Op 9 november komt mijn eerste tandje piepen. Ik was vorige week ziek. Zou dit er iets mee te maken hebben? Ik maakte koorts en had volgens de KA een virale infectie waardoor ik aftjes in mijn keeltje had en uitslag over heel mijn lijfje. Gelukkig is alles voorbij en heb ik er een tandje bij.
Ja ja ... weeral een reis .. Op 6 oktober vertrekken we met de trein naar Portbou, een klein dorpje aan de costa Brava net over de Franse grens. We gaan met de nachttrein en ik slaap heerlijk. In Spanje aangekomen treffen we onmiddelijk heerlijk weer. We rusten de eerste dag lekker uit en voor het eerst slaap ik in een kamertje apart zonder mama en papa. Ik slaap lekker in deze donkere kamer. We maken uitstapjes, doen terrasjes, liggen op het strand en genieten van elkaar. We zijn een echt gezin. Na een week moeten, we al terug naar huis maar hier komen we zeker nog terug.
Hoi, Augustus 2006 ik ga weeral op reis dit keer met mijn grootmoeder en nichtje en natuurlijk mama. We gaan Drie dagen naar den Haan. Onze eerste wandeling eindigt in de regen. Nadat we al bijna heel de namiddag schuilen in een cafeetje beslissen we toch maar terug naar het appartement te proberen geraken. Wat een onderneming... van luifel naar luifel... trachten we terug te geraken. De sfeer blijft er wel in zitten. Ruthje leert me druppels vangen en met mijn regenjasje aan blijf ik tenminste wel droog. De volgende dag hebben we schitterende zon en ga ik een lane strandwandeling maken. Ik mag bij mama in bed slapen en slaap dan ook prima. De laatste dag komen tante Chris en Jill ook en gaan we weer naar het strand. 't Was een leuke maar korte vakantie.
Als ik zes weken ben, vind ik dat mama wel eens een nachtje rust verdient. ik ga om 22 uur slapen en ben pas terug om 06 uur wakker. Ja ja vanaf nu zal ik hen wat meer rust guinnen en mezelf ook maar. Overdag slaap ik niet meer zo gemakkelijk in dus ben ik best wel erg moe 's avonds.
Mijn allereerste feest is mijn babyborrel die doorgaat in de zaak van papa; het San Severia Salon. er is ontzettend veel vokl. Ik wordt verwend met allerlei cadeaus. Iedereen komt naar mij kijken... en ik slaap. Volgens mama en papa een zeer geslaagd feestje.
Hallo wereld hier ben ik Storm Vervloet. Wat is dat hier allemaal ik zat lekker warm en rustig en plots licht, geluid, ... Ik heb drie dagen gehad om een klein beetje te wennen en nu zet ik mijn eerste stapjes in de wereld. ik wordt in een bakje, maxi cosi genaamd, in de auto gestopt om naar "HUIS" te gaan. Wow wat een onderneming!!! Thuis aangekomen wordt ik onmiddelijk verwelkomt door een hele schare mensen aan een tent. Iedereen is het erover eens ik ben een mooie baby. Mama is dan ook beretrots en wil me aan iedereen laten zien. Thuis wandelen mama en papa met mij rond om me kennis te laten maken met onze boot. Of ik er veel van begrijp is nog maar de vraag maar 't is wel lief dat ze proberen. Mijn eerste nachtje thuis verloopt goed om de drie uur vraag ik om te eten bij mama. Die staat nog vol goede moed op om me te verschonen en dan ... zalig ETEN!!!!!! De eerste weken wil ik voortdurend eten. ik kom ook niet erg goed bij. Maar daarna gaat het in snelle vaart vooruit. Ik geniet van de momenten waarop ik kan eten. En 's morgens mag ik bij mama en papa in bed blijven liggen. ik slaap lekker door tot een uur of tien.
Eind februari heb ik een dag en nacht buikpijn. Uiteindelijk maar eens naar de dokter want ik voel me helemaal niet ok, moe buikpijn, slap,... De huisarts verwijst ons ineens door naar spoed omdat hij een blaasontsteking ziet en vermoed dat ik al weeën heb. Op spoed aangekomen word ik aan de monitor gelegd en ja hoor om de drie minuten heb ik weeën. PANIEK .... Ik ben 26 weken er mag nu niets meer misgaan. Ik voel je al sinds december bewegen. Ik moet in het ziekenhuis blijven en krijg weeënremmers via een infuus, verder geven ze me al inspuitingen voor longrijping. Na twee dagen halen ze het infuus weg en geven ze via pillen verder weeënremmers. Oeps daar gaan we weer... terug weeën ze kijken nog wat aan en ik krijg meer pilletjes tegen de volgende ochtend is alles terug onder controle. Na een week mag ik naar huis maar moet ook thuis plat liggen ... rusten,rusten en nog eens rusten. Sommige dagen looop ik de muren op andere dagen geniet ik met volle teugen. Als ik 34 weken ben zou ik mogen stoppen met de medicatie maar aangezien ik al wat ontsluiting heb toch een weekje langer wachten. Op 35 weken stop ik met de medicatie. Op bijna 36 weken terug op controle en ik heb al 4cm ontsluiting. Ze vermoeden dat ik die dag nog zal bevallen maar nee hoor nu blijf jij nog lekker zitten de volgende dag 17 mei moeten we om 6 uur 's ochtends binnenkomen en ondertussen ... bijna 7 cm ontsluiting en ik heb nog niets gevoeld. Ze breken mijn vliezen en dan komt alles snel op gang en of het nog niet snel genoeg voor mij gaat geeft de gyne de opdracht mij een infuus met weeënopwekkers te geven zo kom ik in een weeënstorm en blijft de persdrang niet lang weg. Ze roepen de gyne snel terug en brengen mij naar de verloskamer. Door de verhuis zijn mijn weeën stil gevallen. Oef heel even recup. Na een 40 min. persen ben je er... zalig klein lief mannetje.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
September 2005 Eindelijk!!!! Na jaren proberen, dokteren, hormonen, kijkoperaties, hopen, wanhopen,... kom je eraan na een eerste IVF poging. Op 10 september 2005 moet ik 's morgens naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken. Na de middag mogen we dan bellen om te horen of we zwanger zijn. Kurt komt naar Antwerpen want tot 17 uur wachten om te bellen lijkt veel te lang en alleen dit telefoontje doen, lijkt ook niet juist. We bellen en moeten even wachten... handenknijpend, zenuwachtig lachend wachten we ongeduldig tot daar de verlossende woorden zijn: "Proficiat, u bent zwanger." Ongeloof, blijdschap, verwarring, ontroering, geluk,... het overvalt ons en natuurlijk pinken we een traantje weg. Snel naar huis waar iedereen mee in spanning heeft geleefd. Samen met Staf, ma en pa De Jongh en Mieke Storms laten we de champagne aanrukken en iedereen mag delen in ons prille geluk. EINDELIJK daar kom je stilaan aan!!!
Als ik zes weken ben, vind ik dat mama wel eens een nachtje rust verdient. ik ga om 22 uur slapen en ben pas terug om 06 uur wakker. Ja ja vanaf nu zal ik hen wat meer rust guinnen en mezelf ook maar. Overdag slaap ik niet meer zo gemakkelijk in dus ben ik best wel erg moe 's avonds.
Hallo wereld hier ben ik Storm Vervloet. Wat is dat hier allemaal ik zat lekker warm en rustig en plots licht, geluid, ... Ik heb drie dagen gehad om een klein beetje te wennen en nu zet ik mijn eerste stapjes in de wereld. ik wordt in een bakje, maxi cosi genaamd, in de auto gestopt om naar "HUIS" te gaan. Wow wat een onderneming!!! Thuis aangekomen wordt ik onmiddelijk verwelkomt door een hele schare mensen aan een tent. Iedereen is het erover eens ik ben een mooie baby. Mama is dan ook beretrots en wil me aan iedereen laten zien.
Eind februari heb ik een dag en nacht buikpijn. Uiteindelijk maar eens naar de dokter want ik voel me helemaal niet ok, moe buikpijn, slap,... De huisarts verwijst ons ineens door naar spoed omdat hij een blaasontsteking ziet en vermoed dat ik al weeën heb. Op spoed aangekomen word ik aan de monitor gelegd en ja hoor om de drie minuten heb ik weeën. PANIEK .... Ik ben 26 weken er mag nu niets meer misgaan. Ik voel je al sinds december bewegen. Ik moet in het ziekenhuis blijven en krijg weeënremmers via een infuus, verder geven ze me al inspuitingen voor longrijping. Na twee dagen halen ze het infuus weg en geven ze via pillen verder weeënremmers. Oeps daar gaan we weer... terug weeën ze kijken nog wat aan en ik krijg meer pilletjes tegen de volgende ochtend is alles terug onder controle. Na een week mag ik naar huis maar moet ook thuis plat liggen ... rusten,rusten en nog eens rusten.
