Om 6u30 opstaan om anderhalf uur later met zijn allen op pad te gaan => ik ga naar de naailes en Jimmy brengt de twee oudsten naar de tennisles en past op Sientje. Mijn naailes is leuk; we gaan verder met het inzetten van ritsen op verschillende manieren én we leren een zoom omnaaien via diverse methodes.

Jimmy en de kinderen komen mij halen rond 12u en we gaan thuis eten, ik douch en even later zitten we weer in de auto richting Lanaken. We gaan op bezoek bij de peter van Finneke. De kinderen (Finn, Tijl, Chiara en Luca) spelen mooi samen en wij babbelen wat bij. Sientje eet flink haar fruitpapje en amuseert zich met het zien van al dat nieuws.

We vertrekken tegen 17u30, maar niet naar huis, neen, naar mijn ouders om mijn papa "goede reis" te wensen. Hij vertrekt voor drie weken naar Pradels (www.masdepradels.be), ons vakantieplekje in het zuiden van Frankrijk.

Het eten wordt direct opgediend en we eten met zijn allen gezellig mee. Finn & Tijl kaarten wat met Eddy en dan gebeurt het: Tijl valt van de bank, terwijl hij rechtstaat, recht op zijn hoofdje. We schrikken met zijn allen, maar al bij al valt de schade nogal mee: wat bloed in het mondje (tandje op het tandvlees), een schram op zijn kin, maar vooral zijn hoofdje doet wat pijn. Het was dan ook een serieuse slag (hoor zijn hoofdje de tegels nog altijd raken). Wij besluiten om Tijl 's nachts bij ons te houden in bed, om hem wat beter in het oog te kunnen houden.

Finn ging samen met haar klasje afgelopen maandag naar het kerkhof. Ze gingen ter gelegenheid van Allerheiligen én om de mooie bloemenpracht te bewonderen. Ver moeten ze hier niet voor stappen, want vanuit hun klasjes zien ze het kerkhof liggen.
Finn ging op zoek naar "papa zijn babytje" en ze was wat in de war dat ze dat niet vond. De juf vond het wat raar en keek zelf al naar een grafje met "Smeets" op. 's Avonds spraken de juf en ik elkaar en kon ik wat vraagtekens invullen. Finn bedoelde Jimmy's babyzusje dat 28 jaar geleden aan wiegendood gestorven is. Als wij naar het kerkhof gaan (in Genk), bezoeken wij het grafje van Cindy ook en Finn weet dat dus goed. Natuurlijk lijken al die kerkhoven wel op elkaar en vandaar haar verwarring dat ze papa's babyZUSJE niet vond.
Ik denk dat de juffen regelmatig met veel vraagtekens naar huis gaan 's avonds, maar de juf van Finn weet nu wat er bedoeld werd door mijn kleine poppemie.

Enkele maanden geleden (ik was nog zwanger van Sien) begon dat; Tijl werd 's nachts wakker van pijn in zijn beentjes. Met momenten werd hij zachtjes huilend wakker, andere momenten schreeuwde hij het uit van de pijn. Wij dachten dat het krampen waren, die kunnen immers zo'n pijn veroorzaken, maar het bleef toch wel regelmatig terug opduiken. De dokter zei dat het "groeipijnen" zijn, dus we kunnen niets doen. De laatste drie weken is het weer erg, niet enkel 's nachts klaagt (huilt) hij van pijn, maar ook overdag onderbreekt hij zijn activiteit regelmatig eens omdat hij pijn in zijn beentjes heeft. Daarom namen we enkele dagen geleden de telefoon en maakten wij een afspraak bij de kinderarts waar we volgende week woensdag terechtkunnen. Jimmy gaat met Tijltje, want ik moet werken, maar mijn twee lieve mannetjes zullen dat prima doen zonder mij en als er doorverwezen wordt, zorgt mama dat zij erbij kan zijn...

Jullie hebben het waarschijnlijk al gemerkt; de laatste tijd heb ik niets meer aangepast aan de website van ons. Oorspronkelijk was de reden tijdgebrek en gebrek aan goesting om hiermee bezig te zijn. Nu wil ik weer wat vernieuwen, updaten en aanpassen, maar nu lukt het mij niet meer. Tot op heden gebruikte ik hiervoor "Smart FTP" om dit te doen, maar vanaf nu is dit betalend en moet ik op zoek naar een andere "gratis" dienst die dit doet. Iemand suggesties! Liefst niet te ingewikkeld, want ik ben nog altijd een leek hoor.
Dus zodra ik een nieuw programma heb om mijn site te updaten en op het net te zetten, zullen jullie weer nieuwe dingen kunnen vinden op www.finneke.be.

Zowel grote zus als grote broer zijn enorm begaan met "babyzus": om de beurt entertainen ze Sientje, ieder op een andere manier: Finn luidruchtig hevig en hier moet Sien telkens hardop van lachen! Zalig zo'n lieve schaterlach van een baby van een half jaar! Tijl doet het eerder heel rustig en voorzichtig: schaterlachen doet Sien dan niet echt, maar ze glimlacht en straalt, je ziet dat ze hier evenzeer van geniet.

Hoewel Danny, Sien haar peter, pas woensdag jarig is, werd hij vandaag gevierd. Het feestje begon rond 14u30, maar wij gingen wat vroeger omdat ik Jimmy om 13u15 op het werk had afgezet en dus al in Genk was. Sien had voor haar peter een tas met foto van zichzelf en een cadeaubon. Finn had een mooie tekening gemaakt en gaf deze aan Danny. We babbelden wat bij, de kindjes speelden spelletjes, we aten belegde broodjes, ... Kortom een gezellig namiddagje. Hoewel het merendeel van de genodigden (inclusief de bewoners van the place to be) rookt, hadden wij totaal geen last van dit alles want iedereen was zo hoffelijk om in de keuken, ver verwijderd van de kleine kindjes én de zwangere, te gaan roken. Dank je wel!

Rond 15u30 vertrek ik met de kinderen richting mijn ouders omdat Sien honger begint te krijgen en ik groentepap op een feestje geven niet echt zie zitten. Mijn mama heeft ook een relax staan, dus net iets handiger om een baby die pas startte met vaste voeding te voeden. Wij blijven bij mijn ouders eten omdat ik wat bang ben dat wanneer ik rond 17u30 vertrek, mijn twee oudsten al in de auto aan "hun nacht" beginnen en bijgevolg morgen nog net iets vroeger zullen wakker zijn. Sientje slaagt er nog in om alles onder te plassen, nét wanneer ze zonder luier op het verzorgingskussen ligt. Dus eventjes volledig van tenue wisselen om proper en droog naar huis te kunnen. We vertrekken dus rond 18u40 en ja hoor, in Hasselt is Tijl in dromenland, de meisjes houden het uit tot thuis. De zondag & het weekend is weer voorbij.

Met de drie kapoenen op een dekentje samen spelen! Gezellig, lief en oh zo leuk (voor eventjes)

Finn heeft al een tijdje last van korstjes achter haar oortjes: de ene keer is het fel, de andere keer is het weg, maar het komt telkens terug. Jimmy moest vandaag toch langs de huisarts en hij nam haar mee omdat het nu weer heel fel is. Het blijkt eczeem te zijn, maar er was ook een bacteriële infectie bij. Nu moet ik eerst zalf smeren voor deze infectie om dinsdag haar oortje opnieuw te laten nakijken en dan te starten met iets tegen de eczeem. Hopelijk betert het snel, echt last heeft ze er niet van, maar het oogt niet mooi natuurlijk.

Tijdens mijn telefoontje met De Vreugdezaaiers, gaat de bel, het is de papa van een opvangkindje en klasgenootje van Tijl. Hij komt op ziekenbezoek en heeft een presentje bij voor de zieke. Ook Jarne is erbij en hij amuseert zich met Finn en Tijl, ze spelen alsof hun leven ervan afhangt! Giechelen, springen, spelen, gek doen, ... Je merkt goed dat ze Jarne kennen, want ze komen onmiddellijk los, maar dat ze op eigen terrein zijn, zal ook wel een rol spelen. De avond vliegt op deze manier om en voor we het weten is het bedtijd en de kindjes slapen vrijwel direct en even later mama ook. Hoewel ik alles opgezet had om al de poetsen, dat kan seffens ook nog he!

Gisterenavond rond 19u30 krijg ik telefoon van De Vreugdezaaiers, ik was stiekem aan het wachten op dat telefoontje, hoewel ik wist dat het nog tot half december kon duren. De persoon aan de andere kant vertelde mij dat er in Parijs een jongentje gevonden is voor ons: Maloye, geboren op 3/6/2006 en hij is afkomstig van Ivoorkust. Tijdens de kerstvakantie wordt ons gezinnetje dus uitgebreid met een vakantiebroertje van 2.5 jaar. Maloye draagt nog pampertjes, is allergisch voor vanille, is katholiek, houdt van spelen met auto's en wandelen in het park en is in het begin verlegen, maar als hij wat loskomt een actief kereltje. Hij heeft nog een broertje dat de vakanties in Nederland doorbrengt.

Wij kijken met ons allen uit naar zijn komst op 20 december! Finn & Tijl hebben zijn naam al goed geoefend (ik hoop dat wij hem goed uitspreken natuurlijk) en weten dus perfect hoe hun bruin (eigenlijk zwart) vakantiebroertje heet.