Onze laatste week stage al, deze is natuurlijk weer voorbijgevlogen! Els stond weer op medical ward, ze vond het daar toch leuker in minder chaotisch. Ik nog steeds op de CTC. Deze week heb ik vooral de lessen meegevolgd die de patiënten moeten volgen voor ze mogen starten met therapie.

Plots mocht ik ook les geven, in het Swahili. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik de tekst voorlas en de verpleegkundige meer uitleg gaf en antwoord gaf op de vragen van de patiënten. Onze lachspieren waren ook weer getraind…

We hebben nog een paar mooie wandelingen gemaakt in de omgeving. Het blijft hier toch prachtig! We zijn ook met onze buurman op stap geweest, die weet zo’n beetje de paadjes zijn. Zo kom je toch op plekjes waar je anders niet zou geraken of durven gaan.

Donderdagavond zijn alle Nederlanders gekomen op ons afscheids-etentje. Woensdag hadden Els en ik de spaghetti (zelfgemaakt!) al voorgeproefd en goedgekeurd dus dat kon ook niet meer misgaan. We moesten wel borden, bestek, glazen en een stoel gaan lenen bij de buurman, maar het was gezellig.

Gelukkig kwam de elektriciteit ook nog even piepen na een dagje!

Onze laatste dag stage was vooral nog vanalles regelen en afscheid nemen van iedereen. Het is toch een beetje raar om te vertrekken na zes weken. Het was heel leuk en zeker voor herhaling vatbaar!

Vrijdag zijn Jakob en papa toegekomen. Dat was een blij weerzien en het begin van onze vakantie hier. Zondag vertrekken we met Els, Nicolas (nog meer Belgisch bezoek), Jakob en ik naar Zanzibar voor een dag of 4. We proberen ook eens binnen te wippen bij Julie in Dar Es Salaam. Daarna gaan we nog op safari en een paar dagen luieren voor we terugkomen.

Kwa heri!