India, van de slums tot bollywood, .... mijn ervaringen met deze wereld van contrasten
01-12-2009
Terug aan het werk
Hey,
maar weinig reacties de laatste dagen. Het moeten drukke tijden zijn in België.
Ik ben juist terug van een weekje "vakantie" in Goa. De eerste dagen waren we in Panjim. Een leuk stadje in Portugese stijl. Spijtig genoeg was er niet veel te bezichtigen maar heb toch een goede bakker gevonden en een lekkere chocoladecroissant gegeten samen met een smakelijke koffie verkeerd. Daarna zijn we naar Calangute geweest, vlak aan de zee. Dit was een toeristenoord tot en met. Het zat er vol met blanken, vaak hippies lol. Wat een contrast met Hyderabad, waar ik ver de enige blanke ben. We hebben ook zo'n 1 dagtour naar het zuiden van Goa gedaan. We dachten dat het een bus vol met blanken ging zijn. Waren wij verbaasd toen bleek dat we de enige blanken waren. We waren volledig omringd door indische koppels, waarvan we denken dat ze allemaal op huwelijksreis waren. We stelden ons dan ook de vraag hoeveel van hen een gearrangeerd huwelijk hebben maar die vraag kun je gewoon niet stellen. Het doet je echter wel nadenken. Stel je voor dat je met iemand moet trouwen die je nauwelijks kent. Het is gewoon zo moeilijk om in te beelden. Ik denk niet dat je het ooit volledig kunt vatten als je het zelf niet meemaakt. Verder was ik blij voor de verademing en de relatief "frisse" lucht. Maar ik was toch content om terug naar Hyderabad te komen. Pas als ik hier terug was, realiseerde ik me hoe "rustig" het was in Goa. Het is toch weer aanpassen ze, aan al dat lawaai met het verkeer en 40-tal jongens die gisteren geen school hadden omwille van een staking.
Goa heeft merkelijk minder zichtbare slums als Hyderabad maar armoede is er toch ook aanwezig hoor. Op het strand kan je geen 5 min op je gemak zitten zonder dat één of andere verkoper op je afkomt. Vaak zijn dit kleine kinderen die van een andere deelstaat komen. Samen met hun ouders komen ze dan zo'n maand naar Goa om te komen bedelen. Ze gaan dan niet naar school. Ze lopen dan op het strand nootjes te verkopen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat terwijl de ouders nergens te bespeuren zijn. De straten staan vol met kraampjes die de toeristen moeten lokken om geld uit te geven. Elk kraampje verkoopt bijna hetzelfde. Ik vind het persoonlijk moeilijk om af te dingen als je ziet in welke omstandigheden deze mensen leven. Maar het is hier nu eenmaal de gewoonte en het niet doen komt bijna over als een verwijt.
ik wou gewoon even melden dat ik mijn eerste pakketje goed heb ontvangen. Merci Karo. Alles zal zeer goed gebruikt worden, lol. Ik kon het niet weerstaan om al even van de chocolade te proeven ;-). De WC-rol zal meegaan volgende week, wanneer ik een weekje naar Goa ga. Dikke merci, Sarah
Eerst er even op wijzen dat er al een maand voorbij is. De weken zijn hier al voorbij gevlogen. Intussen ben ik het leven in India al redelijk gewoon. Het enige waar ik blijf tegen opzien is de helse busrit naar en vooral van het werk.
Zaterdag was Children's day. De kinderen moesten maar een halve dag naar school. Er werd een programma van speeches, zang, dans en toneel voorbereid en alle kinderen waren uitgedost in hun beste kleren. Het was mooi om te zien. Zaterdag was ook Herman zijn verjaardag. Nog eens proficiat Herman !!!!!
Vanaf zondag ben ik ziek gevallen. Ik heb bijna 2 dagen aan een stuk geslapen. De maag werkte wat tegen. Stilletjes aan begint alles weer in zijn plooien te vallen.
Maandag heb ik mooi nieuws gekregen uit den Belgique. Mijn beste vriendin Sofie heeft zich vorige week op Mauritius verloofd. Kan het nog paradijselijker? Nen dikke proficiat aan Sofie en PJ. Ik ben superblij voor jullie en ik kijk er al naar uit om terug in de Belgique te zijn om het volledige verhaal te horen en alle voorbereidingen mee te maken.
Vandaag naar Unicef in Hyderabad geweest, heb daar de directeur ontmoet. Intelligente maar intimiderende man. Het was een interessant bezoek. Ik ben ook naar het internationaal kinderfilmfestival geweest. Ik heb er 2 films gezien, een van indische makelij en een van iraanse.
Karo, doe het werk waar je zin in hebt. We moeten nog zo lang gaan werken. Verder kan ik je alleen maar aanmoedigen om iets neiwus te proberen. Het leven ligt voor te grijpen. We kunnen altijd proberen en moest het tegenvallen dan heb je er een nieuwe ervaringen bij en als het meevalt kan je leven misschien een totaal andere wending aannemen. Falen bestaat niet. Er zijn gewoon goede en minder goede ervaringen maar het zijn hoe dan ook ervaringen die je leven kleur geven. Ik ben benieuwd om je moeder met blokjes te zien. Ik kan moeilijk tante Gert inbeelden met blokjes. Hoe lang moet ze ze dragen? En voor onze Bert, een verplichte vakantie kan soms ook eens goed zijn eh ! Groetjes aan iedereen terug.
Sofie (Geldof), ik ben blij dat dit meer je ding is dan het UZ. Ik kan je ook in deze job goed inbeelden. Geniet van de ervaringen die je opdoet. Verder zie ik je ook meer als een persoon die haar eigen huisje bouwt. Ik zie je al volop bezig in mijn gedachten. Ben je dicht bij thuis aan het zoeken voor bouwgrond? Ah en hoe is het nog met de zonnepannelen business? Niet te druk? En in welk tropisch land vertoeft Virginie dezer dagen?
Debora, alles goed? Ik heb je al een tijdje niet meer gehoord. Druk op het werk? Hoe is het met de rest van de familie gesteld? Doe ze de groetjes.
Miss you Sarah
PS; ik heb hier WC-papier en choco gevonden. Deze reis kan niet meer stuk lol ;-)
het is een lange week geweest. Ik was gewoon kapot. Ik heb vorige week enkele dagen zeer slecht geslapen en tegen vrijdag kon ik bijna geen pap meer zeggen. Vandaag voel ik me eindelijk wat beter, hopelijk blijft het zo.
Ik ben vorige week zondag naar een echte indische, hindoeïstische bruiloft geweest. Het was zeer mooi en zeer interessant om te zien. Spijtig dat ik niet meer weet over de betekenis van de rituelen die er worden uitgevoerd. Ik heb er lekker gegeten. Mmmmmmmmm, naan en biryani !! Mijn foto's trekken echter op niet veel want ik had blijkbaar die avond den bibber en de batterijen van mijn camera vielen constant plat.
Ik heb ook gezien hoe ze hier Allerzielen vieren. Mensen komen te samen op het kerkhof waar ze de graven van hun overleden familieleden volledig versieren met bloemen en kaarsen, terwijl er een mis doorgaat. Het was prachtig om te zien. Een ritueel dat we in België ook zouden moeten toepassen. Mijn gedachten waren bij meme, pepe, oma, peter, tane lut, tante linda en nonkel jo. En bij de familie van 't fonteintje.
De rest van de week heb ik nog enkel scholen bezocht. Vaak bestaan ze uit 2 of 3 lokaaltjes maar als je ze vergelijkt met sommige andere slums is dit al zeer veel. Als je hen bezoekt denk je soms, amai hier zou je nog zoveel meer kunnen doen, maar je beseft al gauw dat hetgene wat ze nu al doen, al zo'n grote sprong vooruit is en zo'n goed initiatief is.
Ik heb gisteren nog een gesprek gehad met de broeders hier over de oudste jongens die hier verblijven. Ze dromen allemaal van universiteit maar voor weinigen is dit weggelegd. Er wordt hen aangeraden om een technisch beroep te leren waardoor ze zeker zullen zijn van een job. Maar net als in België, heeft dit ook hier een mindere reputatie. En de jongens hier dromen natuurlijk ook van prestigieuze jobs waar ze veel geld mee kunnen verdienen. Het zijn slechts enkelingen die hierin slagen. Sommigen kunnen het spijtig genoeg ook niet aan. Het doet je nogmaals stilstaan bij het prestigieuze leventje dat we leiden in België. Gewoon kunnen kiezen welke studierichting we willen uitgaan en naar welke universiteit we willen gaan, het is een luxueus bestaan.
Er zijn hier enkele jongens die zo slim zijn, ik zou hun inschrijvingsgeld direct willen betalen. Ze zijn hier allemaal zo getalenteerd maar vaak krijgen ze de kans niet om hun talent tonen door de maatschappij. Als je hier zijt, dan denk je: Goh, je zou hier nog zoveel kunnen doen, maar ik besef maar al te goed dat hetgene ze nu doen al een "luxueus leventje" lijkt voor sommigen van deze kinderen. Het maakt je nederig.
Karo, ik ben superbenieuwd om je met hakken te zien. Veel beterschap aan Bert en veel succes met het opstellen van alle bouwplannen.
Lynn, ik wens je veel geduld toe in je werk. Hier moet ik dat ook doen ze. Ik mis onze koffiepauzes enorm, lol. Veel verhuisplezier en geniet van het shoppen voor spullen voor je nieuwe apartement.
Sofietje, ik hoop dat je aan het genieten bent van je reis naar het paradijs.
Ik mis jullie allemaal. Sarah (die het af en toe toch wel eens moeilijk heeft)
het is een week vol nieuwe ervaringen geweest, uitgedost in de plaatselijke klederdracht (met goedkeuring van de broeders en zusters, nu enkel nog het schoeisel maar je weet hoe mijn voeten reageren op nieuwe schoenen eh) ik zie eruit als een patattenzak maar de kleren zitten zeer comfortabel verder begin ik stilletjes aan gewoon te worden aan het eten nog een geluk dat de broeders graag koffie drinken
morgen ga ik naar een van de slumscholen ik ben benieuwd, ik ga eerst verschillende bezoeken en dan zou ik in een stuk of drie gaan werken
sinds gisteren ben ik de trotse eigenaar van een indisch busabonnement, ik heb lang moeten wachten om het te krijgen en veel mannen moetem laten voorgaan de scheiding tussen man-vrouw is hier echt opvallend mannen zijn hier alles toegelaten en vrouwen bijna niets
ik blijf nog steeds de locale attractie van hyderabad, ik heb nog steeds geen andere blanken buiten tina en mezelf gezien,
het begint eindelijk 's nachts af te koelen maar overdag blijft het heet
ik heb ook mijn eerste belgische vondst gedaan, wiehoe ze hebben hier kitkat het doet me zo aan thuis denken
het ontbijt blijft mijn favoriete maaltijd van de dag maar ik heb mathew nu al kunnen overtuigen om chapati in de avond te eten vanavond hebben we er een soort wrap met groentjes van gemaakt ik vond het heerlijk, de rest vond het wat smaakloos denk ik maar des te beter voor mij, ik heb veel gegeten
mijn voeten zijn eindelijk ontzwollen maar nu slaan de muggen toe, die producten met deet doen precies niet veel uit en ze sneuvelen vlug
algemeen, de mensen zijn zeer vriendelijk hier en zorgen goed voor me,dus maak je geen zorgen
karo, wenst bert veel beterschap en ik ben zo benieuwd naar je huis
tom, amuseer je daar in leuven en geniet nog wat van je semi-studenten leven, de dag dat je practica ofzo begint te geven, laat het me weten, daar wil ik bij zijn
katrijn, ik hoop voor jou dat het een goeke is, ik ben al benieuwd naar haar resultaten, wil je me laten weten wat ze bekomt? en ja, het linkse hand wordt hier zwaar vermeden
debo, schrijf mij gerust maar eens lange brief, ik kan 's avonds de afleiding wel eens gebruiken, allez als het internet werkt tenminste, spaart nog goed voor je dak en doe de groetjes aan de rest van de familie, is er al zicht op een volgende familie-reunie?
broertje, ik hoop dat je genoten hebt van je korte vakantie, ik heb hier misschien beter weer maar ik heb nog geen kleurtje gekregen hoor, het zijn hier lange dagen, verkoopt ze nog goed en rij veilig
ik mis jullie allemaal, laat iets van jullie horen dat doet me deugd
goodnight sarah
PS; de kinderen zijn hier allemaal schatjes, je zou ze zo allemaal mee naar huis nemen, kalmpjes aan leer ik hun namen kennen, telugu blijft echter nog een zware opgave
het valt hier goed mee, ze zijn zeer vriendelijk en behandelen me hier als royalty, ze vragen zelfs om met mij op de foto te gaan
ik heb hier al veel verschillende dingen gegeten, vaak zeer goed gekruid, soms met wat braakneigingen opgegeten, je kan hier immers moeilijk weigeren, ik heb het ene keer gedaan en dat was bijna in het verkeerde keelgat geschoten, elke dag krijg ik nieuwe dingen voorgeschoteld en probeert dat eens uitdrukkingsloos op te eten want ze zitten immers constant op je vingers te kijken het is hier allemaal verschrikkelijk zoet, en vaak heb ik geen flauw idee wat ik eet, maar een ding is zeker, diene thee vind ik niet te vreten maar heb toch steeds al uitgedronken, ik hoop alleen dat ze mij de komende dagen niet te veel meer gaan voorschotelen dus laten we zeggen, ik heb mezelf hier al vaak overwonnen en hout vasthouden, tot nu toe geen problemen met maag of darmen
ik ben al op de kamer waar ik de volgende maanden ga verblijven, ze valt echt wel mee, ik heb zo een hospitaalbed en airco, het is hier verschrikkelijk warm, het zweet loopt dikwijls gewoon van mijn rug, dus lang leve airco, spijtig dat dat ding zoveel lawaai maakt, ge moet eens proberen in slaap te vallen met zo een geluid boven uw hoofd
verder heb ik al veel nieuwe ervaringen opgedaan: eerste maal bus, oto, drukke straat oversteken, elektriciteit uitvallen,... gisteren ben ik naar de bekende filmstudios gegaan, daar heb ik mijn eerste aankoop gedaan, enkele typische indische gouden armbanden en ja rebecca ze hebben hier wel degelijk geen toiletpapier, nog een geluk heb ik mij hierop voorzien en wat rollen meegepakt in mijn bagage
het enige wat niet goed verloopt is het slapen, ik val zeer moeilijk inslaap en ben vaak om 4u al klaarwakker, na zo enkele nachten begin ik dit wel te voelen
ik vertrek overmorgen naar India !!!! Ik besef het allemaal zelf nog niet goed, hoor. Hoe dan ook, ik ga proberen zo vaak mogelijk op deze blog mijn avonturen te posten. Hopelijk genieten jullie van de lectuur. Reageer gerust op mijn berichten, via de blog of via mail. Ik zal blij zijn om van jullie te horen.
Ik wens jullie allemaal al het allerbeste voor 2010, lol. Ik ga jullie missen !
