Tijdens het inchecken  maakten we al kennis met het afrikaanse tempo. Als laatste stapten we op het vliegtuig, richting Caïro. Na een dik uur  wachten  in Caïro namen we het vliegtuig richting Dar es Salaam. De hitte kwam ons bij het uitstappen al te gemoed, ook al was het 5uur  ’s morgens.  Na het invullen van enkele papieren, vingerafdrukken nemen, valiezen ophalen,… stonden “the brothers of charithy”  al op ons te wachten.  Met in totaal 11 personen + koffers + handbagage gepropt in een mini bus maakten we een eerste rit door het drukke Dar es Salaam. Heel indrukwekkend! Op de weg geldt hier de wet van snelste en degene met de luidste toeter . De geur van benzine, gerookte vis, zwetende blanken kwam ons tegemoet. Overal zagen we kleine winkeltjes langs de straat, kinderen met schooluniformpjes met spier witte sokjes, albino’s… Eens aangekomen bij de broeders werden we verwelkomt en kregen we onze kamers toegewezen. Na een eerst tanzaniaans ontbijt (jam + brood+ thee) trokken we terug richting stad en gingen we naar de Belgische ambassade, coco beach, ….Met de veerboot  naar de andere kant van het water, hier gingen we naar een plaatselijk marktje. Nog nooit zoveel zwarte hadden we op een hoop gezien. We werden langs overal bekeken en riepen ze “Mzungu”(=blanke). De dag werd afgesloten met een welverdiende douche. Maar na een 10 minuten waren we wel al weer terug bezweet. Gelukkig beloofden ze ons dat het in Kigoma minder warm en minder druk ging zijn als hier in Dar. 

11-05-2011 om 20:17 geschreven door TimeForTanzania  

Op 5 mei vertrekken we vanuit Zaventem richting Tanzania, met een overstap in Caïro. Na in totaal iets meer dan 11 uur te hebben gevlogen komen we rond half 6 aan in Dar es Salaam. De binnenlandse vlucht van Dar es Salaam naar Kigoma werd een tijdje geleden afgelast. Vermits dit vervoersprobleem nog steeds niet is opgelost, gaan we net zoals de groep van Maart per bus reizen.

Een andere keuze die we hadden was voor een ander vliegtuig te kiezen met een extra tussenstop. Dit ging ons per vlucht 300 euro kosten! Unaniem hebben we besloten om ons te wagen aan het avontuur en voor de busreis van 30 euro te kiezen. De inleefreizigers hebben ons al wel gewaarschuwd voor luide muziek in de bussen, “slecht-geacteerde-afrikaanse films”, meermaals met je hoofd tegen het plafond vliegen,….(hun ervaringen kan je nalezen op deze blog: http://tanzania-khlim-2011.blogspot.com/)

Vermits de busjes telkens om 4uur ’s morgens vertrekken nemen we pas op 7 mei de bus richting Kigoma. De busreis zou ongeveer 34 uur duren en als we pech hebben, nog een beetje langer! 2 dagen in de bus met een overnachting in het luxe hotel DK Lodge, in de stad Kahama. Met wat geluk komen we in Kigoma aan om 12u ’s middags.

We kijken er allen enorm naar uit. Maar al veel dromen over deze reis kunnen we nog niet, vermits we ons nog even op de examens moeten concentreren!

Groetjes!

29-04-2011 om 13:41 geschreven door TimeForTanzania  

21-04-2011 om 00:00 geschreven door TimeForTanzania  

Vrijdag namiddag vertrokken we met onze safari jeep en chauffeur James voor een lange tocht richting Katavi. Het duurde niet lang vooraleer de eerste herinneringen van onze reis van Dar es Salaam naar Kigoma terug bovenkwamen. Slechts een half uur reden we op verharde weg, nadien enkel een hobbelige zandweg en dit voor 8 uur lang. We zagen weer prachtige landschappen met hier en daar een hutje en soms een klein dorpje, waar je weliswaar cola en vodacom telefoonkaarten  kon kopen. We maakten de reis zo aangenaam mogelijk.  Bij gebrek aan radio zorgden Stijn en Esther voor de nodige zang (tot ergernis van sommige van de groep). We picknickten in niemandsland, ook James kon onze koude pasta salade met groentjes wel smaken. Zoals gewoonlijk was het om 19uur donker en konden we vanuit onze jeep genieten van een prachtige sterrenhemel. Rond 23 uur kwamen we dan uiteindelijk aan in de guesthouse waar we twee nachten zouden verblijven. Per twee sliepen we in een kamer (6000CH = 3 euro) die voorzien was van een frans toilet en een douche, jammer genoeg wel zonder water. Het was er zeer gezellig vermits onze enige verlichting een brandend kaarsje was. Uitgeput kropen we in ons bed en droomden we over de safari van morgen.

Kukelukukuuu!!! TokTokToook……BAM… (Vanavond eten we dus kip!) Zo werden we ’s morgens wakker. Na een stevig ontbijt vertrokken we op safari! Niet lang nadat we Katavi National Park waren binnen gereden kregen we al de eerste antilopen, gieren, giraffen, zebra’s,  varanen en  nijlpaarden te zien. Op de krokodillen en olifanten was het iets langer wachten. Maar uiteindelijk poseerden ook zij voor onze lens. Jammer genoeg zagen we geen leeuwen of panters. Hiervoor moet je echt al veel geluk hebben. Tijdens de safari beleefden we nog een heel spannend moment. In het park waren verschillende brandjes aangestoken, dit om het dorre gras te verbranden, zodat er weer nieuw gras kon groeien. Plotseling waren we zo goed als omsingeld door hoge vlammen. Niet alleen langs de jeep maar ook op het stuk weg was er vuur. Na wat getwijfel van James en de gids reden we toch door het vuur heen. Gelukkig gebeurde er niets en kwamen we er met de schrik vanaf. Helemaal onder het rode stof kwamen we terug aan in het guesthouse. We verfristen ons met vochtige doekjes en deodorant (omdat er nog steeds geen stromend water was), ziezo klaar om op restaurant te gaan! We genoten van een diner met kaarslichtjes, hoewel we dit even gezellig vonden als onze boterhammen met mayonaise tijdens de safari. 

Zondag vertrokken we weer voor een “bumpy ride” doorheen het prachtige Tanzania. Moe maar voldaan kwamen we terug aan in Kigoma en trakteerden we ons op een heerlijke maaltijd  bij Coastview. We kijken allen weer enorm uit naar wat deze week stage zal brengen. Deze week gaan we voor de laatste keer ruilen van afdeling. De tijd vliegt hier voorbij, nog maar drie weken te gaan L

31-05-0197 om 00:00 geschreven door TimeForTanzania  

Vrijdag

Vrijdag maakten we voor het eerst kennis met de hevige regenbuien die hier tijdens het regenseizoen dagelijks wel zo een uur aan een stuk vallen. Nu werd het voor ons duidelijk waarom er overal zo diepe sloten rondom het ziekenhuis zijn. In korte tijd waren hierin overal kleine riviertjes ontstaan. ’s Avonds was het gelukkig opgeklaard, we gingen samen met Jolien, Karen en Joachim (Belgen die in Mandeleo verblijven) samen iets drinken in Sunside (plaatselijk cafeetje). Hierna gingen we samen met Jean-Michel nog een dansje placeren in het Lake Tanganyka Hotel.

Zaterdag

Uitslapen! Pauline – Diana –Esther en Ine vertrokken naar “Hope of Nations” om hun lapje stof te laten omtoveren tot een kleedje. Donderdag zien ze het resultaat. Verder werd er nog aan de opdrachten voor school gewerkt en nog met de mama’s en papa’s en liefjes geskyped of gemaild.

Zondag

Naar deze dag hadden we al heel de week uitgekeken. ’s Morgens gingen we ontbijten in het Lake Tanganyka Hotel. Het was echt overheerlijk, zo ging bijvoorbeeld Stijn 3 keer zijn bord bijvullen. Na al dat “zondigen” was het tijd om naar de mis te gaan. Twee uur lang zongen Stijn – Pauline – Esther en Diana uit volle borst mee. Of deden ze toch een poging tot, want de mis was in het Swahili. Namiddag was dan het moment waar we zo hard naar hadden uitgekeken! We gingen snorkelen in het Tanganyka meer. Het was echt prachtig. Pauline – Laura – Stijn en Zoë waagden zich aan een cliff jump van maar liefst 11 meter. Esther en Ine zorgde voor de nodige aanmoediging vanuit de boot J Enkel Laura had serieuze bloeduitstortingen op haar billen waardoor ze zelfs ’s avonds moeite had  om te blijven zitten in het restaurant “Hill Top”. Terwijl we smulden van de heerlijke “fried prawns”, genoten we van het adembenemende uitzicht over het Tanganyka meer. Hier komen we zeker nog eens terug, ook al is het maar om de zebra’s en de apen nog eens te zien.

Maandag

Op 24 juni organiseren wij samen met de inleefreizigers de Khlimundo die dit jaar in teken zal staan voor het weeshuis Mwocachi. Uit de verhalen van de inleefreizigers konden we al opmaken dat er echt schrijnende toestanden afspeelden achter de muren van dit weeshuis. We hadden ons al zo goed mogelijk voorbereid, maar toch vielen we nog van de ene verbazing in de anderen. Er verblijven in totaal 244 kinderen, deze moeten allemaal eten, drinken, slaapplaats, onderwijs, sanitaire voorzieningen, …. hebben. Allemaal basisbehoeften zou je zeggen, maar aan geen enkel van deze basisbehoefte werd voldoende  voldaan. Uiteindelijk komt het neer op 1 groot probleem = GELD! Er is onvoldoende geld voor leerkrachten te betalen, er zijn 5 leerkrachten terwijl er minstens 10 nodig zijn. De leerlingen wachten in de klas tot de leraar in de andere klas gedaan heeft. Zo is er zelfs onvoldoende geld om het water te betalen en werd dan ook de waterleiding afgesloten. Daardoor zijn de kinderen verplicht om te voet water te gaan halen uit een rivier. De slaapplaatsen van de kinderen was echt schrijnend. Vele kinderen sliepen per 2 in een bed, waarvan dan ook nog de matras in een zeer slechte staat is. In een slaapzaal sliepen gemiddeld 25 kinderen, maar toch telden we maar 10 à 12 matrassen. Met andere woorden, er is dus veel geld nodig. Langs deze weg doen we een oproep om allen naar de Khlimundo te komen! Voor vertrek hebben sommige onder ons alvast geld ingezameld met een wafelverkoop!! Bedankt aan allen die een wafeltje hebben gekocht ;) !

30-11--0001 om 00:00 geschreven door TimeForTanzania