De moderne mens slaapt korter dan ooit, waar de ondergrens ligt is onzeker
Tussen 5,5 en 9 uur moet een mens wel slapen per dag. Wat de beste slaapduur is, weet niemand. De nadelen van veel te weinig slaap zijn wel duidelijk: geheugenverlies, wilde emotie, en zelfs: de dood.Achtergrond - Niet slapen is dodelijk Achtergrond - Geheugen en slapen Hoeveel uur slaapt Gerard Kerkhof? Hij is van de we slapen te weinig-school. Hij is hoogleraar psychofysiologie aan de Universiteit van Amsterdam en hij werkt in het Centrum voor Slaap- en Waakstoornissen van het Medisch Centrum Haaglanden. Ik ga om half twaalf naar bed, zegt hij. Ik lees nog wat en dan val ik heel snel in slaap. Om vier uur word ik even wakker en om zes uur gaat de wekker.
Gerard Kerkhof haast zich te zeggen dat hij s avonds na het eten altijd een dutje van drie kwartier doet.
Hoeveel uur slaapt Hilbert Kamphuisen? Hij is emeritus hoogleraar neurofysiologie aan de Universiteit Leiden en Kerkhofs voorganger bij het Centrum voor Slaap- en Waakstoornissen. Hij is van de het kan korter-school. Al jaren geleden heeft hij zichzelf aangeleerd om 6,5 uur te slapen in plaats van 8 uur.
We slapen eerder te veel dan te weinig, zegt hij. We zijn lui. We vinden het lekker om als een zeehond een beetje te liggen te doezelen op de zandplaat. Maar als je de marathon wil lopen of hoogleraar wil worden of jezelf op een andere manier uitdaagt, dan heb je veel minder slaap nodig.
Hij zegt er wel bij dat de behoefte aan slaap samenhangt met leeftijd en de levensfase waarin iemand verkeert. Toen ik 30, 40 was en de kinderen nog klein waren, toen verlangde ik altijd wel naar een dutje.
En dan Ton Coenen, die hoogleraar neurofysiologische grondslagen van gedrag aan de Radboud Universiteit in Nijmegen is. Hoeveel uur slaapt die?
Ik ga s nachts om half een naar bed en ik sta s morgens om acht uur op. Even kijken, hoeveel uur is dat?
Zegen :
Voor iedereen die het uur extra slaap dit weekend als een zegen ziet die ons elke dag ten deel zou moeten vallen: in de wetenschappelijke literatuur verschijnen elke maand wel artikelen over de nadelen van te weinig slaap en hoe het komt dat we steeds minder slapen.
Begin deze week schreven onderzoekers van universiteiten uit vijf Europese landen in het tijdschrift Sleep dat mensen die 5 nachten na elkaar maar 4 uur slapen steeds minder goed in staat zijn om ingewikkelde taken uit te voeren. Hun afweer tegen infecties verminderde ook.
Afgelopen week schreven onderzoekers van Harvard en Berkeley in het tijdschrift Current Biology dat mensen die een nacht niet slapen overdreven sterk reageren op negatieve ervaringen. Dat komt volgens de onderzoekers door een shutdown van de prefrontale hersenschors. Die houdt normaal de emoties onder controle.
Eerder deze maand schreven Finse onderzoekers in Sleep dat mensen die te weinig (of te veel) slapen een groter risico lopen om te overlijden. Dat kan voor de kortslapers (minder dan 7 uur) vaak worden toegeschreven aan lifestyle. Roken, eten, stilzitten en ook nog eens elke avond laat naar bed.
Slaap is geen luxe, maar noodzaak. Zonder slaap gaan mensen dood. Tijdens de slaap wordt groeihormoon geproduceerd en dat zorgt voor herstel van weefsels. Tot zover de zekerheden van slaaponderzoekers. Waar is slaap nog meer goed voor? Hoeveel hebben we nodig om te functioneren? Dat weten ze niet.
Of ze weten het wel, maar dan kunnen ze het niet bewijzen. Amerikaanse slaaponderzoekers als Stanley Coren, bekend van het boek Sleep Thieves, zeggen dat we in de westerse wereld allemaal chronisch slaapgedepriveerd zijn. We slapen allang geen 9 uren per etmaal meer, zoals vroeger, toen er nog geen elektrisch licht was. Het is gemiddeld 7 uur.
Maar volgens andere onderzoekers, zoals de Brit Jim Horne, bekend van het boek Why we sleep, is 5 tot 5,5 uur slaap genoeg. Kijk maar naar mensen die dagen niet geslapen hebben, zegt hij. Die halen hooguit een kwart van de uren die ze gemist hebben weer in.
Met slapen is het volgens hem net als met eten en drinken. We vinden het prettig en daarom doen we het meer dan goed voor ons is. Maar bewijzen kan hij dat ook niet.
Gerard Kerkhof we slapen te weinig vindt dat mensen af moeten van het idee dat ze kunnen sollen met hun slaap. Uit onderzoek, zegt hij, blijkt dat het effect van 20 uur waken vergelijkbaar is met het effect van twee maal de toegestane hoeveelheid alcohol in het bloed. Denk aan iemand die net de nachtdienst is ingegaan en de volgende ochtend met de auto naar huis rijdt.
Klassiek is de klokkentest, in de Tweede Wereldoorlog ontworpen door de Brit Mackworth om de waakzaamheid van luchtmachtpiloten te meten. Een klok met alleen een secondewijzer en streepjes die de seconden markeren. De wijzer gaat steeds één streepje verder, maar soms opeens twee. En dan moet degene die getest wordt op een knop drukken. Bij slaaptekort gebeurt dat vaak niet of te traag.
Risico:
Ook klassiek: de Iowa Gambling Task waarmee gemeten kan worden wat voor beslissingen mensen in allerlei omstandigheden nemen. Bij slaaptekort, zegt Gerard Kerkhof, nemen mensen steeds meer risico en ze worden minder flexibel. Ze houden vast aan een eenmaal gekozen strategie, ze passen zich niet aan als er nieuwe informatie is.
Hij verklaart het zoals ook de onderzoekers van Harvard en Berkeley in Current Biology de overdreven sterke reactie op negatieve ervaringen verklaren: verminderde activiteit in de prefrontale hersenschors.
Kerkhof zou graag willen uitzoeken hoe lang mensen in Nederland gemiddeld slapen, of dat minder dat wordt en hoe het met hen gaat. In de Verenigde Staten wordt dat allemaal al meer dan een halve eeuw bijgehouden, in groot opgezette studies. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat 32 procent van de Amerikanen per nacht 6 uur of minder slaapt. In 1942 was dat 11 procent. Maar in Nederland is zon studie nog nooit op betrouwbare wijze gedaan.
Wat zou een groot opgezette studie in Nederland kunnen opleveren? Om te beginnen bewustwording. Dat slaaptekort een effect op de stemming heeft, op veiligheid, op prestaties in het algemeen, op de volksgezondheid.
Volgens Hilbert Kamphuisen het kan korter is 25 procent van de slaap rotzooi die net zo goed kan worden overgeslagen. Het zijn de uren vroeg in de ochtend, als het bed warm en zacht is. Als ik wakker ben, ga ik er meteen uit.
Ook Ton Coenen we begrijpen nog weinig zou niet weten waarom mensen in de westerse wereld chronisch slaapgedepriveerd zouden zijn. We slapen gemiddeld 7 uur, zegt hij. Dat is korter dan vroeger. Maar er is geen bewijs dat het te weinig is. Waarom worden mensen bang gemaakt? Ik ageer daartegen.
Weinig slaap is het probleem niet, zegt hij. Slechte slaap is het probleem. Dat is: te weinig diepe slaap en te weinig droomslaap. Het moet dat denken alle slaaponderzoekers bij elkaar 5,5 tot 6 uur per nacht zijn. Wie dat nacht na nacht niet haalt, is een slechte slaper. En het zijn de slechte slapers die de verkeersongelukken maken en die problemen met hun gezondheid krijgen.
Chronisch slecht slapen komt door slaapstoornissen en daarvan heeft 20 procent van de mensen last, zegt Coenen, en 5 procent ernstig. De belangrijkste slaapstoornis is slapeloosheid door een te actieve hersenschors. Dat houdt je waaksysteem aan de gang. Na drie nachten ga je je zorgen maken: als ik maar kan slapen. En dan blijft je hersenschors zeker te actief.
Kerkhof en Kamphuisen zeggen dit ook, en ze leggen net als Coenen een verband tussen slapeloosheid en persoonlijkheid. Coenen: Onder ons gezegd zijn het vaak wat zeurderige en op zichzelf gerichte mensen. Vaak oudere vrouwen ja. Hij schrikt ervan dat hij het zo maar zegt. Iedereen gaat over me heen vallen.
Maar nu hij toch bezig is: De snurkers, de mensen met slaapapneus, dat zijn vaak gezette mannen op leeftijd. Kamphuisen: Mannen met korte nekken en overgewicht, vaak workaholics. Als de kop op het kussen ligt, begint het. Laat staan als het hele zootje gerelaxeerd raakt. Hij bedoelt de totale spierverslapping die hoort bij de droomslaap en die voorkomt dat we echt op de vlucht slaan of achter de blote wijven aangaan.
ochtendmensen
Slaaponderzoekers leggen ook verband tussen persoonlijkheid en dag-en-nachtritme. Ieder mens is gevoelig voor licht en donker en voor de hormoonafgifte door de hersenen die erdoor wordt veroorzaakt. (Cortisol bij het opstaan, melatonine bij het slapengaan, enzovoort.) Maar de een is gevoeliger dan de ander. Ochtendmensen, zegt Ton Coenen, zijn strak afgestelde types. Die voelen het nog drie dagen als de wintertijd is ingegaan. Voor avondmensen maakt het weinig uit. Die kunnen ook de ene avond om 10 uur gaan slapen en de volgende nacht om 2 uur. Naar New York vliegen en nergens last van hebben.
Ongeveer 20 procent is ochtendmens, 20 procent is avondmens en de rest zit er tussenin. Kerkhof zegt dat echte ochtendmensen beter geen ploegendiensten kunnen draaien.
Is er meer slapeloosheid doordat het leven drukker is dan vroeger?
Coenen: Weten we niet. Er zijn geen aanwijzingen voor.
Kerkhof: Ik verwijs maar weer naar de Amerikaanse gegevens, waaruit blijkt dat een op de drie Amerikanen 6 uur of minder slaapt. Korter dan 6 uur heeft aantoonbare effecten, daar is iedereen het over eens. Amerikanen rapporteren ook meer stress. Ik weet het, er is geen causaal verband aangetoond. Maar het is wel een aanwijzing.
Heeft de slaap die niet diep en ook geen droomslaap is geen enkel nut?
Kerkhof: Ik ben het roerend óneens met de mensen die zeggen dat het allemaal niet uitmaakt, we weten het toch niet, dus pluk de dag en doe dat vooral s nachts.
Coenen: We weten niet eens waarom we slapen. Ja, herstel van weefsels. Maar er moet meer zijn. Waarom is er ook droomslaap? Waarom dromen we? Geen flauw idee. De freudiaanse theorie zegt dat we dromen om problemen op te lossen. Andere theorieën zeggen dat dromen een neveneffect zijn van de regulatie van hersencellen die tijdens de slaap gebeurt. Een soort geronk van de motor. Maar ik kan me niet voorstellen dat dromen niet meer betekenis heeft.
Vandaag ben ik in Burgos en heb ik me in laten inschrijven bij de lokale Refugio. Als ik de slaapzaal zo bekijk vermoed ik dat het er vannacht weer eens wild aan toe zal gaan. Ik blijk gelukkig gezegend te zijn met een rustige slaap. Hooguit een Petit Melody tijdens- en net na het inslapen maar daarna hoor je me niet meer.Het kan ook anders:
In St. Jean Pied de Port sliep ik ook in de lokale refugio. Ik had graag in de Nederlandse Gite geslapen maar helaas, die was vol. Ik mocht er wel komen eten (en drinken) wat erg aardig was. Boven me sliep een man die veel bleek te snurken maar door vermoeidheid van de lange wandeltocht van die dag, de wijn van de Nederlandse Gite en mijn oordoppen had ik daar gelukkig geen last van. Toen ik ´s nachts naar de WC moest (vanwege de wijn) viel het gesnurk pas op. Het hele bed stond te trillen. Helaas was de wijn uitgewerkt maar deden de vermoeidheid en de oordoppen nog steeds hun werk en viel ik weer in slaap.
In Ostabat sliep ik op de kamer met slechts 3 dames. Ik had er vertrouwen in en niet eens mijn oordoppen klaar gelegd. Wat een vergissing. Eén van de dames kon er wat van zelfs dusdanig dat vermoeidheid en wijn alleen niet voldoende waren. Ik had mijn oordoppen nodig. Deze moesten dus midden in de nacht opgezocht worden met slechts het licht van mijn mobiele telefoon aangezien mijn zaklantaarn kapot was. Hierdoor werden de twee andere dames ook wakker (of waren ze dat al?) behalve . onze snurkster.
In Saint Palais sliep een man in een apart kamertje. ´s Nachts begreep ik waarom, het bleek het snurk kamertje te zijn. Helaas was zijn geronk dusdanig dat het zelfs op de slaapzaal te horen was maar ook hier deed mijn gereedschap het goed.
Het ergste geval so far was Anne Marie die ik in Estaing tegen kwam. Anne Marie was een lieve, gezellige, Franse, niet schriele dame die een apparaat in haar rugzak meesjouwde.Dit niet onaanzienlijk apparaat bleek tegen snurken te zijn. ´s Nacht ging Anne Marie naar de WC en vergat bij terugkomst haar apparaat weer aan te zetten. In dit geval trilde niet alleen haar bed maar de hele slaapzaal. Na protest uit verschillende bedden werd het apparaat weer ingeschakeld en kon er weer rustig geslapen worden.
Snurken is een van de meest voorkomende nachtelijke ongemakken. Liefst 1 op de twee gezinnen heeft er mee af te rekenen.
Een op de vijf mannen en een op de tien vrouwen snurkt. Snurken komt dus 2 keer meer voor bij mannen dan bij vrouwen. Hoe ouder hoe kleiner dat snurkverschil volgens het geslacht wordt.
Zon 10 procent van de kinderen snurkt.
Rokers hebben meer kans om te gaan snurken omdat hun luchtwegen ontsteken en blokkeren. En ze weten dat maar al te goed. Tijdens een onderzoek beweerde 14 procent van de snurkers dat roken een invloed had op hun geronk.
Bijna 39 procent van de snurkers gelooft dat hun nachtlawaai een slechte invloed heeft op hun liefdesrelatie.
Volgens recente schattingen zaagt 42 procent van de slapende Belgen geregeld een boom door.
In een recente enquête gaf 51 procent van de ondervraagden toe dat ze meer snurkten wanneer ze alcohol hadden gedronken.
Niet minder dan 56 procent van de snurkers bekent dat hun geronk de oorzaak is van echtelijke twisten. Een tiende van de ondervraagden heeft zelfs overwogen te scheiden wegens het snurken.
Van alle snurkers geeft liefst 72 procent elke nacht een knorconcert.
Uit een recente studie blijkt dat 79 procent van de onderzochte koppels apart slaapt wegens het snurken.
Gesnurk kan de 80 decibels overschrijden. En zeggen dat een geluid van 30 decibels volstaat om te slaaprust te verstoren.
Schotse onderzoekers voerden een studie uit bij een honderdtal vrouwen die meer dan zes maanden zwanger waren. In de controlegroep met vrouwen van dezelfde leeftijd snurkte niet meer dan 17% van de vrouwen, bij de zwangere vrouwen snurkte meer dan 41%. Voor het derde trimester van de zwangerschap snurkt 12% van de vrouwen, na het derde trimester 41%.
Ook slaapapnee (voorbijgaande staking van de ademhaling) komt vaker voor bij zwangere vrouwen dan bij andere vrouwen: 14% tegen 3% bij de controlegroep.
Een omkeerbaar fenomeen
Het werd duidelijk aangetoond: zwangere vrouwen snurken meer dan niet-zwangere vrouwen. Het verschijnsel is van voorbijgaande aard. Drie maanden na de bevalling valt de snurkfrequentie terug tot 18%, een percentage dat vergelijkbaar is met dat van de controlegroep.
Wat zijn de oorzaken van snurken tijdens de zwangerschap?
Bij zwangere vrouwen zou het snurken te wijten zijn aan een inkrimping van de bovenste luchtwegen die het gevolg zou zijn van de gewichtstoename en het uitzetten van het abdomen tijdens de zwangerschap. Zo kan het vet bijvoorbeeld infiltreren in de pharynx of zich neerzetten in de zachte weefsels van de hals en zo de ademhalingswegen doen inkrimpen. Vrouwen die snurken tijdens de zwangerschap blijken vaak overigens een hogere bodymass index te hebben voor de zwangerschap.
Gevolgen voor de bloeddruk
Hoe minder plaats de ademhaling krijgt, hoe hoger de bloeddruk is. Zwangere vrouwen die snurken hebben dan ook een groter risico op preëclampsie (arteriële hypertensie tijdens de zwangerschap). Die vrouwen moeten extra goed gecontroleerd worden en indien nodig behandeld.
Ik heb afgelopen maand zo'n neusklemmetje aangeschaft zoals hieronder afgebeeld. Mijn vraag was nu, helpt zoiets nou? Het is vele malen goedkoper dan bijvoorbeeld een SnörEx die overigens wel helpt, maar is dit dan het ei van columbus wat iedereen kan betalen? In een woord...NEE! Het helpt helemaal niet, nu niet, morgen niet, never niet...! Maar waarom werkt zo'n goedkope neusklem niet? Ten eerste is goedkoop meestal duurkoop, in dit geval zeker, want je bent er niet mee geholpen. Echter de vraag blijft waarom. Nu is mijn antwoord niet geheel wetenschappelijk is onderbouwd, maar ik heb wel zo veel mogelijk onderzoek naar dit euvel gedaan. Het blijkt dat snurken helemaal niet door de neus geproduceerd wordt! Dit lijkt alleen maar zo. Weer de vraag waarom? Snurken wordt veroorzaakt door de tong, als een persoon gaat slapen dan verslappen al zijn/ haar spieren, dit moet gebeuren anders kun je niet slapen. Maar de tong is ook een grote lap spier. Deze verslapt ook en zakt dus s'nachts in het weke verhemelte, in de luchtweg en veroorzaakt daar een vernauwing. Hierdoor komen er trillingen en vibraties vrij en deze zijn het snurkgeluid. Nu hoor ik u denken... hoe komt het dan dat het geluid dan uit de neus komt. Het gezicht is een prima klankenkast, het geluid dat door de mond/tong wordt gecriëerd resoneert via de holtes in het gezicht naar de neus en komt dus via de neus naar buiten. Nu heb ik de proef op de som genomen en een snurkgeluid proberen te maken terwijl ik mijn tong tegenhield... en tja het klopt, ik kon niet snurken. Maar met dat neusklemmetje krijg ik wel iets meer lucht, maar ja daar is het probleem niet mee verholpen. Daardoor kunnen we nu wel stellen dat neus-snurken een fabeltje is. Dit bewijst dan ook meteen waarom de SnörEx een fantastisch product is wat ook daadwerkelijk werkt!
Hoe werkt de SilentNightSleep? U plaatst het toestelletje op uw neus, net voor u in bed kruipt. Geen zorgen: het hindert helemaal niet. Na een tijdje is het zelfs alsof u helemaal niets op uw neus hebt zitten.
Een wakkere neus Het toestelletje stimuleert ons neuskeelweefsel zodat het s nachts wakker blijft. Met andere woorden: het zorgt ervoor dat we s nachts op dezelfde manier ademen als overdag. En vermits we overdag niet snurken, verdwijnt het gesnurk ook s nachts.
Kinetische energie De reden van dit succes? Het toestelletje wekt kinetische energie op. Deze vorm van magnetische straling stimuleert continu de stamzenuw van onze neus. Die houdt onze neus in een waaktoestand zodat het snurken uiteindelijk ophoudt.
Oosterse techniek Deze methode baseert zich op Oosterse technieken. De Chinezen hebben met acupunctuur al veel ervaring in de stimulering van zenuwen. Zij richten zich ook op de stamzenuw van de neus om het snurkprobleem op te lossen. Onze Westerse geneeskunde staat op dat vlak nog in zijn kinderschoenen.
Onlangs werd wederom in de ziekenhuiscombinatie van Meander Medisch Centrum te Baarn en Amersfoort in Nederland een polysomnografisch onderzoek afgesloten naar de effectiviteit met en zonder SnorEx®.
Dit onderzoek werd op afdeling slaap-waakregistratie uitgevoerd door, dr. R.J. van der Wal, KNO, Chef de Clinique, onder 144 geregistreerde hetero anamnestische snurkers / apneu patiënten.
In dit onderzoek werd het bewijs geleverd dat een SnorEx® Anti Snurk Apparaat niet alleen snurkproblemen voorkomt, maar ook bij een vastgesteld Obstructief Slaap Apneu Syndroom absoluut effectief is.
Zware snurkers zijn eerder dement zo wist een Nederlandse krant te melden. Lees het bericht hieronder.
AMSTERDAM - Zware snurkers hebben een grotere kans later de ziekte van Alzheimer te krijgen.
Onderzoekers hebben ontdekt dat een vermindere zuurstoftoevoer naar de hersenen een eerste aanzet kan zijn tot dementie. Volgens de Daily Mail snurkt veertig procent van de bevolking, waarbij mannen in de meerderheid zijn. Al eerder werd duidelijk dat mensen die ooit een hartaanval hebben gehad of hersenbeschadiging, meer kans lopen op Alzheimer. Professor Chris Peers van de universiteit van Leeds zegt dat de sleutel ligt bij de zuurstoftoevoer naar de hersenen.
Wie snurkt, mag ervan uitgaan dat zijn of haar kinderen veel kans lopen om ook snurker te worden. Snurken is namelijk erfelijk, ook als maar één van de ouders snurkt. Kinderen uit een familie met snurkers lopen driemaal meer kans op snurken dan andere kinderen. Bij het onderzoek ging het om kinderen van één jaar oud.
Kinderen met het atopisch syndroom hebben tweemaal meer kans op snurken, ook als geen van hun ouders snurkt. Het atopisch syndroom is een overgevoeligheid voor allergieën zoals hooikoorts en kindereczeem.
Ik lees veel advertenties over het product Snoreeze... Nu ik dit blog beheer voor jullie om te kijken welke methodes helpen tegen snurken, voel ik mij ook verplicht om dit product te proberen. Ik heb het gisteren gekocht en vannacht meteen geprobeerd. In een woord... niets waard! gewoon geldklopperij! Ten eerste smaakt het vies (misschien is dat wel de bedoeling zodat je niet in slaap valt en daardoor dus ook niet snurkt, met als gevolg dat je ook nog steeds moe overdag bent...) Maar ik ben gewoon in slaap gevallen met als gevolg dat ik gewoon bleef snurken. Heb zo snel mogelijk weer de SnörEx in gedaan zodat ik en mijn partner alsnog een rustige nacht hadden.
Word je midden in de nacht ook wel eens gewekt door het luide gesnurk van je partner? Dan ben je niet alleen want maar liefst 40% van de volwassenen snurkt, en het belooft er niet beter op te worden. Door de vergrijzing blijft het aantal snurkers stijgen, want de kans op snurken wordt groter naarmate we ouder worden. Naast leeftijd speelt ook geslacht een rol, maar liefst 1 op 5 mannen snurkt, bij vrouwen is dat slechts 1 op 10. De helft van de snurkers beweert relatieproblemen te hebben door het storende nachtritueel, één derde verlaat wekelijks de slaapkamer en 80% slaapt wel eens apart. Op www.apneusnurker.be kunt u meer informatie vinden over snurken, apneu en andere slaapproblemen.
Bij een patiënt die komt met snurkklachten moet middels een (hetero-) anamnese nagegaan worden of er sprake is van enkel snurken of dat er sprake kan zijn van een bijkomend slaapapneu syndroom. In de anamnese behoren vragen naar het voorkomen van apneus, slaperigheid overdag, onrustige slaap, nycturie en persoonlijkheidsstoornissen. Bij lichamelijk onderzoek zijn het gewicht, de bloeddruk, de neuspassage en keelinspectie van belang.
Indien er louter sprake lijkt van snurken, is de eerste stap nagaan of er predisponerende omstandigheden zijn zoals gewichtstoename, alcoliolgebruik, slaaphouding of medicijngebruik. Behandeling bestaat dan uit leefregels (gewichtsreductie, geforceerde zijligging, geen sedativa, geen alcohol en oordopjes voor de partner) en neusdoorgankelijkheidsbevorderende maatregelen (neusspray, neusvleugels). Indien dit onvoldoende helpt kan een operatie van de KNO arts op neus-of keelgebied helpen. Geïnventariseerd moeten worden of de patiënt de klacht dusdanig hinderlijk vindt dat hij er een operatie voor over heeft. Verder is een mandibulair repositie-apparaat, aangemeten door een gespecialiseerde tandarts, een mogelijkheid. Indien er sprake kan zijn van een bijkomend slaap-apneusyndroom dan moet een slaaponderzoek angevraagd worden. Afhankelijk van de ernst van de nachtelijke desaturatie, de co-morbiditeit en de klachten van patiënt wordt de therapie bepaald. Deze bestaat in eerste instantie uit bovengenoemde leefregels en neusdoorgankelijkheids-bevorderende maatregelen. In sommige gevallen is een operatie op keelgebied of een tongrepositie -apparaat een mogelijkheid. Daarnaast is het mogelijk de internationaal meest toegepaste behandeling voor een slaapapneusyndroom is CPAP(continuous positive airway pressure) te kiezen.
Snurken is ademgeluid tijdens de slaap ten gevolge van een nauwere bovenste luchtweg dan de luchtweg bij mensen die niet snurken. Er treedt een turbulentie van de luchtstroom op en weke delen vibreren. Een persoon die vrijwel elke nacht snurkt wordt een habitueel snurker genoemd. Habitueel snurken komt voor bij 20% van de volwassen mannen en 10% van de vrouwen. Een slaap-apneu syndroom (OSAS) is gedefinieerd als het voorkomen van meer dan 10-15 apneus / hypopneus per uur (apneu hypopneu-index) tijdens de slaap. Ongeveer 15% van de snurkers voldoet aan deze definitie. Dit betekent een prevalentie van het OSASvan 1-4% in de volwassenen bevolking.
Een apneu is gedefinieerd als het stoppen van de luchtstroom aan neus en mond voor meer dan 10 seconden. Bij een obstructieve apneu gaat daarbij de adembeweging van borst en buik door, ten teken dat de oorzaak gelegen is in een obstructie op bovenste luchtwegniveau. Dit in tegenstelling tot een centrale apneu waarbij zowel de luchtstroom als de adembeweging afwezig is, wat betekent dat er sprake is van een centrale oorzaak. Een hypopnoe wordt gedefinieerd als een vermindering van de luchtstroom ten gevolge van een gedeeltelijke obstructie van de bovenste luchtweg. In de meeste patiënten zullen zowel apneus als hypopneus optreden en het is dan ook de gewoonte deze bij elkaar op te tellen (apneuhypopneu index).
Tijdens de slaap is de activiteit van de pharynxmusculatuur gereduceerd t.o.V. de wakkere toestand. Dit betekent dat de weerstand in de bovenste luchtweg tijdens de slaap hoger is. In combinatie met andere factoren kan tijdens de inademing 's nachts de negatieve intra-thoracale druk een -gedeeltelijke-collaps veroorzaken in de bovenste luchtweg. Bij een slechts geringe vernauwing heeft dit enkel snurkgeluiden tot gevolg, bij een wat ernstigere vernauwing is er sprake van een hypopnoe en bij een totale obstructie is het gevolg een apneu. Deze genoemde andere factoren bestaan in de eerste plaats uit de individuele anatomie van de pharynx zoals bijvoorbeeld retro-en micrognathie, grote tonsillen, brede tong basis, gestoorde neuspassage, myxoedeem, tumoren. In de tweede plaats speelt overgewicht en met name vetweefsel in de halsregio een rol in de ruimte van de bovenste luchtweg. In de derde plaats kunnen alcohol en sedativa de activiteit van de pharynxmusculatuur verder doen afnemen fen daardoor ook de ruimte in de bovenste luchtweg waardoor eerder snurken, hypopnoes en apneus optreden.
Uit het bovenstaande mag duidelijk zijn dat snurken, hypopnoes en apneus in wezen een zelfde pathofysiologische oorzaak hebben, echter in ernst verschillen en onder bepaalde omstandigheden in elkaar over kunnen gaan.
Snurken kan psychosociale gevolgen hebben. De partner slaap slecht of elders, de snurker krijgt klachten op de camping enzovoort. Een gedeelte van de snurkers kan ook slaperig zijn overdag ten gevolge van arousals tijdens de nachtelijke slaap. Deze arousals zijn het gevolg van toenemende bovenste luchtwegweerstand die overwonnen moet worden. Deze snurkers lijden aan het zogenaamd upper airway resistance syndroom.
Obstructieve apneus en in wat mindere mate hypopnoes hebben nachtelijke zuurstofdesaturaties tot gevolg en een stijging van de koolzuurspanning. Bij een lage zuurstofspanning kunnen ritmestoornissen optreden en cerebrovasculaire accidenten. Ook kan hypoxie tot secundaire polyglobulie en pulmonale hypertensie leiden. De asfyxie leidt tot een verhoogde afgifte van catecholamines en dientengevolge tot een verhoging van de tensie.
Tijdens de obstructies in de bovenste luchtweg zal de patiënt een zeer negatieve druk opbouwen in de thorax samengaand met scfhommelingen in de bloeddruk. De hypoxie, hypercapnie, de verhoogde poging tot ademen tegen een verhoogde luchtwegweerstand heeft tesamen tot gevolg dat arousals optreden. Arousals betekent slaapfragmentatie en dus slaperigheid overdag.
Bij een patiënt die komt met snurkklachten moet middels een (hetero-) anamnese nagegaan worden of er sprake is van enkel snurken of dat er sprake kan zijn van een bijkomend slaapapneu syndroom. Bij 60% van de mensen met een OSAS komen apneus, slaperigheid overdag, onrustige slaap, nycturie en persoonlijkheidsstoornissen voor. 10-60% van de OSAS patiënten heeft symptomen van kortademigheidaanvallen 's nachts, wordt 's nachts wakker met het gevoel te stikken, verminderde libido, nachtelijke transpireren en ochtendhoofdpijn. Zelden worden symptomen als enuresis, nachtelijke oesophageale reflux en slapeloosheid (insomnia) gemeld. Eén van de belangrijkste symptomen, overdreven slaperigheid overdag (hypersomnolentie), kan weergegeven worden met een vragenlijst, de zogenaamde Epworth Sleepiness Scale. Een score >10 betekent slaperigheid. Uiteraard sluit een lagere score een OSAS niet uit. Slaperigheid op zichzelf kan overigens vele oorzaken hebben. Slaperigheid door een gestoorde slaap kan, behoudens door OSAS,ook veroorzaakt worden door rusteloze benen of door pijn. Andere oorzaken van slaperigheid zijn chronisch te korte nachtrust, verstoord slaap-waak ritme (bv door ploegendienst), narcolepsie, psychiatrische ziekten en sedativa.
Bij lichamelijk onderzoek zijn het gewicht, de tensie, de neuspassage en keelinspectie van belang.
Snurkers groter risico in het verkeer Uitgegeven: 28 mei 2008 14:44 www.apneusnurker.nl
Apneu-snurkers hebben door hun slaapgebrek een zevenmaal grotere kans op verkeersongelukken. Dit staat in het boek 'Longziekten - Feiten en Cijfers - editie 2008' van de Nederlandse Longstichting. Bij mensen met apneu stokt de ademhaling tijdens hun slaap geregeld meer dan 10 seconden. Apneu-patiënten zijn hierdoor vaak 's morgens niet uitgerust. Ze hebben daardoor een kleiner concentratievermogen en een groter risico om achter het stuur in slaap te vallen.
Het aantal apneu-patiënten in ons land wordt ergens tussen de 45.000 en 60.000 geschat. Ruim de helft daarvan loopt door onwetendheid onbehandeld rond met klachten. De vrij vage klachten, zoals slaperigheid, prikkelbaarheid, vergeetachtigheid en hoofdpijn, worden vaak verward met een burn-out of depressie. Arbeidsongeschiktheid komt bij mensen met apneu dan ook opvallend veel voor (zo'n 30 procent).
Apneu is redelijk goed te behandelen. Bij de ernstige vorm wordt vaak gekozen voor een zogenaamde continue positieve drukbeademing, ook wel CPAP genaamd. Het apparaat dat daarvoor wordt gebruikt staat naast het bed. Het is een soort omgekeerde stofzuiger, die met slang en neuskap een overdruk geeft in de neus/keelholte, waardoor deze niet langer kan dichtklappen.
Ik ben er zojuist achter gekomen dat een onderkaakactivering geen eerste keus is op het moment dat er apneu geconstateerd is.
Tevens blijkt bij een onderkaakactivering dat het kaakgewricht te zwaar belast wordt tijdens de slaap.
voor iedereen die de Engelse taal machtig is hieronder een uitgebreid bericht:
Edinburgh Sleep Centre, Respiratory Medicine Unit, University of Edinburgh, Edinburgh, UK. h.engleman@ed.ac.uk
Mandibular repositioning splints (MRSs) and continuous positive airway pressure (CPAP) are used to treat the sleep apnea/hypopnea syndrome (SAHS). There are some data suggesting that patients with milder symptoms prefer MRS, but there are few comparative data on outcomes. Therefore, we performed a randomized crossover trial of 8 weeks of CPAP and 8 weeks of MRS treatment in consecutive new outpatients diagnosed with SAHS (apnea/hypopnea index [AHI] >or= 5/hour, and >or= 2 symptoms including sleepiness). Assessments at the end of both limbs comprised home sleep study, subjective ratings of treatment value, sleepiness, symptoms, and well-being, and objective tests of sleepiness and cognition. Forty-eight of 51 recruited patients completed the trial (12 women; age [mean +/- SD], 46 +/- 9 years; Epworth 14 +/- 4; median AHI, 22/hour; interquartile ratio [IQR], 11-43/hour). Significant (p <or= 0.01) differences between MRS and CPAP were observed for 7 of 21 variables (effect sizes, 0.3-0.6 SDs), all favoring CPAP, including AHI (15 +/-16 and 8 +/- 6/hour, respectively), effectiveness rating, symptoms, Epworth (12 +/- 5 and 8 +/- 5, respectively), functional outcomes of sleepiness questionnaire, short-form 36 health survey mental component, and health transition scores. Objective sleepiness, cognitive performance, and preference for treatments were not different. In patients experiencing a mild form of the syndrome (AHI < 15, n = 18), symptoms, treatment efficacy and satisfaction, and subjective sleepiness were also better with CPAP than with MRS (effect sizes, 0.7- 1.1 SDs
Het leek mij goed/belangrijk om een blog op te zetten over slaapproblemen.
Ik heb er persoonlijk verschrikkelijk veel last van gehad doordat ik al mijn hele leven lang last had van snurkproblemen.
Niet alleen ik had dus problemen met mijn slaap, maar vooral mijn partner.
Sinds 2 jaar heb ik dan eindelijk een middel gevonden tegen mijn verschrikkelijke snurken.
DE SNÖREX! En het helpt ook nog eens echt! via verschillende omwegen en alles uitgeprobeerd te hebben blijkt dit echt te werken. Met als resultaat: ik blij en vooral mijn partner blij.
Maar ik heb er een hobby en interesse bij gekregen. Sinds ik geholpen ben wil ik alles uitzoeken en alle mogelijke info opzoeken wat snurken betreft! Dit omdat ik bijna dagelijks van mensen de vraag krijg wat er tegen te doen is.
Door alle bevindingen en gevonden info op mijn blog te zetten hoop ik op deze manier meer mensen te helpen met het grote probleem: SNURKEN!
Vanaf nu wekelijks op mijn blog: de oplossingen tegen slaapproblemen en met name snurken.
Automobilisten gewaarschuwd tegen 'slaaprijden' in NL
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
eel kans lopen om ook snurker te worden. Snurken is namelijk erfelijk, ook als maar één van de ouders snurkt. Kinderen uit een familie met snurkers lopen driemaal meer kans op snurken dan andere kinderen. Bij het onderzoek ging het om kinderen van één jaar oud.
