 2 goede vrienden die vroeger slangen, kikkers en vogels hebben gevangen voor export. Ze leven al jaren in de jungle en kennen deze dan ook heel goed. Ze hebben er al heel wat in meegemaakt. De ideale gidsen dus!!) terug kwamen van een vorige trip en 24u vast hadden gezeten op een veerboot zonder eten.
We zijn met een busje en een jeep naar Dion zijn huis gereden om daar al het eten en drinken op te halen. Eindelijk vertrokken we richting het binnenland. Het landschap veranderde van een drukke stad in een rustige omgeving met een rode zandweg omgeven door een dichte jungle! De verkeersregels kende men hier niet meer. Plots stopten we en gingen we in het midden van de jungle dansen op de zalige muziek die opstond. Zalig onder de sterrenhemel, enkel jungle rond je en voor de rest niemand in de buurt!
Na ongeveer 2 uur rijden kwamen we aan op onze slaapplaats ( = hutje waar we onze hangmatten aan konden hangen en kreek waar we ons in konden wassen). In ons hutje liep een hele kolonie snijmieren met blaadjes richting hun mierenhoop. Dion liet ons zien dat vroeger de Indianen deze snijmieren gebruikten om wonden te hechten. Je laat de mier bijten en trekt dan het lijfje eraf. Zo zit het kopje van de mier vast in je huid en houdt de wonde dicht.
We hingen onze hangmatten op en zijn nog even gaan wandelen, enkele dieren gespot, en spannende verhalen gehoord. Rond half 5 lagen we in ons hangmat.
Na een korte nacht zijn we om 9u uit ons hangmat gekropen. We kregen een heerlijk ontbijt. En daarna zijn we ons gaan wassen in de kreek. De kreek had een cola-achtige kleur, dit komt door het rode zand. De kreek liep hellemaal door tot in de jungle. We zijn met Michael in die kreek door het oerwoud gegaan. Best vies omdat het water zo donker kleurt kan je niet zien wat er allemaal in het water zwemt. Het leek echt national geographic.
Dan zijn we met de auto vetrokken naar een ander plekje in de jungle. Nu mochten Femke, Dorien en Ik in de jeep. Want je kan op het raam of op het dak van de jeep zitten. Maar natuurlijk hadden wij weer de pech dat de jeep plots niet meer kon rijden. Dus zijn we met iedereen in het busje dicht bij elkaar gekropen. Onderweg hebben we weer prachtige dieren gezien zoals de harpij arend, de grootste roofvogel in Zuid-Amerika.
Op onze volgende slaapplaats hebben we ons eigen hut gebouwd om onze hangmatten aan te hangen en er een zeil over getrokken. Nog even in het kreekje gezwommen en heerlijk gegeten dat bereid werd op een vuurtje. Als we naar het toilet gingen, moesten we gewoon een putje graven. We zijn dan nog even gaan wandelen. We hebben zijdeaapjes, aras, gezien. Dan hebben we een gezellig kampvuur gemaakt en marshmallows gegeten.
s Avonds zijn we met de auto op zoek gegaan naar dieren. Dion en Micheal hebben dit jaren gedaan, dus ze zijn er erg goed in. Met een lamp zoeken ze naar dieren en wat zij zien, zien wij hellemaal niet :) We hebben veel coole kikkers, mooie vogels (ARA's, harpijn, ijsvogel, nachtzwaluw, ...) gezien Tegen 1u kropen we weer in ons heerlijke hangmat.
s Morgens werden we wakker van de oerwoudgeluiden en hebben we eitjes gebakken op het vuur. Hoe zalig is dat wel niet om op te staan in een paradijs en een ontbijt te krijgen met eitjes! We zijn nog aan een liaan gaan zwieren zoals bij Tarzan, hierdoor is mijn broek gesneuveld.
We zijn weer met het busje vertrokken richting de stroomversnellingen in Tibiti. We zijn met de auto zo ver mogelijk gereden, tot we echt vast zaten en niet meer verder konden doordat de jungle de weg hellemaal weer inneemt. Dus zijn we nog een heel stuk te voet gegaan. We hoorden het water stromen, dus we wisten dat we er bijna waren. Wauw dat was nu echt een paradijs!! Een open ruimte in het midden van de jungle. In het regenseizoen staat het daar hellemaal onder water, maar nu zitten we in het droogseizoen dus bestaat het er uit kleine plassen. Hierdoor konden we wel zeer grote sidderalen zien, we mochten dus zeker niet in het water komen.
Dan zijn we stilaan naar huis vertrokken want de jeep was kapot dus moest die getrokken worden door het busje. Nu mochten Femke, Dorien en ik in de jeep en konden we toch nog op het raam en het dak zitten. Dat was echt te zalig, puur genieten!
Ik ben verliefd geworden op de mooie natuur van het oerwoud. We willen allemaal zo snel mogelijk weer vertrekken naar het binnenland! Ik vond Suriname echt al mooi, maar nu dat we in het binnenland zijn geweest dan zie je pas hoe mooi het hier echt is!!!
Donderdag en vrijdag ben ik met Ellen en mijn mentor een bijscholing gaan volgen over doping. Het werd georganiseerd door SADA (= Surinaamse Anti-Doping Autoriteit). Die is nog maar pas opgericht, in oktober 2009. Hun doel is voorlichting geven en controles houden. De eerste dag kregen we informatie over wat doping is, we bespraken enkele casussen in groep, we kwamen te weten wanneer men van doping spreekt en wanneer het verboden wordt. De tweede dag kregen we een film te zien over sporters die uitleggen waarom ze geen doping gebruiken en hoe een dopingtest wordt afgenomen. We hebben ook een quiz gehouden en een kaartspel gespeeld( gelijkaardig aan UNO) . Wij als LO leerkrachten moeten deze boodschap doorgeven aan onze leerlingen zodat ze weten wat doping is en waarom het niet gebruikt mag worden. Het was een heel interessante workshop, want ik heb veel dingen bijgeleerd die ik nog niet wist.
Deze week hebben we het heel druk gehad en was het niet altijd even gemakkelijk, omdat we voor een week bij Senta en Iris woonden (2 studenten vroedkunde). We zaten in het centrum, dus we waren heel ver van onze scholen. Dat was een heel gepuzzel met taxis. We zijn bijna elke dag naar het politiebureau geweest, om de verklaring te gaan halen zodat we Dorien haar paspoort in orde konden brengen, maar alles gaat hier wat trager in Suriname.
Woensdag was een heel toffe dag. s Morgens zijn we weer naar onze stageschool geweest en in de namiddag zijn we met Joel op dolfijnentour en kaaimannentocht geweest. Dat was echt super tof! We zijn in een boot op zoek gegaan naar dolfijnen. Het duurde lang voor we er 1 konden spotten, maar uiteindelijk werd ons geduld beloond doordat we heel wat dolfijnen hebben gezien. Er was er zelfs 1 die lange tijd met zijn kopje boven bleef zwemmen! Daarna hebben we lekker Surinaams gegeten en wanneer het donker werd zijn we op kaaimannenjacht gegaan. Eerst hebben we ons goed ingesmeerd met Deet en zoveel mogelijk lichaamsdelen bedekt, want in het moeras zitten heel veel muggen. We vaarden in de donker door het moeras en genoten van het prachtige uitzicht, oerwoudgeluiden en de mooi sterrenhemel.We hebben ook een kaaiman gevangen en we hebben die allemaal mogen vasthouden. Dit was echt een fantastische uitstap!
Vrijdag mochten we eindelijk in ons nieuwe huisje (Winnys resort). Eindelijk hebben we weer een eigen thuis en we hebben het hier heel goed! Ik slaap samen me Dorien in een dubbelbed. Hier gaan we voor 1 maand verblijven, terwijl gaan we op zoek naar een nieuw huisje.
Zaterdag werden we om half 8 opgehaald door Joel voor een nieuwe uitstap. We zijn naar Brokopondo geweest en dat was echt een paradijs aan de Surinaamse rivier met palmbomen, strandje en jungle. we zijn dan met een bootje naar een maronsdorp geweest. Dit zijn weggelopen slaven die zich langs de rivier hebben gevestigd. Ze leven erg primitief in kleine hutjes. Het waren supervriendelijke mensen die heel gelukkig zijn. 's avonds zijn we met Jonathan ( een halve indiaan) in het oerwoud op zoek gegaan naar kaaimannen en anaconda's. Want in de Surinaamse rivier waarin we zonet hadden gezwommen, heeft men vorig jaar hele grote anacondas gezien. Spijtig, want we hebben niets gevangen. Onze magere vangst was een klein slangetje, een grote spin en een miljoenpoot. Jonathan vond dit heel jammer, want normaal vangt hij altijd wel iets. Maar de kreken stonden droog, waardoor het moeilijk was om slangen te vinden. We hebbenwel een kaaiman vlak bij ons gezien (dit zie ja als je met je pilamp schijntà felrode lichtjes).
Ondertussen was het al best laat en zijn we maar gaan slapen in onze hangmat. 's Morgens heb ik en Dorien ons in de Surinaamse rivier gewassen!! Daarna zijn we nog naar het stuwmeer geweest, maar iedereen had last van diarree dus zijn we iets vroeger naar huis gegaan. 's Avonds zijn we nog met de groep gaan eten voor mijn verjaardag.
Maandag was het weer vroeg opstaan om naar onze stageschool te gaan en ik heb 4u les gegeven. sAvonds zijn we met Joel inkopen gaan doen en heeft hij ons Surinaams leren koken. Hij heeft ons ook enkele woorden Sranan geleerd.( Het Surinaams)
Regenachtige, maar warme groetjes uit Suriname (want het heeft zondag, maandag en vandaag al heel veel geregend toch blijft het nog steeds heel warm buiten. Echt een tropisch klimaat)
Na ons euforisch internet moment, want we hadden eindelijk nog eens iets aan het thuisfront kunnen laten weten, kon ons geluk niet meer op! Althans dat dachten we toch... Enthousiast en lachend stapten we de taxi uit toen we zagen dat het hek vooraan en de poort van het terras openstond. Met een bang, klein hartje stapten we naar ons huis waar op het eerste zicht alles normaal leek tot we glasscherven op de grond zagen liggen... Instinctief liepen we terug naar de straat en belden we de huisbaas en politie. 20 minuten nadien verscheen de huisbaas en bekeken we de schade van dichterbij, want op dat momenten hadden we nog geen idee of ze nu werkelijk binnen waren geweest of het toch enkel bij een poging tot inbraak was gebleven... Waar we voor vreesden werd werkelijkheid: de kleine deur, waarvan het raam ingeslagen was en die nog dicht leek te zijn, was toch los... Vreemden waren in ons huis binnengedrongen... Een uur en vele telefoons later, toen de Surinaamse politie er eindelijk was, konden we de woning binnen. Vooraf gegaan door een agent gewapend met een revolver en een zaklamp namen we de schade op: Femke en Ellen hun kamers waren doordat ze op slot zaten, onaangeroerd. Dorien en ik hadden door het feit dat onze kamer niet over een slot beschikte, minder geluk. (Zoals Dorien het zelf zegt: 'DIKKE VETTE PECH' Het gevolg van de hele actie: Doorzochte koffers, een gestolen spiegelreflexcamera (waarvoor vrije giften altijd welkom zijn =)), een ontbrekende handbagage koffer vol met medicijnen en kleren, 2 missende haardrogers, een stijltang, gsm-toestel, gsm-lader... Een mooie buit zou ik zo zeggen!
Gelukkig hadden we die namiddag onze laptops meegenomen om te kunnen internetten en kregen de dieven niet veel tijd om het hele huis te doorzoeken en bleven zo twee kamers gespaard.
Na grondig onderzoek naar ontbrekende spullen, uitgebreide verklaringen en beschrijvingen en na het bezoek van de forensische politie voor sporenonderzoek, besloten we geen seconde langer in ons huisje te blijven. Gelukkig konden we rekenen op veel steun van onze vrienden en vriendinnen in Suriname en mochten we zonder enig probleem blijven slapen bij de meisjes van de Dr. J. F. Nassylaan. (Dankjewel voor het warme onthaal, jullie zijn werkelijk schatjes!)
We willen iedereen geruststellen dat wij volledig in orde zijn, maar dat het toch een zware mentale opdoffer was. Hoewel we ons hierdoor niet gaan laten doen en we nog steeds met volle teugen van het Surinaamse leven willen genieten! Wij zijn hier niet weg te slaan (maar overwegen toch sterk om van woning te veranderen =))
Vandaag zijn we al een week in Suriname en het is hier echt SUPER.
We hebben deze week al een hele boel gedaan en er volop van genoten.
We zijn een fiets gaan kopen zodat we nu overal snel kunnen geraken.
Dinsdagmorgen om kwart na 7 ben ik met de fiets naar mijn stageschool ( de poolschool) gefietst, dit was heel spannend. Ik heb daar kennis gemaakt met de directrice, want mijn mentoren van LO waren er niet. We hebben vandaag een siësta gehouden van 3u en het wasmachine uitgetest. s Avonds zijn we naar t vat gegaan samen met de andere studenten.
Woensdag ben ik gaan observeren. Ik heb kennis gemaakt met alle leerkrachten. Maar mijn mentor was ziek, dus de conciërge gaf les. De sportzaal was van hout, en er zaten gaten in de vloer en in het plafond. De manier van les geven is hier wel heel anders dan in België. De klassen bestaan steeds uit+- 30 leerlingen. De leerlingen mogen eten tijdens de les, ze lopen de les in en uit, gebruiken hun gsm en Mp3, en daar wordt niets op gezegd. sAvonds zijn we naar een voetbalmatch gaan zien van Ellen en Mathias hun school.
Donderdag heb ik kennis gemaakt met mijn mentor LO. Zijn lessen waren nog chaotischer dan die van de conciërge. Het was een les koprol voorwaarts, hij liet de leerlingen dit heel de tijd oefenen en terwijl nam hij punten af voor basket. Op een bepaald moment waren er maar 2 leerlingen echt aan het sporten en de overige leerlingen deden niet. De volgende les zei mijn mentor: Ik ga me bezig houden met de punten in te vullen, dus hou jullie maar bezig. Dus de leerlingen hebben zich 2lesuren bezig gehouden.
Vrijdag heb ik kennis gemaakt met mijn andere mentor. Zij was heel open. Haar les was wel heel interessant om te volgen. Het was een les rond zelfwerkzaamheid. De volgende les heb ik zelf gegeven. Het was een parallelles. Het was heel leuk en het verliep echt vlot, dus ik heb er echt heel veel zin in om nog meer lessen te geven! Het wordt echt een uitdaging om zoveel leerlingen aan het werk te zetten met het weinige materiaal dat ze maar hebben. s Avonds zijn we gaan uitgeweest in La Caff, we hebben ons nat in het zweet gedanst! Het was echt supertof!
Ik ga nu proberen enkele fotos erop te zetten en hopelijk lukt dat!!
HEY!! Ik ben veilig en wel aangekomen in Suriname. Het was best een lange en vermoeiende vlucht. Toen we uit het vliegtuig stapten kregen we meteen een warme gloed over ons. Het is hier heel vochtig en warm, maar heel aangenaam weer. Het regent hier ook wel vaak, toch blijft het hier heerlijk warm! Ik zit nu in het IOL de lerarenopleiding van hier. Ik kan thuis niet op het intenet, Dus ik weet niet of ik vaak iets op mijn blog kan zetten. Morgen ga ik kennis maken met mijn stageschool. SPANNEND! tot snel Veel zonnig , Surinaamse groeten! Tine
Binnenkort vertrek ik naar Suriname! Dit wordt hopelijk een fantastisch avontuur en een echte levenservaring. Via deze blog kunnen jullie mee genieten van al mijn belevenissen!
