"Allez, allez, allez! Encore une fois! Superpromotion: 2 pour le pris de 1! Du jamais vu!" ...
... je zou je zó in de allergrootste Carrefour ooit gezien wanen, deze hier op 2km van Le Galion, ware het niet dat je wist dat je gewoon de blog van een - ietwat meer vermoeide dan bij het begin van vorig bericht- student aan het lezen bent, die beloofd had om in deze hebdomadaire zowaar het verslag te doen van 2 weken! Nooit eerder gezien in een hebdomadaire vermoed ik! Wat echter typisch is aan zo'n verslag, dat is dat twee afzonderlijke hebdomadaires samen altijd dikker zijn dan 1 hebdomadaire over twee weken (ook al is het nooit eerder gezien, ik vermoed dat dat een typisch kenmerk is!). Dit wordt dus een korter stukje dan voorgaand! (En daar zie ik jullie zucht van opluchting al de stofdeeltjes van je computerscherm afblazen, dat is dan ook eens gebeurd!).
Ik weet niet zeker of ik het al had laten registreren in één van voorgaande edities van dit weekblad, maar bij deze neem ik alvast de gelegenheid om het er nog eens in te zetten, want een herhaling in een weekblad/dagblad/tijdschrift/tv heeft altijd veel meer effect dan een losse vermelding! Dat is althans wat de marketing-boys van Johnson&Johnson ons hebben geleerd op donderdag. De volledige naam van onze school is 'EM-Lyon Business School', en die heeft ze zeker niet gestolen ... vooral dat laatste deel dan niet. Daarmee kan ik natuurlijk verwijzen naar de lessen die we krijgen, maar nog meer verschillend dan in Leuven is hier blijkbaar hoe de school zelf echt business doet met de bedrijvenwereld! Elke bank heeft hier bijvoorbeel in school een eigen bureau, om studenten 'hun financiële behoeften te vervullen'. -Lees: ze zoeken een publiek van lage risicoklasse op terugbetalingsmogelijkheden van leningen met hoog potentieel van leningen-. Maar zo zijn hier ook elke dag voorstellingen/workshops/Jobdays/Simulation days/Business Games/... door verschillende bedrijven georganiseerd. Bijzonder interessant, maar echt veel heb ik er nog niet gedaan. Maar donderdag had ik me toch laten overhalen om naar de "crèmekesfabrikant" Johnson&Johnson te gaan kijken, en dan nog wel in het domein van hun Marketing... Ik ben nog steeds aan het uitvissen wie aan de basis lag om mij zover te krijgen om daar naar toe te gaan, ... Pas op, wel een aantal interessant toepassingen gezien hoor, een aantal grappige reclamespots (in het frans natuurlijk) en een methode om goede vs slechte reclamespots uit elkaar te halen. Ik weet niet of het aan het feit ligt dat ik al anderhalve maand geen tv-spots meer gezien heb, maar uiteindelijk blijkt marketing toch niet zo mijn ding te zijn ... Gelukkig van de doos "smoetproduktn" en de cocktail die we op het einde van de namiddag kregen! Na de cocktail gingen we onze cullineaire behoeften nog verder vervullen in een goedkope(!) tapa's bar. Ik wilde meteen mijn "smoetkesdozen" al eens uitproberen voor we weggingen, maar bleek dat ik die vergeten was bij de cocktails ... atlhans, dat denk ik toch. Alhoewel dat een alternatief scenario natuurlijk kan zijn dat iemand dacht, die gast heeft die smoetting niet nodig, laat ik zijn doos maar nemen ... Mja, misschien moeten we toch maar voor de cocktail en het eerste scenario gaan, want tegen 3 u 'snachts begin ik al typend te dromen ;-)!
Vrijdag31oktober ... Halloween!!! Iedereen was benieuwd hoe dit gevierd zou worden in Lyon, dus beslisten we om ons wat op te warmen in Le Galion, alvorens naar het centrum te trekken met allen. Bleek dat het concept Halloween nogal ruim opgevat wordt als "het zich verkleden in de meest ongewone figuren met de meest ongewone combinaties van de meest ongewone attributen". Nu, dat vond ik niet zo'n probleem, want het deed me wel wat aan de Kazou vrije-expressie-sessies denken . Uiteindelijk hadden we geluk dat we met de helft jongens en de helft meisjes waren, want anders zouden we hoogstwaarschijnlijk niet binnengeraakt zijn op de Q Boat, Eén van de meest spectaculaire dans-boten in het centrum van Lyon. Ook hun idee van Halloween was niet volledig conform met het onze, maar l'atmosphère n'était pas du tout buf! Een mooie avond, in een mooi decor, ... hoe noemen ze dat? Eentje om in te kaderen zeker? ;-)
Zaterdag opgestaan met het idee om met alle vervuilde stoffen komaf te maken: Enerzijds alle vervuilde stoffen in mijn linnen zak, dus: opnieuw wassen, strijken, enzovoorts; maar anderzijds ook alle vervuilde stoffen van de avond ervoor, dus: Gaan lopen en gaan tenissen! Lastig, twee zware sporten op 1 dag, maar het was de moeite om nog eens diep te gaan! Wat de avond betreft, werd het opnieuw éentje waar ons strategisch inzicht en listige plannen overheersten. We hebben zo al wel wat door dat je niet in grote groep met veel mannelijke studenten ergens binnen moet proberen te geraken in Lyon, dus splitsen we ons voortaan telkens op in kleinere groepjes, met voldoende vrouwelijk gezelschap. Zo zijn we er toch al meer dan eens in geslaagd om met een groep van 25 ergens binnen te geraken! Nuja, wat kan je ook verwachten van portiers waar niet mee te discussiëren valt ... zij hebben die lessen 'Stratégie' niet gekregen aan EMLyon natuurlijk! Hah, de vruchten werpen zich al af ;-)
En toen was er de zevende dag, een rustdag zoals we dat zeggen (of althans zoals een bepaald Boek het beweert). Eindelijk eens de tijd genomen om me met het thuisfront bezig te houden, want in Kazou gaan de zaken natuurlijk ook nog voort! Wat gewerkt voor het planningsweekend dat eraan komt en de kampkeuzes uitpluizen voor volgende zomer!
Fin, tot zover de tweede week van deze hebdomadaire! Velen onder jullie zullen dit misschien wel allemaal zien als één grote verkoopstunt voor 'Erasmus' aan de studenten, of van 'Het Studentenleven' aan de niet-studenten ... Anderen als een oprechte getuigenis om jullie een zo goed mogelijk beeld te geven van hoe het er aan toe gaat ... Zie het zoals je wil, maar ik denk dat je het moet meemaken om het te begrijpen, want ik heb in elk geval al één ding geleerd uit dit alles ...
De voorspellingen zijn uitgekomen ... niet alleen die van het slechte weer (zie "overstromingen in de omgeving van Lyon"), maar ook die van het onderhouden van een blog ... Maaaaaar, niet getreurd, ik heb zopas de moed samengeraapt om op algemene aanvraag en met Miles Davis en John Coltrane door mijn koptelefoon een woordje te plaatsen over de afgelopen twee weken! Hopelijk zullen deze twee improvisatie-jazz-zwaargewichten mij inspireren om even vindingrijk om te springen met woorden als met hun noten ... Hoe lang dat woordje zal worden en in hoeveel berichten het zal staan, is voor mij voorlopig nog een raadsel, maar tegen de tijd dat jullie dit zullen lezen (waarschijnlijk op een treffelijker uur dan het mijne), zal het voor jullie alvast een weetje zijn! Eén ding staat echter vast, wanneer ik even lang schrijf als een gemiddeld nummer van beide heren jazzmuzikanten, dan wordt het een drie-uur-durende voorstelling, waarin twee nummers gespeeld worden ...
Allons-y!
Maandag 20 oktober ... une journée d'eau! Op deze dag stond elke gebeurtenis rechtstreeks of minder rechtstreeks in verband met water, of op zijn minst toch met 'vocht'. Na al een aantal verschillende sporten uitgeprobeerd te hebben hier in Lyon, besloten we om een internationale zwemwedstrijd te houden tussen België, Duitsland en Engeland (Daar hebben we al het eerste water-element). Het lijkt zowaar op het begin van een grap, en jawel hoor, uiteindelijk bleek het ook wel wat uit te draaien op een mop! Zeker toen de receptionniste ons vriendelijk vroeg of we wel zeker onze 'zwemslip' meehadden ... niet dus. Na wat heen en weergeloop tussen de zwemslipwinkel en het zwembad om te onderhandelen, hebben we uiteindelijk (uit prijsoverwegingen - economisten/onderhandelaars die we zijn) ons in een 'verloren-voorwerp-zwemslip' moeten heissen ... hilariteit alom natuurlijk! Nogal een geluk dat er geen onderwatercamera's aanwezig waren om jullie het fraaie resultaat te laten zien ;-). Vermits na een verwenbeurt van de spieren door het zwemmen ook de maagspieren op hun wenken bediend willen worden, gingen we shoppen en een gezonde schotel koken, vergezeld van de nodige water(!)-achtige substanties van typisch franse makelarij, in rood/wit of een kleur ertussen te verkrijgen in elke betere supermarktketen. Nadat onze magen gevuld waren, besloten we een stapje te zetten OP de Rhône (water...). Hier hebben we namelijk het enorme voordeel dat we langs de Rhône heuse party-bateaux hebben, waarbij je een gezellig terrasje kan doen op het dek van het schip of binnen. Wie echter een danspasje wil wagen, kan terecht op het benedendek waar de disco zich afspeelt! Hoewel het allemaal wat exclusief lijkt, vallen de prijzen (in termen van Lyon) al bij al nog heel schappelijk uit! De naam van de boot was 'Le Sérieux'...maar goed dat de naam al een serieus tintje meegaf aan de avond, want van ons zou het in elk geval niet komen ;-). En dan, het laatste elementje vocht van de avond: beseffen dat je laatste metro over 3 minuten vertrekt, maar dat je gemiddeld 7 minuten wandelt naar de halte ... in looppas en zweetplas richting metro, en hem nog gehaald! Dat zal niet de laatste keer zijn dat ik heb moeten lopen voor de metro! Maar we leren eruit ;-)
Dinsdag, opnieuw een dag in het nat! Maar waar het maandag niet zozeer door de weersomstandigheden was, was het vandaag wel heel duidelijk daardoor! Een uitgeregende voetbaltraining met de EM-Lyon ploeg, gevolgd door een 40 minuten wachtende houding aan een bushalte zonder bushokje, dreigden de avond in het water te laten vallen; ware het niet van het cocktailfeestje bij Lisa in het centrum van Lyon! Hier werden opnieuw twee zaken bevestigd: Fransen kunnen (avec tout le respect) niet zo goed tegen drank (of toch minder dan Belgen :p); en het frans dat wij als belgen spreken, wordt altijd vloeiender en grappiger naarmate het alcoholpercentage in ons bloed stijgt. Wat je allemaal niet moet doen om je frans te verbeteren!!!
Donderdag 23okt, dé clash der tenoren stond vandaag op het programma, dé derby van het jaar, ... we speelden in de competitie met EMLyon tegen de geburen (en klaarblijkelijk ook aartsvijanden hier) van Ecole Centrale, de échte ingenieurs :p. Het werd echter duidelijk dat de wetten van Newton het voetbal meer ondersteunden dan Le Chiffre d'affaires, want Ecole Centrale nam al snel de bovenhand in de match. Jammer van de nederlaag, maar gelukkig werden we geïnviteerd bij hen op de halloweenparty (jawel, de 23ste.. reden: de échte ingenieurs hebben nood aan een weekje vakantie, thah! ).
Zaterdag 24 oktober, eindelijk was het zover, na iets meer dan een maand in onrust leven, met gevoelens gaande van ongewennigheid, eenzaamheid en verlatenheid tot intens verdriet en verlangen naar het thuisfront, kwamen mes parents me eindelijk wat opvrolijken! Om volledig fris te zijn, had ik me voorgenomen om goed uit te slapen (misschien mede veroorzaakt door het Deense verjaardagsfeestje voor Jakob de avond ervoor..). Het terugzien was vertederend, mede door alle welkomstslingers en spandoeken die ik speciaal opgehangen had! Maar het moet gezegd, het eerste wat moest gebeuren was van praktische aard: een bezoekje met de wagen aan de carrefour om 2m² van mijn al niet te grote kamer om te vormen in een voorraadplaats voor de komende week(en). Nadien even Vieux Lyon gaan verkennen, met een grote zin om een typisch Lyons gerecht te eten, om uiteindelijk in een grill-restaurantje aan te meren! Wel heel top in orde! Nadien gingen we samen terug naar part-dieu, waar het hotel lag. Nu de énen onder ons gingen daar om een dutje doen in hun hotel, terwijl de andere naar die coté gingen om ...nog niet meteen een dutje te doen ;-)
Zondagochtend, plots, een onverwachte telefoon! Ongeloof bij de ouders, want Tijs zou zowaar 2u vroeger dan afgesproken terug in het centrum zijn van Lyon! Hij zal waarschijnlijk toch niet meer weggeweest zijn op zaterdag ... Wie weet ... ! Bleek dat de bushalte te ver wandelen geweest was, en dat er in part-dieu wel meerdere slaapgelegenheden zijn, naast hotels ;-). Maar, zo hadden we alvast een Prachtige dag, heel mooi weer, heel veel tijd om alle toeristische plaatsjes te bezoeken, zowel te voet als met de fiets! Ik mag het eerlijk zeggen: we waren trots op de kilometers en hoogteverschillen die we die dag afgelegd hebben! We hadden dan ook het volste recht om lange tijd te genieten van de warme zon in een rustig amfitheater in Vieux Lyon ... en een geluk dat mama het nemen van foto's nog niet volledig onder de knie heeft, want zo konden we nog een half uurtje langer van de zon genieten ;-)! En als afsluiter van de avond werd duidelijk dat niet alleen ik gebeten ben door de verschillende culturen hier in Lyon...Geleid door onze goed Petit-Paumé-gids zijn we iets gaan eten in Minanée, een japans restaurant waar je met andere families rond een tafel zit, met een kok die wat trukjes doet met het eten, terwijl ze het toch ook effectief aan het bereiden is aan je tafel! Zeker de moeite, Saké!
Maandag heb ik mijn ouders dan wat de vrijheid gehund die ze wel verdienden, na reeds 2 dagen met mij opgescheept te zitten, wat een schok moet zijn na een maand zonder mij! Blijkbaar zijn er nog plaatsjes van Lyon die ik zelf nog moet ontdekken, dus ik weet alvast nog wat gedaan! 's Avonds alvast geïndigd in een restaurantje die meer dan eens verwees naar 'Den Boerenstiel', ware het alleen al niet door de gigantische proporties die we kregen. Zo was er ene Hoogleeds die zei: "It was bien, but un peu beaucoup", waarop de garçon: "Comme à la campangne"!
Het vertrek op dinsdag was zwaar, de zakdoekken onvoldoende en de waterafvoer overbelast, maar het zijn 4 toffe dagen geweest! Miles Davis en John Coltrane hebben mij alvast warm gehouden, hopelijk dit verslag(je) jullie ook!
. Uiteindelijk hadden we geluk dat we met de helft jongens en de helft meisjes waren, want anders zouden we hoogstwaarschijnlijk niet binnengeraakt zijn op de Q Boat, Eén van de meest spectaculaire dans-boten in het centrum van Lyon. Ook hun idee van Halloween was niet volledig conform met het onze, maar l'atmosphère n'était pas du tout buf! Een mooie avond, in een mooi decor, ... hoe noemen ze dat? Eentje om in te kaderen zeker? ;-)
