Ik heb net een intense periode achter de rug. 2 weken voor kerst is er Rohatsu. Dit is een vergelijkbaar met een O sesshin, maar dan wordt er verwacht dat je niet gaat neerliggen gedurende die 7 dagen. Reden hiervoor is dat je "chi" energie verliest als je gaat liggen. Rohatsu is de viering van de verlichting van de boeddha en er wordt ook gezegd dat vele mensen een grote doorbraak krijgen in deze week als ze echt alles geven. Ik heb de eerste nacht al zittend en leunend tegen een muur geslapen. maar omdat ik de volgende dag zo moe was (ik viel al staand in slaap), ben ik voor de rest van de week gaan liggen. De laatste dag werd er zelfs niet geslapen, de laatste ceremonie eindigde om 7u en om 10u zag ik voor het eerst mijn bed na 24u. Vreemd is dat je voelt dat je heel moe bent, maar door het vele mediteren voel je jou terzelfdetijd vol energie. Alsof je lichaam en geest daar niets over te zeggen heeft.
Om er nog een schepje bovenop te doen was na 2 dagen rust alweer een O sesshin om degene die niet (nog) doorbraken tijdens rohatsu nog een extra kans te geven. De dag na de laatste dag van O sesshin is er dan tochitoya. Hier gaan alle monniken van de zenkloosters eens totaal uit de bol. Ze eten en drinken uitbundig (ja, alcohol!). Dit was voor mij echt van het ene extreem naar het andere. De dag na tochitoya moest ik dan nog koken voor 40 man terwijl de rest een vrije dag had. spanning -ontspanning - stress Vandaag heb ik nu mijn vrije dag gekregen. Na dit literaire gedeelte ga ik waarschijnlijk een beetje slaap inhalen.
De training gaat voorlopig goed. Ik heb drie vuisteregels die mij gaande houden: zitten, focussen en ademen Ik probeer elke uitademing zo bewust mogelijk te tellen. op die manier gaat alle concentratie weg van mijn gedachten. Elke gedachte die komt moet ik telkens opnieuw loslaten. op den duur besef je dan ook wat voor onzin al die gedachten kunnen zijn, gewoon omdat je er niet meer op reageert. Je blijf continu in het hier en nu. belangrijke voorwaarde is dan wel dat je op elk moment aanvaard hoe je jou voelt. Ongeloofelijk vind ik hoe mijn ademhaling geleidelijk begint te veranderen. Mijn uitademen gaat zeer ontspannen en zeer lang. Na de laatste Osesshin begin ik nu ook "iets " te voelen in mijn onderbuik telkens als ik lang en diep uitadem. De roshi herkent het als energie in mijn tandem, hij luisterst naar mijn adem en zegt dan telkens hetzelfde : good, but continu. Tijdens de dharma talk zegt hij dat zenboeddhisme je leert om alles los te laten. En hetgeen waar wij ons het meest aan vast houden is ons-zelf. Het klein ik-je in ons die ons doet vervremen van onszelf en dus ook van de mensen naast ons.
Het monnikenleven gaat ondertussen gewoon door. Deze avond begint er alweer een KO sesshin. Op kerstavond wordt er gewoon iets gegeten maar de sesshin gaat door.
Begin januari is er alweer een O sesshin en daarna vertrekt de Roshi naar Duitsland waar er ook een one drop zendo is. Als hij weg is mogen we een uur langer slapen. 5u in plaats van 4u , uitslapen noemen we dat in het klooster.
