Project constructief ontwerpen. Door Tinne, Birger en Maxim. Schakels Industrieel Ontwerpen
18-12-2011
Egg prototyping
Het hele ontwerp licht nu achter de rug, nu kunnen we beginnen aan de uitwerking ervan.
De eerste stap is het aankopen van stalen latten ((2x30mm*3mm, 2x15mm*3mm)*1m). De bredere latten dienen voor de voorste radiussen, de dunnere latten dienen voor de splitsing.
We geven met de rolbank de latten hun radius en booglengte. Aan de hand van een tekening op schaal 1:1 bepalen we waar de latten overlappen.
Met een puntlas leggen we de overlapping vast.
Een bestaande fiets slijpen we in stukken, enkel de wielen, de voorvork, trap-as en zadel hebben we nodig.
De voorvorkbuizen krijgen de juiste hoek aangeslepen en worden daarna ook met puntlassen vastgelegd.
Het geheel wordt door de technische school PTI vastgelegd door een definitieve las.
We hebben de gaatjes achteraf geboord omdat tijdens de rolling van de latten de sterkte van het staal, ter hoogte van de doorsnede met gaatjes, minder groot is dan van de doorsneden zonder gaatjes.
Bij het monteren van de trap-as zien we al snel een fout in de constructie, het tandwiel zit aan de verkeerde kant waardoor we achteruit zullen moeten trappen. Een 2e fout zit in de hoogte van de pedalen, deze zitten namelijk tegen de grond. Er moet een fout gebeurd zijn zijdens het lassen van de achterste splitsing. Die splitsing zit veel te hoog. We hebben de voorvork nu langer gemaakt waardoor onze stringbike een loweriderbike wordt. Nu de voorvork langer is komt er een groter moment op het ei terecht, hopelijk is deze sterk genoeg om de krachten op te vangen.
We maken een 3D model in NX om het gespleten ei te kunnen visualiseren:
In bovenaanzicht ziet het ei er op deze manier uit, de splitsing wordt opgevangen door twee metalen platen:
Bovenste splitsing:
Onderste splitsing:
Deze fiets wordt helemaal uit elkaar gehaald om de vork, zadel en wielen te gebruiken:
Uitlijning van de splitsing:
Puntlassen van de booglengten en controle van de vormen met de tekening:
De volgende stap was om van een tennisraket naar
een ei-vorm te gaan.
Een ei heeft overal een bolle kant. Bij belasting
zal de vorm dus altijd naar buiten uitwijken. Om deze uitwijking naar buiten te
voorkomen worden strengen geplaatst die onder spanning komen te staan.
We gaan de vorm groter maken dan een regular fietskader
Nu kruist het achterwiel het ei.
De oplossing is om het achterste stuk van het ei te
splijten zodat het achterwiel in de splitsing past.
We kopiëren de vorm van een ei en stellen de
afmetingen een beetje bij. Nu zitten we met verschillende radiussen. De grootste
radius zit in de trekzone, de kleinste radius in de drukzone van het kader (zie
tekening autocad).
Eerste gedachte om met cirkels te werken:
Door de vormgeving van een ei kan deze grote drukkrachten opnemen, onderstaande ei integreren we in het kader:
Krachlijnen van de stuurstang en achterwiel komen op het ei:
We passen de radiussen een beetje aan, aan de bovenzijde is er een grote druk dus verkleinen we daar de radius, beneden is er een grotere trek in het ei dus gaan we daar de radius vergroten:
Het uiteindelijke resultaat van het eikader met de verschillende radiussen en booglengten:
