Na een goed ontbijt staat het bezoek aan de Paduang women ( longnecks) op het programma. We gaan op zoek naar de pier waar de bootjes vertrekken maar rijden verloren. Eigenlijk goed dat we verloren zijn gereden want het is hier gewoonweg prachtig, we moeten herhaaldelijk een “ wet crossing” door , wat soms toch wel wat spectaculair is. We passeren ook de eerste olifanten. Uiteindelijk vinden we de pier, we proberen wat af te pingelen, wat niet lukt ,en stappen de boot in. We zitten gewoon op de grond en moeten toch wel een eindje varen voor we het dorp van de longnecks bereiken. Dit dorp is blijkbaar alleen per boot bereikbaar.Zo vlug we het dorp binnenwandelen gaan al verschillende vrouwen klaarzitten om op de foto te gaan. Het is wel wat commercieel , maar we nemen dit er maar bij want het is toch zeer speciaal en uniek om te zien.We zien toch vrij veel vrouwen in specifieke klederdracht, sommige hebben zelfs ringen om hun knieën en benen en de leeftijd varieert van zeer jong tot zeer oud. Niemand maakt problemen om foto's te maken ( we moeten wel inkom betalen om het dorp te betreden) Alleen spijtig dat het even is beginnen regenen, gelukkig duurt dit niet lang. Met de boot terug naar de pier en verder op weg naar Mae Hong Son centrum, waar we iets eten en de tempels aan het meer bekijken. We zijn pas in een van de tempels als het begint te onweren en vreselijk te stortregenen. We wachten even, maar kunnen niet blijven wachten en gaan uiteindelijk toch naar de auto, waar we met moeite kunnen instappen daar deze toch tot bijna de helft van de banden in het water staat. Dan maar terug naar het hotel, waar we een zeer kleine siesta doen, even skypen met het thuisfront en ik mij dan in de lobby met wifi nestel om de blog nog op tijd op te stellen tijdens onze apertief.Indien er hierna nog iets schokkends gebeurwordt dit morgen op de blog gezet en wordt dit bericht gewoon aangevuld, zoals gisteren.