Ma las op hln.be dit artikel, en dacht dat het jou zou interesseren!
Artikel: Droogte drijft om de vier dagen Australische boer tot zelfmoord
Klik op de titel om het artikel te lezen!
Ma stuurt je volgende boodschap:
Oost west, ... .
Met vriendelijke groeten,
Het Laatste Nieuws
en snel hier het volledige artikel copy/pasten :
Droogte drijft om de vier dagen Australische boer tot zelfmoord
Een belangrijk waterreservoir in de buurt van Sydney staat droog.
Elke vier dagen pleegt er een Australische boer zelfmoord. De meestal koelbloedige landbouwers zijn tot wanhoop gedreven door de droogte die nu al zes jaar duurt. Dat zegt het Australisch instituut voor geestelijke gezondheid Beyond Blue.
Een woordvoerder van het instituut verklaarde op de Australische radio te vrezen voor stijging van het aantal zelfmoorden, aangezien de situatie op het platteland steeds nijpender wordt. Slechts 10 procent van de bevolking van 20 miljoen woont op het platteland. Dat percentage neemt steeds verder af.
van bij m'n tante, die hier om de hoek woont. ooooit, toch al 'n tijdje geleden, vertelde die tante dat ze die snoepjes voor mij had gekocht, ergens aan Zee. bedoeling was dat ik dat hele zakje mee naar huis nam. maar dat is geen goed idee als je mij bent .. ik kan zo'n dingen echt niet laten liggen.
en zo haalt m'n tante dat zakje uit een kast, elke keer als ik naar haar kom. zomaar, spontaan. en wanneer ik wil weggaan - meestal na zo'n 6 snoepjes - sluit ik dat zakje en zeg ik 'tot een volgende keer'. ook tegen m'n tante en nonkel.
zalig dagje Zee .. Oostende werd Blankenberge omdat die trein bij de overstap in Gent er wel al stond.
trein uit, onmiddellijk richting Zee gestapt. zalige temperatuur, gelukkig niet te veel volk, frietjes op het strand gegeten, Cappucino (met slagroom en advocaat) op 'n terrasje in de zon, terug naar het strand, op het strand gelegen. ok, even de winkelstraat in, naar botten gekeken en 'n ijsje gekocht ('tot nog eens meisjes !'), thee gaan drinken en weer de trein op.
thx Karolien ;)
maar .. na Brussel zat ik alleen op de trein. en as usual (echt as usual) raak ik dan wel met iemand aan de praat. ken je het ? je zit op een trein, iemand stapt op met veel lawaai en evenveel bagage en gaat niet ver van je vandaan zitten. even later laat hij zich opmerken door bv. te kuchen. blikken in het venster - dat voelen vrouwen - en ok, ik kijk op. (en lach : guilty).
dit keer ging het weer zo. en nadat hij vroeg hoelang het nog tot Sint-Truiden was, stelt hij zich voor als fotograaf. afkomstig uit Californië. was tof ! veel waarom-vragen, Sint-Truiden en een emailadres verder zat ik tegenover 'n zwarte man. die me 2 minuten voor de halte Hasselt mee vroeg naar de Versuz. waarop ik 'no thanx' prevelde en er maar snel vandoor ging toen de trein dan eindelijk stil stond. richting auto ! om dan als één van de eersten te starten ..
zalig dagje Zee .. 
