"Allez, allez, allez! Encore une fois! Superpromotion: 2 pour le pris de 1! Du jamais vu!" ...
... je zou je zó in de allergrootste Carrefour ooit gezien wanen, deze hier op 2km van Le Galion, ware het niet dat je wist dat je gewoon de blog van een - ietwat meer vermoeide dan bij het begin van vorig bericht- student aan het lezen bent, die beloofd had om in deze hebdomadaire zowaar het verslag te doen van 2 weken! Nooit eerder gezien in een hebdomadaire vermoed ik! Wat echter typisch is aan zo'n verslag, dat is dat twee afzonderlijke hebdomadaires samen altijd dikker zijn dan 1 hebdomadaire over twee weken (ook al is het nooit eerder gezien, ik vermoed dat dat een typisch kenmerk is!). Dit wordt dus een korter stukje dan voorgaand! (En daar zie ik jullie zucht van opluchting al de stofdeeltjes van je computerscherm afblazen, dat is dan ook eens gebeurd!).
Ik weet niet zeker of ik het al had laten registreren in één van voorgaande edities van dit weekblad, maar bij deze neem ik alvast de gelegenheid om het er nog eens in te zetten, want een herhaling in een weekblad/dagblad/tijdschrift/tv heeft altijd veel meer effect dan een losse vermelding! Dat is althans wat de marketing-boys van Johnson&Johnson ons hebben geleerd op donderdag. De volledige naam van onze school is 'EM-Lyon Business School', en die heeft ze zeker niet gestolen ... vooral dat laatste deel dan niet. Daarmee kan ik natuurlijk verwijzen naar de lessen die we krijgen, maar nog meer verschillend dan in Leuven is hier blijkbaar hoe de school zelf echt business doet met de bedrijvenwereld! Elke bank heeft hier bijvoorbeel in school een eigen bureau, om studenten 'hun financiële behoeften te vervullen'. -Lees: ze zoeken een publiek van lage risicoklasse op terugbetalingsmogelijkheden van leningen met hoog potentieel van leningen-. Maar zo zijn hier ook elke dag voorstellingen/workshops/Jobdays/Simulation days/Business Games/... door verschillende bedrijven georganiseerd. Bijzonder interessant, maar echt veel heb ik er nog niet gedaan. Maar donderdag had ik me toch laten overhalen om naar de "crèmekesfabrikant" Johnson&Johnson te gaan kijken, en dan nog wel in het domein van hun Marketing... Ik ben nog steeds aan het uitvissen wie aan de basis lag om mij zover te krijgen om daar naar toe te gaan, ... Pas op, wel een aantal interessant toepassingen gezien hoor, een aantal grappige reclamespots (in het frans natuurlijk) en een methode om goede vs slechte reclamespots uit elkaar te halen. Ik weet niet of het aan het feit ligt dat ik al anderhalve maand geen tv-spots meer gezien heb, maar uiteindelijk blijkt marketing toch niet zo mijn ding te zijn ... Gelukkig van de doos "smoetproduktn" en de cocktail die we op het einde van de namiddag kregen! Na de cocktail gingen we onze cullineaire behoeften nog verder vervullen in een goedkope(!) tapa's bar. Ik wilde meteen mijn "smoetkesdozen" al eens uitproberen voor we weggingen, maar bleek dat ik die vergeten was bij de cocktails ... atlhans, dat denk ik toch. Alhoewel dat een alternatief scenario natuurlijk kan zijn dat iemand dacht, die gast heeft die smoetting niet nodig, laat ik zijn doos maar nemen ... Mja, misschien moeten we toch maar voor de cocktail en het eerste scenario gaan, want tegen 3 u 'snachts begin ik al typend te dromen ;-)!
Vrijdag31oktober ... Halloween!!! Iedereen was benieuwd hoe dit gevierd zou worden in Lyon, dus beslisten we om ons wat op te warmen in Le Galion, alvorens naar het centrum te trekken met allen. Bleek dat het concept Halloween nogal ruim opgevat wordt als "het zich verkleden in de meest ongewone figuren met de meest ongewone combinaties van de meest ongewone attributen". Nu, dat vond ik niet zo'n probleem, want het deed me wel wat aan de Kazou vrije-expressie-sessies denken . Uiteindelijk hadden we geluk dat we met de helft jongens en de helft meisjes waren, want anders zouden we hoogstwaarschijnlijk niet binnengeraakt zijn op de Q Boat, Eén van de meest spectaculaire dans-boten in het centrum van Lyon. Ook hun idee van Halloween was niet volledig conform met het onze, maar l'atmosphère n'était pas du tout buf! Een mooie avond, in een mooi decor, ... hoe noemen ze dat? Eentje om in te kaderen zeker? ;-)
Zaterdag opgestaan met het idee om met alle vervuilde stoffen komaf te maken: Enerzijds alle vervuilde stoffen in mijn linnen zak, dus: opnieuw wassen, strijken, enzovoorts; maar anderzijds ook alle vervuilde stoffen van de avond ervoor, dus: Gaan lopen en gaan tenissen! Lastig, twee zware sporten op 1 dag, maar het was de moeite om nog eens diep te gaan! Wat de avond betreft, werd het opnieuw éentje waar ons strategisch inzicht en listige plannen overheersten. We hebben zo al wel wat door dat je niet in grote groep met veel mannelijke studenten ergens binnen moet proberen te geraken in Lyon, dus splitsen we ons voortaan telkens op in kleinere groepjes, met voldoende vrouwelijk gezelschap. Zo zijn we er toch al meer dan eens in geslaagd om met een groep van 25 ergens binnen te geraken! Nuja, wat kan je ook verwachten van portiers waar niet mee te discussiëren valt ... zij hebben die lessen 'Stratégie' niet gekregen aan EMLyon natuurlijk! Hah, de vruchten werpen zich al af ;-)
En toen was er de zevende dag, een rustdag zoals we dat zeggen (of althans zoals een bepaald Boek het beweert). Eindelijk eens de tijd genomen om me met het thuisfront bezig te houden, want in Kazou gaan de zaken natuurlijk ook nog voort! Wat gewerkt voor het planningsweekend dat eraan komt en de kampkeuzes uitpluizen voor volgende zomer!
Fin, tot zover de tweede week van deze hebdomadaire! Velen onder jullie zullen dit misschien wel allemaal zien als één grote verkoopstunt voor 'Erasmus' aan de studenten, of van 'Het Studentenleven' aan de niet-studenten ... Anderen als een oprechte getuigenis om jullie een zo goed mogelijk beeld te geven van hoe het er aan toe gaat ... Zie het zoals je wil, maar ik denk dat je het moet meemaken om het te begrijpen, want ik heb in elk geval al één ding geleerd uit dit alles ...
De voorspellingen zijn uitgekomen ... niet alleen die van het slechte weer (zie "overstromingen in de omgeving van Lyon"), maar ook die van het onderhouden van een blog ... Maaaaaar, niet getreurd, ik heb zopas de moed samengeraapt om op algemene aanvraag en met Miles Davis en John Coltrane door mijn koptelefoon een woordje te plaatsen over de afgelopen twee weken! Hopelijk zullen deze twee improvisatie-jazz-zwaargewichten mij inspireren om even vindingrijk om te springen met woorden als met hun noten ... Hoe lang dat woordje zal worden en in hoeveel berichten het zal staan, is voor mij voorlopig nog een raadsel, maar tegen de tijd dat jullie dit zullen lezen (waarschijnlijk op een treffelijker uur dan het mijne), zal het voor jullie alvast een weetje zijn! Eén ding staat echter vast, wanneer ik even lang schrijf als een gemiddeld nummer van beide heren jazzmuzikanten, dan wordt het een drie-uur-durende voorstelling, waarin twee nummers gespeeld worden ...
Allons-y!
Maandag 20 oktober ... une journée d'eau! Op deze dag stond elke gebeurtenis rechtstreeks of minder rechtstreeks in verband met water, of op zijn minst toch met 'vocht'. Na al een aantal verschillende sporten uitgeprobeerd te hebben hier in Lyon, besloten we om een internationale zwemwedstrijd te houden tussen België, Duitsland en Engeland (Daar hebben we al het eerste water-element). Het lijkt zowaar op het begin van een grap, en jawel hoor, uiteindelijk bleek het ook wel wat uit te draaien op een mop! Zeker toen de receptionniste ons vriendelijk vroeg of we wel zeker onze 'zwemslip' meehadden ... niet dus. Na wat heen en weergeloop tussen de zwemslipwinkel en het zwembad om te onderhandelen, hebben we uiteindelijk (uit prijsoverwegingen - economisten/onderhandelaars die we zijn) ons in een 'verloren-voorwerp-zwemslip' moeten heissen ... hilariteit alom natuurlijk! Nogal een geluk dat er geen onderwatercamera's aanwezig waren om jullie het fraaie resultaat te laten zien ;-). Vermits na een verwenbeurt van de spieren door het zwemmen ook de maagspieren op hun wenken bediend willen worden, gingen we shoppen en een gezonde schotel koken, vergezeld van de nodige water(!)-achtige substanties van typisch franse makelarij, in rood/wit of een kleur ertussen te verkrijgen in elke betere supermarktketen. Nadat onze magen gevuld waren, besloten we een stapje te zetten OP de Rhône (water...). Hier hebben we namelijk het enorme voordeel dat we langs de Rhône heuse party-bateaux hebben, waarbij je een gezellig terrasje kan doen op het dek van het schip of binnen. Wie echter een danspasje wil wagen, kan terecht op het benedendek waar de disco zich afspeelt! Hoewel het allemaal wat exclusief lijkt, vallen de prijzen (in termen van Lyon) al bij al nog heel schappelijk uit! De naam van de boot was 'Le Sérieux'...maar goed dat de naam al een serieus tintje meegaf aan de avond, want van ons zou het in elk geval niet komen ;-). En dan, het laatste elementje vocht van de avond: beseffen dat je laatste metro over 3 minuten vertrekt, maar dat je gemiddeld 7 minuten wandelt naar de halte ... in looppas en zweetplas richting metro, en hem nog gehaald! Dat zal niet de laatste keer zijn dat ik heb moeten lopen voor de metro! Maar we leren eruit ;-)
Dinsdag, opnieuw een dag in het nat! Maar waar het maandag niet zozeer door de weersomstandigheden was, was het vandaag wel heel duidelijk daardoor! Een uitgeregende voetbaltraining met de EM-Lyon ploeg, gevolgd door een 40 minuten wachtende houding aan een bushalte zonder bushokje, dreigden de avond in het water te laten vallen; ware het niet van het cocktailfeestje bij Lisa in het centrum van Lyon! Hier werden opnieuw twee zaken bevestigd: Fransen kunnen (avec tout le respect) niet zo goed tegen drank (of toch minder dan Belgen :p); en het frans dat wij als belgen spreken, wordt altijd vloeiender en grappiger naarmate het alcoholpercentage in ons bloed stijgt. Wat je allemaal niet moet doen om je frans te verbeteren!!!
Donderdag 23okt, dé clash der tenoren stond vandaag op het programma, dé derby van het jaar, ... we speelden in de competitie met EMLyon tegen de geburen (en klaarblijkelijk ook aartsvijanden hier) van Ecole Centrale, de échte ingenieurs :p. Het werd echter duidelijk dat de wetten van Newton het voetbal meer ondersteunden dan Le Chiffre d'affaires, want Ecole Centrale nam al snel de bovenhand in de match. Jammer van de nederlaag, maar gelukkig werden we geïnviteerd bij hen op de halloweenparty (jawel, de 23ste.. reden: de échte ingenieurs hebben nood aan een weekje vakantie, thah! ).
Zaterdag 24 oktober, eindelijk was het zover, na iets meer dan een maand in onrust leven, met gevoelens gaande van ongewennigheid, eenzaamheid en verlatenheid tot intens verdriet en verlangen naar het thuisfront, kwamen mes parents me eindelijk wat opvrolijken! Om volledig fris te zijn, had ik me voorgenomen om goed uit te slapen (misschien mede veroorzaakt door het Deense verjaardagsfeestje voor Jakob de avond ervoor..). Het terugzien was vertederend, mede door alle welkomstslingers en spandoeken die ik speciaal opgehangen had! Maar het moet gezegd, het eerste wat moest gebeuren was van praktische aard: een bezoekje met de wagen aan de carrefour om 2m² van mijn al niet te grote kamer om te vormen in een voorraadplaats voor de komende week(en). Nadien even Vieux Lyon gaan verkennen, met een grote zin om een typisch Lyons gerecht te eten, om uiteindelijk in een grill-restaurantje aan te meren! Wel heel top in orde! Nadien gingen we samen terug naar part-dieu, waar het hotel lag. Nu de énen onder ons gingen daar om een dutje doen in hun hotel, terwijl de andere naar die coté gingen om ...nog niet meteen een dutje te doen ;-)
Zondagochtend, plots, een onverwachte telefoon! Ongeloof bij de ouders, want Tijs zou zowaar 2u vroeger dan afgesproken terug in het centrum zijn van Lyon! Hij zal waarschijnlijk toch niet meer weggeweest zijn op zaterdag ... Wie weet ... ! Bleek dat de bushalte te ver wandelen geweest was, en dat er in part-dieu wel meerdere slaapgelegenheden zijn, naast hotels ;-). Maar, zo hadden we alvast een Prachtige dag, heel mooi weer, heel veel tijd om alle toeristische plaatsjes te bezoeken, zowel te voet als met de fiets! Ik mag het eerlijk zeggen: we waren trots op de kilometers en hoogteverschillen die we die dag afgelegd hebben! We hadden dan ook het volste recht om lange tijd te genieten van de warme zon in een rustig amfitheater in Vieux Lyon ... en een geluk dat mama het nemen van foto's nog niet volledig onder de knie heeft, want zo konden we nog een half uurtje langer van de zon genieten ;-)! En als afsluiter van de avond werd duidelijk dat niet alleen ik gebeten ben door de verschillende culturen hier in Lyon...Geleid door onze goed Petit-Paumé-gids zijn we iets gaan eten in Minanée, een japans restaurant waar je met andere families rond een tafel zit, met een kok die wat trukjes doet met het eten, terwijl ze het toch ook effectief aan het bereiden is aan je tafel! Zeker de moeite, Saké!
Maandag heb ik mijn ouders dan wat de vrijheid gehund die ze wel verdienden, na reeds 2 dagen met mij opgescheept te zitten, wat een schok moet zijn na een maand zonder mij! Blijkbaar zijn er nog plaatsjes van Lyon die ik zelf nog moet ontdekken, dus ik weet alvast nog wat gedaan! 's Avonds alvast geïndigd in een restaurantje die meer dan eens verwees naar 'Den Boerenstiel', ware het alleen al niet door de gigantische proporties die we kregen. Zo was er ene Hoogleeds die zei: "It was bien, but un peu beaucoup", waarop de garçon: "Comme à la campangne"!
Het vertrek op dinsdag was zwaar, de zakdoekken onvoldoende en de waterafvoer overbelast, maar het zijn 4 toffe dagen geweest! Miles Davis en John Coltrane hebben mij alvast warm gehouden, hopelijk dit verslag(je) jullie ook!
Onvoorstelbaar, het is nu al een maand dat ik hier in Lyon vertoef, hoewel ik het gevoel heb dat ik hier slechts vorige week ben aangekomen. De tijd vliegt voorbij zonder dat ik hem kan nemen om echt stil te staan bij mijn erasmus! De ene gebeurtenis volgt de andere op, zodat het werkelijk een kwestie van kiezen wordt wat je een bepaalde dag gaat doen. En daar komt natuurlijk het schoolwerk bij, wat we zo goed als mogelijk proberen te plannen tussen de rest!
Dinsdag was het een "Buddy Night" ofte "Nuit de parrainage" voor alle buitenlandse studenten aan de EM Lyon. Concreet had de studentenvereniging die zich bezig houdt met de buitenlandse studenten, een franse student gezocht op school die als "Buddy" wilde fungeren voor een buitenlandse student. Nu, iedereen had hier reeds een mail gekregen op voorhand van zijn buddy, maar ik niet, wat natuurlijk al het nodige gelach en de beste grappen naar boven had gebracht tegenover mij ;-). Hoewel ik dacht dat mijn buddy waarschijnlijk niets zag in een Belg (andere nationaliteiten klinken ongetwijfeld interessanter), besloot ik toch maar om de anderen te vergezellen naar de buddy night, om daar dan zelf een buddy te zoeken. Uiteindelijk bleek dit geen slechte zet te zijn, want na mijn 'buddy ad interim', kwam mijn oorspronkelijke buddy toch opdagen, en vervolgens kwam er nog iemand die hetzelfde nummer had als ik en dus ook mijn buddy was. Zo heb ik nu drie Franse buddies, terwijl de anderen er slechts 1 hebben . Wie laatst lacht ... (heeft de grap te laat door).
Vrijdagavond was er de befaamde "Nuit Blanche" in Lyon, een feest waarbij iedereen volledig wit gekleed door de stad en op de party loopt. Dit wordt georganiseerd door "Le petit Paumé", een studentenvereniging van onze school die elk jaar een gids maakt over alle culturele, sportieve, restaurant- en barmogelijkheden in Lyon. Daar delen ze maar liefst 300.000 exemplaren van uit in heel Lyon (dus niet enkel voor onze school). Dat is een heel handige gids, waar je altijd wel een bar of club kan terugvinden die je op een gegeven avond zal bevallen!
Zaterdag ... de hele dag keken we naar de avond uit, want we hadden 3 van de 8 abonnementen op de kop kunnen tikken op school om naar Olympique Lyon te gaan kijken. Ze speelden thuis tegen de 5e in het klassemet: Lille. We besloten goed op tijd te gaan, om de opwarming, sfeermakers en supportergezangen voor de match niet te missen... en ze waren ook niet te missen! Reeds van in de metro werd l'OL aangemoedigd door uitbundige supporters die dan al zelfverzekerd waren dat ze hun team naar de winst zouden schreeuwen.Van de metro naar het stadium werd de ambiance nog wat aangewakkerd door de pitta en draktenten rondom de voetbaltempel. We vonden onze plaatsen, door de abonnementen stonden we in de spionkoppen van Lyon ... Op het ritme van de grosse caisse zongen 32.997 supporters hun team lofliederen toe. Na enige tijd konden we de franse leuzes ook meezingen, wat het aantal zingende supporters op 33.000 bracht. Uiteindelijk deelde Lille de punten met Lyon, die dit seizoen als leider in het klassement op zoek gaat naar de 8ste landstitel OP RIJ!
Nadat ik de champagnestreek in Frankrijk al een tweetal keer bezocht had, kan ik daar sinds vandaag - zondag- de wijnstreek "Beaujolais" aan toevoegen. Een streek waar ze rode wijn produceren, op een uurtje buiten Lyon. Hoewel deze wijn - die we op voorhand al eens hadden getest op Le Galion- niet onze grootste favoriet was voor ons bezoek, hebben we na een grondige "Dégustation" toch de Beaujolais leren appreciëren.
De eerste week waarin we les kregen zit erop ... en ik moet zeggen dat ze me wel goed bevallen is! Voorlopig heb ik 3 van de 5 vakken in het Frans, maar ik ben wat aan het lobbyen om alsnog 2 vakken te laten veranderen, om zo toch nog wat meer vakken te verkrijgen die ik echt wel wilde doen. Dat zou mij dan wel 5 vakken in het Frans - en een pak meer werk :p - opleveren, maar ze lijken mij bijzonder interessant!
De manier van lesgeven is hier enorm verschillend dan aan de KUL. We zitten met een 20tal studenten in een klaslokaal, met een prof die telkens enorm veel praktijkervaring heeft over wat hij ons komt doceren. We krijgen dus heel veel praktijkvoorbeelden, maar ook onderbouwd door de theoriëen die erachter schuilgaan. Je kan je haast niet inbeelden met welk een enthousiasme, gedrevenheid en vraag naar interactie die mensen voor ons "Future entrepreneurs for the world" staan les te geven ... een groot verschil met Leuven. Bovendien schrikt niemand ervan terug om tijdens de les de prof te onderbreken en wat vragen te stellen, of om tegen elkaar in te gaan. Zo hebben we al volledig spontaan enkele leuke discussies gehad onder de studenten, terwijl de prof in de rol van 'moderator' verviel. Leuk dat iedereen zijn mening kwijt wil!
Wat we ondertussen wel al meer dan eens gemerkt hebben, is het chauvinisme van de franse studenten... Wanneer ze in de les nog maar eens beginnen over hun vorige job die ze hadden en waar ze zo goed gepresteerd hadden; of over het feit dat Frankrijk toch wel het prachtigste land ter wereld is; enz. Je houdt het niet voor mogelijk hoeveel ze zo'n zaken zeggen, wij zijn als Belgen toch veel te bescheiden over onszelf zou je denken!
Dit weekend dan nog eens Lyon gaan verkennen. Ze hebben hier een prachtig fiets-netwerk, waarbij je een fiets kan "huren" voor 1 week of 1 jaar. Dan vind je om de 300 meter enkele fietsenstallingen waar je een fiets kan nemen of wegplaatsen. Je betaalt slechts 1euro voor een week, en telkens je de fiets neemt, fiets je het eerste half uur gratis en het volgende uur voor slechts 1 euro. Maar aangezien er zoveel fietsenstallingen zijn, plaats je hem na een half uur weg en neem je snel een andere, waardoor je continu gratis rijdt . Maar dit is wel een veel leukere manier om je te verplaatsen dan via de metro! Fietsen langs de Rhône, door het Parc de tête d'or, langs de zoo in het parc, ... en dat allemaal in short en t-shirt onder een zonnetje van 24°C... we konden het minder goed getroffen hebben :D
En dan, na hoge verwachtingen, de was en de strijk gedaan. Het was even spannend, maar alles is in zijn oorspronkelijke kleur, grootte en vorm terug de kast in geraakt! Een succes zou ik zo zeggen ;-).
Vermits het ons de laatste kans leek om met een grote groep erasmussers (12) samen naar dezelfde plaats te trekken (vanwege overlappende uurroosters), zijn we dit weekend er opnieuw op uitgetrokken: 4 dagen Zuid-Frankrijk!
Donderdag 02/10 Na wat problemen met onze huurwagen, zijn we (zonder gps of kaart) al bij al behoorlijk vlot uit Lyon weggeraakt, met als bestemming: Nice. Na een reis van zo'n 5 a 6 uurtjes kwamen we aan in Nice en vonde we al snel een goedkoop hotelletjes vlak in het centrum, wat als uitvalbasis zou dienen om de komende dagen de andere steden te bezoeken. Een parkingplaats vindend daarentegen was een grotere opgave ;-)
Het valt ons toch meer en meer op dat de prijzen hier in Frankrijk toch wel wat hoger liggen dan in België (ongeveer het dubbele), terwijl die prijzen voor de scandinavische medereisgenoten heel goedkoop zijn, wat ook wel weerspiegeld werd in hun uitgaansgedrag :p
Vrijdag03/10 Vandaag stond Monaco op het programma. Lang het kronkelende kustweggetje dat Nice met Monaco verbindt, reden we de alsmaar duurder ogende villa's en auto's tegemoet. We waren uiteindelijk aangenaam verrast dat Monaco naast de grandeur van rijkdom die ze uitstraalt, ook nog een bezichtenswaardig historisch centrum heeft: het paleis van de huidige prins van Monaco! Zeker de moeite waard.
Zaterdag 04/10 Na de vele kilometers die we gisteren aflegden, deden we er op zaterdag nog een schepje bovenop, door Nice vanuit alle stadsuitersten te bezichtigen. Nadien hadden we met 'Les Mecs' wel een pauze aan het strand verdiend, terwijl 'Les Filles' ervoor kozen om de winkelketens te verkennen. 's Avonds eindigden we met een bijzonder goede vismenu, met gratis champagne om ons binnen te lokken, opnieuw de moiete waard!
Zondag 05/10 Na het uitchecken uit ons hotel, stonden nog Antibes en Cannes op het programma. Blijkbaar moet je in Frankrijk altijd een heuvel opwandelen om iets te zien te krijgen van het historische centrum van de stad, dus na de zoveelste heuvel die we beklommen hadden, konden we wel een pauze gebruiken in de zee / aan strand. Zo waren we uitgerust om terug te keren naar Lyon. Rondrijden in Lyon op zondagavond blijkt toch wat moeilijker dan verwacht (misschien ook omdat we geen gedetailleerde kaart/gps hadden), maar uiteindelijk geraakten we allemaal zonder kleerscheuren terug op onze residentie!
Vanaf vandaag (maandag) zijn dan de lessen begonnen. Hoogstwaarschijnlijk zullen de komende berichten wat korter zijn, want de groepswerken en permanente evaluaties schijnen hier nogal wat tijd in beslag te nemen. Hierbij loopt mijn vakantie dan toch op zijn einde ;-) Eens benieuwd wat de lessen zullen geven! Ik hou jullie - in de mate van het mogelijke- op de hoogte!
Nog maar twee weken ver en de voorspellingen zijn reeds uitgekomen: een blog up-to-date houden is onmogelijk ... reeds 1 week achterstand... laat me die week even (kort?) samenvatten.
Dinsag 30/09
Dit zou de belangrijkste (eigenlijk de énige belangrijke) dag worden van onze 2weken durende voorbereiding vooraleer de lessen starten. De overige dagen was het wat over-en-weer gezeul met papieren, studentenkaarten en verblijfsovereenkomsten; maar op dinsdag zouden we ons eindelijk kunnen inschrijven voor onze vakken, extreem belangrijk dus.
Zoals reeds eerder gezegd, had ik reeds 5 "Intentions" moeten selecteren, zijnde de vakken die ik overeengekomen was met mijn erasmuscoördinator in Leuven om de Leuvense vakken te vervangen. Daar was al een probleem opgetreden met volboekte cursussen, waardoor ik slechts 3 van mijn oorspronkelijke 5 intentions meer kon krijgen, en reeds 2 nieuwe had moeten zoeken (en bovendien 2 cursussen op andere tijdstippen nemen dan gepland). Wat dinsdag moest gebeuren, was een on-line inschrijving voor de vakken. Hierbij kwam om 12.30u een link beschikbaar bij je 'intentions' waarbij je op 'Inscrire' moest klikken, en dan was je ingeschreven. Eenvoudig, supersnel en gebruiksvriendelijk ... zo lijkt het althans.
De werkelijkheid was wel wat anders. Vooreerst hadden we een website gevonden, waar je bij elk vak kon zien hoeveel vrije plaatsen er nog waren (die dus nog niet door franse studenten ingevuld waren) en hoeveel uitwisselingsstudenten dit vak als 'intention' hadden aangevraagd. Daar bleek al dat ik onmogelijk al mijn intentions kon krijgen: de combinaties 'vrije plaatsen - aantal aangevraagde plaatsen' was: 1 - 30; 2 - 45; 2-50; 3-38 en 4-65 ... Vermits iedereen op hetzelfde moment toegang krijgt om zich in te schrijven, had ik een strategie uitgedokterd om zoveel mogelijk vakken te hebben, maar ook al voor elk vak een reservevak uitgezocht om zo snel mogelijk dit vak toe te voegen aan mijn intentions en dan mij in te schrijven. Behoorlijk wat stress dus!
Uiteindelijk heb ik 3 van de 5 intentions kunnen verzilveren in definitieve vakken, waarbij uiteindelijk 1 van de oorspronkelijke 5 vakken die ik wilde toch nog behouden werd. Een succes, maar toch niet zo bijster goed ... Het systeem 'first-come-first-serve' wordt hier werkelijk bij alles toegepast, waardoor je je maar al te vaak in een beursomgeving voelt, waar je moet speculeren naar de vraag van de andere spelers, om zo een optimale koopstrategie te bepalen... Alvast een eerste test op ons economisch inzicht!
Leucate-20km ten noorden van Perpignan, de plaats waar het "Weekend d'intégration" plaatsvond van 26/09 - 28/09; de plaats waar 600 studenten 3 dagen verbleven; de plaats waar meer dan 100 bungalows ingenomen werden door die studenten; de plaats waar het kwik van de thermometer onafgebroken tegen de 28°C aanleunde; de plaats waar we op dromedarissen gereden hebben; de plaats waar ...
Vrijdag Zoals gevraagd stonden we om 6u in de ochtend met kleine oogjes(dat was niet gevraagd, maar toch) klaar op de parking waar de bussen zouden vertrekken. Maar naar typische franse planning, zijn we er slechts in geslaagd om tegen 7.20u effectief te vertrekken in een colonne van 10 bussen richting het zonnige zuiden van Frankrijk. De reis duurde een dikke 6 uur, maar werd aangenaam ingevuld. Enerzijds door slapen, anderzijds door 'busanimatiespelletjes' (lees: Kazou-spelletjes :p ), waarmee meteen de trend gezet werd voor de rest van het weekend (dit slaat niet zozeer op het slapen). Er waren zo'n 500 franse studenten mee, 1ejaars , die na hun 2jaar hard studeren in "les écoles préparatoires" geslaagd waren voor hun toelatingsexamen in EM Lyon. Dit is eigenlijk hun beloningsweekendje, waar ook een 40tal erasmussers op meekunnen. Al snel werden de verschillende nationaliteiten naar voor geroepen in de bus om een lied te zingen uit het thuisland, of om "une blague" (mop) te vertellen.
Daar aangekomen, kregen we onze bungalows (zonder sleutels) en kregen we lunch. Dit was typerend voor het ganse weekend en deed ons sterk aan de decadente verkiezingsweken van ekonomika denken: Gesponserde cake, gratis pringels, gesponserde pudding, gesponserde taart, ... en vooral veel gesponserd bier, pastis, ricard, malibu, vodka en fruitsap. Die dranken konden we gedurende de 3 dagen op om het even welk tijdstip gratis consumeren.
In de namiddag werden we in groepen verdeeld (ik zat bij 15 fransen en geen andere erasmussers), om wat opdrachtjes te doen tegen elkaar in de groepen. De ambiance zat er goed in (aangestuurd door de gratis consumpties misschien) en ik waande me even weer deelnemer van een Kazou-vakantie in een typisch "Groot Spel" in de namiddag met de even typische doorschuif. Daarna volgde een aperitief- in de vorm van een schuim/zeep party. Daarna een uitgebreid diner met nog wat avondanimatie en tenslotten een afsluitfeestje van de eerste dag.
Zaterdag Vandaag konden we de activiteiten zelf kiezen: dromedarisrijden, beachvolley tornooi en beachsoccer tornooi (in allebei niet zo goed geslaagd), katapultschieten (persoon zelf is katapultbal), oosters dansen, slangenbezweren, sumoboksen, zwemmen, kayakken, ... Allemaal heel erg de moeite. In de avond was er opnieuw een diner, miss/mister verkiezing en tenslotten een (beetje walgelijk) optreden van Jean-Pierre Francky, een fakir die glas eet, naalden door zijn lichaam steekt, ... toch een beetje bizar ;-)
Zondag Terugkeer naar huis: veel slapen op de bus, eigen animatiespelletjes spelen en tegen 22u waren we terug in Lyon. Het is een mooi weekend geweest en ik heb opnieuw veel nieuwe erasmussers leren kennen. "ça vaut la peine!", "C'est bon esprit!"
Na de trouw van PJ en Lien zaterdag had ik nog heel wat werk te doen vooraleer ik echt kon vertrekken richting Lyon. In feite moest ik nog al mijn gerief samen zoeken en mijn valiezen maken, wat toch al een behoorlijk werkje is als je enkele maanden het thuisfront niet meer zal zien! Net op het moment dat ik dacht dat het zwaarste erop zat- alles klaarleggen wat ik wilde meedoen- moest ik alles nog kunnen wegstoppen...in zo weinig mogelijk valiezen. Moeilijker dan gedacht! Uiteindelijk zaten drie valiezen stampvol kledij en andere nuttige zaken, is er nog eens zoveel gerief op mijn kamer thuis blijven liggen, en had ik nog een laptop over mijn schouder hangen. Ik denk dat velen hier dachten dat ik een Sjerpa was die toekwam, maar dan hadden we de Indiërs nog niet gezien! :D
Maandag 's ochtends vroeg naar Lille Europe getrokken, geassisteerd door mama en papa om mijn valiezen op de TGV te krijgen. Een goeie 3u later kwam ik aan in Lyon Part Dieu, 1 van de twee treinhaltes in Lyon Centre. Daar heb ik enkele mensen behoorlijk moeten enerveren door in 2 keer mijn valiezen van de trein te moeten halen, maar uiteindelijk stond ik daar opnieuw gepakt en gezakt. Normaal zou ik de treinverbinding naar Perrache nemen, dan de metro en vervolgens de bus; maar dat leek mij bij nader inzien niet zo evident. Dus besloot ik maar een taxi te nemen naar mijn residentie "Le Galion" in Ecully, een buitenwijk van Lyon. Ik prijs me nog steeds gelukkig voor dat idee, want nog geen 10 minuten later stond ik in mijn kamer in Le Galion. Het is een kleine kamer, maar groot genoeg om hier te verblijven de komende maanden, zeker voor wat ik uiteindelijk toch maar zal moeten doen op mijn kamer... ik heb wel een persoonlijk toilet en douche op mijn kamer, dus dat maakt veel goed!
Al snel vond ik de andere Belgen die hier verbleven. Zij zaten hier al een tweetal dagen en hadden Lyon al eens verkend, dus beslisten ze om mij meteen onder te dompelen in de franse cultuur. Zo zijn we al naar het stadhuis (Hotel de Ville) gaan kijken en hebben we een deel van het oude Lyon reeds bezocht. Daarna wilden we ook de franse keuken proberen (en niet beginnen met Pizza...), maar na 'Pied du Porc' en 'Saussicons chauds', kunnen we alvast niet meer zeggen dat we het niet geprobeerd hebben ... ;-)
Dinsdag De introductiedag! We kregen uitleg over de school en ons programma. Blijkbaar zitten we in klassen waar de studenten eerst 2 jaar voorbereidingsprogramma's moeten nemen, om vervolgens mee te doen aan een examen om toegelaten te worden in deze school, om vervolgens hun bachelor en master jaren uit te doen. Wij zitten meteen in die masterstudies... een voorrecht! Maar toch ook wel heel wat druk van de directeur uit om goed te presteren en te werken! Het systeem zit dan ook volledig anders in elkaar dan in de KUL: kleine groepen met 50% van de punten op permanente evaluatie, ipv aula's van 300man met 2 maand niets doen , dan je boeken opendoen en leren voor het eindexamen... Benieuwd wat dat zal worden, het zal ongetwijfeld interessant zijn!
Woensdag De inschrijvingsdag! Vandaag kregen we onze login en paswoord voor op het netwerk van school te kunnen en om toegang tot het wifi te hebben. Na wat prutsen aan de computerinstellingen lukte dat nog aardig, hoewel heel wat programma's en sites geblokkeerd worden (skype tot 19h bv). We konden onze 'intenties' indienen, wat er eigenlijk op neerkomt dat we de vakken die we - na uren uitzoeken, uitpluizen, overleggen met de coördinator van leuven, ...mogen ingeven, zodat ze hier een zicht krijgen op wie welke vakken wenst te doen. De definitieve inschrijvingen zijn dinsdag. Nu, dit was geen succes bij mij, want 2 van de 5 vakke bleken al vol te zitten met franse studenten die voorrang krijgen, dus moest ik vervangers zoeken, die dan tijdens mijn andere vakken vielen ... dus een hele zoektocht! Dinsdag hoor je er ongetwijfeld meer over En vanavond: eerst gekook met de belgen, samen met de Noorse en Zwitserse schonen, heel tof! En dan: Erasmusparty in Lyon centrum - tof, met de taxi terug want de metro's reden niet meer/nog niet.
Donderdag Eerste administratieve zaken in orde gebracht, nadien wat verder gaan verkennen, wat sporten en wat fransen en erasmussers leren kennen. Deze avond hadden we een deal gesloten met een indiër dat hij ons 'hun keuken' zou leren kennen... Ik hoop dat mijn maag deze avond nog in de plooi valt en dat ik morgen geen vuur spuw bij het eten van mijn chocoladepoeder, want , in zijn woorden: "It might be a little spicy ...", dat merkten we! En dan nu eindelijk de tijd gevonden om even iets te laten weten, want morgenvroeg vertrekken we om 6u ('s ochtends!!!) naar Perpignan, het zuiden van Frankrijk, op "Weekend d' Intégration". Ik zie er sterk naar uit, wat het ziet er een leuke bende uit! Daarom wilden we deze avond toch wat vroeger in de lakens duiken, zodat we morgen zeker onze bus niet missen! We moeten alvast 'kledij die je nadien mag weggooien' meedoen, dat belooft....Ik laat weten hoe het geweest is!
. Uiteindelijk hadden we geluk dat we met de helft jongens en de helft meisjes waren, want anders zouden we hoogstwaarschijnlijk niet binnengeraakt zijn op de Q Boat, Eén van de meest spectaculaire dans-boten in het centrum van Lyon. Ook hun idee van Halloween was niet volledig conform met het onze, maar l'atmosphère n'était pas du tout buf! Een mooie avond, in een mooi decor, ... hoe noemen ze dat? Eentje om in te kaderen zeker? ;-)
