Vrijdag zijn we naar de Pamela, Lise en Sabrina vertrokken. Klaar om op weekend te gaan in de jungle!! Pamela is de vriendin van Dion. Ze is vorig jaar op bezoek gekomen naar Suriname en heeft daar Dion leren kennen, meteen liefde op het eerste gezicht. Ze is ondertussen al 4 keer in Suriname geweest en over 6 maanden komt ze hier definitief wonen.

We zouden om 18u opgehaald worden door Dion. We zijn uiteindelijk pas tegen 23u kunnen vertrekken, omdat Dion en micheal ( 2 goede vrienden die vroeger slangen, kikkers en vogels hebben gevangen voor export. Ze leven al jaren in de jungle  en kennen deze dan ook heel goed. Ze hebben er al heel wat in meegemaakt. De ideale gidsen dus!!) terug kwamen van een vorige trip en 24u vast hadden gezeten op een veerboot zonder eten.

We zijn met een busje en een jeep naar Dion zijn huis gereden om daar al het eten en drinken op te halen.
Eindelijk vertrokken we richting het binnenland. Het landschap veranderde van een drukke stad in een rustige omgeving met een rode zandweg omgeven door een dichte jungle! De verkeersregels kende men hier niet meer. Plots stopten we en gingen we in het midden van de jungle dansen op de zalige muziek die opstond. Zalig onder de sterrenhemel, enkel jungle rond je en voor de rest niemand in de buurt!

Na ongeveer 2 uur rijden kwamen we aan op onze slaapplaats ( = hutje waar we onze hangmatten aan konden hangen en kreek waar we ons in konden wassen). In ons hutje liep een hele kolonie snijmieren met blaadjes richting hun mierenhoop. Dion liet ons zien dat vroeger de Indianen deze snijmieren gebruikten om wonden te hechten. Je laat de mier bijten en trekt dan het lijfje eraf. Zo zit het kopje van de mier vast in je huid en houdt de wonde dicht.

We hingen onze hangmatten op en zijn nog even gaan wandelen, enkele dieren gespot, en spannende verhalen gehoord. Rond half 5 lagen we in ons hangmat.

Na een korte nacht zijn we om 9u uit ons hangmat gekropen.
We kregen een heerlijk ontbijt. En daarna zijn we ons gaan wassen in de kreek. De kreek had een cola-achtige kleur, dit komt door het rode zand.
De kreek liep hellemaal door tot in de jungle. We zijn met Michael in die kreek door het oerwoud gegaan. Best vies omdat het water zo donker kleurt kan je niet zien wat er allemaal in het water zwemt. Het leek echt national geographic.

Dan zijn we met de auto vetrokken naar een ander plekje in de jungle. Nu mochten Femke, Dorien en Ik in de jeep. Want je kan op het raam of op het dak van de jeep zitten. Maar natuurlijk hadden wij weer de pech dat de jeep plots niet meer kon rijden.
Dus zijn we met iedereen in het busje dicht bij elkaar gekropen.
Onderweg hebben we weer prachtige dieren gezien zoals de harpij arend, de grootste roofvogel in Zuid-Amerika.

Op onze volgende slaapplaats hebben we ons eigen hut gebouwd om onze hangmatten aan te hangen en er een zeil over getrokken.
Nog even in het kreekje gezwommen en heerlijk gegeten dat bereid werd op een vuurtje.
Als we naar het toilet gingen, moesten we gewoon een putje graven.
We zijn dan nog even gaan wandelen. We hebben zijdeaapjes, ara’s,… gezien.
Dan hebben we een gezellig kampvuur gemaakt en marshmallows gegeten.

’s Avonds zijn we met de auto op zoek gegaan naar dieren. Dion en Micheal hebben dit jaren gedaan, dus ze zijn er erg goed in. Met een lamp zoeken ze naar dieren en wat zij zien, zien wij hellemaal niet :)
We hebben veel coole kikkers, mooie vogels (ARA's, harpijn, ijsvogel, nachtzwaluw, ...) gezien
Tegen 1u kropen we weer in ons heerlijke hangmat.

’s Morgens werden we wakker van de oerwoudgeluiden en hebben we eitjes gebakken op het vuur. Hoe zalig is dat wel niet om op te staan in een paradijs en een ontbijt te krijgen met eitjes!
We zijn nog aan een liaan gaan zwieren zoals bij Tarzan, hierdoor is mijn broek gesneuveld. 

We zijn weer met het busje vertrokken richting de stroomversnellingen in Tibiti. We zijn met de auto zo ver mogelijk gereden, tot we echt vast zaten en niet meer verder konden doordat de jungle de weg hellemaal weer inneemt. Dus zijn we nog een heel stuk te voet gegaan. We hoorden het water stromen, dus we wisten dat we er bijna waren.
Wauw dat was nu echt een paradijs!! Een open ruimte in het midden van de jungle.
In het regenseizoen staat het daar hellemaal onder water, maar nu zitten we in het droogseizoen dus bestaat het er uit kleine plassen. Hierdoor konden we wel zeer grote sidderalen zien, we mochten dus zeker niet in het water komen.

Dan zijn we stilaan naar huis vertrokken want de jeep was kapot dus moest die getrokken worden door het busje.
Nu mochten Femke, Dorien en ik in de jeep en konden we toch nog op het raam en het dak zitten.
Dat was echt te zalig,  puur genieten!

Ik ben verliefd geworden op de mooie natuur van het oerwoud. We willen allemaal zo snel mogelijk weer vertrekken naar het binnenland!
Ik vond Suriname echt al mooi, maar nu dat we in het binnenland zijn geweest dan zie je pas hoe mooi het hier echt is!!!

MI LOBI YOU ( sranan voor ik hou van jullie!)