Laten we verder gaan vanaf Nieuw-Zeeland... Vorige week donderdag (5/2) zijn we in dit land aangekomen met een jetlag van jewelste. Het was dan ook een lange reis van 9u vliegen naar Sydney, waar we 2u later onze 3u durende vlucht richting Christchurch hebben aangevat. Ondanks de hevige vermoeidheid (nacht van ongeveer 2u slapen) 's avonds toch nog een staptje gezet, richting het Classical Sparks Festival in het prachtige park van Christchurch. Klassieke muziek dus, maar zeer mooi en dus met een enorme opkomst (10 a 20.000 mensen?), inclusief veel jong volk. Zeer opvallend was dat niemand er alcohol leek te drinken (het is er dan ook verboden op openbare plaatsen), alsook dat iedereen na afloop van het concert onmiddellijk en 'en masse' vertrok. Chapeau voor de Kiwi's! Probeer dit in Belgie maar eens, meneer Schuermans.
De 2de dag in Nieuw-Zeeland. Een jetlag? Jazeker een jetlag! We hebben geslapen tot 14u30 locale tijd (hier is het exact 12uur later dan bij jullie). Dat we over de beste bedden beschikten sinds we uit Belgie vertrokken, heeft hier ongetwijfeld zeer veel mee te maken! Vervolgens zijn we in onze zoektocht naar een wagen op iets zeer onvoorspelbaars uitgekomen. In plaats van er ene te huren, hebben we na even twijfelen beslist een 'van' te kopen aan een sympathiek Zweeds koppel. Alle 3 even door het dolle heen, want - zotjes! - we hebben zonet onze allereerste auto ooit gekocht, en dat dan nog met 3 mensen samen! Jippaa, lekkere deal, goed gevoel! New Zealand, here we come with our van!
Vooraleer we de rest van het land gingen verkennen, toch eerst nog even halt gehouden in het gezellige Christchurch, met onder andere bezoeksjes aan een cultuur/natuurhistorisch museum over Nieuw-Zeeland, de prachtige Botanic Gardens en last but not least... The Belgian Beer Cafe! Even tijd genomen om te genieten van een Westmalle Tripel (Leve Westmalle!). Goed he, Geroen...
Zondag hebben we dan de eerste lange rit richting 'Banks Peninsula' (schiereiland ten zuidoosten van Christchurch) ondernomen. Een heuvelachtige rit waarvan een 20-tal km over een smalle onverharde weg. Bijna onmogelijk om een tegenligger te laten passeren. 't Was dan ook even serieus zweten toen we een stel onvriendelijke Antwerpenaren te laten passeren. Wij stonden nl. aan de kant van de afgrond! Maar wees gerust, we zijn goed en wel op onze bestemming (Akaroa) geraakt, en we leren de li;ieten en risico's die aan onze 'van' verbonden zijn van dag tot dag beter in te schatten.
Spijtig genoeg was er niet veel tijd om het ongetwijfeld mooie Akaroa te verkennen. Onze prioriteiten op het zuidereiland liggen nl. aan de westkust (Franz Jozef Glacier, Fox Glacier, Mt Cook,...). Gelukkig was er op onze weg naar het westen toch nog de tijd om even halt te houden in Arthurs Pass, een bergdorpje in de Southern Alps. Hier hebben we 1 nacht op een parking overnacht, en 2 korte maar mooie wandelingen gemaakt. Ondertussen ben ik met mijn verhaal aanbeland op dinsdag 10/2, waarop we Arthurs Pass verlaten hebben voor een ongeveer 3,5u durende rit naar ons eerste echte hoogtepunt, Franz Jozef Glacier. Op die laatste hebben we vandaag een 4,5u durende wandeling (met gids) gemaakt, en 'k moet zeggen: 't was best indrukwekkend. 'k Heb er geregeld wat over moeten leren in mijn studieverleden. 't is des te leuker eens een echte gletsjer te mogen betreden. Vooral het prachtig blauwe ijs ('blue ice') en de korte tocht tussen de metershoge ijsmuren waren adembenemend. Hiervoor doen we het, we hebben er opnieuw een onvergetelijke ervaring aan toegevoegd. Op naar Fox Glacier en meer... Ik krijg er elke dag meer zin in!
Hoe gaat het ondertussen in ons Belgenlandje? Ik hoop dat het met jullie allen ook fantastisch gaat, laat gerust eens iets weten via deze blog, via mail of via facebook ofzo he. Btw: de eerste foto's van NZ zal ik de komende week proberen online te zetten op Facebook. Voeg mij gerust toe via de facebook zoekopdracht ('Christophe Rogolle' intikken, en je zal me wel vinden zeker), dan kunnen diegene die nog geen vriend zijn ook genieten van de foto's. Groetjes aan familie, de maatjes en de collega's van Strobbe... Ik geef toe...veel tijd om aan jullie te denken is er hier niet, maar geregeld komt het er toch eens van! Enjoy...as we do...
Goeieavond beste familie, vrienden, geinteresseerden,
Tijd om nog eens van ons te laten weten zeker, het is alweer een weekje geleden. Er is dan ook veel gebeurd.
We bevinden ons heden ten dage in Crabi . Een paradijslijk oord in het zuiderse westen van Thailand. Qua natuurschoon voor ons de mooiste vanThailand. Prachtige rotskusten, mangroves, oerwoud liggen hier binnen handbereik. Vandaag komen we terug van een dagje met de brommer rondcruisen. Echt goedkoop hier in Thailand. Het was 1 van de fijnste dagen tot nu toe. We bezochten hier de "Tiger Cave" (Tempelcomplex waar vooral de honderden capucijnaapjes die er dingen afpakken van de toeristen de show stelen) en het Khoa Phanom Bencha National park. In dit laatste bezochten we bezochten we de 7 -trappige waterval en gingen we naar het uitzichtpunt. Volgens het bordje lag het uitzichtpunt 730 m weg maar in deze afstand ging het wel 250m de hoogte in. Een vrij stevige klim dus die ervoor zorgt dat wij nu afgepeigerd aan de computer zitten. Het uitzicht loonde echter wel de moeite.
Het is nu reeds de derde nachtt dat we in dit stadje vertoeven. Gisteren gingen we een dagje kajakken in de mangrove, ook fantastisch! De apen klommen gewoon in je boot terwijl je ze ananas kon voeden. De omgeving was onovertroffen. Het landschap in deze streek is echt uniek. Hopelijk weet de Thaise overheid het zo te houden.
Wat hebben we tussen het vorige berichtje en Crabi nog gedaan, vraagt de oplettende lezer zich wellicht af? Wel ons laatste berichtje eindigde met een veelbelovende trip naar Chiang Rai. Het uiterste noorden Thailand. Dit was echter een grote tegenvaller. Het dorp van de langnekkenstam bleek bijvoorbeeld gewoon een openluchtmarktje waar de langnekvrouwen die de goederen verkochten als lokattractie werden gebruikt.
Met een beetje een wrang gevoel verlieten we dus het noorden. en werden we via 2 lange busritten naar het zuiden getransporteerd, alwaar we meer de vakantiesfeer opzoeken.
Ko Samui was onze eerste bestemming, een eilandje dag in 1970 voor het eerst door 2 verdwaalde kajakkers werd ontdekt. Na 40 j is het eiland echter ferm toeristisch uitgebaat. We maakten er omwille van de lange busreizen een 2daagse strandvakantie van. De hoge golven maakten het fijn een pootje in de zee te baden.
Na Ko Samui verscheepten we naar Ko Pangnan, het kleinere dochtereiland tennoorden van Ko Samui. Dit beviel ons des te meer. We maakten een goede strandwandeling en ariveerden per ongeluk savonds op Haad Rin Beach, voor de feesters: gekend voor zijn full moon parties. Bij volle maanverzamelen zich elke maand 20-30 duizend mensen om de volle maan weg te feesten. Bij ons was de maan een kleine sikkelen toch werd warempel al een feestje gebouwd. Typisch hier zijn de "buckets" die hier geschonken worden. Hierbij wordt een klein flesje sterke drank naar keuze, een frisdrank naar keuze en ijsblokjes in een emmertje gebracht ter consumptie. Straf spul voor stevige feesters dus. Tegen zon partyconcept zijn wij niet immuun en we feestten dan ook gretig mee. Het leuke is dat er hier ook allerlei randactiviteiten waren. Touwtje springen over een brandend touw, door een brandende hoepel springen, stoelendans, voetballen,... Alles passeerde de revue. Voor herhaling vatbaar, zouden we zo stellen.
De dag werd het teveel aan buckets weggewassen door een dagje fijn snorkelen op de Reaggae Boat trip. Fantastische koralen trouwens op dit eiland.
Van hieruit verplaatsten we ons dus naar Crabi waarvan het relaas bovenaan dit bericht te lezen is. Ons Thailandverblijf zit er bijna op. Morgen verplaatsen we ons naar Phi Phi island. Nog zon paradijslijk oord dat door de tsumami praktisch volledig werd verwoest, maar dat maar dat dankzij de gezonde ondernemingsgeest van "den Thai" wel snel terug opgebouwd is. Hier blijven we 2 dagen en daarna gaan we terug naar Bangkok waar we het vliegtuig nemen naar Nieuw-Zeeland, een nieuw avontuur tegemoet!
Een kleine update over onze avonturen. Jullie zijn vast gestopt bij de gedegouteerde indrukken over het thaise nachtleven. Helemaal anders hier in Chaing Mai, de tweede stad van Thailand. We hebben er net een 3daagse jungle tocht opzitten waarin we in volgorde gedaan hebben: olifantje rijden, watervalplonzen, slapen in een berghut met een inheemse stam (Karen volk), wandelen in de jungle, duiken in een andere waterval, kikkers eten, Chang bier drinken (olifantenpis zeggen ze zelf), raften ... Eigenlijk teveel om op te noemen. We waren met zen twaalven: Emma en Sophia (2 hete zweedse meiden), Hamish, Andy en Kylie (3 Goeduitziende Nieuw Zeelanders die we later op de reis nog zullen ontmoeten in hun thuisland), Sean en Brian (2 typische Ieren die de eerste avond al op hun gemak 14 blikjes bier dronken), Dong (de gids) en tenslotte Woody (Het volslagen gekke hulpje van de gids). Hierover zijn door mezelf prachtige fotos gemaakt maar die zijn op vakkundige wijze gewist. Christophe had zijn toestel niet mee dus hebben we geen fotos van onzelf op de jungletocht. We hebben echter alle andere medereizigers hun contactgegevens, en die hebben ons beloofd hun foto's door te mailen. Fotos van de jungletocht komen dus zeker nog tot jullie beschikking. Deze keer moeten jullie het echter doen met de foto's op onze space: http://threedownunder.spaces.live.com.
Ook nog dit: Als ik 1 indruk mag geven van Thailand is het wat ik noem de Bathcultuur. In Bangkok bijvoorbeeld werden we vakkundig geleid naar een toeristenbureau. Die mannen boekten tot morgen voor ons echt alles!!!! Het hotel, de jungle tocht, zelfs het uitgaan werd gecontroleerd gedaan met een busje van de hostel. Voor de nodige bahts krijg je hier echt alles gedaan. Je moet geen tien meter wandelen of er stopt al een tuktuk die vraagt of hij je kan brengen naar het punt waar je naar toegaat. Eigenlijk wel gemakkelijk. Je laat je leiden en je weet zeker dat alles redelijk goed georganiseerd is, het enige waar je over moet kankeren is de prijs, die moet je altijd halveren om bij iets redelijks uit te komen. De thaise mensen zijn echter zeer vriendelijk en kennen de kunstjes van het goede leven ook wel: goed eten, goed feesten en nu dan een uitstapje, meer moet dat niet zijn.
Er was ons hier in het noorden van Thailand koud weer beloofd (rond het vriespunt) maar daar is overdag alvast niets van te merken. Nog steeds tegen de 30 graden en vollop zon. Een mens komt er goedgeluimd van. Vandaag hebben we een dagje rust en morgen gaan we naar Chiang Rai om de stam met de lange nekken te bezoeken. Zeker weten dat we hierover ook nog straffe verhalen kunnen vertellen.
Vriendelijke groet van de 3 reisgenoten die nog steeds goed overeenkomen. Geen zorgen, dit blijft wel goed!
Het is toch wel even wennen aan de Thaise gewoontes. Dit is onze laatste dag in Bangkok, en al heel wat vreemde situaties meegemaakt. Toch lukt het ons aardig ons aan te passen aan de locale gewoontes. De eerste avond zijn we meteen gestopt bij een eetkraampje op straat, waar we voor 40 baht - ongeveer 1 euro - een lekker maar speciaal eenpansgerechtje gegeten hebben. Met stokjes uiteraard, een toerist moet die Westerse gewoontes even van zich af kunnen gooien. Even gesukkeld, maar toch al gauw de techniek onder de knie.
Het verkeer is hier niet normaal. Dat wij ons in Belgie (sorry voor ontbrekende leestekens, een Thais toetsenbord lijkt nog erger dan een qwerty) nog druk maken om een beetje smog of om een paar km file. Als voetganger is het hier (in Bangkok dan) niet bepaald gezellig wandelen. Om een straat over te steken moet je hier toch wat risico durven te nemen. Er zijn een paar zebrapaden, maar de bedoeling hiervan lijken de meesten niet te snappen. Ook het stoppen bij een rood licht is niet voor allen even evident. Vreemd genoeg nog geen enkel ongeluk zien gebeuren.
En in dat verkeer is er dan nog dat andere typische fenomeen, den tuk-tuk. Nen bromfiets op 3 wielen met een grote laadbak op achteraan. Ideaal om toeristen of locale producten in te vervoeren. Op onze eerste dag in Bangkok hebben we zo een tuk-tukske tegengehouden. Voor 70 baht - mega spotgoedkoop - voerde de chauffeur ons overal rond. Een paar tempels bezocht, alsook een bezoekske gebracht aan het toeristenbureau om onze nachttrein richting Chiang Mai - die we vanavond nemen - en de driedaagse (jungle) trektocht vast te leggen.
Gisterenavond nog vlug even het Bangkokse uitgaansleven uitgeprobeerd. Ogen uitgekeken, en gedegoutered teruggekeerd. Al was het tegelijkertijd ook grappig. Komt erop neer dat het zo een straat met hoerenkoten en danstempels was waar oude gefrustreerde westerse mannen een Thais bijna tienermeisje betalen voor een avondje seks. Jakkie. Wat we daar allemaal zagen! Dan maar besloten op een terrasje vanop afstand een pintje te drinken en even gedegouteerd toe te kijken... Dan vlug terug naar onze hostel.
13 januari! And off we go...! Gedurende de laatste uurtjes voor het vertrek - waarin er zich tot mijn verbazing nog geen stress heeft aangemeld - toch nog even de tijd gevonden om jullie voor de laatste keer vanop Belgische bodem van informatie te voorzien. Straks samen met Maarten, Annelies en onze ouders nog ietske gaan eten, om nadien samen de trein richting Zaventem te nemen. Als alles volgens plan verloopt, zouden we om 18u40 opstijgen richting London Heathrow - de grootste passagiersluchthaven ter wereld - alwaar we vervolgens de 11 uur durende vlucht richting Bangkok aanvatten. Morgenvoormiddag om 9u belgische tijd (GMT + 1) komen we aan in deze megastad van ongeveer 13 miljoen inwoners! Brrr...ik kan me de omvang hiervan niet voorstellen. Spannend!
Verder wens ik iedereen die aanwezig was op ons feestje van afgelopen zaterdag merciekes te zeggen! Het deed ons alledrie zeer veel deugd om zoveel volk te mogen verwelkomen. Uiteraard ook van harte dank voor de talloze cadeautjes, gaande van een 'hoe-overleef-ik-thailand-australië-en-nieuw-zeeland-pakket' tot ne cent van ons mémés... De gekregen dranken werden nog niet achterover gegoten, maar die staan nu al koel tegen 6 mei! Terwijl den drank koelblijft gaan wij nu 3 weekskes puffen en zweten in Thailand... We houden jullie op de hoogte!
In naam van Annelies, Maarten en ikzelf wens ik jou - goeie vriend of vriendin, geliefd familielid, ex collega of onderbuurvrouw - welkom op onze blog! Vanaf 13 januari kan je hier onze reisverhalen uit Thailand, Nieuw-Zeeland of Australië - 'live' - meevolgen. We doen ons best om jullie regelmatig van vers materiaal te voorzien, maar geen paniek indien we eens een weekje achterwege blijven met nieuwe verhalen... Ik vermoed dat we overal relatief gemakkelijk gebruik zullen kunnen maken van het internet, maar ik kan me inbeelden dat het internet het minste van onze zorgen zal zijn als we ter zelfder moment de kans hebben op een olifantenrit in Thailand, een gletsjerwandeling in Nieuw-Zeeland of een initiatie snorkelen nabij het Great Barrier Reef in Australië. Maar wees gerust...we zullen jullie niet vergeten en we zullen ervoor zorgen dat jullie zo nu en dan over vers krachtvoer aan reisverhalen beschikken! We zijn ongelooflijk trots dat we dit avontuur kunnen meemaken, daarom willen we ook zoveel mogelijk mensen laten meegenieten! Enjoy!
