Te beginnen bij het begin, mijn havo 5 leven. Ik haat het, het is niets voor mij teveel stress en een keuze voor een opleiding lijkt ook niet voor de wind te gaan. Ik dacht bij mezelf dat het voorspoedig zou gaan. Mijn ideeën om politie agent te worden zijn zo vervaagd dat ik nu bij de bodem van afgang zit, docent worden. Dat is mijn plan Z en daar wil ik liever niet terecht komen. Waarschijnlijk zou ik dan zoiets als kleuterjuf worden, één waar je geen echte kennis voor nodig hebt. 

Daarnaast mijn vriendschappen gaan niet ten goede door dit hele school gedoe. Ik heb weinig tijd voor mijn vrienden wat frustrerend is, door mijn SE's kan ik niet mee naar het vakantiehuisje in de herfstvakantie. Heel vervelend allemaal. En dan nog een nieuwtje luitjes. Ik heb een jongen aan de haak geslagen. Ja ja ik viste hem zo uit het water alsof het niets was. Nee eerlijk gezegd. We spreken al een  paar maanden af en het leek tot niets te lopen. Ik zelf wachtte ook niet zo op een relatie alleen ik had toch hoop omdat ik twee jaar geleden stapelgek was op die jongen. Maar ja, na de afspraak van gisteren werd ik wakker met het bericht 'Wilt u bevestigen burgelijke staat' zoiets. Natuurlijk mijn eerste reactie was paniek, maar mijn tweede reactie was woede. Hoe durfde hij zonder mijn toestemming dat op facebook te zetten! Ongelofelijk gewoon, daar in tegen vond ik het niet bepaald chill dat hij mij niet op de hoogte had gesteld. Je kunt niet in je eentje van de vriendenzone ( Met extraatjes) naar de relatiezone gaan. Dat is valsspelen!! En dan ben ik nog achter iets gekomen, mijn familie is zo hypocriet, echt wauw. Ze hadden het er steeds over hoe lief die jongen was voor mij, hoe beleefd. Daarna krijg ik allemaal reacties bah, ik kots ze op het moment echt uit. Walgelijk gewoon. Ik haat het zo erg, het slaat helemaal nergens op. De jongen waar we het namelijk over hebben is een 'moslim'. Ik had nooit gedacht dat mijn familie daar lastig over zou doen, ik schaam me dood voor ze. Ik ben zo'n persoon die geen voorkeur heeft voor een jongen, niet dat ik date wat er te daten valt. Maar eerder dat ik geen andere voortrek. Zoals niet veel mensen geloven ik val werkelijk op het innerlijk. 

Ik zelf werd vroeger vaak gepest om mijn afkomst, ik heb daar veel schade aan overgehouden en kan al bijna in tranen uit barsten als iemand me zo bij de afkomst noemt. En dan waagt mijn familie om iemand aan de kant te schuiven omdat hij Algerijns en moslim is. 

- Gewoon geen woorden, heb me nog nooit zo geschaamd.