Ik heb een hekel aan het eindigen van de dag. Ik loop steeds rond dat ik mij verveel en dat er niets te doen is, maar wanneer het avond is, besef ik dat ik nog een tigtal dingen wil gaan doen, maar daar is het dan telaat voor. Ik zit nu met roodomrande ogen achter de computer en snotter wat in mijn zakdoek. Om één of andere rede heb ik een echte rotbui vandaag die ik dan ook nog eens heb uitgewerkt op Kenneth. Natuurlijk heb ik er spijt van, maar ergens is het ook gewoon zijn eigen schuld. Normaal zou hij blijven tot zowat middernacht, omdat zijn ouders naar een feestje van de hondenschool moesten. Ik was natuurlijk megablij enzo, maar om 7uur stond Kurt hier aan de deur om Kenneth mee te nemen naar het feestje. Oh fijn, laat mij maar achter ofzo! Precies nu is ook nog eens meneer zijn gsm kapot. Ik voel mij het eenzaamste meisje op de wereld vandaag, wat een rotavond.
