India, van de slums tot bollywood, .... mijn ervaringen met deze wereld van contrasten
07-01-2010
Gelukkig Nieuwjaar !!!
Gelukkig Nieuwjaar !!! Ik wens iedereen het allerbeste. Ik hoop dat 2010 een prachtig, liefdevol, gezond, succesvol en avontuurlijk jaar voor ieder van jullie mag worden.
De afgelopen weken zijn zeer druk geweest. De vlucht van mama en Herman had vertraging door de sneeuwval in Europa (terwijl het hier 30 graden is, lol). Dan was er terug staking waardoor ik hen niets kon tonen van Hyderabad, die eerste dagen. Kerst was zeer druk met de jongens maar leuk en grappig om te ervaren. Je moest ze hier bezig gezien hebben als ze hun cadeautjes kregen van mijn mama, samen met een kus. Echt, te grappig. Dat zijn ze hier echt niet gewoon. En dan begon de rondreis. Delhi vond ik maar niets. Het was zeer vuil en ik had toch iets anders verwacht van zo'n wereldstad. En ik eet dan voor de eerste keer in 2 maanden nog eens Europees, word ik er niet ziek van zeker !!! Laten we zeggen, die nacht heb ik de badkamer van mijn hotelkamer zeer goed leren kennen. Ik heb dan nog een paar dagen zwaar last gehad van mijn maag en overleefde enkel op wat toast. Jaipur was prachtig. De forten zijn magnifiek en kolossaal. Udaipur was op eerste zicht minder. Het is een vuile stad met zeer veel armoede. Het meer met de 2 paleizen is echter prachtig. Eén ervan werd gebruikt voor de Bond-film Octopussy. Dit is echter nu een hotel en kan je dus niet bezoeken tenzij je daar verblijft. En mijn bankrekening kan dat niet aan, lol. Maar het is een prachtige trouwlocatie (hint, hint,hint) Mumbai is dan weer op en top een wereldstad. Het is een supergrote stad vol met contrasten. Dit is echt wel de meest confronterende stad. We hebben dan Zr. Jeanne Devos bezocht en zij heeft ons wat rondgeleid langs enkele stoepenbewoners.
Het is echt nogal een reis geworden met hoogte- en laagtepunten. Ik denk dat mijn moeder en Herman nu wel een beeld hebben van India. Het blijft natuurlijk anders als je hier enkele maanden woont. Momenteel zitten ze op het vliegtuig. Hopelijk heeft Herman geen bloedneuzen meer en verloopt alles goed. Het was moeilijk om terug afscheid te moeten nemen. Langs de ene kant wou ik met veel plezier samen met hen op het vliegtuig stappen. Ik mis jullie allemaal en kijk er naar uit om jullie terug te zien. Langs de andere kant, staat er hier nog zoveel op de planning en wil ik toch nog wat hier verwezenlijken.Maar mensen, we zitten al halverwege! Voor dat we het weten, zal het april al zijn. En tijd vliegt hier.
Drie dikke kussen, Sarah
PS: Ik zou hier foto's op willen zetten maar het bestand is te groot en ik heb natuurlijk geen flauw idee hoe ik dat moet verkleinen. Sorry