Het is weer even geleden maar ik heb ondertussen op de 3
weken een pak meegemaakt. Ik zal beginnen bij het begin!
Sofie en Maarten kwamen in het weekend van 5 april op bezoek
en we hebben met zen allen (ik en de 4 girls, twee andere Belgische KHMers,
Kimberley en Annelies (tourisme) en twee Germans, Ozan en de nieuwe, Tobias)
gebraaid op ons appartement. Het weekend werd verder gevuld met een markt op
zaterdagvoormiddag en in de namiddag heb ik Fieke en Maarten mijn supercharmant
eindwerkproject laten zien + opnieuw met schoolbus meegereden om de kinderen in
de townships af te zetten. s Avonds zijn we dan opnieuw rugby gaan kijken en
nog eens goed gaan eten in de Oceans Basket in het gezelschap van Gerald, onze nog
steeds heel vriendelijke ZA vriend. Na lekker gegeten en gedronken te hebben
zijn we het nachtleven ingedoken en Sofie en Maarten in hun bed, om de volgende
ochtend natuurlijk verder te reizen!
Het weekend erop was
de Pick And Pay Argus Cycle Tour daar en zijn we met een aantal collegas 1000
km zuidelijker afgezakt om de werelds grootste individuele getimede fietsrace
te rijden langs een magnifiek parcours, met ongetwijfeld een van de mooiste
kustlijnen ter wereld (ik verwijs jullie graag en nog steeds met kippenvel door
naar de fotos ervan op facebook). Het hele weekend was supergeslaagd. We zijn
vrijdagmorgen vroeg vetrokken, om na een lange reis in de comfortabele audi van
de baas in de late namiddag aan te komen in Cape Town, dat in de ban was de
fiets! We zijn ons gaan registeren om vervolgens een grote fiets-expo mee te
pikken. Een fijne avond, na een vermoeiende reis doorheen 1000 km niets in de
Karoo. Op de weg was er echt niks te zien, semi- desert eigenlijk, maar die
niets was eigenlijk nog wel boeiend om te zien =). Nu, iedereen was vrij snel gaan
slapen dus zat ik daar met mijn Leuvense mindset van een beetje aan de bar te
gaan hangen, wat ik vervolgens ook gedaan heb =). Aan de bar heb ik dan wat
Mexicanen ontmoet en lang en gezellig aan de praat geraakt om uiteindelijk
voldaan in mijn treinkamertje te gaan slapen. We sliepen btw in the African
Train Lodge wat twee lange rijen van slaapwaggonnen inhield, die off course
gerestoreerd waren tot deftige slaapkamertjes. De volgende dag zijn we dan met
zen allen vrij vroeg opgestaan om een wereldlijke organische markt in
Woodstock te gaan doen. Een heel gezellige boel met lekkere hapjes en tapjes.
Woodstock heeft in Cape Town zowel wat een hippie/veggie-kantje maar niet
zoals wij Woodstock kennen =). Na dat zijn we met de crew naar Simonstown
gereden en al een deeltje van het Argus parcours verkend. We hebben dan
gezellig fish en chips gegeten in zon beach-dingske en dan nam onze dag een
heel vette en onverwachte wending; Leana (een collega)haar man heeft op dezelfde dokterschool
gezeten als een dokter die ondertussen bij de Zuid-Afrikaanse marine werkte op
zon armyship! Hij heeft ons dan binnengeloosd in de basis en ons rondgeleid in
zijn gevechtschip. Heel vet om te zien allemaal en grappig om te beseffen dat
zon schip een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up voor
een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up heeft, en als
die faalt doen ze sowieso alles manueel (als in de navigatie met passer,
potlood en kompas) en als die manuele niet lukt hebben ze wrslk nog 3 passers
liggen om het alsnog te doen =). Check zeker de fotos op facebook!
Nu die avond hebben we wat gepooled en het rustig gehouden want zondag was het
zover!!!!!!!!!!!
Ik ben best zenuwachtig opgestaan en mijn gear aangedaan om
iets onvergetelijk te gaan doen in freakin Cape Town! Nu ik werd wakker en om
een of andere reden was mijn gordijntje verdwenen dus werd ik wakker met zicht
op de tabel mountain, best nice!
Dan camelbag full, drinkbussen set, de ledematen bedolven in
zonnecreme, pothelm op en in het zadel naar het stadscentrum; de startgrid from
the Pick and Pay Argus Cycle Race! Tging er daar heel heroïsch aan toe met
filmmuziek enz, en met heel gestructureerde startvakken en laadprincipes, check
wederom de fotos. Meer als 30.000 man kon zo op zijn gemak stareten. Groep OE
was aan de beurt en khad mij vrij vooraan geposteerd aan de lijn om te
vertrekken. De race start, en vanaf dan heb de hele dag met een giga smile
rondgereden omdat alles gewoon zo mooi was en zo perfect. De mentaliteit onder
de cyclists was ook egt vet; schakelproblemen? Meteen een hand in uw rug om u
verder te duwen. Trage links, snelle rechts en maar knallen zegt! De organisatie
was ook egt vlekkeloos, daar waar ze bvb om de 15 a 20 km DJ sets, drankposten
en kinesisten hadden klaarstaan om de race zo comfortabel mogelijk te maken. De
toiletten waren ook leuk aangepakt; We park, you pee, for free en tkwam erop
neer dat je uw fiets kon afgeven, en dan op uw gemakje kon gaan plassen. Camelbag
gevuld met ijskoude powerrade, drinkbussen met water, en hop naar magnifieke
landschappen. Ik klink hier best gefreaked maar twas een van de vetste dingen
die ik ooit heb gedaan. Volgepompt met endorfines voelde ik mijn benen nimeer
en bleef ik maar tragere mensen passeren. Misty Cliffs voorbij, en dan met
60km/u in de rug op naar Chapmans peak, ongetwijfeld een van de mooiste plekken
die ik al gezien heb. Een prachtige baai als uitzicht, gematigd tot vrij stijl
omhoog langs magnifieke rotswanden en op de top bovenkomen waar het
fluit-deel van dont worry, be happy door
de boxen knalt en ik een supergelukzalig ik-heb-alles-moment had. De afdaling
was echt kicken daar waar ik toch 71km/u heb gehaald en nog steeds met werelds
breedste smile op mijn gezicht rondreed. De volgende steden stonden mensen met
bandjes langs de kant en sproeiden ze water op u als je dat wou. Het was bijna
alsof die mensen allemaal de opdracht gekregen hadden om elke fietser gemaan
aan te moedigen als held =).
Als de finish dichterbij kwam zei het kopke now meer wauw
wauw maar de benen zeiden stilletjes aan au wauw dus de streep was best
welkom. Die avond lag ik er vrij snel in, en was het onverwacht heel vroeg
maandagmorgen. We zijn namelijk terug naar Bloemfontein vertrokken om half 6,
en ik wist dat niet de avond ervoor =). Maar goed, na het geweldige weekend
volgde opnieuw een lange reis terug naar Bloemfontein. Maandagavond terug in
Bloemfontein kon ik wel al hard uitkijken naar woensdag want daaaaaaaan zijn we
met heel de hoop vertrokken op roadtrip! Meer daarover in de volgende blog!
Veel groetjes van de ondertussen goed gerecupereerde Steven!
Goedgaan Jelle!
