Oke, lang geleden dat ik gepost heb maar hier is iets waar ik jullie mening bij nodig heb wat denk jij van deze eerste pagina van het boek dat ik aan het schrijven ben ? Laat je maar horen :)
Rood,
alles is bloedrood.
Waar
ik ook kijk alles is rood.
Van
het standbeeld van Nelson's Column tot de duiven en zelfs het gras, alles in diezelfde kleur.
Niet dat ik het niet mooi vind , tenslotte is het mijn lievelingskleur,
altijd al geweest, maar daar is nu het moment
niet voor om daar over uit te wijden.
Ik
stap verder Trafalgar Square op, het is stilÂ…
veel te stil naar mijn zin.
Behoedzaam
kijk ik rond.
Vreemd,
alle mensen lijken wel stil te staan, bevroren in tijd met op elk gezicht een
uitdrukking van pure verbazing, angst zelfs. Bang van al deze reacties en
vooral van de bevroren status van de mensen op het overbevolkte plein, zet ik
een stapje naar achter.
Mijn
voet stoot tegen iets.
Haastig
draai ik me om..
Bang!
Ik
ben met mijn hoofd keihard tegen iets hards gebotst, ik kijk op een majestueuze
spiegel torent hoog boven me uit. De spiegel zelf is bedekt met een doek, maar
de frame bekijk ik aandachtig.
Hij
is rijkelijk bewerkt met prachtige tekeningen van een uil, wolf, konijn, hond
en zelfs een soort van vogel (was het een nachtegaal ?).
Met
mijn hand beroer ik voorzichtig deze prachtig uitgesneden figuren wat een
vreemde gewaarwording veroorzaakt, een korte maar toch zeer duidelijke trilling
die de haren op mijn armen rechtop laat staan.
Ik
richt mijn aandacht op het doek dat over de spiegel zelf hangt, langzaam haal
ik het er af.