De
reclamewereld, de politiek en ook ons onderwijssysteem dragen allen de
krachtige boodschap uit dat u tekortschiet. Het ontbreekt u aan iets:u hebt een
probleem en zij bieden u een oplossing. Althans, dat is de gemeenschappelijke
boodschap. De reclame probeert u te laten geloven dat u iets verkoopbaar nodig
heeft voor uw welbevinding, al weet u dat zelf nog niet. U bent gebrekkig en
wonder boven wonder biedt hun expertise
u een uitweg. Gaat er al een belletje rinkelen?
Waar hebben we dit eerder gehoord? Waren het niet de 'would-be gurus' in India
die dit als eerste hadden begrepen? Zijn het niet de moderne godsdiensten die
het plaatje voor ons willen kleuren? Iedereen huivert bij het grote gevaar rond
sekten (ik ook hoor) maar wat doet onze psychologie? Alleen dankzij de kracht der statistieken
en jarenlange indoctrinatie heeft zij haar positie verworven.Evenzeer gebakken lucht! Maar wel
met een enorm verduisterend effect, allen maken ons tot geestesslachtoffer
ofschoon wij er geen weet van hebben. De moderne slavernij houdt namelijk in:
iemand laten geloven dat hij vrij is, vrij om te consumeren, vrij om te denken
( binnen de gehanteerde paradigmas), vrij om te kiezen ( al zij het dan
dwangneuroses), vrij om alles behalve vrij te zijn
Het is
beangstigend om te beseffen dat mensen hun hele leven lang studeren en zelfs
les geven, zonder ooit echt aandachtig zijn geweest voor hun intrinsieke
volkomenheid. Ons onderwijskundig systeem loopt over van onkunde. De
individuele bevrijding moet borg staan voor de samenleving, anders maakt men er
een gevangenis van. Hierom dient men de geest te verijlen om de subjectieve
wereld te beheersen naar authentieke maatstaven, niet te verdichten. Kwaliteit
is inherent aan waarden en normen vanuit een soeverein individu dat
interacteert met de collectiviteit. Definiëring van kwaliteit vanuit
subjectieve nood ter tegemoetkoming van de eigen praktische wenselijkheid is
een duidelijk signaal dat ons begrip
van de mens marginaal is. Helaas stimuleert dit juist de inwikkeling in een
identiteit via objectverwijzing. Dit heet conceptuele vervuiling en deze
vervuiling is vernietiging van cognitie. Deze ziekmakende factoren moeten we
bannen uit onze geestesdynamiek om niet in haar bindende invloed te komen.
Ergerlijk is het om vast te stellen hoe deze pathologie ingeburgerd raakt,
eigenlijk zelfs de norm is geworden. Men spreekt vanuit delen van onze geest
waarin men gefixeerd is geraakt en elk deeltje strijdt nu voor het eigen gelijk
en levensvatbaarheid, compleet onttrokken aan het geheel over geestelijke
kankercelllen gesproken Lang leve de reclame, de politiek en ons onderwijs zou
ik zeggen?
Alvast even een bedenking, voordat ik effectief aan de slag ga.
Al eerder gaf
ik aan dat ik me als individu conceptueel onveilig voel in de collectieve
psychologie. Een mens degraderen tot een nuttigheidsobject of consument is
beneden alle niveau. Uiteraard heeft dat alles te maken met de plasticiteit van
onze psyche, waar de reclamejongens gretig op in spelen.
Een geest die
vibreert rond een artificieel centrum is immers een aberratie van Mens-zijn.
Laten we het eens even hebben over het gebruik en het misbruik van het ego
Het doel van
kennis in de occidentale psychologie en haar kennisinstituten is steeds: het
superponeren van kennisinhouden. Wie heeft dit beter dan wie dan ook begrepen?
Natuurlijk de reclamewereld! Laten we niet vergeten dat ook ons
onderwijssysteem verder kleutert op dit gebrekkig en destructief levensdoel.
Ervaren is
steeds de oorzaak van kennen, niet de bron. Vandaar dat competitiviteit en
rivaliteit welig tiert en zelfs viert binnen beide systemen. Het gaat immers om
controle. Maar kunnen hogere filosofische of waarachtige spirituele waarheden
wel gecontroleerd worden?
Enfin, ons
onderzoeksdomein is beschreven, maar kan de afwijking van de menselijke geest
wel in kaart gebracht worden?
Zou het niet interessanter zijn als we ons niet
alleen bevrijden van het monster dat reclame veelal is, maar ook, of zelfs
liever nog, van onze eigen neurose onszelf steeds te verhouden/beperken tot de
geestesinhoud van onze gesprekspartner?
Bij deze heet
ik u van harte welkom op mijn blog.Met
ontzettend veel enthousiasme en heel veel plezier heb ik een aantal opdrachten
reeds vervuld. Vooral de reclamespot was een zeer toffe opdracht. Twee weken
nadat u ons de opdracht heeft uitgelegd, was mijn reclamefilmpje klaar. De
titel heet: Miss Communication. Ik heb een digitale app bedacht die de naam
'eloquentia' draagt. Een aantal trucjes uit de reclamewereld komen ruim aan
bod.
Helaas is
niet alles praktisch verlopen zoals het zich in mijn geest afspeelde, maar het
resultaat mag er wezen. Wat jammer dat mijn hoofdrol uitviel. Mijnheer Kuiypers
had zeker met heel veel glans een fantastische professor neergezet, maar helaas
nam het leven een andere wending.
Mijn eerste zoektocht naar boeken aangaande het
thema mediawijsheid en marketing heeft een aantal boeiende boeken
opgeleverd: Hoe ik leerde leven zonder logo's van Neil Boorman, De reclamejongens van Bruno Vanspauwen, Reclamewerking
ontrafeld van Max Sutherland, Blikvanger van Drs. Laura
Emmelkampen tot slot Personal Branding van Stef
Verbeeck en Kirsten Ujvari.
