Het full English breakfast achter de kiezen hebbende arriveren we halverwege de namiddag plaatselijke tijd in Bangkok waar we worden opgewacht door Jack. Een Thai-Belg die vanaf zijn 6e met zijn moeder in België woonde, 20 jaar geleden terug naar Thailand kwam en er nu o.a. freelance en deeltijds reizen begeleidt. Zijn Antwerpse roots kan hij maar zeer moeilijk wegsteken en een welgemeende komoon eij gast of eij jom kan soms maar met moeite onderdrukt worden.
Terwijl we ons met de bus naar het hotel begeven doet hij zoveel voorstellen over dingen die we vanavond en de halve dag die ons morgen hier ter beschikking staat kunnen doen, dat we vrezen het vliegtuig niet te zullen halen.
Na ons opgefrist te hebben, steken we eerst de straat over om even op de hoek een Boedha te bezoeken die gelukt brengt als er aan hem geofferd wordt. Mooie foto-opportuniteit.
Nadien het busje in om vervolgens 5 minuten te rijden en 45 minuten stil te staan. Qua drukte haalt Bangkok het zonder moeite van Brussel. Wat een drukte zeg maar geen claxon te horen! Uiteindelijk arriveren we op de plaats waar Jack voor ons het avondmaal geregeld heeft.
Tijdens, het moet gezegd worden, lekkere eten zorgt een jonge Elvisiaanse vetkuif voor de muzikale omlijsting op het orgel. Wat later krijgt de jongeling achter de toetsen zelfs bijstand van the one and onely. Inderdaad: Elvis leeft en treedt speciaal voor ons op in Thailand!
Tot slot van de avond neemt Jack ons mee naar een optreden van enkele van zijn vele neven en nichten. Een cabaret met de naam Calypso wordt ons deel. Hoe meer je naar dit optreden keek hoe meer je de nijging kreeg om te veronderstellen dat er een hoop van die neven zich tot nicht hebben laten ombouwen. Inderdaad blijkt nadien geen enkele nicht echt te zijn. Hier is meer dan alleen maar het plamuurmes aan het werk gezet, maar er werden uiterst grondige en soms opvallend geslaagde verbouwingswerken ondernomen.
Laten we maar snel doorreizen naar Nieuw-Zeeland denk ik zo.
Klokke vieren en net afgezet op de luchthaven van Zaventem. Nog een babbeltje met en dan afscheid nemen van mijn goede vrienden Eddy en Simone die wederom zo goed geweest zijn voor mij taxi te willen spelen. Eventjes nog een paar afspraken over het doorsturen van de voetbaluitslagen van Geel en Zwart en dan naar het verzamelpunt om verenigd te worden met de reisgenoten.
Met zijn vierentwintigen inchecken gaat verbazend vlot voor het eerste sprongetje over het kanaal richting Heathrow. Alleen het angstzweet breek mij even uit als de weliswaar lieve baliedame me vertelt dat ik op wacht sta omdat er in mijn klasse (economy premium) is overbooked. Lap? Neen, neen meneer niet paniekeren, als dat zo is krijgt U een upgrade naar business. Toch maar even navragen bij onze Aussi-Tours begeleidster en inderdaad ik mag mee, alleen moet ik mijn ticket in London nog even afhalen.
Zodra het zweet opgedroogd is dan maar de vlieger op naar London waar wis en waarachtig mijn business class ticket op mij ligt te wachten. Ik zal dan maar meegaan zeker?
Ik settle me in mijn eigen privé kotteke op de 747. En die zetels gaan helemaal plat hè gasten! Maar eerst nog eens goed eten aan boord. En dan allemaal nog op kosten van British Airways ook! Ene Liam Tomlin, en wie dat eigenlijk is zoek ik wel eens op als ik terug thuis ben, zorgt voor het lekkere eten aan boord. Of ten minste voor de recepten van de gerechten die we voorgeschoteld krijgen. Voorwaar de beste vliegtuigkost die ik ooit heb mogen nuttigen. Ik ben nu misschien niet veel gewoon in die krappe toeristenzeteltjes waarin ik normaal vertoef, maar dit was nu wel eens echt lekker: een zachte zalmmousse van te voren, een lekker rundsstoofpotje met koolstoemp tussenin en een dessert op basis van rabarber en ginger achterna.
Het leven kan schoon en zekers als t van de verniet is!
Reeds sinds mijn jeugd leeft in mij een onbedwingbare nieuwsgierigheid naar de wereld die buiten ons mooie landje bestaat.
Hoewel ik het geluk heb mogen smaken deze nieuwsgierigheid door bezoeken aan een aantal landen en hun bewoners te bevredigen blijft er nog altijd de droom om steeds meer en meer van onze wereld te ontdekken.
Na vele jaren de haast onweerstaanbare aantrekkingskracht van Nieuw-Zeeland te hebben moeten weerstaan, heb ik nu de kans naar dit adembenemend mooie land met zijn met eeuwige sneeuw bedekte bergen, zijn gletsjers en fjorden, zijn geisers en vulkanen, zijn maagdelijke regenwouden, zijn kristalheldere en visrijke meren en zijn azuurblauwe baaien met beboste eilanden te reizen.
Toen ik met vrienden en bekenden over deze reis sprak vroegen meerderen onder hen me of het niet mogelijk was hen af en toe een fotootje te mailen zodat ze de reis van thuis uit mee zouden kunnen volgen.
Hoewel ik niet zo goed bekend was met het medium bloggen, heb ik dan toch maar besloten via die weg het thuisfront en mijn vrienden op de hoogte te houden. En uiteraard zijn ook andere geïnteresseerden van harte welkom om deze blog te volgen. Ik hoop dat jullie allemaal mee kunnen genieten van wat ik verwacht dat het een prachtige reis zal worden.
Vanaf 22 februari tot 20 maart mogen jullie om de paar dagen van mij dus een verslagje verwachten. Laat mij gerust weten wat jullie er van vinden.
Hallo allemaal,
