Eerst en vooral sorry dat ik al mijn trouwe bloglezers zolang moest laten wachten op een berichtje uit Barcelona, maar hier zijn we weer met nieuws vanuit het nu echt wel zomerwordende Spanje :)
Ik heb net wat fotos op mn blog gezet ook (die kan je hieronder bekijken) van de wedstrijd Barca-Valencia die ik 2 weken geleden ben gaan bekijken. De sfeer is er alleszins niet zoals in Belgie of Engeland dat de supporters de hele tijd aan het zingen en aan het roepen zijn. De sfeer in Nou Camp kan je meer vergelijken met een theater eigenlijk. De mensen gaan naar het stadion, zetten zich neer en kijken naar het schouwspel. Af en toe zeggen of mompelen ze wel wat maar de meesten zitten gewoon te kijken. En als er dan voor hen enen constant zit recht te springen en te roepen en de arbiter of tegenstanders aan het uitschelden is, dan kijken ze maar raar op. Echt een aparte sfeer eigenlijk maar natuurlijk zijn er ook wel delen van het stadion waar de mensen allemaal aan het schreeuwen zijn. Het viel me gewoon op dat het er eigenlijk wel heel rustig en vredig aan toe ging. Het voetbal en het stadion zelf zijn natuurlijk wel enorm indrukwekkend om te bekijken. Je komt binnen en je ziet direct het veld voor je dat iets dieper ligt. Dan kijk je omhoog en zie je helemaal in de top mensen zitten die iets minder willen betalen maar dan ook wel het spel niet zo goed kunnen zien. En wat heb je er aan als je misschien 10 euro minder betaalt maar niet ziet wie er aan de bal is of wie gescoord heeft... Dan liever wat meer betalen natuurlijk en genieten van de kunsten van Iniesta, Messi en co... Uitslag van de wedstrijd 1-1, met een hele late goal van Xavi (minuut 93), er waren al mensen naar huis gegaan want je kan je voorstellen als er zo een 80000 mensen naar buiten willen dat je niet direct buiten bent. Maar die hebben dan wel het beste stuk gemist van gans de avond. Liefhebbers van filmkes in het stadion, kunnen die altijd aanvragen bij mij. Stuur gewoon mailke en dan zend ik ze wel op. Op mn blog ga dat jammer genoeg niet, enkel maar plaats voor fotokes.
Hier dus alles nog altijd heel goed, buiten heel veel werk, en nog constant vragen stellen aan companero Enric hoe de dingen moeten gedaan worden want elke dag sta ik wel weer voor een nieuw raadsel, al is het maar een zin dat ik nie versta of uitleg die hij me is vergeten geven. Ik vraag me soms echt af of het nu aan mij ligt dat ik misschien de dingen nie goe onthoud, versta of doe, of ligt het aan het feit dat het gewoon moeilijk werken is in een omgeving waar Spaans en Catalaans de voertaal zijn en waarvan ge soms de indruk hebt da ge het nooit echt volledig ga kunnen begrijpen of spreken. Het is soms echt alsof ik gelijk een klein kind in een totaal andere wereld ben gedropt en alles opnieuw moet leren. Oké ik had dan wel een basis Spaans meegekregen vanuit school maar toch moet je telkens weer vaststellen dat het echt maar een basis is en dat je de rest maar vanzelf moet onder de knie krijgen. Ik spreek alle dagen wel Spaans dus vanzelf verbetert het wel elke dag meer en meer maar ik denk dat ik het wat moeilijk heb met het feit dat er na 5 maanden Barcelona nog altijd woorden zijn die ik niet begrijp. De hoeveelheid vocabulair dat ik hier al bijeengescharreld heb in die 5 maanden is echt onvoorstelbaar. Het is alsof de woorden mij ingespoten worden want alle dagen vraag ik wel betekenissen en verklaringen waarom dit dat betekent en niet dat zoals ik het geleerd heb op school.... Tja school... alle werkende mensen beseffen ook wel dat het echt maar een basis is dat je daar leert en dat je voor de rest je plan moet trekken. Het is dan wel goed voor je ontwikkeling om alles te leren maar toch is het werkelijke leven soms wel een heel harde leerschool. Zeker als je zover van huis zit en toch af en toe eens verlangt om de vertrouwde gezichten te zien en om de stemmen te horen die je doen denken aan thuis. Maar ik ga hier zeker niet klagen. Ik heb de telefoon altijd ter mijne beschikking op mn werk en af en toe bel ik dan eens naar huis of naar vrienden om te zien hoe ze het maken. Is altijd wel leuk! Ook de mails die ik krijg van iedereen doen altijd wel deugd.
Op het werk dus heel druk. Vorige week was de chef (jesus gallardo) er enkele dagen niet dus was het wel wat relaxter werken. Doet altijd wel deugd want anders kan je altijd wel extra vragen verwachten (zij het nu over mails die ik verstuurd heb en dat hij meer informatie over wil hebben of als hij zelf een mail aan het schrijven is in het Engels en mij vraagt om bij hem te komen zitten om hem te helpen, daar komt nog eens bij dat het een koppigaard is dus als ge zelf weet dat de vertaling zo is en hij begint daar tegen in te gaan... het is nog altijd je baas dus soms zeg ik dan: ja, zo kun je het ook zeggen. Ik ga nu nie voor het minste in discussie gaan met hem ook en zeker nie als het een vertaling betreft...). Het Engels hier is dus echt wel een ramp... Het is al wat verbeterd sinds ik hier ben (komt msch door mij ;-)) maar dat komt dan wel hoofdzakelijk door de verplichte lessen die ze elke week krijgen. Gelukkig, anders moest ik hier constant van de ene bureau naar de andere lopen om te helpen met één of andere vertaling en daarvoor ben ik nu ook weer niet naar hier gekomen... We zitten nu volop int hoogseizoen en daarbij komt nog eens dat het binnenkort Pasen is en elk land precies voor Pasen zijn bestelling wil binnenhebben dus ik word echt wel overdonderd met mails en telefoons uit alle hoeken van Europa da ik zo snel mogelijk transport moet regelen. Ik kan nu ook geen wonderen verrichten maar af en toe verwachten ze dat precies wel. Och ja, zo passeert de tijd ook snel en leert ge rap bij over hoe ge de zaken sneller kunt doen gaan.
Op ons appartementje verloopt ook nog alles vlot alhoewel we den Dani wel wat in de gaten moeten houden. Het is nogal enen die al vlug wa vergeet weg te zetten of af te wassen. Soms staan zijn borden, glazen en dergelijke ier 5 dagen te wachten op een druppelke afwasmiddel en dan moeten we hem da wel eens zeggen dat er ook wat moet gezorgd worden voor de hygiene want hij neemt het er soms nie zo heel nauw mee... Daarbij komt nog eens dat hij heel lang zwart haar heeft en af en toe eens wat van die manen verliest. Dan vinden we in de badkamer of in de keuken wel dikwijls eens wat resten terug en dat is natuurlijk niet zo leuk als je je net aan het wassen bent of eten aan het koken bent. Deze week is hij er dan in geslaagd om de rolluik kapot te krijgen... Het moet wel gezegd dat de band die je gebruikt om de rolluik omhoog te heisen wel al wat aan de versleten kant was maar John en ik wisten wel tot hoever je die mocht heisen om verdere schade te voorkomen... Hij precies nie... Hij wou dus die rolluik omhoog trekken, die band schiet door en da hele spel naar beneden... Dan de huisbazin gebeld. Ik moet jullie al niet zeggen hoe die reageerde want die maakt al problemen als er een glas gebroken is of als er iets anders gebeurd is in het appartement (wat wel normaal is want er wordt tenslotte in gewoond...). Echt een raar mens die huisbazin maar daar ga ik nu niet over uitwijden, het komt nog wel eens van pas en dan licht ik jullie daar wel over in J Er is dan een firma gebeld om het te komen regelen en da ging wel in orde komen. Ik had wel was buiten hangen en omdat het de rolluik was die onze living met het terras afschermt, kon ik niet meer aan mijn kleren. Dani voelde m wa schuldig en probeerde de rolluik omhoog te duwen met zijn handen. In ene keer kwam die rolluik los aan de zijkant, zo een halve meter rolluik kwam uit zijne haak en Dani zijn gezicht verbleekte compleet... Hij is er dan maar afgebleven en gewacht op de vent die de volgende dag da spel ging repareren. Ik was zelf niet thuis, Dani wel en de vader van Montse (de huisbasin) was er ook bij. Die vent direct van zijn oren maken dat het niet gemeld was dat die rolluik ook uit zijne haak was en dat het heel wa meer ging kosten... Uiteindelijk koste het maar 15 euro meer, Dani heeft het willen betalen maar Montse haar vader (die precies veel sympathieker was dan zijn dochter) zei dat het niet nodig was. Dani (die nu zonder werk zit) was wel opgelucht... Tja, wat er allemaal nie kan gebeuren op zo een appartementje é.
Vorige week zaterdag hebben we hier dan ook een klein feestje gehad. Er waren hier zo een 16 mensen (maten van mij en John) en er werd heel wat whiskey-cola, wijn, malibu, cava en andere dranken die ik me niet zo goed meer kan herinneren verzet. Vanaf een uur of 22u tot half 2 zijn we hier gebleven en dan naar een discotheek wat verder gaan vieren. Ik was precies wel wa zatjes diene avond maar ik kan me alles nog herinneren dus zo erg was het nu ook weer niet. Och ja, als ge een appartement ter beschikking hebt, dan moet er af en toe eens in gevierd worden ook. Misschien dat we dat binnenkort nog wel eens doen want we hebben nog wat drank over... Moet ik nog eens bespreken met John...
Verder niet zoveel te melden eigenlijk behale dat komende zaterdag Judith en ik voor 4 dagen naar Amsterdam vertrekken, champignons en joints gaan uitproberen... en omdat ik geen champignons lust zal het voor mij jammer genoeg enkel bij joints blijven... nee het is gewoon een rustig reiske om de gezelligheid van deze mooie stad op te zoeken en wandelingetjes te maken langs de kanalen waarvoor het toch wel bekend staat. Misschien dat we ook eens door de Wallen gaan (meer bekend als de Red Light Destrict) maar ik denk dat Judith dat nie zo een goed idee zal vinden J we zullen er in elk geval van profiteren om even uit de drukte te zijn van het Barcelonese leven.
Zo, als er nog wat te vermelden is van uit Belgie, hoor ik het alleszins wel é!!!
