Hier ben ik met mijn verslag over mijn eerste werkweek in Honda. Eerst moet ik zeggen dat ik deze week solidair geweest ben met jullie, het heeft hier 2 dagen geregend, maar dan bedoel ik echt wel goe doorregenen é. Nie zo een miezerig weerke gelijk da het bij ons kan zijn. Moet zijn da ze hier maar 2 verschillende weertypes kennen, ofwel een goeie kletsnatte regenbui, ofwel (zoals vandaag) een zalig terraskes strandweerke. Ik hoor hier net op stubru (da mis ik toch wel, die goeie Peter van de Veire ochtendshow elke morgen ik naar het werk reed, hé Gwen, ook ne mushi mushi voor u é ;-)) da het bij jullie ook goe weerke is (peis da mijn envelopke met goe weer is toegekomen in België), dus mag ik dit wel eens zeggen é J Ik peis dus da ik sebiet nog eens mijn swimmingpants ga meenemen en een bezoekje ga brengen aan de zee. Ben er zelfs nog niet geweest door het vele werken deze week.
Ik heb eigenlijk wel een gans ander werkrooster dan in België. In België willen alle mensen zo vroeg mogelijk beginnen om dan zo vroeg mogelijk naar huis te gaan. In Spanje zie je voor 9u nog niet veel beweging op de Honda. Vanaf dan beginnen ze stillekes aan toe te stromen. Ik moet s morgens eerst de metro nemen voor 10 min, dan de bus op voor 20min, en dan nog een kleine 10min stappen. De meeste komen dus pas toe rond half 10. Ik werk samen met Enric Garcés Sebastián, hij kan pas toekomen rond half 10, dus moet ik dat ook maar doen. Hij leidt me op dus anders zit ik daar met mijn vingers te draaien, de eerste dag was da zo (zat ik daar vanaf half 9, niets te doen) maar omdat de Frodo (onze chef, Jesus Gallardo, die wa lijkt op Frodo Baggins, behalve gelukkig wa groter J) zei da we samen moeten toekomen, kom ik dus pas rond half 10, no problem for me!! We hebben over de middag een uur pauze (maar daar wordt echt nie nauw op gekeken, is op da vlak beetje gelijk in België... In België had ik 3 kwartier pauze, rond 12u24 vertrekken en terugkeren rond 13u20 J) en dan werken tot half 7. Dit lijkt wel lang maar valt wel mee. Het leven in België en hier kan je nie vergelijken. De mensen leven hier meer s avonds, de bars zitten tot laat vol met jonge mensen, eten rond 22u, opstaan rond half 9, middag eten rond 13u30. Had het in het begin wel wa moeilijk om me aan te passen, maar na een weekje valt da al goe mee. De mensen op het werk vallen ook goe mee, spreken allemaal wel een mengeling van Castellaans en Catalaans maar hen verstaan verbetert elke dag, het spreken is weer wa anders. Ik hou het voorlopig bij Castellaans. Ik volg nu ook een cursus Castellaans, is wel maar één uurke per week (zaterdagochtend om 10u dan nog!!! Van uitslapen int weekend hebben ze ook nog nie gehoord peisk...) Was gisteren dus voor de eerste keer, maar was enkel maar in groepjes indelen en een tekstje meegeven da we moeten lezen en ontleden tegen de volgende keer (is niet vlg week zaterdag maar de week erop, want nu vrijdag ist ier al feestdag!!! Jajajajaja!!! Vraag me nie voor wa, kan me nie veel schelen ook maar ik weet wel da we dan nie moeten werken J, de Spaanse mentaliteit begint al, al was da in België ook wel zo J) Ik werk dus samen met Enric, echt toffe gast (32 jaar) om mee samen te werken, veegt zo wa zijn voeten aan wa onze baas zegt, geeft af en toe eens commentaar ook. Is wel zo wa ne cassanova, is wel getrouwd maar trekt m daar nie veel van aan blijkbaar... Tegen alle vrouwen da hij tegenkomt begint hij te babbelen op een manier da de vrouwen hun oogskes beginnen te fonkelen... aiaiai. Dan is er dus de Frodo, Jesus Gallardo, onze chef. Hij is 34 jaar, mr gedraagt zich alsof hij de Honda opgericht heeft en alle files met statistieken en cijferkes en letterkes zijn precies de belangrijkste die de Honda ooit gehad heeft... Dan is er nog Borat (Antonio Neira, die lijkt daar echt wel goe op, behalve dan een oudere versie, ik zal proberen om nog wa fotos te verzamelen da jullie zelf kunnen uitmaken of de gelijkenissen treffend zijn of nie, zal wel moeilijk zijn, mr zal zien of t lukt), hij is de chef van het motocycles magazijn, ik moe dus ook altijd verantwoording afleggen aan hem, mr probleem is da ik echt moeilijkheden heb om hem te verstaan, spreekt echt mega vlug en mompelt af en toe in zijn eigen, en da blijkt dan telkens iets heel belangrijks te zijn. Gelukkig is er Enric die me dan uitlegt wa hij gezegd heeft, anders had ik al veel dingen nie gedaan die echt wel moesten gebeuren... En dan de big chief Fidel Lopez (daar zeggen ze Lucasz Cassanti tegen, blijkbaar één of andere plaatselijke zanger waar hij wa op lijkt...) Ben benieuwd wa voor een nickname ze mij gaan geven...
Het werk zelf is echt wel moeilijk ook. Is nie enkel logistieke zaken dak moe regelen, komt veel meer bij kijken. Files opvolgen, vergaderingen beleggen met transporteurs, naar het magazijn gaan en zeggen welke motocycles ze moeten inpakken, laden en versturen, naar transporteurs bellen en overleggen over prijzen... Pfff echt een zottewerk, en dan nog in een vreemde taal ook... Ben benieuwd hoe ik het zal doen als mijn opleiding er één maal op zit. Normaal heb ik nu nog 2 weken opleiding van Enric maar hij gaat vanaf dinsdag een week in congé en ze hebben al gezegd da ik vanaf nu al een aantal dingen alleen moe doen... vraag me echt af hoe ik da moe doen want mijne puzzel is alvast nog nie gelegd van wa eerst, wa tweeds, drieds... Er ga me wel een andere gast opleiden (Eduardo Montero) maar hij weet nie zoveel van dat werk dus ik vrees da het volgende week a hell of a week ga worden... Kijk er alvast nie zo naar uit, msch wa schrik voor de confrontatie om alles alleen te doen. Is wel wa normaal, niet...
Maar er is natuurlijk nog wel een leven na het werk ook hé. s Avonds thuis komen, eten maken en nog eens wa gaan drinken met roommates en hun maten en maatinnekes (John valt heel goe mee, die andere (Mathieu) heb ik het nie zo voor, spreekt heel goe spaans maar alle keren dak een fout maakt zegt m da zeg je toch op een andere manier, zelfs als John (zelf een spanjaard... spreekt durft hij hem in twijfel te trekken... beetje blageur achtig... raar volk die Canadezen). Of gewoon thuis naar de voetbal kijken met wa maten. Veel mensen ken ik nog nie echt in Barcelona, maar da komt wel. Ben hier nog maar een week dus heb nog veel tijd om mensen te leren kennen. Heb maandag voor de eerste keer getraind met een voetbalploegske, probleem was da we met veel te veel waren (met 22 om precies te zijn) op een mega klein veldje... was echt nie plezant, iedereen liep bij elkaar in de weg. Ben dus gisteren op zoek geweest naar een andere ploeg, heb er één gevonden ook en morgen keer gaan meetrainen met hen, we zien wel hoe da verloopt. Was eerst bij andere ploeg gaan aankloppen gisteren maar daar zeiden ze al dat hun ploeg vol zat. In de straat er naast zag ik een voetbal van hen liggen, heb die dan maar meegenomen, dus nu heb ik een voetbal op mijn kamer liggen. Als er mensen zijn die eens willen sjotten in Barcelona, kom maar af dus J maar ik betwijfel of jullie daarvoor naar hier zouden komen ;-)
Ben dan vrijdag avond nog naar een feestje geweest op een boot met John, Mathieu en Caroline (Amerikaans meiske die Mathieu heeft leren kennen via een site van couchsurfing, zij is al 3 maand aan het rondreizen in Europa en logeert meestal bij mensen die ze leert kennen via een site en slaapt dan op de zetel in hun appartement, wel een toffe manier om rond te reizen! Ze is gisteren alweer verder getrokken) Op die boot was er dus een concert van een groep en daarna kon iedereen naar onder gaan in de boot om te feesten op wa alternatieve muziek. Er was echt veel volk en ambiance was mega goe! Dan gisteren naar een rugby wedstrijd (is nu wereldkampioenschap in Frankrijk) gaan kijken met een Franse gast da ik ier al ken sinds september. Ik stond eerst wa negatief tegenover rugby, maar die sfeer in da café was zo fantastisch en de match zelf was ook mega goed! Echt geen sport voor doetjes rugby... alle keren vliegen die mannen er fors in, ze kijken er niet naar als ze met hun voetbalschoenen op het gezicht van een speler trappen als die op de grond ligt. Zotte mannen!!! Uitslag van de match: Frankrijk-Nieuw-Zeeland: 20-18, en wetende dat Nieuw Zeeland het beste team is van de wereld en dat het café vol zat met Franse supporters! Zalige sfeer!!
Vandaag is wa rustdag want 2 keer redelijk laat geweest...
Zo dat was het ongeveer, als ik nog wat vergeten vertellen heb, zullen jullie het hier wel horen en lezen! Ik hoop dat alles daar goed verloopt zonder mij in België J En da er nie teveel mensen zijn die al neig aan het aftellen zijn, want dan kunnen jullie nog lang bezig zijn, want its just getting started... J Als jullie me teveel missen, kom maar eens af, zover is het nu ook niet, of eens bellen of mailen is ook de wereld niet é!
PS: Hey Bert heb gehoord van Petra da je mag blijven bij Honda, super man! Hoop da het je zal aanstaan bij Marnix, zal wel wa anders zijn dan bij Wootie J
PS: Sabbie, altijd welkom hé, als jullie naar hier komen, just call, nummer staat hier onder
PS: hier hebben jullie mijn spaans tel. nummer. Als mensen toevallig of niet toevallig eens in Barcelona zijn (ge weet toch nooit é waar ge verzeilt als ge het vliegtuig toevallig verkeerd neemt J) dan kunnen jullie me altijd bellen voor af te spreken:
hier wat foto's van mijn appartement, kan er wel maar één per één opzetten maar dan zullen jullie toch eens zien waar ik elke avond doodvermoeid toekom
Hier een allereerste reisverslag vanop de luie zetel te Riera Blanca op de buitenkant van Barcelona. Alles is hier al goed verlopen, heb al kennis gemaakt met mijn medebewoners (Jon, een 26 jarige Spanjaard afkomstig uit Pais Vasco, die spreken daar een taalke gelijk Pools maar hij spreekt gelukkig ook gewoon Spaans, anders zou de communicatie iets moeilijker verlopen. En de andere, Mathieu, een 22 jarige Canadees afkomstig uit Quebec, hij spreekt Frans maar ook goed Spaans, is rond 11u vandaag toegekomen), met de omgeving en ook met het nachtleven.
Donderdag, 27 september, 10u heeft mijn Tante Monique me gevoerd naar het station in Gent en van daar uit vertrok mijn trein naar de luchthaven. Rond 13u opgestegen, 15u aangekomen in Barcelona na een slechte vlucht vol turbulentie. Er zat een Franse vrouw naast mij die constant aan het panikeren was, waarschijnlijk de eerste keer dat ze vloog. Gelukkig liep er af en toe een stewardesske rond zodat ze kon zien dat er niets aan de hand was, pfff. Als ge één keer aant vliegen zijt, kunt ge er toch nie veel meer aan doen é . Dus rond 15u toegekomen in Barcelona, was ik mijn bagage kwijt. Het stond nergens aangeduid waar de bagage van de vlucht van Iberia toekwam, toen ik het ging vragen aan de mensen van Iberia wisten ze ook niets, rond 16u dan heel toevallig mijn valies ergens zien staan aan een bagageband... waar ik een uur ervoor ook gestaan had maar waar er enkel maar valiezen toekwamen vanuit Griekenland en Berlijn... organisatie NUL dus. Was al een goed begin van mijn avontuur. Al direct beginnen onderhandelen en de spaanse we-zullen-wel-zien-manier leren kennen van de mensen van Iberia. Rond 16u kon ik dan uiteindelijk mijn reis verder zetten naar de trein die me naar het centrum bracht. Na veel gesleur met een grote valies (25kilo, gelukkig zeiden ze er niets van op de luchthaven van Brussel) een een redelijk grote handbagage op wielekes ben ik goed en wel toegekomen op de trein, maar dan moest ik 2 keer overstappen omdat er een defect was in een station en ik anders te ver zat (geen nood, als er mensen afkomen om me te bezoeken, zal ik jullie wel komen halen, want als onwetende kan je blijven zoeken naar de beste verbinding). Dus uiteindelijk na 8u reizen pas rond 18u toegekomen op mijn appartement. Uitgepakt, geinstalleerd in mijn kamer en al direct telefoon gekregen van een Franse gast die ik hier de week er voor leren kennen had om iets te gaan drinken int centrum, was wel enorm moe maar toch nog even uitgeweest tot 12u (net op tijd terug want in de week sluit de metro om 12u, en het is iets te ver om te voet te gaan van het centrum naar mijn appartement).
De volgende dagen waren dan voor de streek wat te leren kennen en boodschappen te doen. Vrijdag kon ik normaal achter mijn bankkaart gaan bij de Caixa. Ze hadden me vorige week gezegd dat ik er die dag om kon komen, dan ging het zeker klaarliggen... Spanjaarden kennende, kon ik eigenlijk al op voorhand weten dat dat niet het geval ging zijn. En zo geschiedde... Ik kwam er toe en ze wisten precies niet dat ik iets had aangevraagd. Na veel gecontroleer en over en weer getelefooneer hebben ze dan toch mijn aanvraag ontdekt. "maandag zal het binnenzijn, maar het kantoor sluit wel om 14u" , ik moet natuurlijk ook werken dus dan zal dat onmogelijk zijn. Gelukkig is er wel een dag dat ze even geen zin hebben om lui te zijn, donderdag, en dan zijn ze open tot 19u45. aiaiai...
In de namiddag heeft Jon me dan meegenomen om Nou Camp, het stadion van Barcelona, te gaan bekijken. Enkel de buitenkant is al impressionant. Ik ben nog niet binnengeweest maar dat zal zijn voor wanneer Belgische voetballiefhebbers me komen bezoek. Belooft wel de moeite te zijn. Te voet is het ongeveer een goed kwartierke stappen. Daar aangekomen zagen we Ronaldinho trainen. Hij was net wat balletjes aan het trappen op doel, de verbluffende showkes en af en toe blootlachende tanden horen daar natuurlijk bij
Redelijk laat teruggekeerd op ons appartement, was ik die dag vergeten boodschappen te doen, maar dit is één van de vele zalige dingen in Spanje: de winkels hier zijn open tot 9u-half 10. echt zalig, je moet je niet opjagen na je werk als je nog om boodschappen moet; je kan als je wil nog even een uurke siesta nemen en dan boodschappen doen Inge en Katja, zou wel schitterend zijn om dan nog de late te doen op de Honda é, kan je blijven tot 18u en dan nog op je gemakje boodschappen doen ;-) Zouden we beter ook invoeren in België. Ze hebben hier ook straten vol winkels en mega grote winkelsketens, niet te vergelijken met de Veldstraat of Wijnegem shoppingcenter... doe maar 4 keer zo groot en je komt er bijna. Keuze te over dus!
Gisterenavond zijn 2 vrienden van Jon afgekomen en hebben we een stapje in het nachtleven gezet. We hebben eerst hier een match bekeken van Barcelona (1-4 tegen Levante, met opnieuw een schitterende goal van de immens populaire Leo Messi), terwijl een fleske Whiskey soldaat gemaakt en daarna met een taxi (voor 10min, 8euro, met 4 is dat super goedkoop dus) vertrokken naar Discotheek Pacha, gelegen vlak naast Nou Camp. Dit is een grote discotheek waar je je wel blauw betaalt... 20 euro entré en voor een pintje betaal je er 6 euro, voor een whiskey cola 10... toch iets dat ik maar één keer ga doen denk ik. Gelukkig kent Jon daar iemand en konden we gratis binnen omdat die persoon ons op een invitatie lijst had gezet. Is toch ook al 20 euro gewonnen. Wees gerust, ik zal wel betere en goedkopere plaatsjes vinden als jullie een feestje willen komen vieren in Barcelona . Muziek en sfeer waren er wel super en rond half 7 liepen we daar buiten. Rond 7u toegekomen op ons appartement en als een blok in slaap gevallen. Mathieu kwam toe rond 11u maar heb hem pas rond 14u30 gezien, die gast zal ook al direct geweten hebben waar hij terecht gekomen is
Voila dit is zo wat in het kort mijn eerste reisverslag. Blijf me op de voet volgen en stuur ook maar iets weer hé, zodat ik ook op de hoogte blijf van de gebeurtenissen in België.
