Hier ben ik met mijn verslag over mijn eerste werkweek in Honda. Eerst moet ik zeggen dat ik deze week solidair geweest ben met jullie, het heeft hier 2 dagen geregend, maar dan bedoel ik echt wel goe doorregenen é. Nie zo een miezerig weerke gelijk da het bij ons kan zijn. Moet zijn da ze hier maar 2 verschillende weertypes kennen, ofwel een goeie kletsnatte regenbui, ofwel (zoals vandaag) een zalig terraskes strandweerke. Ik hoor hier net op stubru (da mis ik toch wel, die goeie Peter van de Veire ochtendshow elke morgen ik naar het werk reed, hé Gwen, ook ne mushi mushi voor u é ;-)) da het bij jullie ook goe weerke is (peis da mijn envelopke met goe weer is toegekomen in België), dus mag ik dit wel eens zeggen é J Ik peis dus da ik sebiet nog eens mijn swimmingpants ga meenemen en een bezoekje ga brengen aan de zee. Ben er zelfs nog niet geweest door het vele werken deze week.
Ik heb eigenlijk wel een gans ander werkrooster dan in België. In België willen alle mensen zo vroeg mogelijk beginnen om dan zo vroeg mogelijk naar huis te gaan. In Spanje zie je voor 9u nog niet veel beweging op de Honda. Vanaf dan beginnen ze stillekes aan toe te stromen. Ik moet s morgens eerst de metro nemen voor 10 min, dan de bus op voor 20min, en dan nog een kleine 10min stappen. De meeste komen dus pas toe rond half 10. Ik werk samen met Enric Garcés Sebastián, hij kan pas toekomen rond half 10, dus moet ik dat ook maar doen. Hij leidt me op dus anders zit ik daar met mijn vingers te draaien, de eerste dag was da zo (zat ik daar vanaf half 9, niets te doen) maar omdat de Frodo (onze chef, Jesus Gallardo, die wa lijkt op Frodo Baggins, behalve gelukkig wa groter J) zei da we samen moeten toekomen, kom ik dus pas rond half 10, no problem for me!! We hebben over de middag een uur pauze (maar daar wordt echt nie nauw op gekeken, is op da vlak beetje gelijk in België... In België had ik 3 kwartier pauze, rond 12u24 vertrekken en terugkeren rond 13u20 J) en dan werken tot half 7. Dit lijkt wel lang maar valt wel mee. Het leven in België en hier kan je nie vergelijken. De mensen leven hier meer s avonds, de bars zitten tot laat vol met jonge mensen, eten rond 22u, opstaan rond half 9, middag eten rond 13u30. Had het in het begin wel wa moeilijk om me aan te passen, maar na een weekje valt da al goe mee. De mensen op het werk vallen ook goe mee, spreken allemaal wel een mengeling van Castellaans en Catalaans maar hen verstaan verbetert elke dag, het spreken is weer wa anders. Ik hou het voorlopig bij Castellaans. Ik volg nu ook een cursus Castellaans, is wel maar één uurke per week (zaterdagochtend om 10u dan nog!!! Van uitslapen int weekend hebben ze ook nog nie gehoord peisk...) Was gisteren dus voor de eerste keer, maar was enkel maar in groepjes indelen en een tekstje meegeven da we moeten lezen en ontleden tegen de volgende keer (is niet vlg week zaterdag maar de week erop, want nu vrijdag ist ier al feestdag!!! Jajajajaja!!! Vraag me nie voor wa, kan me nie veel schelen ook maar ik weet wel da we dan nie moeten werken J, de Spaanse mentaliteit begint al, al was da in België ook wel zo J) Ik werk dus samen met Enric, echt toffe gast (32 jaar) om mee samen te werken, veegt zo wa zijn voeten aan wa onze baas zegt, geeft af en toe eens commentaar ook. Is wel zo wa ne cassanova, is wel getrouwd maar trekt m daar nie veel van aan blijkbaar... Tegen alle vrouwen da hij tegenkomt begint hij te babbelen op een manier da de vrouwen hun oogskes beginnen te fonkelen... aiaiai. Dan is er dus de Frodo, Jesus Gallardo, onze chef. Hij is 34 jaar, mr gedraagt zich alsof hij de Honda opgericht heeft en alle files met statistieken en cijferkes en letterkes zijn precies de belangrijkste die de Honda ooit gehad heeft... Dan is er nog Borat (Antonio Neira, die lijkt daar echt wel goe op, behalve dan een oudere versie, ik zal proberen om nog wa fotos te verzamelen da jullie zelf kunnen uitmaken of de gelijkenissen treffend zijn of nie, zal wel moeilijk zijn, mr zal zien of t lukt), hij is de chef van het motocycles magazijn, ik moe dus ook altijd verantwoording afleggen aan hem, mr probleem is da ik echt moeilijkheden heb om hem te verstaan, spreekt echt mega vlug en mompelt af en toe in zijn eigen, en da blijkt dan telkens iets heel belangrijks te zijn. Gelukkig is er Enric die me dan uitlegt wa hij gezegd heeft, anders had ik al veel dingen nie gedaan die echt wel moesten gebeuren... En dan de big chief Fidel Lopez (daar zeggen ze Lucasz Cassanti tegen, blijkbaar één of andere plaatselijke zanger waar hij wa op lijkt...) Ben benieuwd wa voor een nickname ze mij gaan geven...
Het werk zelf is echt wel moeilijk ook. Is nie enkel logistieke zaken dak moe regelen, komt veel meer bij kijken. Files opvolgen, vergaderingen beleggen met transporteurs, naar het magazijn gaan en zeggen welke motocycles ze moeten inpakken, laden en versturen, naar transporteurs bellen en overleggen over prijzen... Pfff echt een zottewerk, en dan nog in een vreemde taal ook... Ben benieuwd hoe ik het zal doen als mijn opleiding er één maal op zit. Normaal heb ik nu nog 2 weken opleiding van Enric maar hij gaat vanaf dinsdag een week in congé en ze hebben al gezegd da ik vanaf nu al een aantal dingen alleen moe doen... vraag me echt af hoe ik da moe doen want mijne puzzel is alvast nog nie gelegd van wa eerst, wa tweeds, drieds... Er ga me wel een andere gast opleiden (Eduardo Montero) maar hij weet nie zoveel van dat werk dus ik vrees da het volgende week a hell of a week ga worden... Kijk er alvast nie zo naar uit, msch wa schrik voor de confrontatie om alles alleen te doen. Is wel wa normaal, niet...
Maar er is natuurlijk nog wel een leven na het werk ook hé. s Avonds thuis komen, eten maken en nog eens wa gaan drinken met roommates en hun maten en maatinnekes (John valt heel goe mee, die andere (Mathieu) heb ik het nie zo voor, spreekt heel goe spaans maar alle keren dak een fout maakt zegt m da zeg je toch op een andere manier, zelfs als John (zelf een spanjaard... spreekt durft hij hem in twijfel te trekken... beetje blageur achtig... raar volk die Canadezen). Of gewoon thuis naar de voetbal kijken met wa maten. Veel mensen ken ik nog nie echt in Barcelona, maar da komt wel. Ben hier nog maar een week dus heb nog veel tijd om mensen te leren kennen. Heb maandag voor de eerste keer getraind met een voetbalploegske, probleem was da we met veel te veel waren (met 22 om precies te zijn) op een mega klein veldje... was echt nie plezant, iedereen liep bij elkaar in de weg. Ben dus gisteren op zoek geweest naar een andere ploeg, heb er één gevonden ook en morgen keer gaan meetrainen met hen, we zien wel hoe da verloopt. Was eerst bij andere ploeg gaan aankloppen gisteren maar daar zeiden ze al dat hun ploeg vol zat. In de straat er naast zag ik een voetbal van hen liggen, heb die dan maar meegenomen, dus nu heb ik een voetbal op mijn kamer liggen. Als er mensen zijn die eens willen sjotten in Barcelona, kom maar af dus J maar ik betwijfel of jullie daarvoor naar hier zouden komen ;-)
Ben dan vrijdag avond nog naar een feestje geweest op een boot met John, Mathieu en Caroline (Amerikaans meiske die Mathieu heeft leren kennen via een site van couchsurfing, zij is al 3 maand aan het rondreizen in Europa en logeert meestal bij mensen die ze leert kennen via een site en slaapt dan op de zetel in hun appartement, wel een toffe manier om rond te reizen! Ze is gisteren alweer verder getrokken) Op die boot was er dus een concert van een groep en daarna kon iedereen naar onder gaan in de boot om te feesten op wa alternatieve muziek. Er was echt veel volk en ambiance was mega goe! Dan gisteren naar een rugby wedstrijd (is nu wereldkampioenschap in Frankrijk) gaan kijken met een Franse gast da ik ier al ken sinds september. Ik stond eerst wa negatief tegenover rugby, maar die sfeer in da café was zo fantastisch en de match zelf was ook mega goed! Echt geen sport voor doetjes rugby... alle keren vliegen die mannen er fors in, ze kijken er niet naar als ze met hun voetbalschoenen op het gezicht van een speler trappen als die op de grond ligt. Zotte mannen!!! Uitslag van de match: Frankrijk-Nieuw-Zeeland: 20-18, en wetende dat Nieuw Zeeland het beste team is van de wereld en dat het café vol zat met Franse supporters! Zalige sfeer!!
Vandaag is wa rustdag want 2 keer redelijk laat geweest...
Zo dat was het ongeveer, als ik nog wat vergeten vertellen heb, zullen jullie het hier wel horen en lezen! Ik hoop dat alles daar goed verloopt zonder mij in België J En da er nie teveel mensen zijn die al neig aan het aftellen zijn, want dan kunnen jullie nog lang bezig zijn, want its just getting started... J Als jullie me teveel missen, kom maar eens af, zover is het nu ook niet, of eens bellen of mailen is ook de wereld niet é!
PS: Hey Bert heb gehoord van Petra da je mag blijven bij Honda, super man! Hoop da het je zal aanstaan bij Marnix, zal wel wa anders zijn dan bij Wootie J
PS: Sabbie, altijd welkom hé, als jullie naar hier komen, just call, nummer staat hier onder
PS: hier hebben jullie mijn spaans tel. nummer. Als mensen toevallig of niet toevallig eens in Barcelona zijn (ge weet toch nooit é waar ge verzeilt als ge het vliegtuig toevallig verkeerd neemt J) dan kunnen jullie me altijd bellen voor af te spreken:
hier wat foto's van mijn appartement, kan er wel maar één per één opzetten maar dan zullen jullie toch eens zien waar ik elke avond doodvermoeid toekom
