Yes yes yes, we zitten toch al zo ver . Na 3 weken 'gezond eten' duidt de weegschaal toch al 5 kilo minder aan! Had het deze week eerlijk gezegd niet verwacht, want ik ben toch een paar keer over de schreef gegaan ... helaas... Maar al bij al heb ik dit toch binnen de perken kunnen houden. Ok, ik at wel wat meer dan eigenlijk toegelaten was, zoals een extra koekje of zo tussendoor, doch koos ik meestal voor de euh... minst erge optie . En nu is het weer over, nu heb ik weer geen behoefte meer aan extra's, integendeel.... Ik moet er gewoon rekening mee houden dat ik behoorlijk vatbaar ben voor eetbuien. Weet je, als ik vroeger een dieet volgde (ben er zo een tiental keer mee gestart) ging het de eerste dagen meestal wel goed, maar dan kwam er een eetbui (of 2 of 3 ) en dan was alles om zeep. Dan was ik zo kwaad op mezelf dat ik mij niet aan de regels kon houden dat ik het hele dieet meteen weer overboord gooide want het had toch geen zin... Enfin, zo dacht ik vroeger. Ondertussen heb ik moeten ondervinden dat ik mijn emoties nog steeds weg eet, want een prater ben ik nog altijd niet. Het enige verschil met vroeger is dat ik nu niet kwaad ben geworden op mezelf bij zo een eetbui. Ik heb gewoon tegen mezelf gezegd dat dit nu eenmaal bij mij hoort en dat dit waarschijnlijk heel mijn leven zal duren. Vind ik dat leuk? Helemaal niet, maar het heeft geen zin dat ik mezelf daar verwijten over maak! Dan maak ik het alleen nog maar erger. Want omdat ik dan zooooo kwaad ben, komt er een nieuwe eetbui en zo blijf je maar bezig natuurlijk. Doordat ik deze keer mijn eetbui 'gewoon' toegelaten heb, was ze vanzelf minder erg en is het bij die ene keer gebleven deze week. Ik heb het aanvaard dat dit gebeurde, waardoor ik niet kwaad geworden ben. Ok, ik was ergens wel wat teleurgesteld in mezelf, maar zelfs dat hoeft niet! Na die eetbui heb ik gewoon de draad van mijn gezonde eetpatroon weer opgenomen, waardoor de gevolgen heel erg beperkt gebleven zijn, zo wijst de weegschaal toch aan. Ik besef wel heel goed dat de strijd met mijn eetbuien een levenslange strijd zal zijn. Ergens vergelijk ik het met een verslaving aan alcohol of aan sigaretten. Mensen die willen stoppen met roken bijvoorbeeld ondervinden ook weinig problemen, tot ze ergens mee worstelen of heel erg zenuwachtig zijn over iets. Dan steekt bij hen ook de drang weer de kop op om te gaan roken. Zelfs jaren nadat ze gestopt zijn... Althans dat heb ik van horen zeggen, want zelf heb ik nooit gerookt .
Volgende week hebben mijn schatje en ik een weekje verlof... Mijn ventje heeft al gezegd dat hij niet van plan is om dan op zijn voeding te letten. Hij wil een ijsje eten als we ergens naar toe gaan, hij wil naar de Mc Donalds, hij wil naar de frituur (dat wil hij zelfs vanavond al) en hij wil voor een weekje zijn eten eens niet afwegen... Uiteraard zal het moeilijk zijn om mij aan het juiste voedingsschema te houden, maar ik zoek 'minder erge' alternatieven. Als ik eens een ijsje eet (wat ik zeker niet vaak zal doen want ik ben daar nog niet zo tuk op) dan zal dat zo een waterijsje zijn en dan nog het kleinste wat er te vinden is, in de Mc Donalds zal ik een slaatje eten en een burger met kip en in de frituur.... daar ben ik nog niet aan uit . Het staat nu al vast dat ik volgende week geen gewicht zal verliezen, maar als ik tussendoor goed oplet en de nodige groenten eet, dan hoop ik mijn gewicht stabiel te houden. Uiteraard zal ik wel meer beweging hebben, want we gaan vaak op stap met de kids en er staan ook schilderwerken thuis op het programma, dus aan beweging zal het niet ontbreken.
Vermoedelijk zal het er nu een weekje niet van komen om te schrijven, doch ik probeer het toch hoor...