Van Icefieldparking-Valemount

Om 6u. wakker op de parking van Colombia Icefield gletsjer. Gisteren waren we hier om 19u30 toegekomen dus veel te laat om nog met de snowmobiel op de gletsjer te mogen. Dus besloten we hier te overnachten op de parking aan het centrum. Voor campers is er een speciale plaats en is er enkel toiletten voor zien, maar het kost dan ook maar 10$ . We staan wel ½ dag achter op onze planning doordat we veel te veel stoppen voor al die schone plaatsen en uitzichten langs de weg en onverwachts wilde dieren tegen komt en daar stop je zo wie zo voor.

Dus deze morgen maken we al het middag eten klaar dat we achteraf gewoon kunnen opwarmen om zo tijd te sparen. Een heerlijke warme douche nemen,want dit hebben tot nu toe niet elke dag gehad. Dus we genieten er extra van. Een frisse douche heb je altijd in een camper, maar een warme is minder evident en vooral als je geen wateraansluiting op de camping hebt geen water meer genoeg of een volle afvalwaterbak.

Dit zijn dingen die kunnen gebeuren , gelukkig hebben wij dit maar 1 maal meegemaakt.

Pieter leest nog een paar bladzijden in zijn boek terwijl ik zelf de foto’s van gisteren op de laptop zet. En het dagboek op word programma, want op de weinige plaatsen waar je internet hebt is het per kwartier meer om te betalen en het gaat veel sneller als je dit voorbereid.

Om 9u. vertrekken naar de vertrekhal om naar de gletsjer te gaan.  Eerst wordt je met een bus naar boven gebracht de chauffeur is tevens je gids en maakt met grappige verhalen je wegwijs in de omgeving. Een maal boven gekomen stap je over in de snowmobiel wat  al indrukwekkend op zich is, deze soort bus op super grote wielen is speciaal voor hier ontworpen geweest. Je rijdt dus constant op de gletsjer ook al zie je dit niet altijd want er zit een deel onder stenen en stof. Dit komt doordat van de bergen naast de gletsjer stenen en stof naar beneden komt en de gletsjer een stukje bedekt. Maar daaronder zie je ijs en water stromen. ( zie enkele foto’s van de gletsjer)

Net als we vertrokken zijn om naar Jasper te rijden mogen we weeral stoppen, want er zit een bighorn cheap langs de weg. 500m verder op zijn de tankel falls dat je zeker gezien moet hebben. De ganse route is ongewoon prachtig een zekere aanrader : MOET je gedaan hebben als je naar hier komt.  We genieten met volle teugen van de vlaktes, bergen en rivieren” Wat wil je nog meer?”

We zijn nu toegekomen bij de Sanwapta Falls , eerst wat eten want het is 12u15  en hebben tot nu toe altijd veel te laat gegeten. Je let heel weinig op tijd hier; je bent zo enthousiast  dat je maag niet voelt. Vlug even opwarmen en laat die waterval maar komen. De  Athabasca falls zijn 23 meter  hoog en zijn prachtig , Honeymoon Lake is rustig en idyllisch maar als je al zoveel pracht hebt gezien is het meer gewoon ( voor hier toch, geef mij maar zo’n tuin in België!)

We zijn toegekomen in Jasper City eerste wat we doen is: tanken, Lozen van ons water, water vullen en boodschappen doen. Op heel weinig plaatsen kan je dit alles op 1 plaats. Je kan in Jasper gaan Raften, Paardrijden, kabelbaan,… doen, maar we besluiten dat we hier voor 1 nacht moeten blijven slapen en in een stadje zien we dit niet zitten. We zitten ook nog steeds ½ dag achter op planning en het is veel te hot hier dat je zelf je energie ervan verliest. ( achteraf hebben we gehoord dat het er 33 graden was die dag)

Een ijsje brengt wat verkoeling, maar de airco in de camper doet meer wonderen dus rijden we onze verloren uren in.

De weg naar Valemount is niet vergelijkbaar met de route van Banff naar Jasper, minder groots maar mooi.

Hier zijn het veel meer vlaktes met veel swamps en kleur van de wilde bloemen, minder hoge bergen, geen sneeuwtoppen maar volledig groen begroeide bergen. (Indian Paintbrush is zo’n bloem)

Langs de weg zien we enorm veel werken, wat het mooie van de route wat breekt en je verlangt dat de werken voorbij gereden zijn. Langs die weg is er heel weinig te bezichtigen er is ook niets meer zo goed aan gegeven zoals de route van Banff-Jasper. De bordjes zijn zo klein dat je soms al voorbij gereden bent voor je het kon lezen. Waar Pieter vooral moet aan wennen is de hoge snelheden dat hier worden gereden (110 max.) op een weg waar dieren kunnen oversteken. Wat je op de vorige niet had soms mocht je max 3O rijden en algemene snelheid 80. Wat er ons ook opvalt hier rijden er gigantisch veel grote trucks en deze vliegen ons voorbij en steken ons voorbij (wij doen 80 à 90 km per uur). Dit stoort ons wel wat!!!

Na een  2u half rijden komen we weer stopplaats tegen Visitor center  Mount Robson, hier stappen we binnen om te weten welke campings je in de buurt hebt en wat er te zien valt. Het meisje heeft ons super veel info en vermeld ons ook dat de zalmen in de streek aan het toekomen zijn; misschien zien wij de eerste die ze kan spoten. Wel leuk om zo’n gegevens te horen, dit kan je enkel te weten komen door de Visitor  centers langs te lopen.

Het is nu 18u30 in plaats van 19u30 we gaan weer een uur achteruit (totaal verschil met België is nu 9u.)

Dus besluiten we toch nog een klein eindje te rijden en proberen de zalm te zien.

Eerst stoppen we bij de rearguardfalls, want dit is de plaats waar de zalmen over jumpen. Maar er is niets te zien, we zijn wat beteuterd maar genieten toch van de mooie watervallen.

Op naar Valemount en de creek bekijken,misschien hebben we daar meer geluk. Van pech gesproken we hebben op seconden na de eerste zalm (15 kg) gemist die naar zijn broed plaats zwom.

We kijken nog wat verder op de river, maar niets meer te zien. Wie we daar wel aantreffen is Bruce een wildparkgids die heeft ons een half uur lang een boeiende uitleg hoe het leven van de zalm eruit ziet en wat hij hier komt doen.(zie Bruce op foto) . Na dit boeiend uitgelegd verhaal gaan we opzoek naar een camping.

We besluiten de verste te nemen Canoë River: prachtige camping met water, elektriciteit en staat aan het water in het bos ( zie foto’s) Naast ons staat een Nederlands koppel met hun zoon. Leuk eens weer in Nederlands te  babbelen en dan gaan slapen. We zijn doodop!(21u30) Tot Morgen………………..

13 augustus van kelowna-revelstoke

Goeie morgen, allemaal. Na een zalige nachtrust aan Lake Okanagan in Okanagan Lake Provinciaal park.

Het is er adembenemend mooi en er is al een heerlijk warme bries. De streek van Kelowna is gekend voor haar warme temperaturen in de zomer en de zachte wintertemperaturen.

We zijn nu pas 7u3o en je smeert best al zonnecrème op. We staan zo vroeg op omdat we een lange trip voor de boeg hebben als we zondag 17 augustus terug naar België gaan moeten we zorgen dat we op schema blijven. ( Jammer genoeg is de vakantie al bijna voorbij. Er is hier nog zoveel te zien.

Langs de route komen we vrachtwagens tegen met enorme hoeveelheden boomstammen, dit soort vrachtwagens hadden we al veel vroeger verwacht van tegen te komen. Normaal is dit hier een dagelijks gebeuren, maar misschien hadden we geen geluk.

Pieter kan er heel moeilijk bij dat de vrachtwagens hier zo snel mogen rijden en er meerdere aanhangwagens aan hangen. Zelfs bij de auto’s is dit zo ! Soms heb je een super grote camper (3 maal zo groot als de onze) en hangt er dan nog een auto aan  van achter. Echt ongelofelijk!

Hoe dichter we bij Kelowna komen hoe mooier de streek wordt( zie foto’s)

We kan ook al de vineyards zien en enorm veel fruitgaarden ( ook typisch voor de streek door het warme klimaat.) Je vind er appels, krieken, cranberry’s, druiven, peach , abrikozen,….. naast hun gaarden heb je een soort fruithalletje waar je dan vers geplukt fruit kan kopen.

In het centrum aan gekomen gaan we eerst opzoek naar de visitorscenter om informatie te halen. We hadden in België een wijngaard genoteerd, maar het adres hadden we nog niet dus…..

In de wijngaard aangekomen “ Mission Hill Vineyard” kijken we onze ogen uit. Is dit een wijngaard?

Als je in Frankrijk een wijngaard gaat bezoeken kom je zelfden in zo’n mooi, droog en propere plaats terecht. Zie foto’s .

We besluiten een rondleiding te doen : rondleiding en uitleg van een gids van gebouwen, statement baas en wijnkelder bezoeken en 3 wijnen proeven 1 witte jonge wijn, 1 rode wijn en 1 oudere( 5 jaar ) dessertwijn .

Ik moet zeggen ze waren alle 3 lekker en roken aangenaam, maar mijn en pieters voorkeur was de laatste van de drie. Vol van smaak en zoet juist gepast.

Na de prachtige rondleiding besluiten we onze trip verder te zetten richting Revelstoke.

Langs de route zo als herhaaldelijk prachtige omgeving. We moeten wel zeggen dat de reis en het vroege opstaan ons wel in de kleren begint te zitten. S’avonds om 20u30 zijn we doodop en na het middagmaal voelen we nood aan een kort dutjeJ lach maar we blijven ook niet jong hé!

Het is al wat laat als we onze maag voelen knorren, ( 14uOO) normaal hebben we al gegeten. We besluiten eens niet zelf te koken, raar maar waar we hebben alle twee zin in lekkere Belgische friet! Het enige wat ze hier hebben is Mac Donalds ( ze maken er ook genoeg reclame voor hier,zelfs in de bergen kom je plots een bord tegen van Mac Donalds) we gaan ze dus ook eens sponsoren maar helaas komen we nu wel geen tegen zeker. Onze maag knort zo hard dat we besluiten bij waddy’s te gaan eten.

We komen precies de jaren 70 binnen, blijkbaar is de tijd in Canada toch wel een beetje blijven staan hebben we de indruk. Maar het eten valt goed mee( Belgen zijn dus verwende nesten op gebied van eten en drinken!!!!) De French fries lijken maar weinig op de friet van bij ons maar we hebben honger dus kijken we door de vingers. Wat wel veel hier is: de icetea ze maken ze gewoon vers…………zalig……………

We rijden even van de weg een klein straatje in omdat we een ram krijgen,maar vinden niets om veilig te parkeren. We komen wel een idyllisch plekje tegen en blijven even aan de kant van de weg. Pieter frist zich wat op en we vertrekken weer.

12 augustus Vertrek uit Vancouver richting Kelowna

Vandaag gaan we de Capilano Suspension Bridge gaan bezoeken. Maar erst nog even lozen, water bij tanken en we kunnen op weg. De brug ligt in het Capilano park : het is een echte aanrader dit park je hebt verschillende dingen die je kan doen: De nature tour, de trading post, de bridge it selfs , de treetop boomhut, en andere wandelingen.

Je vind overal uitleg terug met foto’s en tekst, de mensen die werken in het park zijn in traditionele klederdracht van die tijd. Wat wel leuk is om te zien. Als je alle toeren doet en de stempels verzameld op elke post krijg je op het eind een soort certificaat.  We spotten zelfs een ander soort eekhoorn en een typisch vogel voor de streek.  Het leuk om te doen nu reden we verder naar Fort Langley net over Vancouver  . Dat is een oude fort uit 184O . Men loopt er rond in authentieke kledij en doet ook een huwelijk na vanuit die tijd.

Dit is altijd een gearrangeerd huwelijk geweest tussen een werker van het fort  en iemand van de streek.

Zie de prachtige foto’s in een van de huizen liggen er verkleed kledij na gemaakt van uit die tijd, je kan wel raden dat ik dit niet kan weerstaan dus……..

De producten dat ze ruilden in Canada waren: Rode zalm, bessen, otterpelsen(dit voor de typische zwarte hoeden van die tijd) Ze gebruikten zout uit Hawaï om de vis te pekelen. Wat raar is want ze kunnen zelf zout winnen. Een boeiende tijdreis……

Zelfs het dorpje Fort Langley  bestaat echt uit een oude stijl.

Maar we kunnen niet lang stil staan en we reden verder richting Kelowna waar we het stadje Hope tegen komen waar 1 van de films van Rambo is opgenomen . Zie Pieter in Rambo stijl.

Verder langs de route komen we weer prachtige uitzichten tegen en besluiten we net voor Kelwona te overnachten aan een Lake. We moeten er verschillende aanspreken maar de laatste wil ons ondanks volzet een plaats geven aan de waskamers. Het is een prachtige parking aan het water ( je kan zelfs zwemmen in het meer) met speeltuin, water, elektriciteit en zonet als bij jou thuis zijn de douches en wc’s . Ze worden elke dag 1 uur gesloten om volledig te reinigen. Het ruikt er ook heel lekker. De dame van de camping weet ons te vertellen dat we de eerste Belgen zijn die ze ooit heeft  gehad. Normaal zijn het eerder Canadezen zelf die hier op de camping komen. Wat we betreuren want het is een zalige camping .( 24$)

11 augustus Vancouver City ontdekken.

Na een wat moeilijke nacht op de camping in Vancouver west ( De camping ligt tussen de autostrades : lawaai dus) Het is ook geen al te leuke camping eerder een parking met strookje gras achter met een bankje op. Maar een andere optie is er hier niet in de streek.

We ontbijten uitgebreid en vertrekken naar de shopping  daar stopt er een bus die je naar Vancouver downtown brengt.  De buschauffeurs zijn al even grote charmeurs als in België. Hij was aan het vertellen aan een jong meisje dat hij al in Nepal, Marokko, Turkije, Egypte,……45 landen had hij al gedaan. En drie keer op een jaar in Mexico geweest. Soms gaat hij voor maanden weg. ( elke kerstmis eet hij Belgische chocolade toen hij hoorde dat wij van België waren. )maar als hij dan foto’s toont aan het jonge meisje is het van de  Niagara falls.  Hij was ongeveer 35 jaar. Als dit allemaal waar is komen wij direct in Vancouver buschauffeur zijn moet die geld verdienen en flexibele werkgever hebben.

In Gastown aangekomen gaan we opzoek naar de klok die bekent staat. Enkele straten verderop vinden we die terug. ( zie foto)

We zien net een sightseeing tourbus stoppen en besluiten die op aanraden van Justine te nemen. Het is wel wat duur, maar hij rijd je de ganse dag rond en je krijgt ook kortingsbonnen om iets te bezoeken. We besluiten op de bus te blijven om door het centrum te rijden en de buildings te bekijken. ( zie foto’s)

Het meeste is allemaal nieuw, hier en daar vind je nog een ouder gebouw. Ze zijn ook nog volop aan het bij bouwen van wolkenkrabbers. Wel eens leuk om te zien maar niet direct voor ons. Geef ons maar de beach in Vancouver of de haven in Horsebay en natuurlijk het mooiste is Stanleypark. Een groot park waar je kan wandelen,fietsen, rolschaatsen,….. Er is ook heel veel te zien: De bloementuinen, de totempalen, het aquarium, vuurtoren aan het water, een prachtig uitzicht op canada place ( nog van een expo), enz..

Geniet zelf van enkele foto’s…………

In het aquarium vind je tropische dieren, vissen, vlindertuin, otters(de gekende van op youtube, dolfijnen, een sinds 10 juni geboren baby baluga . We wandelen nog wat door het park en bekijken de kunstwerkjes van de artiesten die er aan het werk zijn. Ze kunnen er wat van. De bus komt juist aan en we rijden richting ??? De busbegeleidster vraagt of ze direct mag doorrijden naar chinatown omdat ze wat laat zijn volgens schema. Nee hoor want chinatown hebben wij ook nog niet gezien. Dus op naar chinatown daar kan je genieten van de toegangspoort en de Chinese tuinen. Enkele tuinen zijn gratis voor andere moet je betalen.

Het is ongelofelijk dat ze hier voor alles en nog wat zo’n dure prijzen vragen.  Onze magen beginnen te knorren  als we langs die winkeltjes lopen. Wel ziet de gedroogde vis en rariteiten er niet zo aantrekkelijk uit. We gaan eten in een goed en net uitziend chinees restaurant ( kan je wel niet vergelijken met de Chinese restaurants hier) Hier zijn ze er heel westers uit. We bestellen dingen die ons wat bekend voorkomen, dit is grotendeels ook wel het zelfde. Als je hier een voorgerecht vraagt krijg je er zo maar een klein soepje bij,maar het voorgerechtje is niet een klein bordje nee het is een even groot bord als hoofdschotel dus moeten we eten voor drie. Pieter lustte zijn gerecht niet 100% en kon meegenieten van mijn twee gerechten. Het andere gerecht hebben we meegekregen. Na het eten terug op verkenning door Vancouver.

Dit maal rijden we met de bus naar Canada place voor het afstappen krijgen we van de chauffeur 4 gratis ticketjes voor met de seabus te varen naar de farmersmarket in North Vancouver. We zien dat er juist één gaat vertrekken en lopen om er ook nog op te kunnen zitten. Het is een tochtje van 15 tal minuutjes en je bent aan de overkant. Die seabus besturen is echt precisiewerk want ze hebben geen 30 centimeter over om tussen de steigers te kunnen .

Voor we op de seabus gingen moet je toch eerst kaartjes aan het automaat kopen en aangekomen moet je dan naar de infostand in de farmersmarket je geld terug gaan vragen met je gratis kaartjes.

De vrouw die controle deed bij het opstappen wist ons te vertellen dat hun baas een oplossing aan het zoeken is om dit probleem van de baan te krijgen. Het is inderdaad wat raar gratis tickets hebben en toch andere eerst moeten kopen en dan terug in wisselen, maar het voornaamste is we hebben ons geld terug.

De farmersmarket is een soort overdekte markt als bij ons maar veel properder en mooier, we doen onze  tour en Mijn lief ventje geeft mijn een chiatsu van 30 minuten cadeau. Mijn rug en nek worden onderhanden genomen. Wie denkt dat dit een pijnloze massage is vergeet het! Ik moet wel zeggen dat het heel veel deugd deed en  je stresspunten goed onderhanden  worden genomen. Het Chinese meisje zegt dat ik redelijk gespannen spieren heb en stressknopen en s’ avonds voor ik ga slapen wat oefeningen moet doen. We besluiten om niet meer terug te gaan naar Vancouver city omdat het  al 18u 30 is en besluiten de bus te nemen naar de shopping aan onze kampeerplaats . De buschauffeur laat ons gratis rijden als hij hoort dat we de seabus hebben genomen. leuke meevaller. We kopen in een heerlijk ruikende bakkerij ons brood en soort rozenkoek en doen vlug nog wat inkopen in de groserie . Terug op onze camping maken we een lekker soepje klaar met boterhammen met boter. MMMMMM Dit kan ook eens lekker smaken.

10 Augustus Pemberton – Vancouver

Als we s’ morgens wakker worden ( geslapen als een roosJ) gaan we direct kijken hoe de camping eruit ziet in klaar lichte dag . We sliepen enkele bomen van een riviertje van dat geluid zijn we dus wakker geworden. Even een onnozele foto trekken na gisteren kan dit wel denk ik..

We komen langs onze route een Mijnmuseum tegen in Britania Beach en besluiten hier een kijkje te gaan nemen. Er staat zo’n grote dumptruck waar Pieter zo gek op is , dus dit kunnen we zeker niet laten liggen.

We mogen zelfs even een stukje in de mijn rijden,waar we uitleg krijgen over de mijn, de werkomstandigheden( vroeger met spade, toen een kleine schepmachine) en de persoonlijke zaken ( hoe ging men hier naar het toilet???? ( zie foto) Iemand( de nieuwkomer) reed de ganse mijn door met de wcpot. Zo leerde hij alle gangen van buiten kennen voor zijn latere jobJ wc papier moesten ze zelf meebrengen( lees krantenpapier) en privacy ( het was stikdonker in de mijn dus niemand zag toch ietsJ

Dat en nog veel meer kwamen we te weten in Britainia Beach .

Op de parking van het museum kunnen we nog meegenieten van mensen die rond rijden in een oldtimer met kofferbak open waar de hond in zit. Iedereen wil een foto hier van en de claxon is grappig.

Op naar het volgende……….

9 augustus Van little fort- Pemberton

De Camping” The Overlander in Little fort was subliem En dit voor een kleine prijs 24$ worden we begeleid van Darwin(eigenaar) tot aan onze kampeerplaats en helpt instructies geven tot waar je best rijdt om de aansluiting te doen van water, elektriciteit. Het is een super mooie camping en heel netjes en onderhouden. Je ziet hem dan ook altijd in de weer. Er is alles voorzien: Afvoerkanaal, douches,toiletten, Laundry (voor je was te doen), zwembad, firepit met gratis houtblokken :moet je wel nog zelf hakken)

Hij komt nog een babbeltje slaan met zijn kampeerders voor iedereen gaat slapen.

We nemen voor het slapen gaan nog een duik in het koele water en eten nog een barbequetjes en dan gaan we de schaapjes tellen.

S’ morgens zorgt Pieter voor de camper en ik zelf ga de was gaan doen in de Laundry. Zo hebben we weer nette kledij voor volgende week.

We willen nog afscheid nemen van onze nieuwe vriend Darwin, maar hij is al vertrokken op boodschappen naar de stad.

Op naar het volgende avontuur en dit wordt het dan ook wel..

We rijden richting Kamloops om daar het treinmuseum te gaan bezoeken en de stoomlocomotief te zien.

Maar helaas kan je enkel s’ morgens of s’ avonds om 19u00 de locomotief zien en er een ritje mee doen.

En het is nu middag, dus vinden we het nutteloos om hier te wachten tot vanavond . Het is een teleurstelling maar het is zo…

We rijden dan maar op ons het mak door naar andere bezienswaardigheden. Het is wel een leuke weg om te nemen , eerst zaten we in groen en hier is het allemaal dor en zand. Het lijkt meer een woestijnlandschap, we zien ook op een bord vermeld dat dit vroeger nomadenland was. Het is wel wat onwennig als je het contrast vergelijkt met de andere landschappen: eerst prairie dan rockies en nu woestijnlandschap.

We komen een dorpje tegen: Cash Creek het lijkt wel een nomadendorpje. We gaan onze inkopen doen in een plaatselijke supermarkt die open gehouden wordt door 3 plaatselijke schone ( ironisch bedoelt van Pieter). Je moet jou een supermarktje inbeelden uit grootmoeders tijd ( dit komt al aardig in de buurt met wat een supermarkt hier is.) Het is wel een leuk dorpje een klein stukje verder op is er een Idianen traditie aan de gang” het eren van familie” . De Toeristen mogen er gerust plaats bij nemen als ze zich maar eerbiedig gedragen en op gepaste tijden recht gaat staan. We hebben veel respect voor die mensen die hun naaste familieleden in de kijker plaatsen omdat ze er gewoon waren voor hen tijdens hun levenstocht tot nu en de steun en hulp die ze er bij kregen. Na het eerste deel van de ceremonie gaan we kijken naar een authentieke ranch en hoe er indianen leefden. ( zie foto’s)

De route van Cash Creek  is anders en toch mooi. Je kan na een aantal km door de bergen het landschap weer zien veranderen van dor naar meer groenere streek. Maar er tussen in ligt een  strook die door een Firestorm is getroffen, dit zijn dan wel  ongeveer een tiental km. Het leven is er weg en wat je nog ziet staan is zwarte stokken die de bomen van weleer voorstelden. Dit zal niet hun enige zorg zijn om dit om te ruimen, maar ook erosie zal hen parten spelen.

We stoppen langs deze weg bij een antiek winkel, we willen weten wat zij onder antiek verstaan.

Meteen als we toekomen worden we door de eigenares benaderd . Ze denkt dat we van de streek zijn omdat we met geen accent spreken. Ze vraagt ons direct of we het “100 mijlen dieet” kennen . En heeft direct een enorme uitleg erover en als we haar horen vertellen zou je haar in België bij de groene plaatsen.

Een enorme passionele vertellende vrouw die je zou willen overtuigen om eraan deel te nemen en je ervoor in te zetten. Ze wou ook weten of in België dit Dieet al gekend was. Uiteindelijk kunnen we toch nog eens rond kijken ,want er komt blijkbaar iemand toe dat ze lang niet heeft gezien. ( ik denk dat je wel een beeld kan vormen hoe ze dat doet.)

Het is zo’n mooie route dat Pieter beslist om nog een paar extra km ( 100km) aan toe te voegen, dit duurt toch maar een uurtje op zo’n gemakkelijke baan hoor ik hem nog zeggen! (Je moet weten het is nu 17u 30)

Banff is een veelzijdig dorpje die prachtig gelegen is langs de Bowriver ( zie foto vanuit onze camper getrokken) Hier Hebben we een ongeveer 3 uur durende tocht gemaakt langs de Bowriver met de Bowfalls(Klein) en het super gekende Forest hotel . Langs deze tocht hebben we ons eerste dier gespot: een hert. Terug in Banff dorp hebben we het Banff Museum bezocht,maar dit stelde niet zoveel voor. Het Luxton Museum in het fort in Banff is daarentegen is Prachtig met taferelen over de indianen. Zelfs de souvenierwinkel voor het Fort is in Indianenstijl en binnen zo prachtig dat we op de terugweg zeker hier stoppen om wat te kopen. Op naar de kabelbaan dat we Banff en omgeving van op een bergtop kunnen zien: dit duurt 15 min. voor je boven bent en is enorm stijl omhoog. Als je daarboven staat weet je gewoon niet wat gezegd het is daar zo schoon en je voelt je zelf zo klein op de wereld. Een echte aanrader !!! Zelfs een squirel komt even poseren op een rots voor ons wat een leuke en mooi diertje; i!k steek mijn hand uit en het komt zoals de normaalste zaak van de wereld naar mijn hand gelopen en legt zijn twee kleine voorpootjes er in. Voor mij geen twijfel meer " je hebt mijn hart gestolen"J Sorry Pieter

In Calgary hebben we het Airplane museum bezocht zie foto en hebben we ook voor het eerst een locaal diertje ontmoet.

Het deel dat wij doen is het eerste kleine stukje: Alberta en we steken direct de grens over naar Britsh Colombia





We vertrekken vanuit België met het vliegtuig naar London. Daar moeten we 2 uur wachten en mijmeren over Canada.
Dan pas gaan we het vliegtuig op richting Calgary. Het is 11 uur vliegen:" Dat wordt super lastig voor iemand zoals ik die niet stil kan zitten."
Het zal braintrainning worden en sudoko spelletjes en als het lukt een dutje doen.
Maar daar vrees ik voor.

Aangekomen in calgary mogen we eerst nog een nachtje in een hotel slapen, lekker eten voor we aan ons avontuur mogen beginnen.

Onze route ziet er zo uit:

Calgary - Banff- Lake Louise- Wells gray provinciaal park- clearwater- Kamloops-Whistler- Vancouver

terugweg :

Langley- Abbotsford-Chilliwack-Kelowna-Lake Country- Vernon -Revelstoke-Golden-Field - Lake louise-Banff -Calgary

 dan vliegtuig op terug naar België

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.