Ik probeer een vlug beeld te geven over het dagdagelijkse leven in het klooster.
3u40 opstaan en om 4u klaar staan in samuki en hakama om naar de hondo te gaan. Daar doen we sutra`s tot ongeveer 5u. De sutra`s hebben de bedoeling om de energie die we hebben vergaard tijdens onze medidaties in onze woorden te leggen en die zo, naar de wereld toe, uit te sturen. Het gaat hem over lage energie, De energie die er altijd is, vergeten of aan de kant geschoven wordt door de hoge mentale energie. Na de sutra`s gaan we mediteren inde zendo, dit noemen ze zazen. Dan gaat er een bel,iedereen springt op en loopt als een bezeten ziel naar de Roshi. Een gesprek met de Roshi noemt men zanzen. 7u ontbijt. alles is formeel en wordt volgens de regels van het klooster opgedient en opgegeten en opgekuist. 8u Inside en outside cleaning: de tuin en de zendowordt gekuist. het wordt veronderstelt dat alles in stilte en volle concentratie wordt uitgevoerd. 9u Samu: allemaal klusjes die in het klooster moeten worden uitgevoerd. ook hier wordt dezelfde concentratie en stilte verwacht. 13u Eten: zelfde formele regels daarna hebben we vrij tot 17u30, we mogen het klooster verlaten maar dan wel onder goedkeuring van de roshi. dan gaan we alweer 2 u zitten en om 21u gaan we afsluiten met sutra`s en de taken voor de volgende dag worden uitgedeeld.
Dit is het normale klooster leven.
bij een KO sesshin komen er s`avonds nog 2u bij dus beginnen we medidatie om 16u. bij een O sesshin komen wordt de samu en de vrije tijd vervangen door medidatie. Dit zijn de zware programma`s die 7dagen duren, 1 keer in de maand voorkomen en waar tot 13u per dag wordt gemediteert. Dat voelen je benen!
Het enige wat ik nu moet doen in mijn medidaties is ademen. De roshi zegt dat mijn ademhaling te oppervlakkig is en geeft mij de raad om elk mentaal idee of concept over ademhalen te vergeten. Ik moet zitten als een stomme idioot volgens hem. makkelijker gezegd dan gedaan. het is hier vooral een les van te leren loslaten. De mensen die hier komen kunnen bijvoorbeeld even gemakkelijk komen als dat ze gaan. Soms is dat moeilijk maar aan de andere kant geeft het een gevoel van opluchting om dat je weet dat er altijd nieuwe mensen zullen komen.
over twee dagen start er opnieuw een Osesshin. Het wordt dus opnieuw een zware week.
4 oktober 2010 vertrek ik naar Sogenji, een Japans klooster in Okayama waar allemaal westerlingen "zitten".
Het wordt voor mij afwachten wat voor een ervaring mij dit zal geven. Ook heb ik nog veel twijfel als ik dit wel 1jaar zal kunnen volhouden. Ik ben alsmeer nieuwsgierig, opgewonden en nerveus naarmate mijn vertrekdatum dichter komt.
Zenboeddhisme is voor mij een gelegenheid om eens dieper in mijzelf te gaan kijken. Stilte en concentratie brengt mij vaak naar heel bijzondere plaatsen. Plaatsen die direct verdwijnen als je er een betekenis probeert aan te geven. Al sinds ik psychologie ben beginnen studeren in 2005 wist ik dat een mens meer was dan hij zelf kon bedenken. Immers als je denkt : "ik ben ZO", dan geef je geen ruimte meer voor alle andere dingen die je kan zijn. Ratio heeft blijkbaar ook zijn beperkingen.
Via deze blog zal ik jullie laten weten hoe het met mij gaat en wat mijn ervaringen zijn.
