Zo , dodentocht zit er weer op .... een kort relas ;
waren ruim op tijd in Bornem voor administratieve afhandeling, maar omdat we iets te lang nog op terras waren blijven zitten waren we maar net op tijd voor de start en zijn we dus bij de laatste vertrokken. Eerste deel ging super , altijd leuk , veel sfeer langs de kant. Tempo lag wel wat laag, maar met nog al die kilometers te gaan denk je daar nog niet zo aan. Rond de 17e km waren de eerste blaren daar, maar alhoewel dat dat natuurlijk niet leuk is en wel wat pijnlijk vind ik blaren niet echt een probleem om mee verder te stappen. Na Wintam ( km 26 ) begon V last te krijgen van krampen in de spieren, maar bleef ze toch maar verder gaan. Aan de stop in Kalfort ( km35 ) heeft ze even overwogen te stoppen, maar wie stopt nu in Kalfort ? Toch nog even doorgaan naar den Duvel dus ( km 40 ) , daar heeft ze dan toch de handdoek in de ring moeten gooien. Na nog een laatste zoentje ben ik er dan alleen op uitgetrokken ( samen met die ander duizenden wel te verstaan ). Tempo wat verhoogd , mp3tje aangezet en hop naar de 100 ! Dat was het plan , maar op een halfuurtje voor de Palm ( km50 ) begon de knie ambetant te doen. En op een half uurtje tijd veranderde ik dus van een gemotiveerde hoopvolle stapper in een wandelend wrak .. Na rustpauze in Palm nog even laatste test gedaan , maar kon echt niet meer verder , dus .... met het busje terug naar Bornem , game over ... Tegen de middag thuis en na een heerlijke koffie paar uurtjes bijgeslapen ..... en de rest van dag ? Lam in de zetel !
zo , Mauro net weg naar zijn mama ...; vanf nu staat alles in het teken van de Dodentocht ! Net wat pasta gegeten ( veel koolhydraten ) en binnen 5 minuutjes nog wat proberen te slapen , een uurtje of 2 zou niet slecht zijn. Daarna 2 zakjes klaarmaken , ééntje om mee te nemen tijdens toch , ééntje om in volgwagen te steken. Beetje (sport)drank , wat verse kleding en natuurlijk Compeed. Niet vergeten om MP3 te laden , niets zo goed als wat zware metal om door de nacht te raken.
En dan maar hopen dat ik het beter doe dan de voorbije jaren hé . Eerste jaar 68 KM , vorig jaar 66 KM .... is best aardige afstand om als "nooit-wandelaar" zonder voorbereiding te stappen, maar we doen het natuurlijk voor aan de 100 KM te komen . Hoop dat we dit jaar hem helemaal uitlopen , aan steun zal het niet ontbreken , V. stapt immers mee dit jaar . Zou het niet leuk zijn om na een uur of 22-23 stappen samen over de meet te kruipen ....
Nu wat slapen si , denk eens aan mij .... morituri te salutant !!
na 5 weken van rust ( eerst omdat ik geen tijd had , later dan weer even geen zin meer ) ben ik vorige week terug begonnen met powertraining. Vorige week maar één keer geweest , maandag , gewoon om weer even de sfeer op te snuiven , wat metaal in de handen te nemen en vooral om de eerste stap weer te zetten. Vandaag was het dan de echte start. Ben van plan het nog een week of 3 rustig aan te doen en vanaf begin september er dan echt in te vliegen. Vandaag kalmpjes aan dus. Voor het eerst in 6 weken de borst nog eens getraind. En alhoewel ik trainde met gewichten die ongeveer 30 tot 40 procent lichter zijn dan die van een rustige training enkele maanden geleden, weet ik het nu al ; morgen gaat het PIJN doen ; zo van die goede lekkere spierpijn, waardoor dat je weet dat je getraind hebt , waardoor je kermend de dag moet doorkomen .... exact die pijn die zo geweldig is omdat je weet dat hij goed is. NO PAIN NO GAIN .....
