Ik heb de laatste tijd de ene nachtmerrie na de andere. Op zich al erg genoeg, maar nog erger als mijn mooie moppie moet lijden in de droom .

In deze droom liep ik mijn badkamer binnen en zag een emmer vol water in bad staan. Er spartelde iets in het water en toen ik dichterbij ging kijken, was het Fluffy die naar lucht aan het happen was ! Ik haalde haar er onmiddellijk uit en foeterde op iemand waarom hij haar in hemelsnaam aan het verdrinken was. 

Ze kon nog steeds niet goed ademhalen en ik zag dat er een strakke band rond haar nekje zat. Ik verwijderde hem meteen en ze voelde zich dadelijk beter. Iemand in mijn droom deed heel veel moeite om Fluffy te vermoorden. Ik zag/hoorde niet wie en ik weet niet waarom ik dit droom. Heb wel een vermoeden, maar dat zal ik maar niet openbaar maken... .

En deze keer hoefde ik het niet eens te vragen . Ik had haar op schoot, haar hoofdje links en kontje rechts, zoals ze het graag had. Ik noemde het altijd: een pakje van haar maken, omdat ik haar helemaal inpakte met mijn armen .

Met mijn rechterhand aaide ik de glanzende zwarte haartjes op haar lieve dikke snoet. Ze genoot ervan, net zoals in het echte leven. Plots zag ik dat haar rechterwang helemaal nat was. 

Voor ik verder kon dromen, begon Sproetje plots hard met de knaagstaaf te gooien en voorbij was de droom .

Maar hij was mooi voor zolang het duurde .

Ik weet niet waarom maar ik heb het de laatste tijd erg moeilijk met het verlies van Fluffy. Ik schiet vrij regelmatig vol als ik aan haar denk, en ik denk nog iedere dag aan haar.

Gisteren vroeg ik weer of ze nog eens in mijn dromen kon komen omdat ik haar nog steeds zo hard mis. En mijn kleine meid is nog steeds gehoorzaam .

Ik herinner me maar een flard van deze droom, maar het was een mooie! Fluffy en Snowy zaten samen in Snowy's kooi. Fluffy plofte vervolgens net naast de handdoek op haar rechterzij neer en Snowy deed enkele seconden later net hetzelfde. Beide strekten ze hun beentjes helemaal naar achter, op die heerlijke trillende wijze zoals alleen konijnen dat kunnen . Hierdoor lagen ze in lepeltjeshouding, Snowy links, Fluffy rechts.

Dank je lieve moppie om nog altijd bij me blijven. Liefde overstijgt zelfs de dood...

Toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok, zat er een sprinkhaan op het raam. Vreemd, want het raam heeft niet opengestaan. Het betekent dat de sprinkhaan uit het veld achter mijn huis gekomen is, op het terras geraakt is en vervolgens het hele huis heeft doorkruist. En dit alles in stilte want ik heb niets gehoord. 

Heb het beestje met een bekertje gevangen en buiten weer losgelaten. Beetje wazige foto want hij wandelde er vrij snel vandoor:

In dit bericht heb ik ooit nog iets geplaatst over de sprinkhaan en zijn betekenis: http://www.bloggen.be/spirituele_ervaringen/archief.php?ID=2234646

Ik ga een nieuwe sprong in mijn leven wagen, maar heb geen idee op welk gebied. Gezondheid? Het huis dat eindelijk in orde raakt? Dat zijn eigenlijk de enige dingen waar ik momenteel mee bezig ben.

Verder zag ik plots een duizendpoot tegen de muur kruipen. Uitleg over dit totemdier: flexibiliteit, weet van alles, nieuwe paranormale energieën en omgevingen openen zich.

Ik ben reuze benieuwd naar de toekomst .

Ik val de laatste tijd vaak en veel in slaap. Teveel naar mijn zin, maar ik ben dan ook altijd moe. Ik heb het 2 jaar "aangezien", heb veel tegen mijn huisarts geklaagd, maar hij neemt me niet serieus en vindt dat ik maar een half uurtje moet gaan wandelen per dag... 

Vorige week ben ik naar een endocrinoloog gegaan om ziekte van de bijnieren te laten onderzoeken. Als daar niets uitkomt, stuurt hij me door naar een revalidatiearts om virusziekten te onderzoeken en eventueel chronisch vermoeidheidssyndroom.

Ik ben zo blij dat ik eindelijk serieus genomen wordt! Op 2 augustus moet ik weer naar Maastricht voor mijn oog en 8 augustus terug naar de endocrinoloog.

Maar terug naar het dutje met de fantastische droom waaruit ik zojuist ontwaakte. 

Snowy liep rond in mijn droom en ik bood hem iets aan (het leek op een stuk speelgoed). Terwijl ik dat deed, zag ik dat Fluffy opgesloten zat in een bench onder de bureau (waar hij nu staat, aan het venster). Ik dacht nog: "dit mag niet, Snowy loslopen en Fluffy opgesloten, daar zal ze boos om worden". 

Snowy kwam naar me toe, ik pakte hem op en kuste hem op zijn slaap, tussen zijn oogje en oortje. Maar toen voelde ik ineens een druk van achter hem, waardoor ik hem heel hard kuste. Ik zette hem neer en zag Fluffy die hem wegduwde om ook kusjes te krijgen. Op de één of andere manier liep ze nu wel los. Ik nam haar vast zoals ik dat altijd deed toen ze nog in leven was en kuste ook haar op haar slaap. Ik voelde haar warm lichaampje en haar zachte vacht. Toen nam ik haar hoofdje tussen mijn handen en kuste haar op het hoofd.

Daarna werd ik met een schok wakker, onmiddellijk gevolgd door een gelukzalig gevoel. Mijn lieve mopjes, dank je om werkelijk overal bij me te zijn .