Hello again België!

We zijn hier nu een week een paar dagen en ik ben er meer en meer aan het inrollen; na de (opnieuw overheerlijke) braai met collega’s en hun vrienden is het leuker op het werk en Ik heb mijn eerste confrontaties gehad met echte cultuurverschillen en fenomenen met daarbij zowel fantastische en boeiende dingen als de duidelijke kloof tussen arm en rijk die ik van heel dicht bij heb gezien. Voor zij die het nog niet wisten ga ik hier naast mijn stage ook mijn eindwerk maken met het ‘Bochabela String orchestra’. Ik ben daar eergisteren langs geweest om het project eens van dichterbij te leren kennen en ik was ervan onder de indruk. Maar daarover direct meer. Naast dit zijn we ook naar het National museum geweest om het over het Batho-project te hebben en heb ik een nieuwe fiets gekregen van de CUT en een supervreemde sport, die ik alleen ken van kiekeboe-strips leren kennen.

Goed, laat mij beginnen bij het begin. Het Bochabela Orchestra is een project van Peter Guy, een Amerikaanse professionele violist die ook cello en dergelijke speelt. Hij heeft sinds 12 jaar zijn leven veranderd en een prachtig project uit de grond gestampt. Hij biedt kinderen uit de townships de kans om viool/cello/… ale ja, om viool te leren spelen zegt:). Ze worden opgehaald met een bus en nog andere kliene vervoersmiddelen en het komt erop neer dat ze doorheen de week op de ‘musicon’ lessen volgen. Die man heeft 17000 dingen aan zen hoofd en doet alles tegelijk uit liefde voor de kinderen, en het is echt heel boeiend om ermee te praten. Hij is begonnen met een pick-up en 4 kindjes en via kliene fondsen en hulp van ‘violet’ (http://users.telenet.be/violetvioletje/violet/orkestV.html) zit hij nu, samen met een klein team aan een 100-tal kinderen van 6 tot 16 ongeveer. Violet is trouwens het vioolorkest van de muziekacademie in Haasrode waar ik zelf drums heb geleerd gedurende 12 jaar. De wereld is klein , zo blijkt eens te meer en het wordt ook heel tof om ze hier te ontmoeten, want ze komen in de paasvakantie (nog eens) naar hier!

Nu, ik kwam aan op de Musicon, en ben met mijn beste ‘scoutsvaardigheden’ =) na het wat chaotisch ontmoeten met Peter, dan maar beginnen kennis maken met de kinderen. Supervriendelijk allemaal en zwarte kindjes; t'klinky girly maar ze zijn heel schattig. =) Ik ben er dan met de kindjes wat op verkenning geweest en voor ik wist trokken ze zonder te kloppen mij in alle ruimtes binnen waar ik binnenviel bij de muziekleraars en leraressen en dus ook kon kennismaken met iedereen. Het was ondertussen tijd voor de kinderen om naar huis te gaan, maar de buschauffeur die normaal via een schoolbusprincipe met de bus rijdt was ziek, dus Peter reed dan maar zelf. Op de bus hebben we dan wat gepraat over wat het project zou kunnen worden en hij gaf mij eigenlijk carte blanche. Hij is heel blij met het feit dat ik al iets kom doen maar ik heb wel al een richting voor ogen in de zin van het verhaal van het orkest te communiceren en dergelijke. Maar we gaan (samen met ons opleidingshoofd dat nu hier in Bloem is) nog eens samen zitten om concreet te bekijken wat te doen. Ik heb er alleszins extreem veel zin in! Het rijden door de townships en de kindjes afzetten was vervolgens tegelijk een openbaring/fantastische ervaring/ffkes slikken maar vooral heel heel boeiend om te zien. Ik heb er wat foto’s getrokken en ik ga er zo snel mogelijk wat op de blog zwieren so to be continued. Als de kindjes allemaal gedropt waren heeft Peter mij via de hobbelige en scouts-achtige oprijlanen en aardewegen met putten en alles wat ge wilt in, naar huis gebracht en hebben we nog wat gepraat over wat het project kon gaan worden. Ik ben dan thuis gekomen met een vreemd gevoel; Heel veel zin om mij totaal in mijn eindwerk te gooien, maar dus best ook wel echt voeten stevig op de grond en even slikken.  Ik ga er morgen (zaterdag) opnieuw naar toe om de repetitie van het orkest mee te maken, samen met mijn collega-studentes en Bruno Neuville, het opleidingshoofd.

Het BATHO-project waar we gisteren mee kennis hebben gemaakt is ook heel interessant.  Het betreft namelijk een project van het National Museum en het gaat over ‘popular memory communication’. Het komt er op neer dat we eerst wat worden opgeleid en geïntroduceerd en uiteindelijk interviews zullen afnemen in BATHO, de oudste township van Bloemfontein. De bedoeling is dus om ‘de (zwarte) man in de straat’ zijn verhaal te registreren over verschillende thema’s als cultuur, politiek enz. van back in the days en zo tot een nieuwe vorm van geschiedenis te komen. Zo worden heel persoonlijke verhalen tot waardevolle geschiedkundige informatie getransformeerd. Mooie woorden allemaal he =), ja het ziet er interessant uit!

Nu wat luchtigere en grappige dingen die ik nog ben tegengekomen hier; “Onderwaterhockey”, klinkt superlouch en vreemd he? We zijn gisteren gaan zwemmen in het sportcomplex(je) van Bloemfontein voor watersport en ik heb er opnieuw wat Zuid-Afrikanen ontmoet en één ervan was de plaatselijke (en overigens heel typische, beetje zelfingenomen) lifeguard. Hij bood ons een soort van initiatie aan in het onderwaterhockey en het komt eigenlijk hier op neer: 2 teams van, 6 zwemmers met zwemvliezen aan en een bril + snorkel. Ze hebben allemaal een kleine stick vast in 1 hand met een handschoen waarbij ze dus de puk (2 kilo zwaar ofso) over de bodem van het zwembad naar de goal slepen. Het aartsmoeilijke van de zaak is dus dat je constant onder water moet blijven en tegelijkertijd uw adem moet inhouden en keihard moet zwemmen om ergens te geraken. Passen moet dus naar teammates die heel dicht volgen en blijven kijken aan de oppervlakte om vervolgens af te dalen en verder te ‘proben’ . Louche boel en supervermoeiend! Kheb hier net ook opt werk een aanbod gerkegen om mee te gaan met de collega’s die de ARCUS race gaan rijden in Kaapstad in maart. T’schijnt een magnifiek parcours te zijn dus ik ga is kijken of we dat er hier kunnen tussen plannen. 100 km moet nog wel lukken en als dat mooie landschappen inhoudt en misschien een uitgebreider bezoek aan Kaapstad dan is dat allemaal baie meegenomen!

Dit weekend gaan we overigens uit in 2nd avenue met wat Zuid-Afrikanen dus party!

Tot blogs en veel  groeten uit Bloem!
Goedgaan!

Steven

05-02-2010 om 15:21 geschreven door steven devarwaere  

Hello again!!


Maandag heb ik mijn eerste stagedag gehad,  gisteren natuurlijk de tweede en vaandaag hebben we onze eerste les gemist J. De werkdag op maandag begon op het gemakje met de wekelijkse meeting in het salon. Het meepraten en input geven verliep wel een beetje aarzelend want het ‘was allemoal in sud afrikoans maar ik het het een bicky verstaan’ =). Lache trouwens; bicky betekent een beetje! Nu, de vergadering loopt op zijn einde en de boekhouder begint een bijbeltekstje voor te lezen. Daarna volgde er met het hele team arm in arm een lang en toch een beetje onwennig gebed. Maar bon, alle respect en het zijn dus klaarblijkelijk heel christelijke mensen. Ik heb zoals de zaakvoerder dan ook maar om een beetje creativiteit gevraagd aan de great lord. Verder is de sfeer lekker losjes en gelukkig owv. de airco lekker fris. Ik krijg meteen al wat typtaakjes en boekhoudings stuff, en later op de dag spelletjes voor een liefdadigheidsevent een mee uitdenken.

De tweede dag verloopt zonder gebed ook heel opt gemakske en het is hier op z2a egt een chille en aangename boel. Gisteren was er dan ook een braai bij een Hollands meisje Chantelle thuis dat donderdag terug  vertrekt naar Holland dus hum, twas weer een vleesfestijn :D. Ik heb ook meteen mijn collega’s op een andere manier leren kennen en de boekhouder heeft mij later op de avond ook de uitgaansbuurt getoond waar we een pint zijn gaan pakken.  Voor zij die al een smsje hebben gestuurd/proberen hebben te sturen: Ik ben om een of andere duistere telecom-reden veranderd van GSM-nr dus dit is hem nu: 0027716356393.

In het appartement gaat alles beter en beter zijn gangetje (niet dat het ooit slecht was natuurlijk)en sluipt het huiselijke gevoel er langzaam maar zeker in. Wassen en strijken is voor de girls, en ik stofzuig J. Als dat niet chillen is dan weetk het niet! Kookskes doen we allemaal samen en we eten nog lekker ook. Ik heb later op de dag ook een afspraak met Peter Guy, de bezieler en oprichter van het Bochabela string orchestra! Ik ben zeer benieuwd naar het project, en zeker ook naar wat mijn eindwerk uiteindelijk zal inhouden. Bruno Neuville, ons opleidingshoofd komt trouwens ook rond deze tijd aan en die komt hier wat praktische zaken fiksen voor ons dus chillekes.

Terwijl het bij jullie nog steeds sneeuwt geniet ik hier elke morgen weer van een stralende zon en hete temperaturen, maar kmis jullie ook wel (een beetje) J, maar nu is het hier wel een gemaan warmteonweer aan het doen dus wees maar niet te jaloers..

Bye bye,vlees vlees

Baie Groeten aan iedereen!

Steven

03-02-2010 om 14:22 geschreven door steven devarwaere