Na een bezoekje aan de podologe werden mijn steunzolen wat bijgewerkt. Het resultaat: zowel tijdens als na het lopen heb ik niet de minste hinder van mijn knie! Vakwerk!!!
Het lopen op zich gaat trouwens ook van week tot week vlotter. We hebben ondertussen 15 van de 20 trainingsweken uit het 'opstartprogramma' afgewerkt en over 5 weken staat dus de 'test' over 10 km op het programma. Zoals de zaken er nu voorstaan hoop ik op een tijd onder de 50:00. Dit zou ik al super vinden, want 10 km aan een stuk lopen leek me maanden geleden nog een utopie, laat staan op 12 km/u te halen...
Op basis van de gerealiseerde tijd wordt dan terug een programma over 20 weken afgewerkt die er nog enkele minuten moet van afdoen, zodat we op termijn (zomer 2009?) rond de 42:00 (ofte 15 km/u) willen uitkomen.
Misschien neem ik er in de zomervakantie eens een korte triatlon bij (ter kennismaking én om de grote kloof tussen Kortrijk en Halle op te vullen), maar heel veel zal mijn planning wellicht niet wijzigen (tenzij er ergens een non-drafting zou georganiseerd worden).
Het heeft langer geduurd dan verwacht, maar ze is er: de eerste (kleine) blessure. Niet de scheenbenen, maar wel mijn linkerknie voelt sinds eind vorige week wat pijnlijk aan. Tijdens het lopen of fietsen zelf heb ik er geen hinder van, maar bij het opstappen van de trap of andere bewegingen waarbij mijn kniegewricht moet draaien is er een matige pijn (rechtsonder mijn knieschijf).
Om geen risico's te nemen ga ik een weekje 'loop-rust' nemen en van de gelegenheid gebruik maken om wat extra duurtrainingen doen op de fiets (van woensdag tot zondag is het toch verlof). En natuurlijk de podoloog eens consulteren om te achterhalen wat de oorzaka van het euvel is en vooral... wat we er kunnen aan doen!!!
Gisteren stond de duatlon in Maldegem (3,5 km - 21 km en 1,8 km) op het programma. Mijn ambitie: de beide loopproeven aan minstens 12 km/u afwerken en de fietsproef met een tevreden gevoel afsluiten. Door de vriestemperaturen van de voorbije dagen lag het fietsparcours en keihard bij. Ook de lange rechte stukken waarop een hoog tempo kon ontwikkeld worden stonden mij heel erg aan!
De eerste run (die 3,8 km bleek te zijn) legde ik af in 16'16". Tot km 2 ging het voortreffelijk, maar nadien moest ik wat gas terugnemen. Uiteindelijk haalde ik 14,02 km/u en dus was mijn eerste missie geslaagd. De wissel nadien ging al een stukje sneller dan Geluwe en als 57ste kon ik aan de fietsproef beginnen.
21 mountainbike-kilometers (2 ronden) namen 46'35" in beslag, wat overeenkomt met 26,15 km/u (incl. wissels). Hier stelde ik vast dat ik nog niet de ganse duur aan maximale intensiteit kon blijven rijden (heb er ook nog niet op getraind), maar de explosiviteit is er door de krachttraining wel heel erg op vooruitgegaan. Van plaats 57 schoof ik door naar plaats 27 in de wedstrijd.
Tijdens de wissel verloor ik enkele plaatsen en de afsluitende 1,5 km deed ik in 7'10" (12,56 km/u). Ook hier doel bereikt, hoewel het tempo toch een stukje lager lag dan in de eerste run. Toen kon ik echter 2 km aanpikken bij een groepje terwijl ik nu alleen moest lopen.
Uiteindelijk finishte ik als 33ste in 1u11'30".
Besluit: Het lopen is toch al een stuk(je) beter dan in Geluwe. De wissels gingen iets sneller en dankzij een (voor mij althans) droomparcours ging de fietsproef vlotjes.
De looptrainingen (en duatlontrainingen in het algemeen) bevallen me heel erg: afwisselender (lopen - fietsen - krachttraining) en uitdagender ('leren lopen') dan enkel de wielertrainingen. Aangezien ik me heel erg interesseer in het maken/interpreteren van statistieken/evoluties/... (zie eerder bericht) én omdat er in de volgende fase van de looptrainingen enkel nog gewerkt wordt met tempo's (min/km) die ik uit mezelf totaal niet kan inschatten, ben ik sinds deze avond de trotse bezitter van een Garmin Forerunner 405
Vanaf morgen tot maandag heb ik verlof en kan ik dus, naast het afwerken van de geplande trainingen, de werking van dit toestelletje eens bestuderen en uiteraard grondig testen.
Bevindingen zullen uiteraard volgen...
Klik op de foto voor de productinformatie van de Garmin Forerunner 405
Frank (Deboosere) en Sabine (Haegedooren) voorspellen voor morgen een uitgeregende dag, terwijl er een trage duurtraining op het programma staat. Planning aanpassen dus en vandaag om 9u30 vertrokken richting Nederland (Zeeland). Aangezien het al een tijdje geleden is dat ik nog een echte 'trage' duurtraining deed had ik me voorgenomen om ook effectief met de handrem op te rijden. En het lukte wonderwel!!! Van bij het begin een zalig gevoel: 105 tr/min en een hartslag van +/- 130 sl/min. De weersomstandigheden waren dan ook uitmuntend: een zonnetje en weinig wind.
Het was trouwens hoog tijd dat ik nog eens enkele trage duurtrainingen op het programma zette. Bij de overige trainingen viel het me op dat het herstel telkens nét dat ietsje minder was dan tijdens de eerste opbouwfase, waar er wekelijks 3 dergelijke trainingen op het programma stonden. Nu de feestdagen (en de bijbehorende verlofdagen) er zitten aan te komen gaan we er dus van profiteren om de basis weer wat bij te schaven.
Aangezien ik vorige week niet 100% fit was, heb ik enkel de kracht- en looptrainingen afgewerkt. Komende week herhaal ik dus gewoon de toen voorziene fietstrainingen, terwijl ik voor de looptrainingen het volgende blokje kan aanvatten:
Het blijft traditie... vroeger had ik er al (veel te regelmatig) last van en ook nu achtervolgt het mij: de week na een rustweek wordt ik ziek. Vrouw en kind sukkelen sinds dit weekend met keel en luchtwegen en nu is het ook bij mij kantje-boordje. Gans de week al ten laatste om 21u in bed om toch zoveel mogelijk uit te rusten én een keelspray om regelmatig te ontsmetten houden het voorlopig onder controle, maar veel trainen zit er niet echt in (maandag en woensdag een aspecifieke krachttraining en gisteren 3x12' gaan lopen zijn zowat mijn enige wapenfeiten).
De Kerstloop in Burcht van komend weekend is dus nog een groot vraagteken!
Dit bericht gaat niet direct over duatlon, maar gezien mijn achtergrond in het wielrennen wil ik deze bedenking toch wel posten...
Enkele weken geleden stond gans t Kuipke nog op de stoelen te springen voor onze (voor velen dan toch) nationale piste-trots... Maar ook hij heeft blijkbaar "aan 't potje" gezeten. Waarschijnlijk zal er nu weer een gans toneelstuk opgevoerd worden dat hij enkel 'ter goeder trouw' een medicijn nam tegen een opkomende verkoudheid of één of ander allergie... Laat ons duidelijk zijn: als je ziek bent moet je niet koersen, maar rusten. Dan moet je ook niks nemen en kan je ook niet gepakt worden!
Over allergie gesproken... zowat alle (vooral weg-)renners hebben blijkbaar astma tegenwoordig!? Is gans het peloton dan één grote ziekelijke bende (sport is toch gezond)? Of is dit weer een goedkoop excuus om voorschriften voor 'puffertjes' te kunnen krijgen en 'legaal' te ge(mis)bruiken...
En dan die strafmaat. Waarom zou een renner/sporter die meer ambitie dan talent heeft zich niet wagen aan de verboden snoepjes??? In een groot deel van de gevallen beroept men zich op de ondertussen legendarische 'procedurefouten' om vrijgesproken te worden. En als men dan toch écht pech heeft, komt men er in het slechtste geval van af met 2 jaar schorsing (bij herhaaldelijke inbreuken welteverstaan)... Waarom geen levenslange schorsing van bij de 1ste inbreuk vraagt een mens zich dan af!?
Hoe groot is de kans eigenlijk dat een sporter gecontroleerd wordt? Wel: ikzelf heb 8 jaar competitie gedaan (zowel op de weg als wintermountainbike). Grofweg spreken we hier dus over 5 à 600 wedstrijden. Zeggen en schrijven 1 keer ben ik gecontroleerd geweest. En dan nog te bedenken dat het wielrennen met voorsprong de meest gecontroleerde sport in Vlaanderen is...
Bij de opstart van mijn trainingen (half augustus) ben ik uit noodzaak ook aan een dieet begonnen. Van 85 kg ging het (volgens een planning van 2 kg per maand) naar 77 kg. Geen commercieel gedoe (Weight Watchers, dieetpillen, crash-dieet, ...), maar gewoon toegepast wat iedereen weet: geen snoep, gezond en afwisselend eten tot je voldaan bent (en niet tot je niet meer kunt) en natuurlijk veel sporten...
Nu wil het toeval dat afgelopen 7 dagen werden uitgeroepen tot de Week van de Friet! Gevolg voor ondergetekende die (ook al geheel toevallig) een rustweekje had voorzien: 1,5 kg bijgekomen.
Gelukkig duurt zo 'n week maar 7 dagen en hebben we nu weer gelegenheid om de vetrandjes er weer af te halen!
Zelf ben ik een hevige fan van statistieken (soms tot mijn eigen frustratie als er niet instaat wat ik had verwacht...). Vandaar een overzichtje van mijn duatlon-trainingsgegevens tot op heden. Op 19/8 ben ik eraan begonnen. De eerste maand deed ik enkel wandelingen om de pezen en gewrichten te verstevigen en voor te bereiden op de looptrainingen. Vanaf 9/9 begon dan het echte werk met de looptrainingen (Start to Run naar 10 km over 20 weken) en zijn ook de fietstrainingen (eerst een maand uitsluitend duurtrainingen, nadien ook krachttraining) opgestart. En op 5/10 tenslotte ben ik begonnen met de aspecifieke krachttrainingen.
Wandelen: 13u15 in 15 trainingen Fietsen (weg + rollen + MTB): 38u30 in 25 trainingen Lopen: 25u in 31 trainingen
Verder nam ik ook deel aan 2 wedstrijden: Berlare (testwedstrijd) en Geluwe (winterduatlon).
De afgelopen 3,5 maanden sportte ik dus een goeie 86u40 in 82 trainingen.
Over de trainingen van komende week kan ik kort zijn: niks! Na 15 trainingsweken (waarvan 1 week ziek en 3 weken zonder fiets, maar waarin het lopen bleef doorgaan) ga ik er eens een weekje de riem compleet afleggen. Van die tijd kan ik gebruik maken om de fietsen nog eens op punt te stellen, wat overuren te maken op het werk (zodat er achteraf wat meer 'trainingsverlof kan genomen worden uiteraard) en uiteraard ook wat tijd maken voor vrouw en kind... Volgend weekend trekken we er trouwens ook eens een weekendje op uit.
De week nadien kunnen we dan met een frisse kop/lijf terug aan het zwaardere werk beginnen...
De plannen die ik had beraamd om het loopgedeelte in Geluwe aan te pakken waren (zoals deels verwacht) van weinig tot geen nut... De wedstrijdomstandigheden stuwden mijn pols van bij de start de hoogte in, zodat de voorziene hartslaglimieten waardeloos waren. Wat me wel opviel was dat het subjectieve gevoel bij die hogere hartfrequenties veel comfortabeler was dan bij diezelfde waarden op training. Zoals in het wedstrijdverslag gezegd ben ik trouwens veel te voorzichtig gestart. Van in het begin heb ik een eigen (rustig) tempo gelopen, terwijl het eigenlijk toch wel wat sneller kon.
In het afsluitende loopgedeelte had ik dan eigenlijk het omgekeerde effect als verwacht: de hartslag was tijdens het wisselen zodanig gezakt dat het een hele tijd duurde eer die in de vooraf bepaalde 'doelzone' zat. En tijdens het gehele tweede loopgedeelte kwam ik eigenlijk nooit aan de hartslagwaarden van de eerste run, terwijl het toch even "snel" ging en de vermoeidheid al in een redelijk gevorderd stadium was na anderhalf uur afzien.
Regen, wind (stof)hagel en sneeuw maakten er gisteren in Geluwe een echte 'winter'duatlon van. De voldoening achteraf is er alleen maar groter op...
Als allerlaatste van de 74 deelnemers vertrokken ("dan kan ik er alleen maar inhalen") werkte ik de eerste run (3,4 km) af in 17'48, 'goed' voor een 65ste tijd. Na een lange wissel (gezien de weersomstandigheden nam ik de tijd om nog een jasje en droge handschoenen aan te trekken) deed ik 1u13'31 (incl. 2 wissels) over de mountainbike-tocht (36ste tijd). De tweede run (3,2 km) duurde 16'01 om uiteindelijk als 47ste te finishen in 1u47'40". Om de één of andere reden sta ik niet in de officiële uitslag, maar daar gaan we onze slaap niet voor laten...
Besluit: de loopproeven (vooral de eerste) werkte ik veel te behouden af uit schrik om de man met de hamer tegen te komen. Tijdens de volgende wedstrijd probeer ik om met een snellere loper mee te gaan en zien we wel waar het schip strandt. De fietsproef ging voor 3/4 redelijk vlot, maar in het laatste kwart zat ik door mijn beste krachten heen, waardoor ik niet verder kon opschuiven. De tijd valt op het eerste zicht wat tegen, maar in deze fietstijd zitten ook de 2 wisseltijden waar ik ruim de tijd nam (2x droge handschoenen en een extra jasje aangetrokken + wat gedronken).
Hoe dan ook ben ik zeker tevreden over de wedstrijd. T was heel plezant en dat is nog steeds het voornaamste!!!