Ik reed op de dijk van Boekhoute richting Watervliet toen ik voor de zoveelste keer lichtjes moest uitwijken voor een roekoeloze duif. Helaas kon ik een lichte, mompelende vloek niet onderdrukken. Maar - en nu komt het - plots hoorde ik hem zonder verpinken 'Kalle' zeggen. Met een uitgestreken gezicht sprak hij dat ene woord uit. Net zo eenvoudig en kalm als hij 'Voetbal' zou zeggen. Ik was verwonderd en draaide me dan ook lichtjes naar hem toe. Dat veroorzaakte een nieuwe schaterlach die ik negeerde (evenals het nieuwe nummer van Tourist LeMC ft. Bart Peeters en 'Meester Kunstenaar').

'Waar heb je dat gehoord,' vroeg ik hem.

'Van mama.'

'Wanneer?'

'Gisteren toen we van school kwamen.'

Meer uitleg vroeg ik hem niet. Hij gebruikte het alvast wel in de juiste context. Normaal gezien zou een gevoel van trots mij overspoelen bij de gedachte aan zijn intelligente en gepast inbreng. Maar dat was niet het geval... of toch maar een klein beetje. 'Kalle.'

's Avonds besprak ik dit met dé vrouw en ze schoot onmiddellijk in de lach. Zoals wel eens kan gebeuren bij dé vrouw was ze die bewuste middag in een lichte colère geschoten toen één of ander misbaksel van een bestuurster meende dat ze voorrang had bij het opkomen van het rond punt. Ze had evenwel geen rekening gehouden met de vastberadenheid van dé vrouw. Die piloteerde haar bolide vakkundig voor haar zodat zij haar 'voorrang' niet kon nemen. Ik herinner mij nu niet meer of de andere dame daarop haar ongenoegen kenbaar maakte met geclaxonneer. Het was me echter vlug duidelijk dat ze meermaals 'Kalle' riep en dat achterbankzoon dit spontaan overgenomen had. Het gevolg van een ergernis. En ergernissen zijn dagelijkse kost. Bij de ene persoon komen ze vaker voor dan bij de andere maar iedereen heeft ze.

Mijn grootste ergernissen in het verkeer bijvoorbeeld. Iemand die meent dat hij al links moet rijden om dan pas 3 verkeerslichten verder af te slaan! Ergerlijk want het is namelijk verboden om rechts in te halen!! 

Er schiet me nu plots een klein voorval te binnen. Niet zozeer iemand die reeds vroeg op het linkervak reed maar iemand die aan de lichten (rijvak om links af te slaan op de expresweg aka N49) stond te wachten. Ik achter hem. Op het moment dat ik 'groen' verwachtte om af te slaan bleef het rood en begonnen ze rechts van mij te rijden. Ik dacht: 'Ok, foutje van het verkeerslicht. Even wachten maar.' Nee hoor, tweede keer ook niet!! De ergernis kwam pas toen ik merkte dat mijnheer bejaard (mijn excuses) zo'n 3-4 meter van de lijn stond. Blijkbaar detecteerde het verkeerslicht (de sensoren, drukvlak, whatever) geen auto en sloeg het dus niet op groen. Sympathiek als ik ben toeterde ik even. Zachtjes toeteren gaat nu eenmaal niet dus ik zag het mannetje lichtjes opwippen voor mij. Toen zag ik ook dat er nog een hoopje vrouw naast hem zat ook. Ik deed beleefd teken dat hij dichter moet rijden. Beide handen met de handpalmen naar voor en een soort duwbeweging maken. Opgelucht zag ik dat hij het begreep en hij reed vooruit... en vooruit... en vooruit. Ik schrok me een hoedje toen hij gewoon de expres kruiste met het aanstormend verkeer komende uit Knokke-Heist!! Recht door het rood! Een gewisse dood tegemoet!! Gelukkig kwam er niemand uit de tegenovergestelde richting en wachtte ik dan rustig tot het groen werd voor mij. Een halve kilometer verder haalde ik hen al in. Ik lachte vriendelijk en vervolgde mijn weg.

Een andere ergernis is het weigeren van de pinkers te gebruiken! Irritant als er plots een wagen van rechts naar links zwenkt terwijl jij op de dreunende beats van Willy Sommers komt aangereden. En wanneer de auto voor jou zonder pinken remt om dan doodleuk af te slaan. Ik zou ze willen rammen, die idioten!! Dat zijn dan dat soort chauffeurs die pinken als ze een rond punt oprijden... zucht...

Een laatste ergernis is de bumperklever. Zeker de jojo-bumperklever. Ik rijd een constante snelheid en steek voorbij (opnieuw op de expresweg) tot er plots uit het niets een zwarte BMW tegen mijn trekhaak plakt. Invoegen kan ik niet omdat er rechts een kudde camions aan het rijden is dus blijf ik links, logisch. Ik houd hem in de gaten via mijn spiegels en merk dat hij soms een beetje naar links gaat, dan weer naar rechts. Alsof hij niet ziet dat ik niet opzij kan. Ergens heb ik er ook wel plezier in om hem op te houden. Bon, we naderen de lichten en ik rem af. BMW ook. Het licht is nog rood maar voor ik er ben slaat het op groen. Hop, gaspedaal induwen en terug naar mijn geliefkoosde snelheid. BMW blijft achter, geen idee waarom. Een eind verder haal ik opnieuw een camion in en ja hoor, opeens is hij daar weer. En opnieuw duwen en zwenken van links naar rechts. Onbegrijpelijk!! Niet veel verder moet ik eraf maar er is ruimte en ik laat hem geërgerd passeren. Ik draai mijn hoofd naar links om hem mijn meest boze en minachtende blik toe te werpen en zie dan dat het een vrouw is... en dan schiet er natuurlijk maar één woord door mijn hoofd... KALLE!!

Steba