In augustus al.

Ik heb nog steeds geen sleutel.

Ok, ok, de akte is nog niet verleden, maar die kerel van het immokantoor had het me wel beloofd, dat ik hem zou krijgen van zodra ik een brandverzekering nam.

Die brandverzekering is al meer dan een maand in orde ondertussen, maar nog steeds geen sleutel.

De verkoper moet daar toestemming voor geven...

De papieren voor de meterovername zijn nog niet in orde...

Elk excuus heb ik gehoord.

Totdat ik het opgegeven heb om nog te bellen.

Ik had geen behoefte om nog een excuus te horen.

Zeg dan gewoon dat je geen tijd hebt, of maak geen beloftes.

Dat is nog zoiets wat tegenwoordig vaak fout loopt.

Veel mensen houden zich niet meer aan hun beloftes.

Ze zeggen wel dat ze dit en dat voor je zullen doen, totdat het zo ver is.

Ofwel moet je het dan maar zelf doen ofwel kun je het op je buik schrijven.

Wel, daar heb ik mijn buik van vol.

Maar nu heb ik vandaag toch nog maar eens een smsje gestuurd.

Maandag heeft hij een afspraak met de verkoper om alles in orde te brengen.

Zou ik dan eindelijk mijn sleutel krijgen.

Ik had natuurlijk al een sleutel kunnen hebben.

Ik ben samen met zijn stagiaire het huis gaan opmeten.

De sleutels staken op de binnenkant van de deuren.

Ik had hem maar te pakken terwijl het meisje niet keek.

En die kans heb ik gehad, hoor.

Maar toch maar niet gedaan.

Komt gedonder van.

Maar je zou voor minder.

Als een ander je vanalles beloofd en er vervolgens zijn gat aan veegt, dan heb je soms zin om alle morele regels ook je gat te vegen en lekker te doen waar je zin in hebt.

Als je iets beloofd, dan heb je je aan je belofte te houden.

Beloof het anders niet.

Als je een belofte breekt, moet je er niet stom van staan dat mensen je niet vertrouwen en immorele stoten uithalen om hun zin te krijgen.