Om naar
school te gaan ga ik ofwel met de auto van mijn ouders ofwel met de schoolbus.
Het is niet zoals onze schoolbussen. Het is de enige schoolbus dat rijdt naar
Popenguine. Er zijn kinderen die echt van ver moeten kopen. Ze betalen hiervoor
4000CFA per maand (1euro=657CFA). Het is een luxe want naast deze school zijn
er ook andere scholen maar die dit niet hebben. De meeste kinderen nemen deze
schoolbus dus is deze overvol. Ze hebben geen andere keuze. Ze hebben plannen
om een andere bus aan te schaffen als ze genoeg fondsen kunnen krijgen. Het is
echt niet gemakkelijk maar voor het moment doen ze het hiermee.
Naast
het lesgeven zijn er ook nog andere zaken die verschillen met België. Bij ons
thuis gebruiken we water van onze waterput. Nu zie ik hoeveel we eigenlijk
verspillen in het dagelijkse leven. Er is geen wasmachine dus was ik zelf mijn
kleren. Het wel geen drinkbaar water. In Toubab dialaw zijn er niet veel
winkels hiervoor moet je naar het dichtst bijzijnde stad rijden (Mbour of
Diamnadio) op zon 15min.
Naast
het werken of zorgen voor hun gezin is de Senegalese vrouw heel chic. Hun haren
zijn mooi gevlochten of goed opgemaakt, ze dragen mooie traditionele gekleurde
kleren en ze dragen zorg voor henzelf. Ze zijn hiervoor gekend!
In
Senegal is de gemeenschap heel belangrijk! Deze week hadden we een begrafenis.
Alle mensen die de persoon van dichtbij of van ver kende zijn gekomen. Dat is
een verplichting. Ook in het schooltje is de vader van een kindje gestorven en
hebben de kindjes 2min gezwegen uit solidariteit. Hierdoor was er de volgende dag geen school.
Het is
een gewoonte om samen in 1 groot bord te eten. Zelfs daar zijn er regels dat je
moet respecteren. s Middags eten de meesten rijst. De nationale maaltijd is
Thiebou Dien (rode rijst met vis). Je moet voor u eten en wachten tot dat de
vrouw van het gezin u een beetje vis geeft. Jij mag zelf niet zomaar overal met
u lepel gaan eten! Als je dat niet doet wordt dit echt niet goed gezien. je bent dan iemand zonder manieren!
Om iets te gaan kopen op de markt moet je kunnen marchanderen anders betaal je 3keer de prijs! Je moet hiervoor geduldig zijn.
Om naar
Dakar te gaan heb je nu 2keuzes ofwel neem je de autostraat ofwel de nationale
weg. De autostraat is er niet zo lang maar moet nog afgewerkt. Om deze te
kunnen gebruiken moet je tol betalen. Het is heel duur voor een 40tal km
(1400CFA) om te mogen rijden. Als je de nationale route neemt zijn er bepaalde
uren dat je die moet nemen anders kun je daar letterlijk uren blijven in de
file! Het is er heel druk!
Vandaag
was het Mardi Gras een soort carnaval. Het is de dag voor het vasten bij de
Christenen. Alle kindjes komen dan verkleed naar school. Het zijn meestal de
typische kledij van de verschillende bevolkingen die er bestaan in Senegal.
Sommige waren in oude mannen verkleed met traditionele kleren witte baard en
snor. Daarna is heel het schooltje al zingend naar het stadje vertrokken om hun
verkleedkledij te gaan tonen aan de ouders. De bedoeling was dat ze dan
hiervoor een centje gaven . Met het verzamelde geld zijn we dan drank en eten
gaan kopen voor de kindjes. Eens terug op school hebben we dat allemaal samen
gevierd. Morgen is het mijn laatste dag in de school L
