Laten we verder gaan vanaf Nieuw-Zeeland... Vorige week donderdag (5/2) zijn we in dit land aangekomen met een jetlag van jewelste. Het was dan ook een lange reis van 9u vliegen naar Sydney, waar we 2u later onze 3u durende vlucht richting Christchurch hebben aangevat. Ondanks de hevige vermoeidheid (nacht van ongeveer 2u slapen) 's avonds toch nog een staptje gezet, richting het Classical Sparks Festival in het prachtige park van Christchurch. Klassieke muziek dus, maar zeer mooi en dus met een enorme opkomst (10 a 20.000 mensen?), inclusief veel jong volk. Zeer opvallend was dat niemand er alcohol leek te drinken (het is er dan ook verboden op openbare plaatsen), alsook dat iedereen na afloop van het concert onmiddellijk en 'en masse' vertrok. Chapeau voor de Kiwi's! Probeer dit in Belgie maar eens, meneer Schuermans.
De 2de dag in Nieuw-Zeeland. Een jetlag? Jazeker een jetlag! We hebben geslapen tot 14u30 locale tijd (hier is het exact 12uur later dan bij jullie). Dat we over de beste bedden beschikten sinds we uit Belgie vertrokken, heeft hier ongetwijfeld zeer veel mee te maken! Vervolgens zijn we in onze zoektocht naar een wagen op iets zeer onvoorspelbaars uitgekomen. In plaats van er ene te huren, hebben we na even twijfelen beslist een 'van' te kopen aan een sympathiek Zweeds koppel. Alle 3 even door het dolle heen, want - zotjes! - we hebben zonet onze allereerste auto ooit gekocht, en dat dan nog met 3 mensen samen! Jippaa, lekkere deal, goed gevoel! New Zealand, here we come with our van!
Vooraleer we de rest van het land gingen verkennen, toch eerst nog even halt gehouden in het gezellige Christchurch, met onder andere bezoeksjes aan een cultuur/natuurhistorisch museum over Nieuw-Zeeland, de prachtige Botanic Gardens en last but not least... The Belgian Beer Cafe! Even tijd genomen om te genieten van een Westmalle Tripel (Leve Westmalle!). Goed he, Geroen...
Zondag hebben we dan de eerste lange rit richting 'Banks Peninsula' (schiereiland ten zuidoosten van Christchurch) ondernomen. Een heuvelachtige rit waarvan een 20-tal km over een smalle onverharde weg. Bijna onmogelijk om een tegenligger te laten passeren. 't Was dan ook even serieus zweten toen we een stel onvriendelijke Antwerpenaren te laten passeren. Wij stonden nl. aan de kant van de afgrond! Maar wees gerust, we zijn goed en wel op onze bestemming (Akaroa) geraakt, en we leren de li;ieten en risico's die aan onze 'van' verbonden zijn van dag tot dag beter in te schatten.
Spijtig genoeg was er niet veel tijd om het ongetwijfeld mooie Akaroa te verkennen. Onze prioriteiten op het zuidereiland liggen nl. aan de westkust (Franz Jozef Glacier, Fox Glacier, Mt Cook,...). Gelukkig was er op onze weg naar het westen toch nog de tijd om even halt te houden in Arthurs Pass, een bergdorpje in de Southern Alps. Hier hebben we 1 nacht op een parking overnacht, en 2 korte maar mooie wandelingen gemaakt. Ondertussen ben ik met mijn verhaal aanbeland op dinsdag 10/2, waarop we Arthurs Pass verlaten hebben voor een ongeveer 3,5u durende rit naar ons eerste echte hoogtepunt, Franz Jozef Glacier. Op die laatste hebben we vandaag een 4,5u durende wandeling (met gids) gemaakt, en 'k moet zeggen: 't was best indrukwekkend. 'k Heb er geregeld wat over moeten leren in mijn studieverleden. 't is des te leuker eens een echte gletsjer te mogen betreden. Vooral het prachtig blauwe ijs ('blue ice') en de korte tocht tussen de metershoge ijsmuren waren adembenemend. Hiervoor doen we het, we hebben er opnieuw een onvergetelijke ervaring aan toegevoegd. Op naar Fox Glacier en meer... Ik krijg er elke dag meer zin in!
Hoe gaat het ondertussen in ons Belgenlandje? Ik hoop dat het met jullie allen ook fantastisch gaat, laat gerust eens iets weten via deze blog, via mail of via facebook ofzo he. Btw: de eerste foto's van NZ zal ik de komende week proberen online te zetten op Facebook. Voeg mij gerust toe via de facebook zoekopdracht ('Christophe Rogolle' intikken, en je zal me wel vinden zeker), dan kunnen diegene die nog geen vriend zijn ook genieten van de foto's. Groetjes aan familie, de maatjes en de collega's van Strobbe... Ik geef toe...veel tijd om aan jullie te denken is er hier niet, maar geregeld komt het er toch eens van! Enjoy...as we do...
