Nog een kleine update uit Tanzania. Wij (de jeugd) zijn op safari geweest voor 3 dagen. Het was serieus de moeite! We hebben veel dieren gezien en gehoord. Olifanten, giraffes, leeuwen, antilopen, gazellen, parelhoentjes, Timons en Pumba's, ... De lodge waar we sliepen was prachtig, lekker eten en een mega-uitzicht!
Jakob en ik hebben zelf ook eens mogen rijden van Peter, dat is hier toch wat anders dan thuis! Je moet links rijden, veel putten en bulten, modder, gekken op de weg, ...
Het zijn onze laatste 2 dagen in Kamanga, dus we gaan er nog van genieten! Woensdag rijden we al naar Kampalag, waar we donderdag de toerist nog eens gaan uithangen voor we in de vooravond naar de luchthaven vertrekken.
Met ons bezoek is het hier wel wat drukker, we vervelen ons zeker niet!
Zaterdag zijn we opt gemakje naar Mwanza gegaan om Nicolas en Jakob de stad te tonen en een "plonske te doen" zoals Els dat zegt. Zondagmorgen vroeg (jaja de 5.30u ferry) zijn we vertrokken naar Zanzibar! We vlogen eerst naar Dar Es Salaam waar we 5 uur moesten wachten op onze vlucht naar Zanzibar. We hebben dan maar een taxi genomen en de stad in snel-tempo verkend. Jammer dat het regende want we hadden een mooi zicht op de Indische oceaan. We hebben daar ergens lekker gegeten (waaw een echte menukaart!). We hoorden van Julie (een meisje van onze klas die in Dar Es Salaam haar stage doet) dat het al 2 dagen aan het regenen was in Zanzibar. Maar ja, omdat wij kwamen kwam de zon weer schijnen... Jammer voor Julie want zij vertrok maandag alweer terug naar Dar. Wij hebben 2 dagen prachtig weer gehad! Het was leuk om haar te zien, zij (Julie, een jongen van haar gasgezin en iemand die ze daar hebben leren kennen) wisten ook al een beetje de weg. 's Avonds zijn we nog iets gaan drinken en naar de lokale disco geweest. Leuk hoor op zen Afrikaans! Hakuna matata kennen ze daar heel goed, het is er super toeristisch, een groot verschil bij Mwanza en Sengerema. Dat was toch even aanpassen!
Maandag hebben we vespa's gehuurd voor de dag. We zijn naar het noorden gereden naar Nungwe. We hadden gehoord over een mooi strand. Maar het was nog mooier dan we verwachtten. Amai! Wit strand, warme blauwe zee, strandhutjes met bars... Dat was zeker de moeite! Ook de rit was het zeker waard! Natuurlijk moest ik ook eens proberen te rijden met die coole vespa's. Na 2 minuten controle en ik had mijn rijbewijs niet mee. Aiai. Gelukkig had ik nog geld in mijn broekzak ;-)
Dinsdag zijn we met een taxi (best dat afdingen in het Swahili al goed begint te lukken want ze zetten je er anders zeker tegen) naar Jozani Forest geweest. Een soort natuurpark met aapjes, mangrove en een bos natuurlijk. De aapjes zaten super dicht bij ons, leuk om ze te zien! We hebben dan nog een strand opgezocht om een verfrissende duik te nemen en een mooie strandwandeling te maken.'s Avonds hebben we lekker Indisch gegeten.
Woensdagmorgen moesten we alweer vertrekken naar Mwanza, waar we voor de verandering nog eens een plonske gaan doen zijn he, kwestie van vervrissing en te werken aan ons kleurtje :-p
Morgen vertrekken we op safari naar het Serengeti national park. We zijn benieuwd!
Onze laatste week stage al, deze is natuurlijk weer voorbijgevlogen! Els stond weer op medical ward, ze vond het daar toch leuker in minder chaotisch. Ik nog steeds op de CTC. Deze week heb ik vooral de lessen meegevolgd die de patiënten moeten volgen voor ze mogen starten met therapie.
Plots mocht ik ook les geven, in het Swahili. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik de tekst voorlas en de verpleegkundige meer uitleg gaf en antwoord gaf op de vragen van de patiënten. Onze lachspieren waren ook weer getraind
We hebben nog een paar mooie wandelingen gemaakt in de omgeving. Het blijft hier toch prachtig! We zijn ook met onze buurman op stap geweest, die weet zon beetje de paadjes zijn. Zo kom je toch op plekjes waar je anders niet zou geraken of durven gaan.
Donderdagavond zijn alle Nederlanders gekomen op ons afscheids-etentje. Woensdag hadden Els en ik de spaghetti (zelfgemaakt!) al voorgeproefd en goedgekeurd dus dat kon ook niet meer misgaan. We moesten wel borden, bestek, glazen en een stoel gaan lenen bij de buurman, maar het was gezellig.
Gelukkig kwam de elektriciteit ook nog even piepen na een dagje!
Onze laatste dag stage was vooral nog vanalles regelen en afscheid nemen van iedereen. Het is toch een beetje raar om te vertrekken na zes weken. Het was heel leuk en zeker voor herhaling vatbaar!
Vrijdag zijn Jakob en papa toegekomen. Dat was een blij weerzien en het begin van onze vakantie hier. Zondag vertrekken we met Els, Nicolas (nog meer Belgisch bezoek), Jakob en ik naar Zanzibar voor een dag of 4. We proberen ook eens binnen te wippen bij Julie in Dar Es Salaam. Daarna gaan we nog op safari en een paar dagen luieren voor we terugkomen.
Gisteren hebben we een tropische storm meegemaakt. Amai, das wat anders dan een Belgisch onweertje! Heel veel gedonder en gebliksem, de hele tuin was verlicht. En natuurlijk aant gieten. Heel impressionant dat natuurgeweld!
Deze morgen was het kuis, de terras lag vol van de lakeflies. Kleine vliegjes die door de storm naar het terras kwamen en stinken naar vis.
Volgende
week is het al onze laatste week in het ziekenhuis. De tijd is ook deze week
voorbij gevlogen!
Maandag
een dagje verlof genomen, op paasmaandag werken er ook hier niet veel mensen.
Maandagavond
zijn we nog op bezoek geweest bij onze buurman, hij werd 74 jaar jong en dat
moest gevierd worden
We kregen
eerst cake en thee, daarna kwamen de kilimanjaros en een zelf gebrouwd drankje
van 20° en eentje van 35°, straf spul! We hebben eens geproefd, maar het niet
zo lekker bevonden. Ook de Hollandse student-dokters waren er niet weg van.
Als het
donker wordt moeten we naar huis, we hebben nog een boterhammetje gegeten en
dan goed geslapen hoe zou dat toch komen?
Dinsdag
dan terug aan het werk. Els staat nu op de kinderkliniek, het is er vooral
hectisch zegt ze. Ze moet er ook wat aan wennen, het is voor haar de eerste
keer op een kinderafdeling.
Ik sta nog
altijd op de CTC. Ik doe hetzelfde als vorige week, zijnde de medische anamnese
afnemen alvorens de patiënten naar de dokter gaan. Het was heel druk, aangezien
de kliniek maandag gesloten was.
Nadat het
bij de verpleegkundigen leegliep ben ik nog naar de apotheek van de CTC gaan
helpen. De meeste medicatie wordt hier geleverd in grote potten, dus alles moet
verdeeld worden in kleine zakjes. Heb een uur pilletjes geteld
s Avonds
hebben we nog een wandeling gemaakt in de buurt met onze buurman. Die kent hier
goed de weg (na 20 jaar). Ik moet waarschijnlijk niet vertellen dat het
heeeeeeeeeel mooi is hier. Natuurlijk een hele stoet kinderen achter ons.
Wazungu,
wazungu, good morning en give me money kennen ze wel, maar ze blijven toch
schattig die kleine afrikaantjes.
Woensdag
was het al heel wat minder druk (best, want ik denk dat iedereen nog moe was
van gisteren over te werken, ze vroegen de hele dag of ik nog niet moe was ).
Ik kon
consultaties meevolgen bij de artsen. (na proberen duidelijk te maken dat ik
géén student-dokter was, maar student-nurse).
Plots zei
de dokteres now, you try, dat lukte nu niet bepaald Mijn uitleg had dus
niets uitgehaald, heb dan maar gezegd dat ik niet genoeg Swahili kon om het
alleen te doen. Wat ook een beetje waar is.
Donderdag
dan weer superdruk. Maar leuk werken. Onze buurman kwam s avonds even
binnenwippen, hij had een varaan kunnen pakken en in de pot gedraaid. Dat
moesten we natuurlijk eens proeven! Lekker hoor, smaakt als kip.
Vrijdag
was het weer wat kalmer en tegen 18u waren we al terug in Kamanga.
Vandaag
zijn Els en ik het stad ingetrokken, shoppen! We zijn eens in de kleine straatjes
van Mwanza geweest, wel gezellig. Maar de mensen kunnen zo plakken aan je.
Volgende
week is het al onze laatste week stage. Die vijf weken zijn voorbij gevlogen!
Vandaag nemen we een dagje vrij. Ook hier wordt paasmaandag in acht genomen is het een feestdag. We gaan wat ons schoolwerk updaten en misschien gaan zwemmen als het weer beter wordt. Gisteren heeft het veel geregend, de weg naar Kalebezo was er dan ook naar. Gelukkig hebben we hier een jeep! Soms zijn hier plassen op de weg waar je een fietswiel in ziet verdwijnen. Op de weg is het hier toch altijd spannend!
Bij Sr Peg werden we weer verwend. We kregen eerst van haar heerlijke bananencake, na twee stukken zei ze dat ze ging beginnen koken... We hadden niet bepaald honger als we daar weggingen. Rijst, kip, biefstuk, groentjes, samosa's en fruitsla als dessert. 's Avonds hebben we hier op Kamanga op het terras gezeten voor een gezellige avond.
Met ons (zoals jullie wel kunnen denken) alles goed. We hadden een week vol indrukken! Toch het gevoel dat we een stukje van het echte Afrika gezien hebben. Ik stond op de AIDS-kliniek en een dagje in op de bevallingsafdeling (labour ward). Het ging er toch wat anders aan toe dan in België! Patiënten aan de lopende band. Als patiënt ben je hier echt nummer zoveel en moet je vooral veeeeel geduld hebben. Vriendelijk zijn kost hier soms wat geld, denk ik soms. Op de AIDS-kliniek was het super druk, gemiddeld 50 patiënten per dag. Dan kun je gewoon niet veel tijd maken voor een patiënt. Het is vooral het dossier overlopen en vragen naar klachten voor ze bij de dokter komen en de volgende staat al aan de deur... Op labour ward was het ook heel erg druk. Heb daar kunnen helpen bij bevallingen en een keizersnede gezien (in het operatiekwartier dan). Alweer veel bij geleerd! En blij dat ik hier geen kindje zal moeten krijgen... Dat was toch een zware dag, tegen de avond was ik echt kapot. Heb goed geslapen...
Dit weekend hebben we Australisch bezoek. Een toffe man, we hebben echt de toerist uitgehangen.... op de markt wat soeveniers gekocht en elk een kikoi (zo'n sjaal). Morgen is het Pasen en gaan we waarschijnlijk naar Kalebezo terug, op bezoek bij Sr Peg. Ze heeft ons uitgenodigd voor het weekend. Lief van haar!
Hoe gaat het daar? Hier alles ok! Leuk om jullie mailtjes of reacties uit België te lezen!
Voor ons vliegt de tijd! Al drie weken stage gedaan... we zitten al in de helft Maandag konden we een seminarie meevolgen over gezondheidszorg in het Sengerema district. Wel eens interessant en gelukkig in het Engels! Dinsdag zijn we dan vertrokken met de ambulance naar Kalebezo. Een ambulance is hier wel relatief, het bestaat pas sinds januari hier. En dan moesten we eerst nog tanken en een paar mensen afzetten voor we echt vertrokken voor een hobbeldebobbel rit. Voor ons hebben ze ook een klein ommetoertje gemaakt. "Het was toch de zelfde kant op". Toen we er eenmaal waren werden we super vriendelijk onthaald door Sr Peg. Een Amerikaanse zuster die het project al zo'n 20 jaar leidt. Ze is ècht Amerikaans, redelijk gezet, sweater, sportschoenen met witte kousen en een petje. Maar ze heeft ons wel verwend! We kregen mega lekkere bananencake, fishfingers, frietjes, popcorn, ... ons buikje was goed gevuld!
Het VEMAproject staat voor educatie, werk en gezondheidszorg in het dorp. Een mooi project in een prachtige omgeving! Wij werkten mee op het "health office" met 2 plaatselijke gezondheidswerkersters. Dit bracht wel een beetje een taalprobleem mee, gezien zij weinig Engels spraken en ons Swahili nu toch dat nog niet is. Komt er bij dat ze daar in de streek nog een andere taal ook spreken, dat was er even teveel aan, maar met handen en voeten zijn we er ook uit geraakt! Ze dachten eerst dat wij dokters waren. Dus kwam er een madameke met haar kindje op consulatie en de twee dames daar "you can examine her" wij maar proberen duidelijk te maken dat we geen dokters zijn... Wel eens leuk dat ze dat denken van je. Door de regen was er niet zoveel volk, dus was er zeker geen stress... het zijn vooral mensen met kleine pijntjes zoals hoofdpijn, oorpijn, wat fysiotherapie. Daar kwam mijn ervaring van vorige week goed van pas! Donderdag is er de malnutricion clinic, er waren dus verschillende kindjes die ondervoed waren.Dan breekt je hart toch wat, het is wel leuk dat je hen vooruitgang ziet maken!
We mochten ook mee op huisbezoek in het dorp bij chronisch zieken, HIV patiënten, ... Bij elk huisbezoek was er een soort eucharistieviering en een korte (echt kort!) babbel met de mensen. Gelukkig had de gezondheidswerkster een boekje mee waarin de gebeden in het Swahili staan, zo konden we toch goed doen alsof we alles verstonden en aan het meebidden waren.
Bij het project hoor ook een schooltje, super schattig om die kleine mannekes te zien in hun schooluniform. We mochten ook eens piepen in hun klasjes. Zo'n 35 ogen op ons gericht, en zij maar proberen op te letten!
Vrijdagochtend zijn we dan terug naar Sengerema gereden. Sr Peg heeft ons een lift gegeven, zij ging naar Mwanza. De rest van de dag heb ik op labour ward gestaan. Dat is toch een leuke afdeling he. Die kleintjes, zo lief!
Dit weekend zijn we bij Brigitte. We hebben inkopen gedaan op de markt en er eens rondgelopen met een Nederlandse doktersstudent en een student-nurse van Sengerema. Wel eens interessant om te zien, maar de stad is niet zo mooi. Echt Afrikaans, veel kleine winkeltjes, vuil op straat, aardeweg. Maar de mensen zijn heel vriendelijk en dat maakt alles goed hé!
Wij hebben een leuk weekend gehad bij Brigitte. We hebben boodschappen gedaan, genoten van de tuin, bbq, hier is het mega warm, we verlangen naar de regen die maar niet bij ons wil komen. We zien het wel in de verte regenen. Maar we klagen niet, het is hier toch beter weer dan in ons verre belgenlandje!
Dit weekend hadden we geen internet. Waarschijnlijk door een elektriceitsprobleempje in Mwanza. Dan maar in Mwanza zelf het internet gezocht.
Deze middag volgen we een seminarie over gezondheidszorg in Tanzania, de uitleg die we kregen van Sr Marie Josee lijkt wel interessant, alleen is het in Swahili maar we doen ons best! Tegen dat we naar huis komen spreken we het vloeiend :-p
Deze week was het weer een drukke week, Els stond op male surgical ward, veel wondzorg en zo, ze vond het echt tof, ik stond op de fysiotherapie. En vond dat mega interessant. Het is onder andere gipsverbanden aanleggen en verwijderen, warmte en koude therapie, elektrische stimulatie van spieren, oefeningen bij gehandicapte kindjes tegen hun contracturen,
Ik mocht ook mee op huisbezoek en naar een school waar ze een speciaal klasje hebben voor kinderen met een handicap. Ze waren daar heel vereerd, ik moest mee naar de headmaster, een babbeltje doen, het gastenboek tekenen en terug naar de klas. Ik kreeg daar een hele uitleg over het klasje. Toen vroeg de leerkracht plots wat mijn boodschap uit België was. Euhm euhm. Stond ik even met men mond vol tanden Heb dan gezegd dat hij zo moest door doen, dat de kindjes er heel gelukkig uitzagen (wat ook wel zo een beetje was) en blablabla.
Op huisbezoek gaan is hier ook een beetje apart, je gaat met de taxi, te voet of met de fiets, ofwel een combinatie van taxi en te voet. Ik vond dat wel leuk, zo heb ik de omgeving een beetje kunnen zien. Te voet heb je natuurlijk heel wat bekijks, je hoort overal kindjes muzungu roepen, wat zoveel betekend als witte.
Deze week zijn we verhuisd naar ons definitief huis. We hebben het (herstelde) kookvuur van in het guesthouse meegekregen en de frigo. Nu kunnen we eindelijk zelf ons potje koken. Voordien gingen we op restaurant, gaan koken bij de Hollandse studentes of werden we bij de zusters in het klooster uitgenodigd. We eten veel rijst, en vis met tomaatjes, worteltjes of courgettes. We vinden hier ook lekkere patatjes en pasta. Ook de choco ( Nutella!) hebben we al aangevuld.Ons buikje geraakt hier wel gevuld! Maar een goeie biefstuk-friet zou natuurlijk ook smaken
We worden ook al gewoon aan het ritme hier, alles leuk op het gemakje. De mensen vinden soms wel dat we rare gewoonten hebben, zoals na onze shiftnog een beetje van de zon genieten, dat we twee maal per dag brood eten, dat we zelf ons eten maken ( no one cooks for you?!?!?), you know how to clean??? Of als ze iets in het Swahili zeggen en wij er niets van verstaan
Aan ons Swahili wordt wel gewerkt, we kunnen ons toch al redelijk redden. Ook op de markt worden we (denken we toch) al minder afgezet. Maar afdingen is nog onze sterkste kant niet.
Verder vinden we het hier heel leuk en vinden we dat de tijd vliegt. Ook het zonnetje schijnt goed, al dan niet met een ferme regenbui/regendag, maar dat is goed ter afkoeling!
 "Smile"){kind=icon}
