We staan op om 6u. ( Als je weet dat de zon hier op gaat om 5u3o is dit normaal) en nemen een uitgebreid ontbijt: fruitsap,cornflakes, Bruine boterham met framboos confituur, gekookt eitje, koffie, thee en een yoghurt . We moeten sterk staan als weer een tocht willen maken. Nog vlug de afwas doen (dit maal Pieter) en we vertrekken richting Lake Louise.

Het is een puur blauw meer tussen de bergen (zie foto) en we zien dat er een kanoverhuur is aan het meer , we zijn zo onder de indruk dat we besluiten een tochtje per kano te maken in plaats van te voet. Zalig zo op het water tussen de bergen en wat peddelen. Dit was zeker de moeite waard.

Aan het meer van Lake Louise staat een gigantisch hotel dat bekend staat als HET HOTEL in alle betekenissen van het woord. Alle personeel werkt in smoking dat zegt waarschijnlijk al genoeg voor jullie.

Na dit kort maar krachtig avontuur rijden we verder naar Lake Moraine dit meer wordt beschrijven als minder mooi dan Lake Louise. Wij moeten zeggen dat dit totaal niet correct is je kan ze niet vergelijken met elkaar het is totaal anders en alle twee even indrukwekkend. We besluiten een tocht te doen rond Lake Moraine , het is een goede tocht op en neer en uitstekend als training voor de kuiten.

Helemaal op het einde van het meer is er een kleine stroomversnelling en geniet Pieter van het stuiteren van keien op het water. Terwijl ik zelf probeer een prachtige foto te maken van een soort vlinder die we al heel veel in de streek zijn tegen gekomen. (zie foto) .

We moeten wel zeggen op plaatsen waar meerdere mensen zijn je minder schrik hebt om beren tegen te komen . Maar als je enkel met zijn tweeën bent vooral ik toch enorm oplettend ben en luistert naar geluiden.

We lopen over boomstammen die in het water liggen van lake moraine om aan een rotsberg te raken en erop te klimmen voor een beter uitzicht. Ik kan je verzekeren dat boomstam lopen op het water niet te vlot verloopt en wankelig is. Maar tot tegenstelling met een 16 jarige jongen raken wij veilig en droog aan de rotsen. De jonge zat er met zijn ene been volledig in het water wat natuurlijk grappig is. ( weet wel het is maar op die plaats 1 meter diep.) nog wat geklauter en gespring en we kunnen genieten van het uitzicht nog wat foto’s en op voor het volgende……..

We besluiten om eerst te eten en het internet te proberen (eerste plaats waar we dat kunnen doen=> kost toch wel wat) We zien de berichtjes van jullie en vinden dit super leuk om iets te weten van jullie.

Enkel antwoorden: Het is hier heel warm elke dag al 25 graden, we missen ons werk absoluut niet en denken er niet aan.( we hebben er gewoon de tijd niet voor het is hier elke dag feest voor je ogen en brain.)

Het gaat met ons tweeën enorm goed, Ludwig en Marleen volgde keer moeten jullie zeker met ons mee!!!!, we fantaseren al om terug te keren naar hier . Ik hoop dat alles voor julliçe in België goed verloopt, veel groetjes voor Kortrijk en Oostende. Bedankt voor jullie berichtjes dit doet echt deugd. Inge,Amalya, Cindy,en de andere geniet maar met ons mee. Doordat we in een Nationaal Park zitten kunnen we niet elke dag de dagboek bij vullen, maar volg tot verder ze komen er wel op!

We vertrekken nu Richting Jasper ( route icefield parkway) een zekere aanrader!!!!!

We stoppen aan de Growfoot gletsjer aan de Bowriver uitzicht is adembenemend

Onze volgende stop is een turqouise , fris meer : Bow Lake

Een klein stukje verder ( 5Oom ) ligt de Bow Glacier en zijn de watervallen aan de Numiti- Jah lodge

Het is een route met de ene pracht na de andere wat op ons een enorme indruk heeft na gelaten is: Mistaya Canyon een woord : Wauw ( zie foto’s)

Nu volgen we de route verder, dit is wel een slechte weg. We rammelen gewoon met onze camper door elkaar. Er vliegt zelfs een kast open in onze camper. Gelukkig zit in deze kast niets en is er niets gebroken of gevallen. We zullen wel blij zijn als we op een betere baan zitten. We hebben echt de indruk dat de camper uit elkaar zal vallen en wij zelf in een pretpark op één rollercoaster .

Plots gaan alle auto’s aan de kant gaan staan! Ondertussen weten we al dat dit betekent dat er een dier te zien is. We zien niet direct iets en een klein meisje komt naar ons toe en zegt A BEAVER, A BEAVER.

En inderdaad er is een bever te zien. Vlug een foto en weer op pad naar Colombia Icefield : meer bepaald de gletsjer die wereld gekend is. Als we daar toe komen is de tocht naar de gletsjer al dicht. We zien dat we op de parking van het visitor centrum mogen Kamperen en besluiten dat we aan de voet van de berg en gletsjers blijven overnachten.

Tot morgen……………………..

Het contrast van calgary downtown dat overgaat in prairie is heel mooi, maar niet te vergelijken met de prairie die overgaat in bergen is niet te beschrijven.

Prachtige uitzichten jammer genoeg konden we niet vaak genoeg de trans Canada highway af om dingen te bezoeken en even te genieten van het uitzicht. Maar we moeten ons aan het schema houden , waarschijnlijk dat onze eerste indrukken nog wat veranderen naar gelang de reis.

Op de weg terug van de kabelbaan richting centrum Banff is het een chaos van je welste : de auto’s stoppen elkaar op en de ene rijd de andere voorbij terwijl het tegen verkeer vast raakt, we snappen er niets van tot we dood leuk voor onze camper gezellig op zijn dooie gemak een grote grizzly beer aan het stappen is en wat twijfelt of hij de baan zal oversteken of niet en wel langs die brullende motor van onze voorligger wil passeren. Gewoon niet te geloven als je de mensen bezig ziet; het lijken wel paparazzi’s moet dat dier zich ongemakkelijk voelen.

Op naar Lake Louise nu!

Dit maal nemen we de Route A1 door de wildernis in plaats van de hoofdroute Trans Canada Highway ,een prachtige route in de natuur we zijn zelfs de enige op die weg en wat zien we daar langs de kant van de weg spelen en graven in de grond en zijn neus in steken een jonge kleine zwarte kleurige beer met bruine snuit. Voor zo’n diertje maak je graag wat tijd vrij. Daarna rijden we door naar de camping in Lake Louise .

Een camping met alle benodigheden en aan een rivier, maar 1 nadeel de oude stoomtrein die er voorbij rijdt. Op zich lijkt dit niet erg,maar je moet weten dat zij constant toettoet zeggen om de wilde dieren van de sporen te houden en dat zij daar elk uur passeren.

Maar we zijn zo moe dat we het maar enkele keren horen en s’ morgens denken dat onze wekker gaat.

Tot morgen……………….