Vermoeid! Vermoeider! Vermoeidst! Is dit eigenlijk wel een trap van vergelijking? Veel jongens en meisjes sliepen nog flink deze ochtend om 7u15. De wallen onder de oogjes moeten stilaan rechtgehouden worden met “stekskes” maar aan het enthousiasme om aan de laatste skidag te beginnen, zal het alvast niet liggen! We nemen stilaan afscheid van ons lekkere ontbijt en proberen te genieten van die “laatste keertjes”. De laatste keer onszelf ski-klaar maken, de laatste keer onszelf de botten in hijsen, de laatste keer een lunchpakket meenemen voor op de skipiste, de laatste keer een bus inladen met allemaal kinderen die het echt wel zien zitten om er nog een keertje zwaar tegenaan te gaan (weer een volledige dag trouwens).

Gewapend met de lunchboxen (pistolékes met groentenburger, een pistolet met een lekker kaasje of een pistolet met hesp) en dessertjes (een koekje met chocolade om precies te zijn) trokken we richting skipiste. 🥐

Onze ski-monitenswitch van gisteren bleef behouden. Onze gevorderden skieden vandaag het hele gebied af en namen blauwe, rode en zwarte pistes en waagden zich ook weer even aan buiten-piste-skiën. Het funparcours was de kers op de taart! Elmar ging met deze kinderen en volle vaart door dit grote skigebied!

De ondertussen genoemde middengroep ging de uitdaging aan om de moeilijkere blauwe pistes soldaat te maken én probeerden een rode piste uit (alhoewel er volgens sommigen toch weer “stukken zwart” op te merken waren - voor meer uitpakverhalen verwijzen we graag terug naar de vorige blogverslagen).

Onze 3 beginnersgroepen trainden verder op niveau en gingen meteen met de grote Saloberlift de berg op om! Een ongelofelijke prestaties vinden wij voor ons zesde leerjaar! Alle groepen de grote skilift op! Nog nooit meegemaakt! Daar aangekomen, kan je de berg afdalen langs de “achterkant” op een blauwe piste (met stukjes rood uiteraard), wat deze groepjes met grote glans deden! En maar blinken-blinken-blinken toen ze beneden aankwamen! “Nog eens!” - een voorspelbare kreet! Zowel de groepjes van Sebastian (= de vorige groep van Thomas), Gertrude, Julia en Emmy verkenden de grote berg langs allerlei nieuwe pistes en namen lift na lift!  Al onze beginners deden het supergoed en iedereen heeft veel bijgeleerd. We spotten niemand die tegen z’n zin ging skiën! Wat een overwinning! “Met moed en doorzettingsvermogen bereikt de slak de ark”, toch? (om er even een spreekwoordje tegenaan te gooien). In het begin liep het voor sommigen zo moeilijk maar we denken dat sommige kinderen nu toch het talent "doorzettingsvermogen" kunnen afkruisen op de talentenkaart! Wat zijn we trots op elkaar! Een welverdiende medaille kon niet ontbreken! 🥇

Terwijl we aan het wachten waren op de Feuersteinbus die ons voor de laatste keer naar het hotel zou brengen, schoten we nog enkele plaatjes die te bewonderen zijn op de website! Je vindt er verschillende varianten op het begrip "klasfoto" en "6ABCD" terug, maar ook een leerkrachten-onder-elkaar-foto, een "stoere-jongens-maken-zich-klaar-om-meisjes-ten-dans-te-vragen-voor-de-fuif-vanavond" én daarbij passend een "de-meisjes-zijn-er-helemaal-klaar-voor-om-hier-een-antwoord-op-te-geven"-foto. Eén advies: CHECK DE WEBSITE! 📸

Het afscheid van de skimonitoren was toch wel behoorlijk emotioneel. De quote "Dies war eine Gruppe von Kindern, die sehr höflich, freundlich und gut erzogen waren. Wie schön, das gelernt zu haben! Sie waren sehr süß." - "Dit was een groep kinderen die heel beleefd, vriendelijk en braaf waren. Wat fijn om hieraan lesgegeven te mogen hebben! Ze waren heel schattig"  - zegt meer dan dan genoeg zeker? 😇

Gewapend met een zwetende helm, zwiepende skilatten, aan-alle-kanten-stekende stokken, een rugzak én andere toebehoren, hesen we onszelf op de bus en maakten we een pitstop bij de skiwinkel. Daar werd de boel ontlabeld, de botten gesloten én de plakkers goed gezet, de botten en latten opnieuw ingelezen, de botten omhoog gehangen, de helmen op een hoopje gelegd én werd de ski-rekening gemaakt die vakkundig werd betaald door meester Ivan. Ook het nakend bezoek aan de souvenirwinkel (waar de volledige 25 euro erdoor gesjeesd kan worden) werd vastgelegd! Dat wordt weer dolletjes morgenVM! 👌🏼

De brownie (wederom :"Merci juf Ann!") loste het eerste hongertje op en na nog wat verkellen (= Kapels dialect voor "spelend worstelen en ravotten"), sleeën en in-sneeuwputten-liggen trokken we naar de kamer voor een welverdiende douchebeurt! Dankzij het bonnetje van Jade (gewonnen bij de Bingo) - getiteld "Douchen met muziek" kon de volledige verdieping 2 meegenieten van een avant-fuif-proevertje. En oeps... dankzij de uitstekende kwaliteit van de JBL-box vonden we ook "Waterval"-dansende jongens op verdieping 1 en 3! Jullie horen het al: De sfeer zat goed en de partymood steeg al naar ongeziene hoogtes! Al kunnen de liefdesperikelen en koppelarij deel 527 (EIN-DE-LOZE gesprekken hierover in de bus) er ook iets mee te maken hebben... 🙄

Fris gewassen verschenen we rond 18u00 aan de eettafel waar we een (wederom) lekkere saladebar, erwtensoep, spaghetti bolognaise of napolitana én een cake-met-slagroom-dessert voorgeschoteld kregen. We zouden het slechter kunnen treffen! 🍝

Helemaal opgedraaid, op-en-top netjes aangekleed én gewapend met verkleed- en fuifmateriaal stapten we omstreeks 20u00 uit onze kamers. De zenuwen gierden door onze kelen, de grootmoed steeg sommigen naar het hoofd, de dansbenen konden niet meer wachten en de versierplannen dienden dringend uitgevoerd te worden. "Waterval" opende de fuif en de ambiance zat er meteen in! Wat een sfeer, wat een groep, wat een sneeuwklassen! Dikke top 30-schijven werden luidkeels meegezongen, voetschuivertjes werd tot in den treure aangevraagd (“Nog eens een slow juffrouw!”) en de gemoederen raakten af en toe oververhit door de vette beats die uit de dansende JBL-box kwamen. We zagen de meest uitzinnige kinderen, dansende juffrouwen en meesters, flikflaks, urban-moves en zenuwachtig geschuifel (met kinderen én juffen). Met een lach (van uitzinnige vreugde) en een traan (omdat het slowen niet “pakte”) trokken we rond 23u00 (jawel mama’s en papa’s!) naar ons bedje. Morgen is het uitslaapdag en centjesopdoenerij! En dan… komen we naar huis! Zot, geschift en gek maar... we zouden stiekem graag nog even blijven! 🥳

LEVENSLES VAN DE DAG 1: Enkele plaatselijke toogplakkers hier bij ons zijn een beetje gek van aard en plots was onze meester Jens van de kaart. Als sinds het rodelen is deze meester zijn fietsbroek kwijt. En dat tot zijn grote spijt. Bij de start van de fuif is meester Jens plots ontdaan want één van die gasten... heeft precies een salopette gemaakt van fietsbroekenstof aan! 👖

LEVENSLES VAN DE DAG 2: "We don't talk about Bruno, no no no no". Onze Mehdhi kent dat nummer helemaal vanbuiten! Die kerel bezig zien: Wat een animo! Voor verdere details verwijzen we graag naar de website, waar dit en andere feelgoodstuff op staat! Ik denk dat je na het bekijken van de filmpjes perfect weer waar het over gaat! 🎤

LEVENSLES VAN DE DAG 3: Sorry mama's en papa's als we jullie dit jaar met een extra vakantie (en dus veel centjes) opzadelen maar... het is gebeurd! De meesten onder ons hebben de ski-microbe zwaar te pakken maar... niet getreurd! Indien nodig kunnen jullie gerust een snelcursus "How to ski?" serveren! En... wie zijn best doet zal het leren! 🤣

LEVENSLES VAN DE DAG 4: Even een tukje doen wanneer het vat af is? Dit is soms een bijzonder intrigerende gebeurtenis! Tijdens het middageten gaf Tibe ons duidelijke signalen: "Ik heb nog wat slaap in te halen". 😴

LEVENSLES VAN DE DAG 5: "Waarom is dat hier zo vroeg gedaan? Snapt niemand dan dat we willen blijven? Komaan!" (dixit... de helft van onze kinderen) 😭

13-03-2022 om 22:43 geschreven door SneeuwklassenLSVirgo