‘s Ochtends lag de hondenmand op de bodem van het zwembad. Tussen Ed en Aimee waren alle plooien glad gestreken. Nathan porde verveeld zijn roerei, terwijl Ed alweer bezig was een kunstwerk te maken van zijn eieren met spek. Niemand keek ervan op dat Sam het per se probeerde te overtreffen door een torentje te maken van eierdopjes.

    “Dat kan iedereen,” zei Stephen droog. Hij tikte tegen het bovenste dopje en heel de constructie zakte in elkaar.

    “Alsof het zo moeilijk is om een smiley te maken van eieren,” protesteerde Sam nors. Nathan schudde gewoon zijn hoofd toen Sam opnieuw een toren begon te bouwen. Ellie staarde afwezig naar het zwembad, met een stuk toast in haar hand dat voor haar mond zweefde. Er was weer geen zuchtje wind, maar toch merkte ze dat er rimpels in het water waren. Ze kwamen enkel van uit de hoeken. Aimee merkte het ook op.

    “Stephen, wordt het water automatisch gezuiverd ?” Hij volgde haar blik naar het water, dat steeds anders begon te rimpelen. Het leek bijna alsof er tekeningen werden in gemaakt.

    “Enkel wanneer ik de pompen aanleg, beweegt het water. Of door de wind,” legde hij uit. Hij klonk heel kalm, maar het was duidelijk dat hij niet helemaal zeker wist of de pomp al dan niet aan lag. Stephen stond op en liep rond de tafel om zijn sleutelbos te nemen. “Ik ga eens kijken in de bergruimte.” Terwijl Sam nog steeds Ed probeerde te evenaren met zijn toren, draaide de rest hun hoofd allemaal naar de tuin. Ellie nam een hap van haar toast. Ze scheurde haar blik los van het zwembad om een slok melk te nemen.

    “Er zitten kikkers in,” zei ze onverschillig. Ze hoestte omdat een kruimeltje de verkeerde kant dreigde op te gaan. Meteen schoten alle hoofden haar kant uit. Ellie sloeg haar blik op van haar glas. “Wat ? Er zitten kikkers in het water.”

    “Je weet best dat dat niet de reden is dat we naar je kijken,” verzuchtte Nathan opgelucht. Ellie wuifde die opmerking weg met gefronste wenkbrauwen. Door een doffe bonk tegen het glas van de achterdeur schoot Ed in een lachbui. Nathan en Aimee draaiden zich als een man om zodat ze konden zien wat er scheelde. Op de terrasvloer lag een kikker op zijn rug te spartelen. Op een kleine tien centimeter boven de grond stond een vreemde afdruk tegen het glas. Nathan hurkte om het beter te zien.

    “Die kikker is volle gas tegen het glas aan gesprongen !” Nog een doffe bonk liet Ed nog harder lachen. Er kwamen kikkers van alle kanten die op het raam afsprongen. Ze vielen allemaal op hun rug, spartelend om terug op hun poten te raken. Ed kreeg geen adem van het lachen. Ellie bleef rustig door eten toen Aimee mopperend naast haar op de stoel sprong. Nathan gaapte verdwaasd naar het spektakel. Hun gekwaak was oorverdovend.

    “Wat gebeurt hier ?” riep Stephen boven het lawaai van de groene beestjes uit. Hij stopte halverwege de keuken toen hij de hopen kikkers zag liggen op het terras. “Wel, dat is vreemd...”

Vanuit het dichte bos keek Hij toe hoe de vrienden onder de indruk waren van de verwarde kikkers. Alleen Ed lag in een deuk. Degene van wie Hij meest hoopte dat ze onder de indruk zou zijn, bleef gewoon verder eten. Hij grijnsde samenzweerderig toen Hij op de robijnen zandloper keek, van wie het zand het vreemdst van allemaal stroomde.

    “Ze komen eraan,” fluisterde Hij. Hij liet zijn hoofd kantelen zodat Hij de hemel in een vreemde hoek door de bomen kon zien. “Ja, Ze komen er zeker aan...” Langzaam stapte Hij achteruit en ging op in het groen van struiken en bomen die Hem omhelsden.

25-07-2011 om 00:00 geschreven door Debbie Blogt