Hoewel Danny, Sien haar peter, pas woensdag jarig is, werd hij vandaag gevierd. Het feestje begon rond 14u30, maar wij gingen wat vroeger omdat ik Jimmy om 13u15 op het werk had afgezet en dus al in Genk was. Sien had voor haar peter een tas met foto van zichzelf en een cadeaubon. Finn had een mooie tekening gemaakt en gaf deze aan Danny. We babbelden wat bij, de kindjes speelden spelletjes, we aten belegde broodjes, ... Kortom een gezellig namiddagje. Hoewel het merendeel van de genodigden (inclusief de bewoners van the place to be) rookt, hadden wij totaal geen last van dit alles want iedereen was zo hoffelijk om in de keuken, ver verwijderd van de kleine kindjes én de zwangere, te gaan roken. Dank je wel!

Rond 15u30 vertrek ik met de kinderen richting mijn ouders omdat Sien honger begint te krijgen en ik groentepap op een feestje geven niet echt zie zitten. Mijn mama heeft ook een relax staan, dus net iets handiger om een baby die pas startte met vaste voeding te voeden. Wij blijven bij mijn ouders eten omdat ik wat bang ben dat wanneer ik rond 17u30 vertrek, mijn twee oudsten al in de auto aan "hun nacht" beginnen en bijgevolg morgen nog net iets vroeger zullen wakker zijn. Sientje slaagt er nog in om alles onder te plassen, nét wanneer ze zonder luier op het verzorgingskussen ligt. Dus eventjes volledig van tenue wisselen om proper en droog naar huis te kunnen. We vertrekken dus rond 18u40 en ja hoor, in Hasselt is Tijl in dromenland, de meisjes houden het uit tot thuis. De zondag & het weekend is weer voorbij.

Met de drie kapoenen op een dekentje samen spelen! Gezellig, lief en oh zo leuk (voor eventjes)

Finn heeft al een tijdje last van korstjes achter haar oortjes: de ene keer is het fel, de andere keer is het weg, maar het komt telkens terug. Jimmy moest vandaag toch langs de huisarts en hij nam haar mee omdat het nu weer heel fel is. Het blijkt eczeem te zijn, maar er was ook een bacteriële infectie bij. Nu moet ik eerst zalf smeren voor deze infectie om dinsdag haar oortje opnieuw te laten nakijken en dan te starten met iets tegen de eczeem. Hopelijk betert het snel, echt last heeft ze er niet van, maar het oogt niet mooi natuurlijk.

Tijdens mijn telefoontje met De Vreugdezaaiers, gaat de bel, het is de papa van een opvangkindje en klasgenootje van Tijl. Hij komt op ziekenbezoek en heeft een presentje bij voor de zieke. Ook Jarne is erbij en hij amuseert zich met Finn en Tijl, ze spelen alsof hun leven ervan afhangt! Giechelen, springen, spelen, gek doen, ... Je merkt goed dat ze Jarne kennen, want ze komen onmiddellijk los, maar dat ze op eigen terrein zijn, zal ook wel een rol spelen. De avond vliegt op deze manier om en voor we het weten is het bedtijd en de kindjes slapen vrijwel direct en even later mama ook. Hoewel ik alles opgezet had om al de poetsen, dat kan seffens ook nog he!

Gisterenavond rond 19u30 krijg ik telefoon van De Vreugdezaaiers, ik was stiekem aan het wachten op dat telefoontje, hoewel ik wist dat het nog tot half december kon duren. De persoon aan de andere kant vertelde mij dat er in Parijs een jongentje gevonden is voor ons: Maloye, geboren op 3/6/2006 en hij is afkomstig van Ivoorkust. Tijdens de kerstvakantie wordt ons gezinnetje dus uitgebreid met een vakantiebroertje van 2.5 jaar. Maloye draagt nog pampertjes, is allergisch voor vanille, is katholiek, houdt van spelen met auto's en wandelen in het park en is in het begin verlegen, maar als hij wat loskomt een actief kereltje. Hij heeft nog een broertje dat de vakanties in Nederland doorbrengt.

Wij kijken met ons allen uit naar zijn komst op 20 december! Finn & Tijl hebben zijn naam al goed geoefend (ik hoop dat wij hem goed uitspreken natuurlijk) en weten dus perfect hoe hun bruin (eigenlijk zwart) vakantiebroertje heet.

Nu heb ik het niet over mijn kindjes die andere kindjes nadoen, maar over mezelf! Gisteren zag ik bij Inge, Sientjes onthaalmoeder voor één dag, een creatief leuk speelgoedje: 2 zakdoeken waartussen een stukje plastic zit en deze aan elkaar gestikt! Ik heb net 12 nieuwe Poohzakdoekjes gekocht, plastic inpakfolie ligt hier altijd in mijn kast én ik heb een naaimachine én ik kan al recht stikken => peace of cake dus! Sien zit net in de periode van het knispergedoe, dus ik trakteerde mijn jongste dochter op een speelgoedje "made by mama" en ze speelt ermee! Joepie! Er is geen kunst aan en ik denk zelfs dat ik niet100% recht gestikt heb, maar Sien vindt het geweldig, dus mama is gelukkig.

Vandaag waren er dus verschillende dingen die voor het eerst plaatsvonden:

• Jimmy ging voor het eerst naar het ziekenhuis onder narcose.
• Finn & Tijl gingen voor het eerst naar Het Molentje, de buitenschoolse opvang
• Sien ging voor het eerst naar de onthaalmoeder
• Ik moest voor het eerst van heel mijn gezinnetje afscheid nemen voor even...

Om 8u werd Jimmy dus nuchter in het ziekenhuis verwacht, we vertrokken hier al om 6u55 met ons hele gezinnetje. Gelukkig (in dit geval dan) heb ik vroege vogels en waren we allen wakker voor onze wekker afliep, die op 6u stond. Finn en Tijl bracht ik om 7u05 bij het Molentje binnen, wij werden ontvangen door Marina, een van de begeleiders, die wij een beetje kennen want ze heeft op Finn haar verjaardagsfeestje al onze gastjes omgetoverd met haar make-up! Het afscheid viel goed mee, Tijl stond maar wat sipjes te kijken, maar uiteindelijk wuifde hij en riep hij nog "hou van jou" terwijl ik naar buiten wandelde. Finn ontfermde zich onmiddellijk over haar kleine broertje hoor.
De volgende halte was Inge, een collega én vriendin van mij, waar Sientje haar dagje zou doorbrengen. Sien had een tas mee met reservekleding, tutters, knuffels, slaapzakje, 2 potjes ingevroren borstvoeding, 1 flesje "verse" borstvoeding, 1 potje Olvarit spinazi, 1 potje Olvarit fruitpap en nog wat nuttige (?) dingen zoals thermometer, lepeltje, kousjes, poepzalf, pampers, doekjes... Bij Sien waren er ook geen traantjes toen ik haar aan Inge overhandigde, dus wij konden met een gerust hart vertrekken richting Virga-Jesse.
Om 8u was Jimmy ingeschreven en even later kreeg hij zijn kamer toegewezen en toen mochten we wachten, wachten en nog eens wachten tot Jimmy om 11u20 (!!!) naar de ok gebracht werd. Wij namen afscheid en ik werd pas twee uur later terug verwacht. Ik trok richting stad om een hapje te eten (ik was ook nog altijd nuchter uit solidariteit, hoewel ik wel gezondigd had want ik had om 6u al koffie gedronken) en wat rond te kijken om de tijd te doden. Eerst wou ik nog langs mijn kleinste meid rijden, maar ik besefte dat ik het haar en mezelf alleen maar moeilijker zou maken door even goedendag te gaan zeggen. Jimmy is tegen 13u al op zijn kamer terug en hij is redelijk goed, nog wat suf, maar hij ziet er goed uit en de pijn valt nog mee. Hij heeft meer last van zijn infuus (waarvoor ze 3 pogingen nodig hadden) dan van de rest. Nu nog wachten tot hij naar huis mag (eerst enkele uren alvorens hij mag drinken en dan nog enkele uren voor goedkeuring van de arts). Ik vertrek rond 14u30, Jimmy wil nog wat rusten en ik ga naar Sien. Als ik aankom zie ik haar door de venster in de relax zitten, ze is aan het spelen, dus dat is al een goed teken! Inge vertelt mij dat het goed gegaan is, het in slaap vallen was wat minder, daar had ze Inge haar arm voor nodig, maar de rest ging goed. Een geruststelling dus! Vervolgens passeer ik langs mijn mama's werk, zij heeft rond dat uur gedaan met werken en ging normaal Finn en Tijl ophalen. Omdat ik er nu toch ben, kan ik evengoed meegaan en zo gaan we samen mijn grotere kindjes oppikken. Als wij bij Het Molentje binnenkomen, zien we ze gezellig aan de tafeltjes zitten met een bekertje drinken en een stukje cake. Lekker! Tijl heeft wel een andere broek aan, wat dus wil zeggen dat er een ongelukje was. Ergens had ik dit wel verwacht, als hij ergens nieuw is, durft hij niet direct zeggen dat hij moet plassen. Als Finneke dat niet in de buurt is (tegen haar zegt hij het wel en zij vraagt het hem ook regelmatig), kan een accidentje gebeuren. Verder hebben ze zich geamuseerd en willen ze nog een keertje terug naar de buitenschoolse opvang. Thuisgekomen leg ik Sien nog even aan en even later vertrek ik terug naar het ziekenhuis terwijl mijn mama op de kindjes past. Onderweg krijg ik een smsje van Jimmy dat hij naar huis mag en even later zit hij langs mij in de auto. Als we terug thuis zijn, gaan Finn en Tijl met oma mee om er een nachtje te logeren (mijn mama werkt niet op wo en do én de kindjes hebben vakantie) en Jimmy legt zich op de zetel met een pijnstiller.
Ik probeer wat op te ruimen, maar dat ziet Sientje niet zitten, zij wil knuffelen, eten, fletsen met mama, want ze heeft mama ook lang moeten missen. Ik geniet van deze momenten met mijn kleinste meid en de opruim moet maar even wachten. 

Vandaag was het dan eindelijk zo ver: wij gingen naar het optreden van K3 in de Grenslandhallen. Ik weet niet wie er het meest naar uit keek: Finn, Tijl of mama, maar we zagen het alleszins allemaal enorm zitten. Al sinds vrijdag staat alles op tv (nederlandse post) in het teken van "10 jaar K3" en constant zijn de drie meisjes wel ergens te zien: clipjes, films, shows, ... Dus we kunnen onze liedjes én danspasjes eens goed inoefenen. Tijltje ging deze middag nog flink twee uurtjes slapen en tegen 15u40 vertrokken we hier. We hadden vlot parking, onze plaatsen vielen goed mee (ik vraag me eigenlijk wel af waarom ik voor de duurste plaatsen ga omdat je in mijn ogen overal in de Grenslandhallen een goed zicht hebt), mijn kindjes zijn braaf, het wachten valt mee... Zodra de show begint staan ze beiden te zingen en te swingen en ze amuseren zich kostelijk. Het spektakel vliegt voorbij en voor we er erg in hebben, zijn ze het laatste liedje begonnen en ineens begint Tijl te huilen: hij wil een kusje van K3! Ja beneden aan het podium staan er kindjes te drummen en sommigen overhandigen de meisjes een tekening, krijgen een handje of een kusje en Tijl en Finn willen dat dus ook. Ik wandel ook naar onder, maar dan neemt K3 afscheid: Tijl gooit nog snel een kusje met zijn handje en is dus tevreden. Ik vind het jammer dat ze niet even tijd kunnen maken om iedereen een handje te geven...
Maar het was een geslaagde uitstap en ik genoot met mijn twee oudste kapoentjes terwijl Jimmy thuis aan het genieten was met Sientje, die zich trouwens prima gedragen had.

Sientjes kleding klopt volledig en ze vindt het geweldig: lachen, brabbelen, klappen, wuiven, ... Ze was in haar nopjes, mijn kleine madame!

Tot een bepaalde leeftijd is ieder kindje een beetje een slangenmens. Finn is deze leeftijd al voorbij (zij is aan de grote kant), maar onze Tijl kan nog perfect aan zijn tenen met zijn tong! Dat demonstreerde hij graag voor de camera!

Neen, de Heilige Man is hier nog niet gepasseerd, dat vind ik nog veel te vroeg; ik vind het al erg dat er vanaf september al sinterklaassnoepjes in de winkel liggen, laat staan dat ik 1.5 maand op voorhand al bezoekjes ga brengen aan de Sint of de kindjes hun schoen al laat zetten...
Maar de laatste weken belandden er verschillende boekjes in de brievenbus en de kindjes hebben heel ijverig geknipt en geplakt, dus konden Jimmy en ik "iets" gaan bestellen. Na de naailes laten we onze kroost bij mijn ouders en wij gaan naar de Fun, daar is het stickeractie dit weekend en vorig jaar hebben wij zo'n 80 euro profijt gedaan. Vorig jaar wisten we echter heel goed waar we voor gingen: Tijl een werkbank en Finn een dubbele buggy van BabyBorn. Dit jaar was het een pak moeilijker: wat koop je voor kinderen die alles al hebben? Finn en Tijl zijn wel niet moeilijk en met alles tevreden, dus daar ging het niet om, maar eigenlijk vind ik het gek om zo maar te kopen om te kopen. Voor Tijl zijn we er ook snel uit: een autoracebaan van Cars (hij heeft nog geen autobaan én speelt graag met autootjes) en een rugzakje van Cars. Voor Finn wordt het een tweede controller voor hun V-Smile, eentje van de prinsessen. Voor Sien gingen we voor een Teletubbie (hier reageert ze op), maar bij de Fun verkopen ze niets van Teletubbies, dus moeten we elders gaan zoeken. We stoppen nog bij Bart Smidt en vinden daar onze Teletubbie en voor Finn nog een leuk spel voor Finn. We hebben onze voorraad Sinterklaasspeelgoed besteld, maar ik denk (allez ben er zeker van) dat er nog wel wat dingen bij zullen komen. Ik heb hier nog wat spullen staan die ik laatst bij mijn demo van Janbibejan gekocht/besteld/gekregen heb en in de Aldi deed ik in de week ook nog twee spelletjes binnen. De tafel zal weer veel te vol staan, maar de happy gezichtjes zijn het meer dan waard!