💃🏻 DAG 3: OVER LESSEN-IN-JASSEN-OPENRITSEN-VOOR-BEGINNERS-ONDER-EEN-STRALENDE-ZON, HET-POEPSLEEÃN-KENT-HIER-ONDERTUSSEN-AL-EEN-EIGEN-VAKJARGON EN BENIEUWD-WIE-DE-MUZIKALE-VERKLEEDSTOELENDANS-EN-ZO-OOK-DE-ELFDE-EDITIE-VAN-HET-MUZIEKPALEIS-W
7u00u (!): Goeiemorgen 6ABC! - (geen reactie) Onze kinderen waren nog duidelijk aan het Bingo-verteren want in bijna alle kamers waren de kinderen nog rustig aan het pitten toen de juffen en meesters met een enthousiaste "Goeiemorgen"! Welkom ski-dag 1!3 de gordijnen opendeden. We voelden een licht stressje opkomen en mini-elektrische schokgolven gingen door ons lichaam want vandaag was het dé grote dag: WIJ GAAN SKIËN! We maakten ons eerst ontbijtklaar. De eerste thermische broekjes, shirtjes met korte of lange mouwen én ski-kapsels lieten zich zien terwijl we op onze sloefkes en wateroogjes richting eetzaal trokken. Na het "Weerbericht mit Mister Jens" (het beloofde een zonnige dag te worden in Holzgau met een temperatuur van zon -6°C in ons skigebied in Warth) deden we ons te goed aan cornflakes, ontbijtgranen, broodjes allerlei, plattekaas/yoghurt en véél melk en appelsap/sinaasappelsap. Ook de warme chocolademelk was flink in trek! 🍞
We wisten dat we vandaag de TGV moesten halen en dat het "vooruit" moest gaan, want om 8u30 zouden we naar de skipiste gebracht worden. Broodjes werden dus naar binnen gepropt, cornflakes naar binnen gewerkt, de plattekaas werden naarstig opgelepeld en het appelsap/sinaasappelsap werd naar binnen gehesen. Nadat alle (bijna bodemloze) vaten (= de 6ABC'ertjes) gevuld waren, gingen we in verschillende shiften naar boven om ons voor te bereiden voor die volgende grote opdracht: Het vullen van de ski-bus. We hesen ons in onze skibroeken, we smeerden onze lippen en gezichten in en poetsten onze tanden om te voorkomen dat onze skimonitoren zouden zien welke cornflakes we 's ochtends achterover geslagen hadden. Blijkbaar is het Oostenrijkse uur anders dan het uur in België want 8u30 bij ons is hier blijkbaar 9u00. Walter van Feuerstein zette zijn horloge weer goed (morgen beter vriend, toch?). ⛰️
Na een halfuurtje op de bus heen en weer zwiepen met onze botten in de koffer, betoverende ijspegels onderweg en hopen sneeuw naast de weg kwamen we aan op onze "Place to be": het ski-gebied van Wärth! De stress uitte zich in beginnende buikkrampen, traanoogjes bij het zien van de hellingen en hoofdpijn-langs-alle-kanten. Nochtans kunnen we ons al behoorlijk goed uit de (Franse) slag trekken: "Ne descends pas trop vite" is hier een lijfspreuk die heel de week zal mogen meegaan vrezen we (met dank aan ons handboek van "6 Beaufort", Contact 10). Na het uitladen van die bus (daar waren die verduivelde latten, stokken en ski-botten weer) koppelden we elke "latte" met de juiste "schjkisjtekke" én met het juiste "kind". Een combinatie die wonder boven wonder geen enkele leeg exemplaar achterliet. "Het parelend zweet om u tegen te zeggen" = het aantrekken van de ***-skibotten, hadden we al gehad bij het inladen van de bus. Na een tiental minuutjes voelden het al aan alsof we een marathon gelopen hadden en de vraag "Mag ik mijn jas al uitdoen?" volgde al snel (het antwoord was "Neen vriendje, het is hier -6°C, daar gaan we nog even mee wachten). ⛷️
Onze beginnende skiërtjes werden vandaag onderverdeeld in 4 groepjes van zon 10 kinderen per groep. Een twintigtal minuutjes later konden we voorzichtig beginnen wandelen (met één lat aan, nadien met twee latten), schuiven en glijden. We gleden in pizza-punt naar beneden ("bremsen") van een zwakke mini-helling, maar dat we naar beneden gingen: Dat stond vast. Een helling is een helling (ook al is ze maar 1%). De enorme ski-liften en de immense bergen staken de ogen van velen uit en deden ons watertanden. Grootheidswaanzin, immens geblaas en gestoef én verlekkerd kijken naar de gevorderden die zo vlot vertrokken Goh, het deed ons even stilstaan bij de missie van vandaag: Véél bijleren om zo snel mogelijk die ski-dromen waar te kunnen maken. Onder de vakkundige leiding van monitoren Gertrude, Thomas, Emmy en "de-vriendelijke-mevrouw-met-het-bruine-gezicht-waarvan-we-de-naam-nog-niet-weten" verdween het parelend zweet langzaamaan als sneeuw voor de zon en maakten de buikkrampen en hoofdpijn plaats voor een grote glimlach, de eerste cowboyverhalen ("Wij gaan morgen van een blauwe piste én we gaan met de ski-lift") en mini-slalommetjes. Conclusie van de dag: "Die Kinder sind sehr höflich, hören gut zu und lernen schnell. Wir denken, wir können morgen gut mit dem Aufzug fahren. Aber manche müssen durchhalten". Als je dit door Google Translate haalt krijg je: "De kinderen zijn heel beleefd, luisteren goed en leren snel bij. We denken dat we morgen goed de lift kunnen nemen. Maar sommigen moeten volhouden." 💪🏻
De gevorderden namen onder leiding van Luka eerst een pannenkoekenlift en later een eenvoudige stoeltjeslift om even de showen wat ze allemaal al konden. De eerste bochtjes werden ingegleden, de pizzapunten werden geshowd en er werden al parcourtjes tussen stokken afgelegd. Op het einde mochten ze zelfs de "tsjoes" uitvoeren (= door de knieën buigen, ellebogen op de knieën en stokken onder de oksels) om snelheid te pakken. "ZA-LIG!" hoorden we verschillende keren roepen. 🤩
Onze juffen en meesters genoten achteraf weer van dat elk jaar terugkerend gepoch en gestoef over zelfverzonnen pistes, futuristische skiplannen en geblaas over wat een groep wel of niet gedaan had. "Het leven van een leerkracht op sneeuwklassen in Oostenrijk aan humoristische verhalen geen gebrek", zouden we zeggen. 😮💨
Pietdood en helemaal uitgeteld ploften we onze latten en stokken in de voor ons voorziene ski-boxen en gingen we in de sneeuw liggen om wat af te koelen. Bij het openritsen van de ski-jassen vond er zowaar een proces van verdamping plaats. En meester Jens ons maar wijsmaken bij zijn thema van "Weer en klimaat" dat waterdamp op twee manieren in de dampkring terechtkomt (voor de geïnteresseerden: via plantentranspiratie en verdamping door de zon zie thema "Weer en klimaat", we gokken punt 1). De sneeuw-van-onze-botten-sjottend kropen we traag maar gestaag terug richting bus. "Platte rust a.u.b.!" 😴
De gebakken patatjes (met ui of met worst) werden naar binnen geschrokt zodat het leek alsof we al twee dagen geen eten meer gekregen hadden. Schotels gingen af (= leeg) en aan (= vol) en gulzig speelden we alles binnen. Skiën voor beginners of gevorderden: Van skiën krijg je honger (en daarmee is alles gezegd)! 😏
Na een uurtje platte rust volgens de strenge instructies ("deur open naar de WC gaan op je bed lezen of slapen") maakten we ons klaar voor nog een uurtje slee-, glij-, wroet- en ander spelplezier in onze hotelomgeving onder een stralend zonnetje! Nieuwe poepsleebanen vanop ongekende hoogtes werden verkend, de eerste sneeuwbergen werden gebouwd en de kaart- en andere spelletjes werden boven gehaald op een terrasje in de zon. Een welverdiende frangipane sloot onze speelnamiddag af! 🧇
Het gekende systeem van "Kind 1", "Kind 2", "Kind 3", "Kind 4", werkt al goed. We schuiven elk douchemoment door zodat we om de beurt warm water hebben. 💦
Hongerig en de geur van lekker eten opsnuivend trokken we rond 18.00u richting eetzaal waar we ons te goed deden aan de ondertussen gekende en welgesmaakte saladebar. We leren doseren en eerlijk verdelen. De oogjes die soms groter zijn dan onze buik, het zal ons niet zo snel meer overkomen... 🍽️
Helemaal opgedraaid, opgekleed, opgemaakt en gewapend met een gesmeerde zangstem, ingesmeerde dansbenen en een goed gevulde drinkbus verschenen we een half uurtje later op het Muziekpaleisappèl voor een avondje plezier en vertier met de beste platen van de Ultratop 30 in 10 rondes. De jongens en meisjes werden vakkundig gescheiden door de refter én door juf Sequan en juf Laura. De jury (juf Hanne en meester Ivan) die trouwens "altijd gelijk hadden" namen plaats aan de jurytafel, juf Ann installeerde zich voor een avondje filmen en fotos nemen voor het familiearchief en meester Jens werd ingeschakeld voor de poëtische voorleesronde. Ronde na ronde werd vakkundig afgewerkt. Vrijwillige deelnemers zongen al keelend verder in de stop-de-band-ronde, probeerden platen te triëren in een mix van 3 en jureerden fotos als "goed/fout" (Ed Sheeran was uiteraard geen meester Jens in 1985, het secretariaat van onze lagere school kan geen competitie voeren met Safety First op Tomorrowland en Vorst Nationaal situeert zich nog altijd niet op het Heldenplein). Ook de neurie-ronde, het gezichtenrooster van 15-seconden, de poëtische voorleesvertaalronde, het begin van een plaat, passeerden de revue. Het dak ging er helemaal af toen 3 trios van de meisjes het opnamen tegen 3 trios jongens in de ultieme dancebattle! In de eindronde, de muzikale verkleedstoelendans, konden nog extra bonuspunten verdiend worden voor de groep. Een taakje voor Juliette, Alexia en Alessia (voor de meisjes) en Xander, Jasper en Vic (voor de jongens). Deze enthousiaste muziekpaleis'ers stelden zichzelf kandidaat om, gewapend met een pruik en extra verkleedattributen na een overleefde ronde, de eer van hun team te verdedigen. De spanning was te snijden toen Juliette met de "Koningin Elizabeth"-pruik en de eindscore definitief vastlegde in het voordeel van de meisjes! Daarmee komt de score op 6-5 in het voordeel van de jongens in de geschiedenis van 11 jaar "Muziekpaleis". Moe maar voldaan kropen we rond 22.30u ons bedje in. Wat een dag! 💃🏻🕺🏼
Want na een welverdiende nachtrust wacht ons een spannend dagje (skiles 2, zwemmen en... zaklampentocht over de "Hängebrücke")! We kijken er al naar uit! 🏗️
Bis morgen! 👋🏻
LEVENSLES VAN DE DAG 1: "In een Feuerstein-busje kies ik best een plekje vooraan want zakjesvullerij is voor mijn medepassagiers niet meteen aangenaam." (dixit Victor en Marie van 6B) 🚌
LEVENSLES VAN DE DAG 2: Jassen openritsen bij beginnende skiërs: Het is een ongezien fenomeen! Je kan niet geloven welken doemp er vanonder die kleren verscheen! 🧊
LEVENSLES VAN DE DAG 3: Als leerkrachten denken we van "Geeft ze nen bal en ze zijn rap content, we hebben ze allemaal mee!" Maar we moesten onze mening herzien: De bal delft hier het onderspit ten voordele van de poepslee! 🛷
LEVENSLES VAN DE DAG 4: Het spinnewiel op de gang van verdieping 2. Het fascineert juf Sequan al enkele jaren. Wie hebben ze daarvoor in godsnaam moeten ontharen? Juf Laura dacht: "Ik kan daar wel weg mee, met dat harige spinnenwiel". Check de foto's: Een nog blonder kapsel voor mevrouw Hiel! 💇🏼♀️
LEVENSLES VAN DE DAG 5: Het aanhoren en juist interpreteren van meervoudige opdrachten: Het is een vak apart. Het maakt hongerige baasjes bovendien heel verward. Bij het toelichten van het vieruurtje werd de aanval bijna letterlijk ingezet op het arme doelwit "juf Ann". En dat allemaal voor een stoeme... frangipane! 🧇
🎖️ DAG 2: "OVER MET-GEKREUKTE-OREN-DE-SKIWINKEL-VERLATEN-NA-EINDELOOS-GEPAS", "DE-JUFFROUWEN-EN-MEESTERS-BESLISSEN-WANNEER-IK-MIJ-WAS" EN "EEN-GOUDEN-BINGO-HEERTJE-STRAALT-OP-ZIJN-AVONDJE-IN-EEN-IETS-TE-GROTE-JAS"
6u00: Goeiemorgen meester Jens! Deze frisse meester ging vandaag al
flink stappen om z'n momentje-alleen te pakken (en de Oostenrijkse vogels te
spotten - tot de buit van vandaag behoorden de raven, goudvinkskes en bonte
spechten). Het was zo koud dat de vogeltjes zich niet lieten zien. En tot
grote spijt van de meester is de vogelvoederplaats hier verdwenen. De corona
heeft er bij het Oostenrijks vogelvoederen duidelijk ook ingehakt.
8u00: Goedemorgen aan (bijna) iedereen! Ondanks het late uur van
gisterenavond (22.00u) was er al vroeg gekir, gegiechel en getetter te horen op
de gangen van Hotel Vera Monti. Onze sneeuwklassers zijn duidelijk nog niet moe
(genoeg) van gisteren. Fris en monter, misschien zelfs óvermonter, waren we
toen de juffen en de meesters in onze kamers verschenen (al hoewel er toch ook
een heleboel kinderen nog lustig aan het pitten waren). In een mum van tijd
waren we klaar om te gaan ontbijten, want dat uitgebreide ontbijtbuffet
waarover zo gestoeft wordt, mocht nu echt wel gaan komen!
Na de ontbijtinstructie konden we er om 8u15 aan beginnen: lekkere
ontbijtgranen, plattekaas/yoghurt (we zijn er nog niet helemaal uit wat het nu
exact was), fruit uit blik, pistolékes wit en bruin,
kaas/hesp/confituur/botertjes/..., verse kaasjes - het kon niet op! Voor sommigen
waren de ogen duidelijk te groot voor de buik en het principe "Wat je neemt eet
je op" kreeg voor enkelen onder ons een wrange nasmaak. Maar dat werd dan wel
weggespoeld bij het tandenpoetsen. 🥐
Meester Jens lichtte het "Weerbericht mit Mister Jens" toe. Voor de
geïnteresseerde volger van onze blog: We gingen vandaag voor een zonovergoten dagje
met een heldere hemel van zo'n 2°C (duidelijk een hogedrukgebied, de zesdeklassers
onder ons weten dat er dan amper kans op neerslag is, de wolkenvorming zit te
hoog). Bergklimaten en hun toebehoren: Toppers denken we dan! Het is eens wat
anders dan het middellands zeeklimaat van bij ons. Dankjewel thema "Weer en
klimaat". ☀️
Vandaag was het 6A-dag! Feest voor deze 17 exemplaren, want zij mochten
als eerste het skiverhuurcenter onveilig maken vandaag! Vol goede moed en heel
enthousiast trokken ze richting Oostenrijkse playboys van Holzgau die dit jaar door
corona hun playskills wat kwijt waren. Buiten dat het vandaag toevallig Vrouwendag
was en ze geen bloemen meehadden, was het maar povertjes. Na het meedelen van
de "sjoenmaatte", het in ontvangst nemen van de al dan niet hypermoderne
skihelm, het skibottengepers en geduw, het gefoefel met de weegschaal, het
ontvangen van zwei schjtekke, het afstellen van de latten voor "die beginners" of "de geforderden" én het stoer poseren met de nieuwbakken ski-outfit, was het
tijd om terug te keren richting hotel om de B-tjes én C-tjes de kans te geven
om hetzelfde of zelfs méér mee te maken. De twee laatste groepen hadden
ondertussen al duchtig de hotelomgeving verkend. Aangezien het liftje aan het
hotel open was, werd de sleegebeuren verplaatst naar de voet van de skipiste!
De poepsleetjes werden voor een eerste keer lustig bovengehaald en het sjeezen
van de berg was van een ongeziene kwaliteit!
Razend van de honger schoven we rond 13u00 aan voor ons eerste
middagmaal van onze sneeuwtrip! Water werd naar binnen gehesen (de liters
vlogen erdoor), de Kaiserschmärrn (= een soort Oostenrijkse pannenkoekenvariant
met witte suiker) werd binnengeschrokt zodat we moe maar voldaan op onze bedjes
belandden rond 13u45 voor een drie kwartiertjes platte rust. Dag 2 en we zijn
al KO! Voor sommigen het ideale moment om nog een klein uiltje te vangen,
lichtjes kwijlend te fantaseren over de "dolle prijsjes" die we later in de
Bingo zouden kunnen versieren of al alles klaar te leggen voor een verdiend
douchemoment of achter de groepsverdeling van onze namiddagactiviteit "Exploring The Village" te komen.
Via loting (2 à 3 kinderen per klas) werden we verdeeld in groepjes van
10 à 11 personen. Gemotiveerd als we waren, trokken we in 6 groepen ("Team
Monti" o.l.v. juf Hanne, "De poepsleeërs" o.l.v. Laura, "De Wienerschnitzels" o.l.v. meester Ivan, "De Bergtopjes" o.l.v. juf Sequan en "De Lange
IJsstronkjes" o.l.v. juf Ann. het dorpje in voor meester Jens' "De-grote-ik-weet-iets-van-waar-we-gaan-skiën-zoektocht"! Het beloofde zowel
voor de kinderen als voor de 5 juffen en 1 meester een helse beproeving te
worden. Ruimtelijke-oriëntatie-kortsluitingen, de
ik-ben-niet-op-tijd-terug-voor-het-eten-angst en
ik-weet-hier-potverdorie-nog-niks-over-deze-plaats-frustratie: onze juffen en
meesters weten er alles van! Gelukkig hadden we nog 53 kinderen mee die
zonder problemen deze angsten en frustraties wouden tenietdoen. Het zalige weer
zorgde voor een nog intensere motivatie, ongeziene schatten die in de kerk van
Holzgau verstopt lagen (= zie "levenslessen van de dag") en magische winterfotos.
Het resultaat mocht er zijn: We zagen betoverende blikken richting
sneeuwlandschappen en bergketens, verwondering om de mooie grafzerken op het
kerkhof, we ontdekten verschillen tussen 5 mezensoorten, we ondernamen een
zoektocht naar de gesneuvelden van WO 1 en 2, we ontdekten het gebruik van
groene energie in dit mooie dorpje (waterkracht), we schreven poëtische
gedichten over stille mijmeringen en diepe verwonderingen hier in Holzgau. We
ondernamen een prachtige tocht door de ijzige sneeuw naar de monding van het
beekje in de Lech. Maar: Wat een fijn groepsgevoel in de gemixte 6ABC-clan. ⛪
Na een verdiende suikerwafel (Goed gekozen juf Ann!), een verkwikkend
eerste douchemoment (yep, bepaald door de leerkrachten - waar en wanneer) én
een gezelschapsspelletje tussendoor maakten we onszelf klaar voor het
avondeten.
Was haben wir gegessen? Na de ondertussen gekende
saladebar gingen een mini-croque-monsieurke, rijst met schweineflaashj of
groentenburger en champignonsaus én een chocomousseke-dat-drie-sterren-waard-was
er goed in!
En onze dag was nog niet gedaan! Dit toppertje bekoort menig spellievend
hart en dus ook onze kinderen van 6ABC. Met het nodige geshine, geglitter en
helemaal opgekleed verschenen we rond 20.00u op de afspraak voor de "Golden
Glitter Bingo Evening". Hier keken we al de hele dag naar uit! En... onze juffen
ook! Laat ons zeggen dat ze hun uiterste best hadden gedaan om hun meester Jens
als een betoverend, glitterend, schitterend, gouden pareltje op het appèl te
laten verschijnen. Deze "Bingo-Master" zou het helemaal maken vanavond! "Roulez-roulez!" We moeten jullie niet vertellen dat de spanning ("Als
eerste de kaart vol!") ongeziene hoogtes aannam. Want we wisten allemaal
wat er op het spel stond: Een prijsje voor iedereen! De prijzentafel was goed
gevuld met "gewone prijsjes", "vreetplezier" en "bonnetjes-om-gunstjes-te-bemachtigen" (selfies met de Bingo-master, douchen met muziek, de GO-PRO op de skihelm,
ski-materiaal dat gedragen wordt door een leerkracht,...). Gewapend met een
dubbele Bingo-kaart én een stift trokken we naar de eettafels. Na het overlopen
van de prijsjes kon onze "The Golden Glitter Bingo Evening" beginnen. Balletje
na balletje kwamen de nummertjes uit de gouden Bingo-trommel en
enthousiast-enthousiaster-enthousiast werden de getallen doorstreept. We
startten met de Nederlandse ronde, gevolgd door een Engelse, een Franse, een
Duitse, een Chinese, een Lonneseelse ronde en Ga zo nog maar even door. De
spanning steeg naar ongeziene hoogtes tot wanneer - 9
balletjes voor het einde - de eerste "BINGO!" viel. Een overgelukkige
Alessia mocht als eerste een prijsje kiezen tussen het ruime aanbod en ging met
het enige "Sleepy eyes-masker" aan de haal! De andere "bingo's" volgden erlkaar
al snel op. Compleet kapot en moe gebingood kropen we in ons bedje rond 21.30u, stil
genietend van deze mooie dag in een besneeuwd landschap! Op naar de volgende! 💰
Bis morgen!
LEVENSLES 1: Onze Mehdi ontdekt hier
plotselings iets geks aan het ontbijt. "Juffrouw, mijn stem klinkt in
Oostenrijk zo anders. Ik wou het even kwijt!" - "Nee,
vriendje, misschien kom jij gewoon in de puberteit!" 🤨
LEVENSLES 2: Een meester die het ontbijt overloopt - hij maakt het graag van 's
ochtends al wat bont! Is het boterhammetjesvlees? Is het hespenworst? Nee hoor,
volgens hem is het "van den hond". 🐕
LEVENSLES 3: Aftersun smeren al bij de
start van de dag? "Maar enfin", denkt onze Xander, "als dat nu nog niet mag!" 🏖️
LEVENSLES 4: De kerk van Holzgau is open! Allen daarheen! Maar oh jee! Wat hier
verborgen ligt, is een zot en geschift fenomeen! Een opgebaard skelet van een
bisschop uit het jaar 505. En dat dan nog met zoveel goudbekleding aan het lijf! Laat
ons zeggen dat "De bergtopjes" zwaar onder de indruk waren. En dankzij voldoende materiaal was hun score dus niet meer te
evenaren! ⚰️
LEVENSLES 5: Reageren op een blogje mag (al volgend vanop de achtergrond). Het
is immers zo fijn om iets te vernemen van het thuisfront! ❤️
🚌 DAG 1: OVER BUS-HEEN-EN-WEER-GEWIP-WAT-DUURT-DIE-RIT-TOCH-LANG, PLASSEN-OP-DE-BUS-'T-IS-PRAKTISCH-JUFFROUW-MAAR-WAAR-VIND-IK-DE-INGANG EN IN-BESLOTEN-COMPAGNIE-VAN-BOVEN-TOT-ONDER-DE-KAMER-VERKENNEN-DAT-ZORGT-VOOR-WAT-MEER-SAMENHANG
🚌 JOEPIE! We zijn er geraakt! 🚌
Volgen jullie graag mee onze avonturen op deze eerste dolgedraaide maar oh zo fijne dag? Lees dan zeker even verder want we zijn onze sneeuwklassen episch gestart (en dat met de grootste glimlach)! 😆
Na een dik verdiende, ontspannen maar toch ietwat zenuwachtige krokusvakantie, wierpen onze 53 nieuwsgierige kinderen van 6ABC een wat onzekere maar toch met-goesting-voorziene-blik in de klaslokalen. Het enthousiasme was er om 6u30 zeker wel, maar het onbekende van dit grootste avontuur haalde wel even de bovenhand. Na een geruststellende blik van mama/papa, het zien van zoveel reisvaliezen/zakken én snossel die mee mocht (= chips, koeken en drankjes) vertrokken we rond 7u00 richting bus. Daar stuurden de juffen en meesters ons vakkundig en weldoordacht naar gepaste plaatsen waar de gouden regel RUST-ORDE-TUCHT-EN-DISCIPLINE het beste gehandhaafd kon worden. En of ze daar over nagedacht hadden. Volledig geïnstalleerd (= jassen en fluovesten bovenaan, rugzakken met genoeg eten/drinken onderaan en een fijne kind naast ons als reiskompaan) lanceerden we onszelf richting A12 vanuit het simpele maar zo belangrijke idee: WIJ TRAPPEN MEESTERLIJKE SNEEUWKLASSEN OP GANG! 🎿
Onze Oostenrijkse Feuerstein-buschauffeur die zeker de kneepjes van het vak kent, loodste ons in amper twee tussenstops naar THE PLACE TO BE: Het Lechtal in Oostenrijk! In deze twaalf uur tijd maakten we kennis met vakkundig sjoemelen met centjes uit onze piszak (jongens aan de kant, meisjes betalen half en proppen zich onder de kinderdranghekjes als het kan), "How to do a fotoshoot on parkings naast de autosnelweg?", filmkijkerij om "U" tegen te zeggen, klapjesplaceerderij on buszetelkes, buswc's gebruiken wanneer de bochten toch iets meer draaien dan je verwachtte en meer van dat leuks!
Rond 19u00 begonnen de zenuwen toch wel de bovenhand te halen want na een heus aftelfestijn telden we de te verorberen kilometers én minuten waze-gewijs af tot plots... "BUS AHOY! HOTEL VERA MONTI IN ZICHT!" 👀
We trakteerden onszelf op "3 grote shows" na elkaar: "De-Grote-Valiezen-sorteershow", "De-Grote-Tafelverdelingsshow" and... last but not least: "De-Grote-Kamerverdelingsshow". De eerste show fixen we op amper 6 min. 41 sec., de tweede show was rond na 8 min. 14 sec. en na een uitgebreid avondmaal (= salade à volonté, wortelsoep, pasta met béchamelsaus met of zonder hespenblokjes én crème brûlée) trokken we de derde show in gang! De missie was duidelijk: Luister naar je kamernummer én naar de namen van je kamergenoten, pik je rugzak buiten op, zoek je valies op je gang, pak je benodigdheden voor een fijne nachtrust eruit, maak jezelf én je kamer pit-klaar, wacht op de kamerfoto, zwiep jezelf in bed én droom zoete dromen waarbij je deze eerste dag nog eens overloopt van A tot Z. Missie "Kamerverdeling en -installatie deel 1" is alvast geslaagd, op naar deel 2 morgen! 🛒
Gegroet vanwege 53 pittende en gelukzalige kinderen uit het
Lechtal in Oostenrijk, al bijna klaar voor nieuwe festiviteiten! We kijken uit
naar morgen!
Tot dan! 👋🏻
LEVENSLES VAN DE DAG 1: De drukte bovenaan in de bus neemt na elke films toe dus wat moet een alerte schooljuffrouw dan doen? Speel "Zootropolis" en hang er een "straks-10-quizvragen-kaartje" aan vast en er heerst rust boven de hoofden (en veel fatsoen). 🧘🏻♀️
LEVENSLES VAN DE DAG 2: Ballen komen niet vanzelf de laadruimte van de bus uit door er eindeloos naar te vragen. Dus @deboysvan6a: "Stop met er eindeloos over te zagen!" De bal waar jullie zo hard naar verlangen komt tevoorschijn op een mooie sneeuwdag, voorafgaand door gepast en fijn gedrag! ⚽
LEVENSLES VAN DE DAG 3: Het overschrijden van de Oostenrijkse grens werd in 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0 én met luid applaus onthaald! Je vraagt je soms af waar deze fantastische bende hun eindeloos enthousiasme vandaan haalt... 🎼
LEVENSLES VAN DE DAG 4: "Juffrouw, er dronk iemand van mijn vriendin haar glas dus wat nu gedaan?" - "Geen probleem vriend, de omtrek van de cirkel in pi x diameter telt gelukkig meer centimeters en die hebben haar dus niks misdaan!" 🍸
LEVENSLES VAN DE DAG 5: Een kamer slaapklaar maken: Onze kinderen overwinnen hier de ene na de andere hindernis. Gordijntjes doe je dicht, dekbedden vouw je open én te warme onesies rits je open, niet waar Morris? ⛺
Enkele minuten geleden kreeg ik het bericht dat onze
sneeuwklassers na een vlotte en rustige busrit veilig aangekomen zijn in Hotel Vera Monti ! En er ligt heel wat
sneeuw !
Ik laat ons sneeuwklassenteam even met rust, want ik weet
dat het nu druk is om alles vlot georganiseerd te krijgen : samen alle bagage uitladen, valiezen sorteren (per verdieping), smullen van de eerste plaatselijke
lekkernijen, kamers verdelen en rustig
installeren, en alle schaapjes met
een dikke knuffel onder de wol
stoppen.
Vanavond (maar dat kan héél laat zijn, zelfs ná 23u. of 24u. of misschien pas morgenvroeg) zal ons
sneeuwklassenteam zélf een eerste verslag op deze blog zetten.
Groetjes, sneeuwklassenteam en directie.
Een volgend bericht komt vanavond 07-03 rond/ná 23u./24u. (??) rechtstreeksvanuit Holzgau
op deze blog.
NOOIT ongerust zijn als het nieuws later (of pas morgen) komt : (nog) geen nieuws = goed nieuws !
Hierbij het eerste nieuws van onderweg.
Ondertussen zitten ze al ruim voorbij Mannheim, dus nog een 350 km te gaan : De kinderen zijn heel braaf en rustig. De sfeer zit er
hier al goed in. Volgende stop voorzien binnen een halfuurtje.
Groetjes, sneeuwklassenteam en directie.
Het volgende bericht op deze blog : maandagavond 07-03 tussen 19u.30
en 21u.00 = ná de
aankomst in Hotel Vera Monti in Holzgau.
NIET ongerust zijn als het bericht (even) later
komt : (nog) geen nieuws =
goed nieuws !
❄️⛷️🎿 Dag enthousiaste, dolgedraaide en so-ready-to-go sneeuwklassenbende! ❄️⛷️🎿
WIJ ZIJN ER HELEMAAL KLAAR VOOR! 👏🏻 ✅ schoolmateriaal in de 6AB-gang 🛒 ✅ gepakte (GROTE) valiezen met alles van belang 🧳 ✅ een ongezien grote KNALdrang 🎇
Komen jullie (gezien de werken in de buurt van de school 🚧 - best niet via de Dorpsstraat) goed op tijd?
Gelieve zich
strikt te houden aan wat kinderen niét
mogen meenemen.
☞
Beperk de bagage tot één valies of reiszak
van max. 20 kg.
☞
Zet op het Heldenplein de harde
valiezen bij elkaar, en de reiszakken bij elkaar. Dat maakt het
stapelen voor de buschauffeurs gemakkelijker.
▪
Dan gaat 1 ouder (met mondmasker) met kind(eren)
naar klas 6A.
▪
Andere ouders, broers en
zussen wachten op het Heldenplein tot de bus vertrekt.
▪
Jullie zullen tijd hebben om van hen afscheid te nemen vóór ze op de bus
stappen.
Opgelet : op ma. 7 maart (= vertrek snwkl !) starten in Londerzeel centrum de werken voor de heraanleg van de kasseien. Dit
zorgt zeker voor trager verkeer.
▪
Vertrek dus thuis goed op tijd !!
▪
De parking op het Heldenplein is enkel bereikbaar via
de Ursulinenstraat.
